27.8.05

Ταμπέλες II

Παράδειγμα 1: πριν 5-6 χρόνια ο Alpha χέστηκε στα λεφτά επειδή είχε την Εσμεράλδα, την Παολίνα, τη Μαρία της Γειτονιάς και τη Μαριμάρ. Όχι ταυτόχρονα (τουλάχιστον αρχικά), απλώς έπαιζε 1-2 φρέσκα και λίγο αργότερα άρχισε να προσθέτει επαναλήψεις.

Enter Star Channel, κάποιος εγκέφαλος του οποίου αποφάσισε ότι "τα μεταγλωττισμένα λατινοαμερικάνικα πουλάνε" και έβαλε στο πρόγραμμά του όχι 1, όχι 2, αλλά 6 μεταγλωττισμένες σαπουνόπερες. Έχεις μικρή αγορά ρε ηλίθιε, δεν καταλαβαίνεις ότι το κοινό θα κορεστεί; Επίσης κάτσε μελέτησε λίγο τις σειρές με τις οποίες ο άλλος χέστηκε στα λεφτά: θα παρατηρήσεις ότι είναι μεξικάνικες, με συγκεκριμένο στυλ και πουλάνε σα ζεστές καραμέλες στις ΗΠΑ, σε αντίθεση με τις περουβιανές-αργεντίνικες-ισημερινές αηδίες που αγόρασες. Η συνέχεια ήταν αναμενόμενη: η Μιλάγκρος η ατίθαση έκανε αξιοπρεπείς εισπράξεις και τα άλλα 5 δεν τα θυμάται κανένας.

Κάτι τέτοιο συμβαίνει και τώρα: το Mega έφερε τον Τούρκο και ανακάλυψε την κότα με τα χρυσά αβγά. Γιατί; Ιδού οι λόγοι, με φθίνουσα σειρά σπουδαιότητας:
0) Ήταν έκπληξη. Την πρώτη φορά δεν την ξαναχτυπάς ποτέ. Κανένα ριάλιτι δεν έβγαλε τα λεφτά του ΒΒ1. Κανένα λατινοαμερικάνικο δε χτύπησε τη τηλεθέαση που είχε χτυπήσει η Εσμεράλδα. Κανένα τηλεπαράθυρο δε θα ξεπεράσει τη Μάνα Ρέηβερ.
1) Ήταν μια όαση φρεσκάδας στην έρημο των τηλεοπτικών επαναλήψεων του καλοκαιριού.
2) Τα σήριαλ με αταίριαστους έρωτες είναι σταθερή αξία, όπως έχει διαπιστώσει ο Μανουσάκης τα τελευταία 8 χρόνια. Ειδικά ο ελληνοτουρκικός έρωτας πούλαγε και θα πουλάει.
3) Η Ναζλί, Άννα, Νίκος και Καντίρ είναι πρώτης τάξεως γκομενάκια.
4) Το σήριαλ δεν είναι κλάψα-κλάψα-ματς-μουτς: έχει το σωστό μίγμα χιούμορ, προβληματισμού, συγκίνησης, ανθρωπιάς. Οι περισσότεροι από τους ηθοποιούς είναι πάρα πολύ καλοί και φαίνεται ότι έχουν καριέρα στο θέατρο. Το soundtrack και τα jingles είναι πολύ καλά. Με λίγα λόγια, είναι ένα damn good show, απολύτως κατάλληλο για prime time.

Το να τα παραβλέπεις όλα αυτά και να κολλάς στη χώρα προέλευσης, είναι πρώτης τάξεως βλακεία.

Έτσι, όποιος κι αν είναι αυτός στον Alpha που είπε "φέρτε μου τούρκικα" και βρέθηκε με αυτή τη βαρετή, γκρίζα (και υποψιάζομαι ντουμπλαρισμένη) αηδία που παίζει κάθε μέρα στις έξι (ή μήπως στις εφτά;), είναι σίγουρο ότι θα το μετανιώσει, αν δεν το έχει ήδη κάνει. Ειδικά από χθες που έχει απέναντί του τα πρώτα επεισόδια του "Βέρα στο Δεξί".

8 σχόλια:

---. είπε...

Μέχρι πριν την δουλειά μου στον τηλ.σταθμό, θεωρούσα ότι κάτι πολύ μεγάλα κεφάλια, με υπερτεράστιες σπουδές, μαζεύονταν σε ένα μεγάλο τραπέζι και έκαναν brainstorm. Το αποτέλεσμα ήταν το πρόγραμμα του εκάστοτε σταθμού.

Η πραγματικότητα είναι κάπως αλλιώς. Λειτουργεί περίπου ως Παναθηναικός – Ολυμπιακός. Κάθε πρωί λαμβάναμε με φαξ τις θεαματικότητες και είτε πίναμε σαμπάνια είτε ακούγαμε μέχρι την είσοδο τις φωνές του καναλάρχη. Τέτοιο μίσος για τα άλλα κανάλια, δεν είχα ξαναδεί. Αν γινόταν θα αγόραζαν την ίδια ταινία, να την προβάλουν ακριβώς την ίδια στιγμή που την έχει ο απέναντι.

Και μία επισήμανση. Όταν πιάνεις δουλειά σε τηλ.σταθμό για την ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ θέση, η πρώτη ερώτηση είναι ποιός σε έστειλε. Δεν έχουν καμμία σημασία οι σπουδές σου, καμμία σημασία η προυπηρεσία. Ο υπεύθυνος π.χ. του μάρκετινγκ, ήταν ηλεκτρονικός. Εγώ, έγινα η ταμίας (είχα καλό μέσον- δήμαρχο) και αναγκαζόμουν την νύχτα να μάθω λογιστική και χρηματοοικονομικά.

Κατά τη γνώμη μου, λοιπόν είναι καθαρά αρπαχτές, μπηχτές και πολλή πολλή τύχη οι εκπομπές που παρακολουθούμε.

Νίκος είπε...

το άλλο με το σίριαλ του μέγκα είναι ότι οι τούρκοι γενικά φαίνονται μικρομεσαίοι τύποι

στον άλφα μια ματιά που του έριξα νόμιζα ότι έβλεπα κάτι σε Λάμψη

Ανδρέας είπε...

Περίμενες τώρα προκοπή από το Star; Για κάποιο άλλο επίσης διεστραμμένο λόγο θάβουν όλες τις αξιόλογες αμερικάνικες σειρές που αγοράζουν μέσα στα άγρια μεσάνυχτα, για να μη πω ξημερώματα. Το τελευταίο κρούσμα, το Six feet Under κάπου στις 2 το πρωι.
Περί Ναζλί και Νίκου τώρα, αυτή η σειρά φαίνεται να έχει καταφέρει πολλά περισσότερα στην προσέγγιση Ελλήνων-Τούρκων απ' όσα έχουν καταφέρει οι πολιτικοί εκατέρωθεν την τελευταία δεκαετία! Δεν κάνω πλάκα.

Ανώνυμος είπε...

δεν ξερω πως βρηκες τοσα ωραια..στην σειρα αυτη...δεν μπορεσα να δω ουτε 10 λεπτα παρολα αυτα..εκτος οτι ειναι χαλαρα Β, Γ Δ διαλογης και χειροτερη...ξεχασες να αναφερεις και την ηλιθια μικροπολιτικη γραμμη που περνανε για την πλειοψηφια μαμελουκων...δες πχ..'Εμεις δεν εχουμε αναγκη την ευρωπη μπορουμε και μονοι μας εχουμε τον πολιτισμο μας -> πλανο σε αρχαιοελληνικο ναο' ...πχ ' η Κυπρος ειναι τουρκική και ολοι οι νεοτουρκοι πρεπει να το θυμουντε'.
Ελεος ...ειπαμε ενταξει οι ερωτες και οι μαλακιες αλλα μην μας τα πριζετε και ετσι!Προσωπικα προτιμω να βλεπω σκουπιδια..τυπου Fame Story παρα Γ διαλογης παραγωγη και μου σπανε τα νευρα με τις εθνικιστικες εξαρσεις στους διαλογους για τον 'λαο'.

Ανώνυμος είπε...

Βρέθηκα να δουλεύω σε τηλεοπτικό σταθμό πολύ νωρίς (ηλικιακά) για μένα (ίσως πολύ νωρίς και για την ελληνική τηλεόραση), ύστερα από «σχετικές» σπουδές.
Σε πέντε χρόνια δουλειάς, συνάντησα ανθρώπους σχετικούς, με σπουδές στο αντικείμενό τους και ταλέντο ο καθένας στον τομέα του. Είδα στελέχη του τομέα προγράμματος να ξενυχτούν έτσι ώστε ο προγραμματισμός να είναι αποτέλεσμα έρευνας και ο καλύτερος δυνατός. (Δεν μπορούν να γίνει άλλωστε κι αλλιώς, στην τηλεόραση όλα είναι αριθμοί.) Δούλεψα δίπλα σε έμπειρους ανθρώπους είτε του ελληνικού είτε του ξένου προγράμματος. Πήγα σε τηλεοπτικές αγορές, συμμετείχα σε στρογγυλά τραπέζια αποφάσεων. Είδα άγχη και αγώνα για συμφωνίες ταινιών και σειρών, τρεχαλητά και κόντρες για output deals είτε με τις ξένες εταιρείες ή με τους ενδιάμεσους. Δεν έτυχε σε εκείνα τα χρόνια η καθαρίστρια να υποστηρίζει σε παρουσιάσεις στις διαφημιστικές το νέο πρόγραμμα του σταθμού, αλλά έχει περάσει και καιρός από τότε. Τι να πω, ίσως έχω χάσει κάτι με την αλλαγή επαγγελματικού προσανατολισμού, αλλά είναι εξαιρετικά απλοϊκό να θεωρεί κανείς (και να το διατρανώνει) ότι μπορεί η ίδια κατάσταση που επικρατεί στο ΙΚΑ της περιοχής του να ισχύει και σε ιδιωτικές επιχειρήσεις που ρισκάρουν πολλά. Αλλωστε, είναι πολλά τα λεφτά, Αρη(;)

Ανώνυμος είπε...

Είπαμε, έχω πάρει αποστάσεις πια, αλλά τούτο το θυμάμαι

Ιθύνων νους για την εισαγωγή των λατινοαμερικάνικων σειρών στην Greek tv ήταν ο πρώην διευθυντής του Skai (που εσύ λες Alpha), εν συνεχεία του Star και νυν του Alter, o δαιμόνιος Κώστας Γιαννίκος

Κάνεις τη σύνδεση, να υποθέσω

Ανώνυμος είπε...

φιλε, ποιο είναι το e-mail σου; ενημέρωσέ με σε παρακαλώ... Θέλω να σου στείλω κάτι. στείλε σε ένα από αυτά:

jim_hellas@hotmail.com
jim_hellas@pathfinder.gr

Ευχαριστώ!

Damsel in Stress είπε...

Συζητούσαμε με την Κουρούνα και μου έλεγε το εξής εκπληκτικό:

Τη μέρα που έπεσε το αεροπλάνο (άντε την επόμενη), το Star έβαλε ταινιάρα με πτώση αεροσκάφους. Μιλάμε για καλό γούστο, όχι αστεία. Και κει που λες, άντε ... Star είναι αυτό, οι άνθρωποι δεν διαθέτουν καν στοιχειώδη τσίπα, βλέπω και τα λοιπά κανάλια να παίζουν ότι ταινία καταστροφής μπορούν να ξεθάψουν απ' τα '70's (αν έχει κι αεροπλάνο ακόμα καλύτερα).

Και μετά μου λέτε για ελληνική τηλεόραση ... μην ξεράσω!

Υ.Γ.: Μην ξανακούσω καναν ψαγμένο να θάβει την Μπίλιω, τον αφαλόκοψα.