30.4.05

People are people everywhere

Το 20 μέτρων ασημένιο κοντάρι που υψώνεται από το ναό στο Bijli Mahadev της Ινδίας, τραβάει έναν κεραυνό.

Ο κεραυνός διασχίζει το κοντάρι, μπαίνει μέσα στο ναό και διαλύει το Shiva Ling. Αμέσως ο ινδουιστής ιερέας σκεπάζει το Shiva Ling με satto[*] και βούτυρο[%] και θαυματουργά το Shiva Ling αποκαλύπτεται καινούριο λες και μόλις βγήκε από το εργοστάσιο. Μέχρι να πέσει ο καινούριος κεραυνός.

Περίπου κάθε μισή ώρα, όταν έχει κατάλληλες καιρικές συνθήκες.

Ώστε "το μόνο επαναλαμβανόμενο θαύμα"; Δε νομίζω...

Και δε σας είπα το καλύτερο: Shiva Ling κυριολεκτικά μεταφράζεται ως "καβλί του Shiva". Γεγονός που απαιτεί ολόκληρη συζήτηση (θα την κάνουμε κάποια στιγμή).

Τώρα ξέρετε γιατί, παρά την παγκόσμια τηλεοπτική μετάδοση του Μοναδικού Επαναλαμβανόμενου Θαύματος, παρά τη συνεπακόλουθη Περίτρανη Απόδειξη Της Μοναδικής Αλήθειας της Ορθοδοξίας (έναντι ακόμα και των άλλων χριστιανικών δογμάτων) και κυρίως παρά το ότι ο Ιησούς σταυρώθηκε για μας, παρ' όλα αυτά λοιπόν, το τελευταίο πράγμα που θα πρέπει να αναμένουμε είναι ουρές από Ινδουιστές που αγωνιούν να προσηλυτισθούν.

[*] Ινδικό τρέχα-γύρευε.
[%] Βούτυρο.

29.4.05

Interlude: The Clash of Civilizations

Μου τη σπάνε μερικές διανοούμενες. Ειδικά εκείνες που προσπαθούν να μας πείσουν -στο όνομα μίας ηλιθιωδέστατης και άκρως φασιστικής από την ανάποδη πολιτικής ορθότητας- ότι οι δυτικές χώρες δεν είναι ιδιαίτερα καλύτερες από π.χ. τις χώρες της Αφρικής στον τομέα π.χ. των δικαιωμάτων των γυναικών.

Ουσιαστικά δηλαδή, ότι μια κοπελίτσα που της πριονίζουν την κλειτορίδα με σκουριασμένο μαχαίρι χωρίς αναισθησία, αντιμετωπίζει εξίσου δύσκολες καταστάσεις με ένα αγάμητο μπάζο που παραμένει αγάμητο επειδή ο Δυτικός Πολιτισμός προωθεί συγκεκριμένα πρότυπα ομορφιάς.

Θα ασχοληθούμε εν καιρώ με τα ζητήματα στα οποία είναι κατώτερος ο Δυτικός Πολιτισμός, αλλά για την ώρα αρκεί να πούμε ότι το μόνο από τα αμαρτήματά του που πιθανόν συγκρίνεται με την κλειτοριδεκτομή, είναι το piercing στην κλειτορίδα. Και ακόμα και αυτό σου φέρνει πολύ καλό value for money, αν είσαι ένα μαλακισμένο ανεγκέφαλο ξέκωλο και δεν έχεις πρόβλημα να βασανίζεις τον εαυτό σου για να σε βρίσκουν sexy όσοι το έχουν καταντήσει "Cosmogirl meats Mr. Marcus" εδώ μέσα γαμώ το φελέκι μου γαμώ[*].

Από την άλλη, δυσκολεύομαι πάρα πολύ να καταλάβω σε τι ακριβώς βοηθάμε την κοπελίτσα με το σκουριασμένο μαχαίρι βομβαρδίζοντας τη χώρα της για να εγκαταστήσουμε δικτάτορα της αρεσκείας μας. Υπάρχει κάτι στην όλη αιτιακή αλυσίδα μεταξύ δεδομένων και συμπεράσματος που δεν κολλάει ιδιαίτερα.

Reality Checkpoint:
Από την εποχή των Σταυροφοριών, δεν υπήρξε ούτε μισή Δυτική επέμβαση στον "καθυστερημένο" κόσμο που να μην έγινε για τη Μάσα, τη Μάσα, τη Μάσα, τη Μάσα και τη Μάσα. Ξέρω πολύ καλά ότι χρειάζονται Υψηλές Δικαιολογίες για Χαμηλές Καφρίλες.

...Τουλάχιστον οι Σταυροφόροι είχαν πιο πειστικές Υψηλές Δικαιολογίες.

[ό,τι θυμάμαι χαίρομαι]

[*] No offence implied.

Επιστροφή στις Ρίζες ΙΙΙ

Το κακό με το νεοφιλελευθερισμό -και εννοώ το πραγματικά κακό με το νεοφιλελευθερισμό- είναι ότι δουλεύει. Συστημικά είναι η μόνη οικονομική/κοινωνική θεωρία που δεν απέχει τουλάχιστον 200 μπάφους από την αντικειμενική πραγματικότητα.

Η οποία είναι ότι αν αφήσεις ένα πολύπλοκο σύστημα στην ησυχία του (αφήνοντάς του μόνο τους "φυσικούς" του βρόχους ανάδρασης, i.e. την προσφορά/ζήτηση), αυτό θα ισοροπήσει μια χαρούλα.

Εδώ νομίζω πως καλύτερα να μιλήσει ο Bob Marley:

Would you let the system make you kill your brother man? No -dread- no!
Would you let the system get on top of your head again?[+]


[+] Coming in from the cold -btw μακράν ό,τι πιο φιλοσοφημένο έχει γραφεί ever.

21.4.05

Επιστροφή στις ρίζες ΙΙ

Αποτελεί βαθύτατη πεποίθησή μου ότι οι άνθρωποι τον περισσότερο καιρό λειτουργούν πάρα πολύ ορθολογικά.

Απλώς:
α) Οι περισσότεροι σκέφτονται ορθολογικά με λάθος ή ελλιπείς κανόνες.
β) Οι περισσότεροι σκέφτονται ορθολογικά με λάθος ή ελλιπή δεδομένα.
γ) Τα δεδομένα και τα συμπεράσματα δεν ποσοτικοποιούνται εύκολα.

Το κακό με τον ορθολογισμό όπως τον αντιλαμβανόμαστε τώρα, είναι ότι για να δουλέψει απαιτεί:
α) Σωστούς και πλήρεις κανόνες.
β) Σωστά και πλήρη δεδομένα.
γ) Σωστή ποσοτικοποίηση των δεδομένων και των συμπερασμάτων.

Π.χ. ο μηχανάκιας που με έβρισε τις προάλλες (φταίγαμε και οι δύο, εγώ ελαφρώς λιγότερο[*]), σκεφτόταν ορθολογικά: "θα τον βρίσω για να μην το ξανακάνει. Και η ικανοποίηση που θα νοιώσω με το βρισίδι θα επανορθώσει για το σοκ που έπαθα".

Κι εγώ, ορθολογικά σκεφτόμενος, τον άφησα να με βρίσει γιατί κατάλαβα ότι έπρεπε να ξεσπάσει. Όταν όμως με ξαναβρήκε πενήντα μέτρα μετά και άρχισε πάλι να με βρίζει, η λογική του τον οδήγησε σε πολύ λάθος συμπεράσματα.

Το λάθος του έγκειτο στα ελλιπή δεδομένα για το χαρακτήρα μου: στιγμιαία αισθάνθηκα μία πραγματικά ακατανίκητη παρόρμηση να κάνω 5 μοίρες αριστερά το τιμόνι και να τον αφήσω ανάπηρο ή νεκρό. Απλώς ορθολογικά σκεπτόμενος, συμπέρανα ότι η προσωρινή ικανοποίηση από το θέαμα της φάτσας του όταν θα καρφωνόταν στα κάγκελα του διαζώματος, αποκλείεται να αντιστάθμιζε 25 χρόνια φυλακή και μερικές δεκάδες εκατομμύρια σε αποζημιώσεις. Επίσης, συνεχίζοντας να σκέφτομαι ορθολογικά, του έδωσα μάξιμουμ 3 χρόνια ζωής με το οδηγητικό ταμπεραμέντο που κουβαλάει, οπότε why fuckin bother? Ομολογώ ότι δε σκέφτηκα το θέμα καθόλου από την ηθική του πλευρά, πράγμα που αποδεικνύει τα ελλιπή δεδομένα που λέγαμε.

Η συμπεριφορά του καθενός μας (που περιγράφεται από χιλιάδες παραμέτρους και άρα κινείται σε ένα χώρο Ν διαστάσεων με Ν>>1000) καθορίζεται επίσης από χιλιάδες παραμέτρους του περιβάλλοντός μας, με μόνο ελάχιστες από τις παραμέτρους να ποσοτικοποιούνται εύκολα. Διαρκώς προσπαθούμε να βελτιώσουμε τη θέση μας στο Ν-διάστατο χώρο της κατάστασής μας, παίζοντας από λίγο έως περισσότερο συνειδητά με τις παραμέτρους του περιβάλλοντος[$]. Το γεγονός ότι η εσωτερική μας κατάσταση επηρεάζει τη μεταβολή του εαυτού της[+], κάθε άλλο παρά απλοποιεί τα πράγματα. Α! Και να προσθέσουμε ότι σπανιότατα παίρνουμε σωστές αποφάσεις, ειδικά όταν λειτουργούμε συναισθηματικά (δηλαδή ασχολούμαστε με εκείνες τις παραμέτρους που δεν ποσοτικοποιούνται εύκολα).

bottom line: οι άνθρωποι μοντελοποιούνται μεν ως autonomous agents (δηλαδή οντότητες κινούμενες σε ένα χώρο με δυνατότητα αυτόνομων αποφάσεων για την κίνησή τους). Αλλά πρόκειται για τερατωδώς χαοτικό χώρο και για τερατωδώς χαοτικούς autonomous agents. Όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, κοροϊδεύει τον εαυτό του.

[*] Ωραία, είχα χωθεί στη λεωφόρο, είχε προτεραιότητα. Αυτό είναι το 1/3 της αλήθειας. Το άλλο 1/3 ήταν ότι δεν τον είχα δει γιατί προσπερνούσε με 80 από δεξιά τα αυτοκίνητα που με είχαν αφήσει να χωθώ και το άλλο 1/3 ότι ενώ αυτός με είχε δει από 100 μέτρα απόσταση, αντί να φρενάρει προτίμησε να επιταχύνει και να κορνάρει λες και θα έκανα όπισθεν να ξαναχωθώ στο στενάκι και να τρακάρω τον από πίσω που (φυσικά) είχε χωθεί κι αυτός πίσω μου.
[$] Στρίβω το τιμόνι αριστερά: ο μηχανάκιας τα τίναξε. Στρίβω το τιμόνι δεξιά: ο μηχανάκιας παύει να με απασχολεί.
[+] Αν ας πούμε ακολουθήσω την παρόρμηση "στρίψε το τιμόνι" αμέσως θα ακολουθήσουν οι καταστάσεις "Ωχ! Τι έκανα ο μαλάκας!" και "Λυπάμαι πολύ".

20.4.05

Interlude: Reality Bloggin'





Αυτά είναι τα φώτα του λόφου Νάσιουτζικ όπως φαίνονται το βράδυ από το σπίτι μου. Με "νυχτερινή" λήψη (ανοικτό κλείστρο για κάμποσα ms). Ήταν για αρκετό χρονικό διάστημα το background αυτού του blog.

Ήταν επίσης η πρώτη φορά μετά από είκοσι πέντε και μισό χρόνια που συνειδητοποίησα ότι τα χέρια μου δεν τρέμουν όπως να 'ναι, αλλά ακολουθούν μάλλον συναρπαστικά μοτίβα.

Το να έχεις γεννηθεί με ημιμόνιμο τρέμουλο στα χέρια σίγουρα δεν είναι η πιο σοβαρή "αναπηρία" που μπορεί να σου τύχει (δε συγκρίνεται ας πούμε με το να έχεις γεννηθεί χωρίς ακοή), αλλά, πιστέψτε με, είναι αρκετά εκνευριστικό. Έχει και τα καλά του βέβαια. Ας πούμε στο 2ο έτος, που για ένα εργαστηριακό μάθημα έπρεπε χωρισμένοι σε ομάδες των δύο να χρησιμοποιήσουμε κολλητήρι για να τοποθετήσουμε ένα σωρό μικροσκοπικά εξαρτήματα και καλωδιάκια σε μια πλακέτα... Μετά το πρώτο ατύχημα υπήρξε μία σιωπηρή συμφωνία μεταξύ εμένα και του συνεργάτη μου: στο εξής, εγώ θα ήμουν το μυαλό και αυτός το χέρι της ομάδας. Επίσης από πολύ νωρίς ο επαγγελματικός μου προσανατολισμός έγινε ευκολότερος, αφού για αντικειμενικούς λόγους αποκλείονταν τα επαγγέλματα του χειρουργού, του σουβλατζή κ.α.

Αλλά τον περισσότερο καιρό είναι, όπως προείπα... εκνευριστικό. Βλέπουμε όλοι π.χ. τι πρόβλημα έχω με τις φωτογραφίες σε χαμηλό φωτισμό και εν γένει τις δουλειές που χρειάζονται σταθερό χέρι. Επίσης φαίνεται πως είναι δύσκολο να γνωρίσω κάποιον και στα πρώτα 30 λεπτά να μη με ρωτήσει "γιατί τρέμεις" (ή να μην το αναρωτηθεί).Οι χειρότεροι απ' όλους είναι αυτοί που το ξεχνάνε και πρέπει να τους το ξαναεξηγήσω.

Μετά έχουμε μία τεράστια αλυσίδα από εξεταστές που νόμιζαν ότι ήμουν πολύ πιο αγχωμένος/τρομαγμένος απ' ό,τι πραγματικά ήμουν (αυτό υποθέτω ότι προσμετράται στα θετικά της υπόθεσης), άπειρες προτροπές για ελάττωση του καφέ (όταν δεν έπινα καφέ), "αστειάκια" και παρατσούκλια στο σχολείο, κοντολογίς μια διαρκή όχληση. Είμαι Αυτός Που Πρέπει Να Εξηγεί Συνέχεια Ότι Δεν Τρέχει Τίποτα Που Τρέμουν Τα Χέρια Του, Ευχαριστεί Πολύ Αλλά Είναι Εντάξει Και Όχι, Δε Φταίει Ούτε Ο Καφές Ούτε Τίποτα...

Θα περίμενε κανείς ότι η προσωπική μου εμπειρία θα με είχε κάνει πιο ανεκτικό στα εκ γενετής ελαττώματα του καθενός. Αυτό είναι εν μέρει αλήθεια, αλλά όταν με το καλημέρα έχεις έναν ομφάλιο λώρο γύρω από το λαιμό σου να σε στραγγαλίζει, όσο να 'ναι δε μπορείς να αποφύγεις τον πειρασμό να τα δεις λίγο αρνητικά τα πράγματα. Εξάλλου μην υπερβάλλουμε, δεν είναι δα και ό,τι χειρότερο μπορεί να σου τύχει, όπως είπαμε. Έτσι λοιπόν, η όλη υπόθεση μου έχει κληροδοτήσει μία ελαφριά συμπάθεια προς τους απανταχού εκ γενετής "κατώτερους", μία ελαφριά αντιπάθεια προς τους απανταχού εκ γενετής μεμψίμοιρους "κατώτερους" και μία απόλυτη, κραυγαλέα και γενικά 100% αντιπάθεια προς οποιοδήποτε αρχίδι επαίρεται για εκ γενετής "ανωτερότητα".

18.4.05

Επιστροφή στις ρίζες

Αποφάσισα να εισέλθω σε μία περίοδο αυτισμού. Αυτό σημαίνει ότι τα βαρετά πράγματα που συνήθως πραγματεύεται το Don't Kiss The Frog, θα γίνουν ακόμα βαρετότερα. Είναι κι αυτή η ενδοσκόπηση μια κάποια λύσις... Μην πάθουμε και overdose κοινωνικοποίησης.

Σήμερα λοιπόν ξύπνησα, ντύθηκα, είδα πρωινάδικα, ήρθα στο γραφείο. Πριν από λίγο έσκασε ένας άγνωστος (που φαινόταν να με ξέρει) και με ρώτησε γιατί δε μπορεί ο συνδεδεμένος στο ntua.gr υπολογιστής του να δώσει internet στο συνδεδεμένο στο συνδεδεμένο στο ntua.gr υπολογιστή του. Υποθέτω πως φταίει η γλυκιά συμπαθητική φατσούλα μου, η οποία εκπέμπει τα άπειρα θετικά vibes. Σα να λέμε έχω μία τεράστια ταμπέλα στο μέτωπό μου που λέει "ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΩ;". Κι ας είμαι αξύριστος 15 μέρες.

Τέλος πάντων, να σας δείξω κάτι που διάβασα σε ένα βιβλίο για το Χάος πριν 7-8 χρόνια:

1. Πάρτε έναν αριθμό με 5 δεκαδικά ψηφία (ας πούμε 0.73351)
2. Διπλασιάστε τον 30 φορές, κρατώντας μόνο τα δεκαδικά ψηφία όποτε προκύψει ακέραιο μέρος (το έκανα: 0.32224)
3. Αλλάξτε τώρα το τελευταίο ψηφίο του αρχικού αριθμού κατά 1 (ας πούμε 0.73352) και επαναλάβετε (επανέλαβα: 0.74048[*])

Διαφορά στις αρχικές συνθήκες: 0.001%. Διαφορά στα τελικά αποτελέσματα: 129.791%.

Ηθικόν δίδαγμα: σε συστήματα με μη γραμμικές αλληλεπιδράσεις και με την εξαίρεση του περιστασιακού νορμάλ ελκυστή, there's no such thing as a negligible factor. Μακροπρόθεσμα. Όπου το "μακροπρόθεσμα" συνήθως σημαίνει "μετά από 4-5 μεταβάσεις".

Θα κρατήσουμε αυτό το συμπέρασμα γιατί θα μας χρειαστεί στα επόμενα.

update: τελικά ο τύπος είναι από το διπλανό εργαστήριο. Άρα ξέρει κάποιον που με ξέρει. Συν ότι έχω γλυκιά και συμπαθητική φατσούλα βέβαια.

[*] Όχι, δεν είμαι αριθμογκαγκά. Είμαι κομπιουτερογκαγκά.

17.4.05

Tolkien

Τώρα τελευταία, ο Tolkien φαίνεται ότι δικάζεται από άτομα που δεν καταλαβαίνουν ότι η Καλλιφόρνια δεν υπήρχε από πάντα. (ενώ αντιθέτως η λεπτή αγγλοσαξωνική αίσθηση της ειρωνίας δύσκολα περνά τα στενά της Μάγχης).

Ήθελα να παρατηρήσω πως είναι ανύπαρκτα τα παραδείγματα επιτυχημένης μυθολογίας στην οποία, ας πούμε, η λεσβία πρωταγωνίστρια ανακαλύπτει τα θετικά σημεία της ανοχής στο διαφορετικό και αντί να σφάξει το δράκο, ανταλάσσει μαζί του αστεϊσμούς για τις κοινές παιδικές τους εμπειρίες.

Μετά θυμήθηκα ότι υπάρχουν δύο πολύ τρανταχτά (και άκρως επιτυχημένα) τέτοια παραδείγματα. Λέγονται Ζήνα και Χέρκουλις.

Court dismissed.

ΥΓ: Σε ό,τι με αφορά, οι μυθοι υπάρχουν για να απομυθοποιούνται. Όχι για να παίρνουν ετικέτα "Politically Aproved". Το ότι ένα κάρο μαλάκες δυσκολεύονται να καταλάβουν τη διαφορά ανάμεσα στο Μύθο και την Πραγματικότητα είναι ένα πρόβλημα βέβαια. Αλλά ούτε οι Μύθοι φταίνε για αυτό, ούτε η Πραγματικότητα.

16.4.05

"Η διαδικασία προς τον Άνθρωπο περνά μέσα από τον πόνο."

(με αφορμή μια συζήτηση στου Χοιροβοσκού)
Η διαδικασία προς τον Πόνο περνάει μέσα από τον άνθρωπο, θα έλεγα εγώ. Κυρίως από τον άνθρωπο. Και αυτό δεν είναι προς τιμήν μας, αν μου επιτρέπετε να ρίξω το κυνικό μου κάτουρο στο ιδεαλιστικό Αθάνατο Νερό σας (το οποίο κατά τα άλλα σέβομαι και εκτιμώ). Ούτε εκείνων που προκαλούν τον πόνο, ούτε εκείνων που τον υφίστανται. IMHO πιο σωστά -από αντικειμενικής πλευράς- το έχουν δει το θέμα "πόνος" οι Βουδιστές.

Αλλά βλέπεις Χοιροβοσκέ, άλλο τι είναι σωστό και άλλο τι μας γουστάρει να είναι σωστό[*]. Αυτή είναι μία λεπτομέρεια που είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσω σε κάποιον μη υλιστή: η μαγκιά είναι να εξαπατάς τον εαυτό σου ξέροντας ότι τον εξαπατάς, γιατί αυτό σημαίνει ότι γράφεις τις βέβαιες συνέπειες στ' αρχίδια σου.

Υπάρχουναπόλυτες αλήθειες, για να συνεχίσουμε τη συζήτηση, απλώς δεν υπάρχουν απόλυτα σωστοί άνθρωποι. Μια αλήθεια για την οποία δεν ενδιαφέρεται κανένας ΟΚ, συνεχίζει να υπάρχει μεν κατά κάποιον τρόπο, αλλά δε μας απασχολεί. Όταν (αν) μας χτυπήσει κατακέφαλα, βλέπουμε. Αν είμαστε ωραίοι τύποι, θα πληρώσουμε το τίμημα. Το οποίο μπορεί να είναι και μηδενικό, μην ξεχνιόμαστε. Π.χ. η απόλυτη αλήθεια "ο αριθμός π σε δεκαδικό σύστημα αρίθμησης περιέχει την ακολουθία 7230 στο 3300ό δεκαδικό ψηφίο" μπορεί σε γενικές γραμμές να αγνοηθεί χωρίς πολλά παρατράγουδα...

Τι λέγαμε; Α, περί της σχέσης μας με την πραγματικότητα: Ο καθένας λοιπόν κρίνεται (τρόπος του λέγειν) από τη χρήση (ή κατάχρηση) του πακέτου αυτοεξαπάτησης που περιλαμβάνει η ανθρώπινη ιδιότητα. Τα κριτήρια είναι υποκειμενικά φυσικά, γεγονός που περιπλέκει κάπως τα πράγματα. Ή τουλάχιστον έτσι θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος που δε γνωρίζει ότι τα συλλογικά κριτήρια που αναπτύσσονται στο extelligence της Ανθρωπότητας (όπου και όλα τα λεφτά) είναι πολύ πιο αντικειμενικά εκ φύσεως. Γάμησέ τα.

[*] π.χ. για μένα τελειωτική και καθοριστική απάντηση στο θέμα "πόνος" έδωσε ο Bob:
Rise up this morning
smiled with the rising sun
three little birds
pitch by my door step
singing sweet songs
of melodies pure and true
saying, this is my message to you:

don't worry about a thing
cause every little thing is gonna be alright
don't worry about a thing
every little thing is gonna be alright...

12.4.05

meta-mythology

Και στο κάτω-κάτω να σας πω κάτι; Εδώ και ενάμιση χρόνο προσπαθώ να πείσω το Γλίτσι ότι, εν πάσει περιπτώσει, είναι λίγο δύσκολο ένα άνθρωπος μεταξύ homo erectus[*] και homo heilderbergensis[%] να είναι άτομο που θα κυκλοφορούσε χμμ, με την ελληνική σημαία τατουάζ στο μπράτσο. Και μου λέτε τώρα να πείσουμε 2.000.000 κόσμο ότι δεν είναι απόγονοι του Μεγαλέξανδρου[+]; Χα! Απορώ ποιος μαλάκας το σκέφτηκε. Δεν πάμε καθόλου καλά.

Το μέγα ερώτημα είναι γιατί ο κόσμος αισθάνεται τόσο μεγάλη ανάγκη να πιστέψει αυτές τις μαλακίες. Πραγματικά αδυνατώ να το καταλάβω. Δεν είναι καν ότι αισθάνονται καλύτερα, αντιθέτως οι περισσότεροι πακετώνονται.

Το ξέρω πως όταν δεν έχεις στον ήλιο μοίρα το να έχεις ένδοξους προγόνους είναι μια παρηγοριά. Η απορία μου είναι τι παρηγοριά έχεις από μια κοσμοθεωρία που θέλει όλον τον κόσμο εναντίον σου επειδή κάποτε είχες ένδοξους προγόνους...

[*] ...αν και από πολλές απόψεις όντως μοιάζει με άτομο που θα κυκλοφορούσε με την οποιαδήποτε σημαία τατουάζ στο μπράτσο
[%] Ο Heilderbergensis είναι λίγο πιο προς τον Νεάντερταλ, αλλά κατά τα άλλα το ίδιο μαϊμουδένιος.
[+] Macedonia(R) is a registered trademark of the Hellenic Nation. The greek nationalist myths are copyrighted material ((c) 11.000.000BC - 2005 AD Genuine Greeks Ltd.). All rights reserved.

Μακεδονικό(*)

Το δικαίωμα μιας χώρας στον αυτοπροσδιορισμό (ειδικά μετά από ένα τετελεσμένο 50+ χρόνων) είναι πολύ θεμελιώδες για να του πας κόντρα. Είναι λίγο σα να προσπαθείς να εμποδίσεις ένα (βαρύ) πράγμα να πέσει προς τα κάτω, κρατώντας το με τα χέρια σου. Πόσο θα αντέξεις; 10; 15 χρόνια; Αργά ή γρήγορα τα πράγματα επαναφέρονται στη φυσική τους πορεία. Και το βάρος πέφτει στα πόδια σου και στα σπάει.

Τώρα που ενδεχομένως οι ρόλοι αντιστράφηκαν, βλέπουμε τι ακριβώς απαιτούσαμε από τους Σλαβομακεδόνες τόσα χρόνια. Μαλακία δεν ήτανε, εκ των υστέρων;

(*) [Μα που είχα το μυαλό μου; Τεσπα:] Macedonia(R) is a registered trademark of the Hellenic Nation. The greek nationalist myths are copyrighted material ((c) 11.000.000BC - 2005 AD Genuine Greeks Ltd.). All rights reserved.

11.4.05

"Πού πολεμοφόδια;...

...Πού όπλα; Πού χρήματα πολυάριθμα; Πού στόλος εφωδιασμένος; Οποίον αρχηγόν έχομεν για να αντιπαλαίση εις το τρομερώτατον θηρίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εις περίπτωσιν μιας εποχής και στιγμής απελπισίας; Οι λαοί μας είναι όχι μόνον άπειροι της οπλοφορίας, αλλά και άοπλοι, δυστυχείς επομένως και ανίκανοι να προοδεύσουν εις τοιούτον έργον διά το οποίον φέρουν επί του τραχήλου των τοσούτων αιώνων Οθωμανικόν ζυγόν, και επομένως πολύ ολίγοι είναι εκείνοι οίτινες έχουν οπωσούν την πείραν του πολεμείν. Αλλά το περισσότερον πλήθος των λαών δεν γνωρίζει καν πώς γεμίζονται τα όπλα, πολλώ μάλλον και να πολεμήση το Οθωμανικόν θηρίον. Ας φέρωμεν, αδελφοί, ενώπιόν μας μίαν στιγμήν την καταστροφήν της Πελοποννήσου το 1769, μ' όλον ότι τότε εφάνη και στόλος Ρωσικός, όστις ήτο δείγμα τουλάχιστον ότι έλαβεν ενοχήν η Ρωσική αυτοκρατορία. Αλλ' εις την εποχήν ταύτην οποία δείγματα θετικότητος έχομεν, για να πιστεύσωμεν όσα λέγει ο Δικαίος και όσα γράφει ο Υψηλάντης;"

(27/1/1821: ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, απαντώντας στον Παπαφλέσσα ως πληρεξούσιος των Τουρκογερόντων -έτσι τους λέγανε, δημογέροντες τους λένε μόνο τα σχολικά μας βιβλία. Το συμβούλιο συνεκλήθη για να συζητηθεί το αίτημα του Υψηλάντη και της Φιλικής Εταιρείας, που ζητούσαν ενίσχυση του επικείμενου ξεσηκωμού. Το συμβούλιο αποφάσισε να μπει ένα τέρμα σε αυτές τις τρέλες. Ειδικά για τον Παπαφλέσσα -εκπρόσωπο του Υψηλάντη- αποφασίστηκε να κλεισθεί σε μοναστήρι και να ηρεμήσει.)

Καταλαβαίνετε νομίζω ότι στο θέμα του Παλαιών Πατρών οι εθνικοί μας μυθοπλάστες φάνηκαν ιδιαιτέρως θρασσείς: διάλεξαν έναν από τους μεγαλύτερους πολέμιους της ανεξαρτησίας για το ρόλο αυτού που έδωσε το σύνθημα!

Φοιτηταριό

Το "Ε" της περασμένης Κυριακής είχε ένα αφιερωματάκι στη φοιτητιώσα νεολαία της Πρωτεύουσας. Από όλο το άρθρο κρατάω ως θετικό σημείο το νεολογισμό "φοιτηταριάτο". Κατά τα άλλα η μέθοδος του δαιμόνιου ρεπόρτερ ήταν απλή: πάμε σε Νομική, Πάντειο και ΕΜΠ, βρίσκουμε 3 άτομα, τα ρωτάμε, προβιβάζουμε τις 3 απόψεις που ακούσαμε σε αντιπροσωπευτικές, τσουπ! αφιέρωμα...

Έτσι λοιπόν ξεμπερδεύουμε από το Πάντειο: είναι ένα σχολείο που βγάζει τέτοιους δαιμόνιους ρεπόρτερ.

Για το ΕΜΠ μάθαμε (από 2ετή φοιτήτρια ΗΜΜΥ) ότι οι φοιτητές ΗΜΜΥ είναι τα χειρότερα μπάζα του ΕΜΠ. Διαφωνώ καθέτως και οριζοντίως. Τα χειρότερα μπάζα του ΕΜΠ είναι οι φοιτήτριες ΗΜΜΥ. Με διαφορά. Με ΤΕΡΑΣΤΙΑ διαφορά. Είναι ΑΠΑΙΣΙΕΣ. Μία στις 40 είναι βέβαια απίστευτη γκόμενα. Αυτό να λέγεται. Αλλά ο μέσος όρος είναι sub-zero. Επίσης μάθαμε ότι οι αρχιτεκτόνισσες επονομάζονται ειρωνικά "αρτίστες". Πούτσες μπλε. Δεν υπάρχει ούτε μία ειρωνική σημασία του όρου "αρτίστα" για την απόδοση της οποίας δε θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μια χαρά ο ήδη γνωστός και ευρέως χρησιμοποιούμενος όρος "αρχιτεκτόνισσα".

Για τη νομική μάθαμε ότι το παν είναι το dress code και όλοι που το κάνουν με όλους στα πρώτα 2 έτη "για να γνωριστούμε". Τελικά από μικρά μαθαίνουν να παρουσιάζουν το άσπρο μαύρο αυτά τα βλαμμένα. Λέτε η δικηγορία να είναι κληρονομικό ελάττωμα;

Anyway, θα καταθέσω κι εγώ τα 2 σεντς μου για το φοιτηταριάτο: όσοι έχουν μπει από τη μεταρρύθμιση Αρσένη και μετά, είναι τραγικοί από πλευράς επιπέδου, αν τουλάχιστον στα 20 τους στη Νομική φέρονται όπως φερόμασταν εμείς στην Α' Λυκείου. Με βάση τον κανόνα "γίνεσαι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που πρεσβεύεις στα νιάτα σου", προβλέπω να γίνουν όλοι τους γαμώ τα άτομα. Τουλάχιστον στο ΕΜΠ, γιατί στις άλλες σχολές δεν υπάρχει ελπίς.

9.4.05

Sorting

Όπως όλοι (;;χαχά!) ξέρουν, η ταξινόμηση είναι προϋπόθεση της ευρετηρίασης (indexing) [δεν είπα ότι είναι αναγκαία προϋπόθεση, χέστε με πληροφορικάριοι]

Ταξινόμηση μπορείς να κάνεις ως προς όποιο χαρακτηριστικό θέλεις, αρκεί να ορίζεται μονοσήμαντα η πράξη α < β, όπου α,β τιμές του χαρακτηριστικού.

Ας κάνουμε ταξινόμηση μιας είδησης ως προς το χρόνο.

Αρχικό κείμενο:

Ένταση το μεσημέρι στο χώρο της Φιλοσοφικής σχολής Αθηνών, στου Ζωγράφου.

Μέλη (15) της «Xρυσής Αυγής» συνέπλακησαν με ομάδα αναρχικών για άγνωστους λόγους.

Σύμφωνα με πληροφορίες, τραυματίστηκε (με μαχαίρι) ένας αλλοδαπός μικροπωλητής, ο οποίος μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο.


Ταξινομημένο (κατά χρόνο) κείμενο:

Σύμφωνα με πληροφορίες, τραυματίστηκε (με μαχαίρι) ένας αλλοδαπός μικροπωλητής, ο οποίος μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο.

Μέλη (15) της «Xρυσής Αυγής» συνεπλάκησαν με ομάδα αναρχικών για άγνωστους λόγους.

Ένταση το μεσημέρι στο χώρο της Φιλοσοφικής σχολής Αθηνών, στου Ζωγράφου.

ΥΓ(άσχετο): είμαι σίγουρος ότι στα τριακοστά "Αρίων" ο Χατζηγιάννης θα τιμηθεί για την προσφορά του στην ελληνική μουσική. Διαβάστε και τον ειδικό μας.

6.4.05

Η ιστορία του Νεκτάριου

2 χρόνια προσπαθώ να καταλάβω πώς ακριβώς σκέφτονται οι ελληνογκαγκά. Νομίζω όμως πως ο faeton από το phorum.gr τα κατάφερε πολύ καλύτερα από εμένα.


4.4.05

My TV days

Τις τελευταίες 22 μέρες είμαι άρρωστος, οπότε βλέπω πολλή τηλεόραση. Πάντα δηλαδή βλέπω πολλή τηλεόραση, αλλά τώρα το έχεσα. Ελπίζω να μη ξαναρρωστήσω ποτέ!

Τρία μόνο χαρακτηριστικά ενσταντανέ από ό,τι έχει παρελάσει μπροστά στα μάτια μου εδώ και 3 εβδομάδες:

α) Έχω δει πάνω από 300 φορές την Παπαρίζου να τραγουδάει αυτή την αηδία που τραγουδάει. Τις μισές από αυτές στα δελτία ειδήσεων του Star. Όσοι είστε εξωτερικό, κάντε μου μια χάρη: τη βραδιά του τελικού ψηφίστε τον αντίπαλο και μετά βάλτε την ελληνική SIM στο κινητό σας και ψηφίστε και ως Έλληνες τον αντίπαλο. Αν το τραγούδι "μας" χτυπήσει από 15η θέση και κάτω, θα απαλλαγούμε με μία μόνο κίνηση από Παπαρίζου, Γερμανού και -κυρίως- Δάντη. Πιστεύω πως αξίζει τα 3-4 ευρώ.

β) Χθες είδα τον πρώην πρόεδρο του ΕΦΕΤ σε ζωντανή σύνδεση στο Άλτερ και στον ΑΝΤ1 ταυτόχρονα. Μετά είδα έναν υφυπουργό στο Μέγκα και στον ΑΝΤ1 ταυτόχρονα. Πάντα σε ζωντανή σύνδεση. Προσπαθώ να σκεφτώ τη φασαρία που απαιτείται για να μαγνητοσκοπηθεί μία συζήτηση με παράθυρα και τηλεοπτικές παρεμβάσεις και να ενταχθεί στη ζωντανή ροή του δελτίου τόσο απαλά ώστε μόνο όσοι κάνουν ζάπινγκ να καταλάβουν τη διαφορά από μία πραγματική ζωντανή συζήτηση. Ελπίζω οι σκηνοθέτες να αμοίβονται καλά.

γ) Επίσης στην Τατιάνα έμαθα ότι το 50,7% του 1.050.000 είναι 480.000.

Έχω την αίσθηση πως η τελευταία λεπτομέρεια συνοψίζει με εξαιρετικό τρόπο τα αίτια και τα συμπτώματα της παθογένειας της ελληνικής τηλεόρασης: φτιάχνεται από ηλίθιους και απευθύνεται σε ακόμα πιο ηλίθιους. Κάτι σαν τα Windows δηλαδή.

3.4.05

Κική, ή Η Άλλη Όψη Του Νομίσματος

Η Κική είναι μια ηλίθια σκυλαδογκόμενα (ή μάλλον σκυλαδομπάζο) που για μεγάλη μου ατυχία υπήρξε για ένα διάστημα φίλη της κοπέλας μου. Πρόκειται για τραγικό άτομο: από τα 16 της το μόνο που ήθελε ήταν να παντρευτεί και να κάνει παιδιά, πράγμα το οποίο αποπειράθηκε να πετύχει με δύο γκόμενους, ο ένας χειρότερος από τον άλλον. Τελικά βρήκε έναν τρόμπα πρώην συμμαθητή της, ο οποίος αυτή τη στιγμή κάνει καριέρα ως πλασιέ, πουλώντας σε ηλίθιες ένα θαυματουργό τσάι με γκουαρανά που αν είσαι χοντρή σε αδυνατίζει ενώ αν είσαι λεπτή σε χοντραίνει, να, κοιτάξτε και τις φωτογραφίες ευχαριστημένων πελατών -οι ίδιες εδώ και 2 χρόνια...-, 45 ευρώ το ενάμισυ λίτρο, ευχαριστώ πολύ (θα ασχοληθώ με την περίπτωσή του εν καιρώ).

Έχοντας τόσο σωστές προτεραιότητες στη ζωή της, η Κικίτσα δεν τα πήγε και πολύ καλά στα μαθήματα: τελείωσε το τεχνικό λύκειο με 11, κωλοβάρεσε κανα χρόνο και μετά οι γονείς της της αγόρασαν "πτυχίο" νηπιαγωγού από ένα ιδιωτικό ΙΕΚ. Και λέω "αγόρασαν" γιατί αν δεν πλήρωναν α-π-ο-κ-λ-ε-ί-ε-τ-α-ι να έπαιρνε πτυχίο, αφού ήταν πολύ απασχολημένη προσπαθώντας να επιλύσει την καθυστέρηση στο project "ας αναπαράγουμε το τόσο σημαντικό άτομό μας".

Στη ζωή της Κικής συνέβησαν πρόσφατα δύο ευχάριστα πράγματα. Το πρώτο ήταν ότι τον Οκτώβριο του 2002 ο δήμος στον οποίο μένει έφυγε επιτέλους από τον έλεγχο του βρωμερού και διεφθαρμένου ΠΑΣΟΚ και πέρασε στα χέρια της καθαρής και αξιοκρατικής ΝΔ. Το γεγονός μπορώ να υποθέσω πως την πίκρανε αρκετά, γιατί εκείνη την περίοδο τα είχε με το δεύτερο γκόμενό της, φανατικό πασόκο και η Κικίτσα είναι ακριβώς εκείνο το είδος της γκόμενας που δανείζεται προσωπικότητα από το γκόμενό της (δηλαδή όσα μπορεί να καταλάβει: γούστα στο φαΐ, ομάδα, κόμμα εκτός από μουσική όπου η Κικίτσα δεν κάνει κανένα συμβιβασμό, Πλούταρχος και πάλι Πλούταρχος).

Το δεύτερο ευχάριστο, ήταν ότι την περασμένη άνοιξη ολόκληρη η χώρα έφυγε επιτέλους από τον έλεγχο του βρωμερού και διεφθαρμένου ΠΑΣΟΚ και πέρασε στα χέρια της καθαρής και αξιοκρατικής ΝΔ. Συνδυαζόμενα αυτά τα δύο, επέτρεψαν στο θείο της Κικής (μέλος του δημοτικού συμβουλίου) να κάνει επιτέλους τα κονέ του με το υπουργείο και να της εξασφαλίσει καθαρά και αξιοκρατικά και με τη βούλα του ΑΣΕΠ επτάμηνη σύμβαση σε ένα από τα νηπιαγωγεία του δήμου, με 950 ευρώ το μήνα. Ή, αν προτιμάτε, όσο ακριβώς θα συνεισφέρουν κάθε μήνα 50 πειναλέοι στον προϋπολογισμό της χώρας με την πρόσφατη αύξηση της τιμής των πρώην φθηνών τσιγάρων. Υποθέτω πως σε 2-3 χρόνια η Κική θα είναι άλλη μία συμβασιούχος που θα κλείνει τη Βασιλίσσης Σοφίας, ζητώντας τη μονιμοποίησή της μια και καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

'nough said. Γαμιούνται όλοι τους.

2.4.05

Βίοι Παράλληλοι;

Ελλάς-Πορτογαλία Συμμαχία. Ή τουλάχιστον έτσι θα ήθελαν να το βλέπουμε οι διάφορες πασοκοφυλλάδες. Δε χρειάζεται να σας δώσω λινκ, ανοίξτε όποια πασοκοφυλλάδα θέλετε και θα δείτε να επαναλαμβάνεται συνέχεια ότι η Δεξά θα πέσει εδώ το πολύ σε τρία χρόνια, όπως έπεσε και στην Πορτογαλία. Και όταν λέμε θα πέσει, εννοούμε ότι στις προσεχείς (φυσικά!) εκλογές θα πάρει ένα 20-25% και το ΠΑΣΟΚ θα σαρώσει με 47%, όπως οι ομοϊδεάτες του στην Πορτογαλία. Τα επιχειρήματα για όλα αυτά είναι συντριπτικά: μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα, η Δεξά είχε κάνει απογραφή όπως και στην Πορτογαλία και από αυτό και μόνο έβγαινε το συμπέρασμα ότι θα πέσει κλπ. Από την προηγούμενη εβδομάδα, παρατηρήσαμε ότι η Δεξά αύξησε και το ΦΠΑ όπως είχε γίνει στην Πορτογαλία, οπότε πλέον είναι γκαραντί το συμπέρασμα.

Με δεδομένο ότι Ελλάδα και Πορτογαλία είναι τρομερά διαφορετικές χώρες, αναρωτήθηκα πώς γίνεται να ειπωθεί με σιγουριά ότι οι πολιτικοί τους βίοι είναι παράλληλοι. Φυσικά μόλις το έψαξα, βρήκα την απάντηση: δε γίνεται.

Ας πούμε η Δεξά στην Πορτογαλία δεν περιορίστηκε στην απογραφή και το ΦΠΑ. Σύμφωνα με αυτό, ιδιωτικοποίησε επίσης το σύστημα Υγείας, πέρασε αντισυνδικαλιστική νομοθεσία, έθεσε περιορισμούς στο δικαίωμα στην έκτρωση, δεν έκανε τίποτα απολύτως για την ανεργία (η οποία διπλασιάστηκε στους νέους) και κυρίως υποστήριξε λυσσωδώς και με ιδιαιτέρως χαμερπή τρόπο τον πόλεμο στο Ιράκ. Σα να μην έφταναν όλα αυτά, η χώρα υπέστη σοβαρότατες καταστροφές τον Αύγουστο του 2003 από πυρκαγιές, με 18 νεκρούς και ζημιές ενός δισεκατομμυρίου ευρώ. Χωρίς υπερβολή, πιο κατουρημένη χώρα από την Πορτογαλία επί Μπαρόζο δεν πρέπει να υπήρξε στην Ευρώπη τα τελευταία 5 χρόνια.

Από την άλλη, οι σοσιαλιστές της Πορτογαλίας δεν ήταν και τόσο παράλληλοι με τους δικούς μας. Όπως μας πληροφορεί το δεύτερο λινκ παραπάνω, το Μάρτιο του 2001 κατέρευσε μια γέφυρα με αποτέλεσμα να πνιγούν 70 άτομα. Η σοσιαλιστική κυβέρνηση ανέλαβε όλη την ευθύνη για την κακοτεχνία και ο υπουργός Δημοσίων Έργων παραιτήθηκε. Αυτό και μόνο ΙΜΗΟ τερματίζει κάθε συζήτηση για ομοιότητες στην πολιτική ζωή Ελλάδας-Πορτογαλίας, αλλά έχει και άλλο: μόλις το Δεκέμβριο του ίδιου έτους, ένα μήνα πριν το Ευρώ, οι φρεσκοεκλεγμένοι για δεύτερη τετραετία σοσιαλιστές παραιτούνται λόγω της ήττας του κόμματός τους στις δημοτικές εκλογές. Στην ουσία δηλαδή παραιτούνται λόγω μιας έκφρασης (παροδικής) δυσαρέσκειας από το εκλογικό σώμα. Κάτι που δεν έκαναν οι γατζωμένοι στην καρέκλα τους πασόκοι όταν έχαναν δημοτικές και ευρωεκλογές όλη την ώρα. Η παροδική αυτή δυσαρέσκεια ήταν που επέτρεψε στους δεξιούς να ανέβουν στην εξουσία και γι' αυτό κατακρημνίστηκαν με την πρώτη ευκαιρία.

Να ψάξουμε και για άλλες αναλογίες; Ας πούμε για το αν οι σοσιαλιστικές κυβερνήσεις της Πορτογαλίας εκμεταλλεύθηκαν τα κονδύλια της ΕΕ όπως το ΠΑΣΟΚ; Γενικά να το ψάξουμε το θέμα κ.κ. πληρωμένοι κονδυλοφόροι που αρπάζεστε από το ότι ο μέσος αναγνώστης δεν έχει ιδέα από Πορτογαλία και αλωνίζετε ελεύθερα;

[1ος Νόμος της Αριθμητικής Ανάλυσης: Do not extrapolate.
1ος Νόμος της Θεωρίας Προβλέψεων: Do not extrapolate, unless you know what you're doing.]

Και για να τελειώνουμε: όλοι ξέρουμε ότι η δεξιά πολιτική δεν είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει. Ας πούμε αυτό το τελευταίο με το ΦΠΑ, μεγίστη χοντρομαλακία (αν και δεν καταλαβαίνω με τι ιδιότητα μιλούν οι πασόκοι, λες και αυτοί δεν έβαζαν καινούριους φόρους κάθε χρόνο). Όμως δέκα φορές προτιμότερη από αυτό που είχε καταντήσει το πασόκ: ένα μάτσο θρασσύτατοι καλοταϊσμένοι μιζαδόροι που δε μπορούσαν ούτε να αναπνεύσουν χωρίς να κάνουν κάποια απατεωνιά. Δεν είναι λάθος του ελληνικού λαού που ψήφισε το μη χείρον. Είναι έγκλημα του πασόκ που υπήρξε (και παραμένει) το χείρον.

1.4.05

Πρωταπριλιάτικη Ζωολογία

Σε λίγο καιρό θα δείτε κάτι μυρμήγκια να πετάνε. Το ξέρω ότι ακούγεται ηλίθιο, όμως όλα έχουν τη βαθύτερη σοφία τους. Λοιπόν, αυτά τα μυρμήγκια δεν είναι ό,τι κι ό,τι. Είναι πριγκήπισσες και πρίγκηπες. Υποψιάζομαι ότι παίζει μόνο μία πριγκήπισσα και μερικές δεκάδες χιλιάδες πρίγκηπες, αλλά δεν παίρνω και όρκο. Ελπίζω -για τους πρίγκηπες δηλαδή- να μην ισχύει. Η δουλειά του πρίγκηπα είναι να πετάει σαν ηλίθιος, μέχρι να βρει μια πριγκήπισσα. Τότε επιδίδονται σε έναν τρελό ιπτάμενο χορό, ο οποίος έχει σαν αποτέλεσμα να χάσουν αμφότεροι τα φτερά τους. Στην κορύφωση ο τύπος πεθαίνει, και η πρώην πριγκήπισσα και νυν βασίλισσα έχει μέσα της αρκετά σπερματοζωάρια ώστε να γεννοβολήσει μερικά εκατομμύρια μυρμήκια στα επόμενα δέκα χρόνια, γεγονός που είναι μάλλον προφανές από το ότι λίγες εβδομάδες μετά έχει μια κοιλιά ίση σε μέγεθος με ένα μέσο εν στύσει καβλί ναζιστή και δε μπορεί να πάει πουθενά.

Μπροστά σε όλα αυτά, η λέξη "ξεκώλιασμα" δε χάνει απλά το νόημά της. Η λέξη "ξεκώλιασμα" ψάχνει να βρει μια τρύπα να κρυφτεί και να μην ξεπροβάλλει ποτέ ξανά.

(ειδικά αν σκεφτούμε ότι με έναν ευρύ ορισμό του "ατόμου" τον οποίο προσωπικά ασπάζομαι, όλα αυτά είναι μια μυρμηγκοφωλιά που αυνανίζεται για να αναπαραχθεί)