29.1.06

folklore 2

Δεύτερον, επικρατεί η αντίληψη ότι η ισοπέδωση της παράδοσης είναι σκόπιμη και κατευθύνεται από τη Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Στο βαθμό που η Νέα Τάξη Πραγμάτων είναι ένας ανθρωπομορφισμός [*] για τις emergent τάσεις της corporate παγκοσμιοποίησης, το παραπάνω δεν είναι και τρομερά λανθασμένο.

Είναι ας πούμε το ίδιο περίπου σωστό με την παλιά άποψη που ήθελε τους κεραυνούς να είναι σκόπιμοι και να προέρχονται από το Δία.

Γενικά όπου "Νέα Τάξη Πραγμάτων" βάλτε "emergent τάσεις λόγω corporate παγκοσμιοποίησης", όπου "σκόπιμη" βάλτε "νομοτελειακή" και είστε μέσα. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Το ενδιαφέρον είναι το πόρισμα της νεοσυντηρητικής πλευράς (τουλάχιστον όπως εκφράζεται στην Ελλάδα από στοχαστές όπως ο Γιανναράς[που τον συμπαθώ και ΟΚ τον αδικεί ο χαρακτηρισμός "συντηρητικός"] και ο Ζουράρης[που μου τη σπάει]), ότι δηλαδή η εμμονή στην παράδοση αποτελεί κάποιου είδους αντίδοτο στη Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Αυτό είναι καταφανέστατα ηλίθιο.

Πρώτα απ' όλα -πέρα από τη σύγχυση αιτίου και εκδήλωσης- κάνει ένα σημαντικό λάθος, που δε θα έκανε κανένας μαρξιστής (αυτό για να πούμε και μια καλή κουβέντα για τους μαρξιστές, μια και οι ταλιμπανοειδείς μικροαστοί επίγονοί τους έχουν βαλθεί να τους ξεφτιλίσουν εντελώς): αγνοεί την επίδραση της τεχνολογικής προόδου στη μορφή που λαμβάνει το εποικοδόμημα.

Η κοινοτική οργάνωση (απόρροια της ενορίας σαν κυρίαρχης διοικητικής μονάδας στον ελληνικό Μεσαίωνα) που ευαγγελίζονται π.χ. οι Γιανναράς και Σολζενίτσιν (λίγο διαφορετικά αυτός ο τελευταίος), πέραν του ότι αποτελεί σχεδόν συγκινητικά απλοϊκή φαντασίωση για τη μορφή που είχε το παρελθόν[+], έχει και το μειονέκτημα ότι είναι συνδεδεμένη με έναν τρόπο παραγωγής που απλά δεν υπάρχει πλέον.

Πιο απλά:
1ον) Τα παλιά χρόνια οι κοπέλες έφερναν νερό από τη βρύση και κοίταζαν στο καθρέφτισμα της στάμνας αν θα παντρευτούν εκείνη τη χρονιά. Μετά ανακαλύφθηκε το σύστημα ύδρευσης.
2ον) Τις νηστείες τις τηρείς πιο εύκολα αν τρως κρέας μόνο τα χριστούγεννα που σφάζεις το γουρούνι (ή μάλλον την κότα) και το Πάσχα που σφάζεις το αρνί. Χορτάτο αρκούδι δε νηστεύει. Και:
3ον και κυριότερο) Όταν πλέον υπάρχει η τεχνική δυνατότητα να μεταφέρεις αγαθά, ανθρώπους, ιδέες σχεδόν παντού με πολύ μικρό κόστος, αποκλείεται να αποφύγεις ΚΑΠΟΙΑ παγκοσμιοποίηση.

Ήτοι, δε μπορούμε να αγνοούμε συστημικές πιέσεις επειδή έτσι μας κάβλωσε. Οι συστημικές πιέσεις είναι ακατανίκητες.

Η παγκοσμιοποίηση δε μας γαμάει. Η παγκοσμιοποίηση απλά συμβαίνει. Και αυτό που συμβαίνει είναι ότι στο νέο περιβάλλον, οι λεφτάδες έχουν μάθει να κινούνται πολύ καλύτερα. Η Χ Πολυεθνική δεν κάθεται να ασχοληθεί με το ποιος είχε τους πιο μακροτσούτσουνους προγόνους όταν αποφασίζει πού θα μεταφέρει ένα εργοστάσιό της.

Ισχυρίζομαι δηλαδή ότι αυτό που μας γαμάει είναι ότι το κορπορατικό σύστημα έχει παγκοσμιοποιηθεί μια χαρούλα, ενώ οι λαοί είναι από 10 έως 50 χρόνια πίσω. Οπότε οι εταιρείες έχουν προφανές εξελικτικό πλεονέκτημα και επειδή οι κανόνες του παιχνιδιού διαμορφώνονται από τους παίκτες, το διογκώνουν διαρκώς (βλ. π.χ. τον ΠΟΥ που σαφώς ευνοεί με τις ντιρεκτίβες του τις πολυεθνικές σε βάρος του περιβάλλοντος, των εργατών κλπ). Όλα αυτά μας ήρθανε όσο η μαρξιστική αριστερά προσπαθούσε να αποβάλλει την εμπειρία του '89, δηλαδή τη διαπίστωση ότι μαλακιζόταν επί 70 χρόνια -και, τουλάχιστον στην Ελλάδα, φαίνεται πως λάλησε εντελώς από την προσπάθεια. Οι δε νεοσυντηρητικοί, τραγικοί: τον ίδιο καιρό το μεγαλύτερό τους πρόβλημα ήταν ότι οι νέοι δε μιλάνε σαν τον Παπαδιαμάντη -λες και ο Παπαδιαμάντης όταν ήταν νέος μιλούσε σαν τον Παπαδιαμάντη).

Κι έχεις τώρα τους μαλάκες να νομίζουν ότι η λύση είναι να πάμε όλοι πίσω στις σπηλιές και ο καθένας να έχει τη δικιά του σπηλιά με τη δικιά του Ιερή Διακόσμηση. Ουστ. Καλά λένε ότι η συντήρηση είναι το δεκανίκι των λεφτάδων.

Αντιθέτως, σε αυτήν την περίπτωση δίνω μερικό δίκιο στον Μαρξ: εξελικτικά λιγότερο ευνοημένοι όλων των χωρών, ξεκολλήστε λιγάκι και ενωθείτε.

[το άνωθεν κείμενο να διαβαστεί υπό τους ήχους του "Rat Race"]

[*] τον οποίο ανακάλυψαν και εισήγαγαν σε βιβλία που μπορείτε να αγοράσετε με $5 το κιλό οι τρελαμένοι παραναζιστές των ΗΠΑ, αλλά αν θέλετε προτιμήστε τις καλτ λογοκλοπές του Προφήτου ή τις (μετά από πολύ χαλασμένο τηλέφωνο) ακούσιες διασκευές του Νέμεσις (you know "για να χτυπήσουμε τον Ελληνικό λαό πρέπει να τον χτυπήσουμε εκεί που πονάει i.e. στα μπουζούκια και το κοκορέτσι").
[+] στην πράξη οι κοτζαμπάσηδες ήταν μισητά μουνόπανα, ο παπάς πούλαγε και τη μάνα του, οι περισσότεροι χωρικοί ζούσαν μάξιμουμ 50 χρόνια, δε νομίζω να υπήρχε κανένας εκτός από τον -όποιο- δάσκαλο που να καταλάβαινε τι ακριβώς σήμαινε "ο εν τοις ουρανοίς" και τέλος, κανείς από δαύτους δεν έπλενε τα δόντια του.

13 σχόλια:

funEL είπε...

Κ. Ιλλουμινάτα Βατραχέα...
Ο τομέας μας επιτέλους.

Περιττό νομίζουμε να πούμε ότι είσθε πράκτωρ υποχθονίων κλπ.

Λοιπόν αρχίζουμε ....
....... ΕΛληνορθοδοξία.... τσάμπα μάγκες.... ο Χριστός μας.... 6η κοσμοκρατορία .... Προφητείες.... γέροντας +ευλόγησον+....

ΕΜΠΡΟΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΟ ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΟ ΛΙΑΚΟΥΡΟΜΕΣΑΙΩΝΑ....

(έχουμε μια deja vu εντύπωσις... σαν να τάχουμε ξαναπεί όλα αυτά... μήπως είμεθα στο σατανικό matrix και δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα...μυστήριο πράμα δηλαδή)

Ανώνυμος είπε...

@γιδασπαρθαγγεχάλ: τι λες βρε παιδι μου? η κυπρος ηταν κατι που εγινε απο αποφαση καποιου. Αμερικανος ή δικτατορας, δεν εχει σημασια, ηταν καποιος που επεβαλε κατι εναντια στην θεληση του λαου.

Παγκοσμιοποιηση ξερεις τι ειναι? ειναι το mp3οφωνο που εχεις, που το κατασκευασε μια αμερικανικη εταιρεια στα κινέζικα εργοστάσια της και χρησιμοποιει γερμανικό αλγόριθμο συμπίεσης. Ειναι το φτηνό ταξίδι στην ταυλάνδη που κάναν οι θεια σου με τον θειο σου γιατι ηταν προσφορα τα χριστουγεννα, ειναι τα φαρμακα που παιρνει η γιαγια σου για την πιεση, την χοληστερινη, τα αρθριτικά κτλ, που την κρατάνε ακομα στην ζωη. ειναι το κορεατικο αυτοκινητο σου, με την ιαπωνικη μηχανη και τα ταιβανεζικα λαστιχα. Ειναι το τηλεφωνο (σταθερο και κινητο), ειναι η τηλεοραση, το ψυγείο, το ηλεκτρικο, το ταχυδρομειο κτλ.

Ξύπνα, είναι κατι που γινεται πολλα χρονια τωρα, που γινοτανε απο τοτε που ανακαλυφτηκε το εμποριο πριν χιλιαδες χρονια, ειναι η φυσικη εξελιξη του πολιτισμου σε ολο το πλανητη.

Ανώνυμος είπε...

Tα παιδάκια παίζουνε και εξομοιώνουνε τα δαγκώματα των πιθήκωνε με τις χούντες και τα χιουντάϊ.

J95 είπε...

Κοίταξε Λήδα, ο Γιανναράς μεγάλωσε μέσα σε παραχριστιανική οργάνωση αλλά την αποκήρυξε.

Αυτό το πράγμα θέλει -σε προσωπικό επίπεδο- τόσο μεγάλη εσωτερική δύναμη αμφισβήτησης που κατά τη γνώμη μου σχεδόν απειρίζει την προοδευτικότητά του.

Δεύτερον, η ιδεολογία του (στο βαθμό που έχει τέτοιο πράγμα) είναι τρομερά αφηρημένη. Μερικά επίπεδα πιο πάνω από τον απλό μανιχαϊστικό κόσμο ενός συντηρητικού.

Το κεντρικό του πρόβλημα "με την Ελλάδα" δεν είναι τίποτα μεγαλεία που χάσαμε, είναι ότι από πνευματικής άποψης σε αυτήν τη χώρα κυριαρχεί η επιφανειακότητα, ο πιθηκισμός και ο φανατισμός.

Για παράδειγμα έχει γράψει ότι στη Γαλλία ή την Αγγλία μπορείς να βρεις έναν άθεο (ή έναν βουδιστή ή έναν καθολικό) με τον οποίο να κάνεις σοβαρή φιλοσοφική συζήτηση, ενώ στην Ελλάδα όλα είναι είτε μόδα είτε... Θρύλε Ολέ. (καλά δεν το 'χει γράψει έτσι ακριβώς)

Γενικά οι απόψεις του για την παπαδοκρατία, την οικονομία, ακόμα και τα εθνικά θέματα ξεφεύγουν πολύ από αυτές οποιουδήποτε Έλληνα συντηρητικού. Π.χ. είχε προτείνει το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων να πάψει να ανήκει στους Έλληνες, μια και κατά τη γνώμη του δεν υπάρχει κανένας λόγος να μετατρέπουμε σε ξεφτιλομάγαζο των Ελλήνων παπάδων ένα από τα πιο ιερά προσκυνήματα της Ορθοδοξίας, μόνο και μόνο επειδή αυτό μας ανεβάζει το στάτους σαν έθνος.

Ανώνυμος είπε...

@γιδασπαρθαγγεχάλ, μα καλα? και το βιβλιο τι νομιζεις οτι ειναι?

Οσο για τα υπολοιπα περι καταναλωτισμου, εχω κινητο και το χρησιμοποιω για να κανω τη δουλεια μου, να με βρισκουν οι συνεργατες μου, οι γονεις μου, η γυναικα μου. Εσυ δηλαδη δε χρησιμοποιεις τηλεφωνο? δε βλεπεις τηλεοραση? δεν σερφαρεις στο ιντερνετ? δεν εχεις ολα οσα ανεφερα στο προηγουμενο ποστ? ολα αυτα δεν ειναι εφευρεσεις που χωρις την παγκοσμιοποιηση δεν θα ειχες τωρα? Αν δεν υπηρχαν διεθνης κανονες εμποριου και προστασιας πνευματικης ιδιοκτησιας θα ειχες εσυ κομπιουτερα για να διαβαζεις μπλογκς στο δικτυο?

Ή μηπως πιστευεις οτι ολα ειναι εφευρεσεις ελληνων που τις καταχραστηκαν οι βαρβαροι ξενοι?

Αν θες να δεις πως ζουνε οι ανθρωποι σε μια χωρα μακρια απο την παγκοσμιοποιηση, δες την βορεια κορεα.

valentin είπε...

j95 συμφωνώ με τον πυρήνα, αν το ερμηνεύω σωστά, του ποστ σου: ο πολιστισμός, η γλώσσα, η θρησκεία κλπ. δεν είναι κάποιου είδους αντίδοτο στην παγκοσμιοποίηση. Πολύ βασική θέση αυτή και πρέπει να χαρακτεί ανεξίτηλα στις συνειδήσεις όλων μας.

Από εκεί και πέρα, για να αντιστρέψω τη φράση σου, η παγκοσμιοποίηση και μας γαμάει (όχι σαν έθνος όμως) και κάθε άλλο από συμβαίνει 'απλά'. Γιατί άλλο πράγμα είναι να απορρίψουμε τις θεωρίες συνωμοσίας και άλλο πράγμα να εντοπίσουμε τα πραγματικά οικονομικά και πολιτικά κέντρα εξουσίας που επιδιώκουν να διαμορφώσουν τον κόσμο. Ευτυχώς όμως δεν είναι μόνο αυτά που δρουν στον κόσμο μας.

Ανώνυμος είπε...

@γιδασπαρθαγγεχάλ παλι, επειδη ανεφερες τα μικρα παιδακια στην κινα, μαλλον εσυ εχεις μπερδεψει τις εννοιες, δε φταιει η παγκοσμιοποιηση για αυτο, αλλα η αρχικη εμμονη της κινας να μεινει εξω απο τον υπολοιπο κοσμο.

Και τωρα που ξεκινησε και αυτη να μπει στο παιχνιδι, τωρα ειναι που αναγκαζεται να υποχωρει σε θεματα ανθρωπινων δικαιωματων.

Την εκμεταλευση δεν την δημιουργει η παγκοσμιοποιηση και ουτε ειναι φαινομενο των καιρων μας, ισα ισα συγκριτικα με τα παλιοτερα χρονια ειναι και παρα πολυ καλυτερα σημερα.

J95 είπε...

Εξηγούμαι:

Δημιουργείται αντικειμενικά (επειδή υπάρχουν οι τεχνικές προϋποθέσεις) ένα παγκόσμιο "οικοσύστημα".

Αυτό δεν μπορούμε να το wish away. Εγώ ούτως ή άλλως δεν θέλω να το wish away, αλλά σημασία έχει ότι δεν μπορούμε.

Σε αυτό το "οικοσύστημα", το κεφάλαιο έχει επιδείξει πολύ καλύτερη ικανότητα προσαρμογής από όλους τους άλλους. Γιατί;

Γιατί το κεφάλαιο δεν είναι ηλίθιο.

Επίσης το κεφάλαιο έχει προσαρμοστεί τόσο καλά στο νέο περιβάλλον, που ουσιαστικά το έχει κάνει νταβατζιλίκι του.

Αυτό ναι, είναι κατευθυνόμενο (αν και τα κίνητρα είναι περισσότερο "α, ας αγοράσω μετοχές πετρελαϊκών" και οι επιπτώσεις τους είναι emergent) και σε αυτό πρέπει να αντισταθούμε.

Αλλά με εξίσου παγκοσμιοποιημένο τρόπο.

that's all folks.

talos είπε...

O όρος παγκοσμιοποίηση είναι ατυχής και προπαγανδιστικός και αυτοί που τον αποδέχονται κυριολεκτικά είναι η "εθνικιστική" αντιπολίτευση όχι μόνο στην τρέχουσα αλλά σε κάθε παγκοσμιοποίηση (είχαν την ίδια ανατριχίλα και για τον διεθνισμό). Από τα αριστερά (από τα σοβαρά αριστερά) τουλάχιστον, δεν είναι αποδεκτός. Παραθέτω εκτεταμένο απόσπασμα από συνέντευξη του Τσόμσκυ, που νομίζω ότι είναι η άλλη πλευρά των όσων λές:

DM: A lot of eminent scholars are fond of using the phrase "anti-globalization movement." What do you think of that label?

NC: As I've said repeatedly, including at the World Social forum, it's just plain propaganda. I mean "globalization" used in a neutral sense just means "international integration." The World Social Forum in fact is a perfect example of globalization at the level of people... In fact, globalization itself has been the guiding vision of the workers' movements on the left since their origins in the 19th century. That's why every labor union is called an International even though they are not international. That's the aspiration, and that's how the several Internationals were formed, true internationals. In fact the World Social Forum is probably the first time there has been any development grassroots-up that merits the term "international." There is just no way for these movements to be anti-globalization. They are perfect instances of globalization. The term has come to be used in recent years as a kind of a technical term which doesn't refer to globalization, but refers to a very specific form of international economic integration … namely based on the priority given to investor rights, not rights of people. So rights of investors, lenders, corporations, banks, financial institutions and so on, within a general neo-liberal framework, roughly the so-called Washington Consensus. That's a particular doctrinal position, which has come to be called "globalization" because the people who have that position have control of concentrated wealth and power, so they can therefore impose their terms on much discourse... And the people who pretty much own the world have enough power to distort the term "globalization" to their highly specific and extremely doctrinary position. But the people who are opposed to their version of globalization aren't opposed to globalization. They're just calling for other modes of globalization that prioritize rights of people, future generations, the environment, etc., more than the rights of those with concentrated wealth and power.

S G είπε...

καλη η παρατηρηση περι παγκοσμιοποιησης. Λιγο λαθος τα συμπερασματα σου.

Για καποιο λογο εχεις το ενστικτο οτι κατι που ευνοει την παραγωγη (το "κεφαλαιο") ειναι κακο για τους εργατες. Αυτο ειναι τραγικο λαθος.Το διεθνες εμποριο ειναι ενα παιχνιδι θετικου αθροισματος (ολοι κερδιζουν) χαρη στον καλυτερο καταμερισμο της εργασιας στον κοσμο που φερνει.
Οταν πανε εργοστασια στην Κινα, εμεις κερδιζουμε φτηνα προϊοντα και η Κινα θεσεις εργασιας και ανωτερους μισθους. Οσο προχωραει η διαδικασια,τοσο πλουσιοτεροι γινομαστε ολοι. Και ο ΠΟΥ που κατηγορουν οι μη σχετικοι, ειναι το δημοκρατικοτερο κατασκευασμα στην διεθνη σκηνη. Εκει μια χαρη που κανεις σε μια χωρα, επεκτεινεται αυτοματως σε ολα τα μελη! ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΙΣΟΙ!

ΥΓ Ψαξε για Ντεηβιντ Ρικαρντο για μια απλή αναλυση του διεθνους εμποριου.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραίο ποστ. Nitpicking: Νομίζω ότι ο σωστότερος όρος για στοχαστές στο στυλ του Γιανναρά (που δε συμπαθώ καθόλου) είναι "νεορθόδοξος".

Σωτήρη, νομίζω ότι ο Δημήτρης αναφέρεται στους λόγους που το "παιχνίδι θετικού αθροίσματος" παραμένει για την ώρα μια ωραία αφαίρεση.

kouk είπε...

Μα yorgos, η συγκεκριμένη αφαίρεση πέραν από ωραία είναι και πολύ κοντά στην πραγματικότητα, μάλιστα πιο κοντά από άλλες αφαιρέσεις όπως το παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος.

Ανώνυμος είπε...

kouk, η μόνη ένσταση μου ήταν ότι η συγκεκριμένη παρατήρηση, στο συγκεκριμένο context, είναι λίγο trivial. Μεταξύ ανθρώπων που συμφωνούν στα βασικά (το διεθνές εμπόριο μπορεί να είναι ένα παιχνίδι θετικού αθροίσματος), έχει αξία να γίνεται κουβέντα για το πόσο ακριβώς απέχει η αφαίρεση από την πραγματικότητα και γιατί.