3.4.05

Κική, ή Η Άλλη Όψη Του Νομίσματος

Η Κική είναι μια ηλίθια σκυλαδογκόμενα (ή μάλλον σκυλαδομπάζο) που για μεγάλη μου ατυχία υπήρξε για ένα διάστημα φίλη της κοπέλας μου. Πρόκειται για τραγικό άτομο: από τα 16 της το μόνο που ήθελε ήταν να παντρευτεί και να κάνει παιδιά, πράγμα το οποίο αποπειράθηκε να πετύχει με δύο γκόμενους, ο ένας χειρότερος από τον άλλον. Τελικά βρήκε έναν τρόμπα πρώην συμμαθητή της, ο οποίος αυτή τη στιγμή κάνει καριέρα ως πλασιέ, πουλώντας σε ηλίθιες ένα θαυματουργό τσάι με γκουαρανά που αν είσαι χοντρή σε αδυνατίζει ενώ αν είσαι λεπτή σε χοντραίνει, να, κοιτάξτε και τις φωτογραφίες ευχαριστημένων πελατών -οι ίδιες εδώ και 2 χρόνια...-, 45 ευρώ το ενάμισυ λίτρο, ευχαριστώ πολύ (θα ασχοληθώ με την περίπτωσή του εν καιρώ).

Έχοντας τόσο σωστές προτεραιότητες στη ζωή της, η Κικίτσα δεν τα πήγε και πολύ καλά στα μαθήματα: τελείωσε το τεχνικό λύκειο με 11, κωλοβάρεσε κανα χρόνο και μετά οι γονείς της της αγόρασαν "πτυχίο" νηπιαγωγού από ένα ιδιωτικό ΙΕΚ. Και λέω "αγόρασαν" γιατί αν δεν πλήρωναν α-π-ο-κ-λ-ε-ί-ε-τ-α-ι να έπαιρνε πτυχίο, αφού ήταν πολύ απασχολημένη προσπαθώντας να επιλύσει την καθυστέρηση στο project "ας αναπαράγουμε το τόσο σημαντικό άτομό μας".

Στη ζωή της Κικής συνέβησαν πρόσφατα δύο ευχάριστα πράγματα. Το πρώτο ήταν ότι τον Οκτώβριο του 2002 ο δήμος στον οποίο μένει έφυγε επιτέλους από τον έλεγχο του βρωμερού και διεφθαρμένου ΠΑΣΟΚ και πέρασε στα χέρια της καθαρής και αξιοκρατικής ΝΔ. Το γεγονός μπορώ να υποθέσω πως την πίκρανε αρκετά, γιατί εκείνη την περίοδο τα είχε με το δεύτερο γκόμενό της, φανατικό πασόκο και η Κικίτσα είναι ακριβώς εκείνο το είδος της γκόμενας που δανείζεται προσωπικότητα από το γκόμενό της (δηλαδή όσα μπορεί να καταλάβει: γούστα στο φαΐ, ομάδα, κόμμα εκτός από μουσική όπου η Κικίτσα δεν κάνει κανένα συμβιβασμό, Πλούταρχος και πάλι Πλούταρχος).

Το δεύτερο ευχάριστο, ήταν ότι την περασμένη άνοιξη ολόκληρη η χώρα έφυγε επιτέλους από τον έλεγχο του βρωμερού και διεφθαρμένου ΠΑΣΟΚ και πέρασε στα χέρια της καθαρής και αξιοκρατικής ΝΔ. Συνδυαζόμενα αυτά τα δύο, επέτρεψαν στο θείο της Κικής (μέλος του δημοτικού συμβουλίου) να κάνει επιτέλους τα κονέ του με το υπουργείο και να της εξασφαλίσει καθαρά και αξιοκρατικά και με τη βούλα του ΑΣΕΠ επτάμηνη σύμβαση σε ένα από τα νηπιαγωγεία του δήμου, με 950 ευρώ το μήνα. Ή, αν προτιμάτε, όσο ακριβώς θα συνεισφέρουν κάθε μήνα 50 πειναλέοι στον προϋπολογισμό της χώρας με την πρόσφατη αύξηση της τιμής των πρώην φθηνών τσιγάρων. Υποθέτω πως σε 2-3 χρόνια η Κική θα είναι άλλη μία συμβασιούχος που θα κλείνει τη Βασιλίσσης Σοφίας, ζητώντας τη μονιμοποίησή της μια και καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

'nough said. Γαμιούνται όλοι τους.

20 σχόλια:

Sofia είπε...

Όχι μόνο αυτό αλλά θα σου το παίζει και συνδικαλίστρια η Κικίτσα τότενες. Και θα γίνει μία από αυτές που λένε η μία την άλλη "συνάδελφε"... Θε μου σχώρα με

Ανώνυμος είπε...

Βλέπω μια εμπάθεια και μια έλλειψη κατανόησης πρός αθώα πλάσματα. Για τιμωρία να επαναλαμβάνεις το παρακάτω τρείς φορές την ημέρα επι μια εβδομάδα.

"Ποτέ δε θα πειράζω
Τα ζώα τα καημένα
Μην τάχα σαν κι'εμένα
κι'εκείνα δεν πονούν ?"



'Αγγελος

Sakis Rizos είπε...

Το θέμα δεν είναι η Κική κι η κάθε Κική. Το θέμα είναι πότε θα γίνουμε σοβαρό και σύγχρονο κράτος. (Μήπως να μεταναστεύαμε καλύτερα;...)

Εν πάση περιπτώσει, πολύ εύστοχο κι αυτό το post!

Ανώνυμος είπε...

Μου θύμισες το ίσως πιό αγαπημένο μου ανέκδοτο.

Δύο τρελλοί περπατούν και ξαφνικά βλέπουν κάτω σκατά (μετά συγχωρήσεως). Δεν καταλαβαίνουν τί είναι και έτσι ένας από αυτούς δοκιμάζει και δηλώνει: σκατά είναι! Οπότε ο άλλος απαντά "Ευτυχώς που δεν τα πατήσαμε!"

Damsel in Stress είπε...

Ποιά Κικίτσα και μαλακίες. Τον Παναγιώτη να σου γνωρίσω που έχει κόψει βόλτα από ΤΡΕΙΣ δουλειές δημοσίου και έφυγε κι απ' τις τρείς - τώρα είναι στην τέταρτη - γιατί δεν εκτιμούσαν τα προσόντα του (ξάπλα, μάσσα, τεμπελιά - ναι, που και που ΚΑΙ το δημόσιο απαιτεί δουλειά-).

Μετεκλογικώς λοιπόν, έλειψε 60 μέρες (ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ) από τη δουλειά, δεν πήρε ούτε ένα τηλέφωνο να ενημερώσει (κουβάλησε τελικά χαρτί γιατρού ότι είχε "ψυχολογικά" και νοσηλεύτηκε αν και μεις τον βλέπαμε να πίνει καφέ στου Τζίμις κατά τη διάρκεια του .. εγκλεισμού του) και όταν τον πήρε σπίτι η Προϊσταμένη της υπηρεσίας για να ρωτήσει πότε θα μας κάνει την τιμή, βγήκε η μάνα του και ρώταγε με ύφος νταβατζή "γιατί τα έχει βάλει με το παιδί".

Τώρα που το σκέφτομαι ... ρε συ, να κάνουμε κονέ να τους γνωρίσουμε; Μιλάμε ότι τα παιδιά θα βρούνε τον έρωτα, όχι αστεία!

Ανώνυμος είπε...

Σαφώς και δυστυχώς, δεν είναι η μοναδική. Όμως, δες το κι'αλλιώς : χωρίς αυτά τα σκουπίδια δεν θα αναδεικνύονταν οι άνθρωποι που πραγματικά αξίζουν. Και ξέρεις κάτι κακώς ασχολήθηκες και ασχολούμαστε με τέτοιου τύπου "χαραμοφάηδες". Η ζωή είναι πολύ μικρή. Κοίτα καλύτερα τον εαυτό σου και τη ζωή σου, μην χαλάς φαία ουσία για τέτοια άτομα..! Απο αρχαιοτάτων χρόνων ζει και βασιλεύει η διαφθορά, αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Καλύτερα να παλέψεις για κάτι που θα έχει επίδραση στη ζωή σου, τους υπόλοιπους, αρχίδια έχεις, γ ρ ά ψ' τ ο υ ς ! ! !
φιλάκια!!!

Ανώνυμος είπε...

Damsel,
έχω και καλύτερο από τον δικό σου! Στο γραφείο μας εμφανίστηκε αρχές Οκτωβρίου τύπος με απόσπαση από άλλη υπηρεσία. Πάτησε 10-11 φορές, και από τις 20 Νοεμβρίου αγνοείται έχοντας πάρει μαζί του και ένα laptop!!!

Κική ζεις εσύ μας οδηγείς!

Your Man είπε...

Ονόματα δε θα πω, όχι για να προστατέψω αθώους αλλά γιατί δε θυμάμαι.

Νομαρχία Αθηνών. Τύπισσα η οποία κατέχει θέσει που έχουν άλλες 10. Τα έχουν κάνει πλακάκια και έρχονται κάθε φορά μια βδομάδα η καθεμία. Δηλαδή οι υπόλοιποι βλέπουν την καθεμία τους ανά 10 βδομάδες.

Και πέρα του ότι κλείνουν την Βασιλίσσης Σοφίας, το ότι τους πληρώνουμε δεν απασχολεί κανένα;

Πραγματικά δε μπορώ να καταλάβω γιατί δε βρίσκεται ένας πολιτικός (όχι παραπάνω) να βγει και να πει ότι το δικό του μικρό και άσημο κόμμα προωθεί τον τεχνολογικό εξοπλισμό του Δημοσίου και την απόλυση του 90% των Δ/Υ. Μπορεί να μην πάρει πολλές ψήφους, αλλά δε μπορεί, το 3% της χώρας θα τον ψηφίσει για να μπει στη Βουλή και να τους τα ψέλνει.

Sraosha είπε...

Άμα καθήσουμε να εκεθέσουμε ανάλογες περιπτώσεις, θα τελειώσουμε το Πάσχα. Από τέτοια κνώδαλα που πιάνουν την καλή, άλλο τίποτα.

Ανώνυμος είπε...

Γιώργο, υπάρχει, τον λένε Βασίλη Λεβέντη, αλλά ακόμη να δει τη Βουλή από μέσα..

J95 είπε...

@sraosha, sakis:
"Άμα καθήσουμε να εκεθέσουμε ανάλογες περιπτώσεις, θα τελειώσουμε το Πάσχα. Από τέτοια κνώδαλα που πιάνουν την καλή, άλλο τίποτα."

Που αποδεικνύει ότι, contrary to popular belief, το πρόβλημά μας είναι η Κική και η κάθε Κική.

Sakis Rizos είπε...

@j95:

Η Κική κι η κάθε Κική δεν είναι το πρόβλημα. Είναι το σύμπτωμα.

Ανώνυμος είπε...

Μια που λέμε για ανέκδοτα:- δεν ξέρω γιατί, αλλά μου έρχεται στον νού αυτό το παλιό...

Η Κική λοιπόν, ο Παναγιώτης, και ένας... μηχανικός, κάπως τα καταφέρνουν και καταδικάζονται σε θάνατο - μέθοδος εκτέλεσης: η καρμανιόλα (γκιλοτίνα)!

Βάζουν πρώτα την Κική, πέφτει η λεπίδα, αλλά ω, του θαύματος, κάτι κολλάει και σταματάει 1 πόντο από τον λαιμό της! Δεισιδαίμονες οι τύποι, "Η Θεια Πρόνεια την γλύτωσε", λένε, και την αφήνουν. Άφαντη η κοπελιά, ούτε σε δημόσιο γραφείο να δούλευε.

Σειρά μετά έχει ο Παναγιώτης, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει, τον αφηνουν και αυτόν, καπνός ο φίλος.

Οπότε πετάγεται ο μηχανικός και λέει: "Καλά ρε μαλάκες, δεν βλέπεται οτι φταιεί το ματζαφλάρι που σφηνώνει στο μπιτζιρίνι; Μιά σταγόνα λάδι θέλει, χαρά στο πράγμα...."

======

Κατα τα άλλα είμαι με τον Άγγελο, J95 πρέπει να γίνεις σαφώς πιό Βουδδιστής.

Μου αρέσει και η παρατήρηση του Saki: "Η Κική dεν είναι το πρόβλημα. Είναι το σύμπτωμα."
Δεν μας λέει όμως περισσότερα... _ποιό_ είναι τελικά το πρόβλημα;

Promitheas είπε...

Η Κική είναι βεβαίως μία ακραία περίπτωση εντελώς ανίκανου ανθρώπου ο οποίος έχει δουλειά τη στιγμή που υπάρχουν μερικές χιλιάδες καταλληλότεροι για την θέση της. Εμένα αυτό που με απασχολεί δεν είναι οι εξωφρενικές περιπτώσεις αλλά εκείνες όπου ένας άνθρωπος τα καταφέρνει με λίιιιγη αθέμιτη "ώθηση" από κάποιον ημέτερο. Με το να κάνουμε αποδιοπομπαίο τράγο την Κική δεν κερδίζουμε τίποτα εκτός από την αυτάρεσκη ταύτισή μας με αυτό που δεν είναι η Κική. Κατά τη γνώμη μου οι περισσότεροι αν όχι όλοι είμαστε διαποτισμένοι από τέτοιες συμπεριφορές και πιστεύω ότι το να είναι κάποιος άνθρωπος "έντιμος" και το να αγωνίζεται μόνο με θεμιτά μέσα είναι απόρροια περισσότερο της έλλειψης αθέμιτων μέσων παρά της ύπαρξης ισχυρού αισθήματος δικαίου.

Θα ήθελα τοποθέτηση πάνω σε αυτό το θέμα, αγαπητοί επισκέπτες. Αν σας δίναν την ευκαιρία να απαλλαγείτε από την ανεργία θα την αρνιόσασταν για να πάρει τη θέση κάποιος καλύτερος από εσάς;

discolata είπε...

Ε ρε που ζούμε....

Ποια Κολομβία, ποιο Μεξικό και ποια Γουατεμάλα, τις σβήσαμε απο το χάρτη.
Δε θα πάω πουθενά τελικά, έτσι λέω, εδώ θα ζήσω.Παράδεισος της κομπίνας, της λούφας και της ντεμέκ αλλαγής. ΖΑΧΑΡΗ!!!!!!!!!!!!

Νίκος είπε...

υπάρχουν δύο λύσεις στο πρόβλημα των κοπροσκυλιασμένων δημοσίων υπαλλήλων:
α. να μειωθούν οι υπάλληλοι σε όσους πραγματικά χρειαζόμαστε
β. να γίνει νόμιμη και ελεύθερη η κατοχή ούζι και λοιπών αυτομάτων όπλων

Ανώνυμος είπε...

"πιστεύω ότι το να είναι κάποιος άνθρωπος "έντιμος" και το να αγωνίζεται μόνο με θεμιτά μέσα είναι απόρροια περισσότερο της έλλειψης αθέμιτων μέσων παρά της ύπαρξης ισχυρού αισθήματος δικαίου."
συμφωνώ απόλυτα Προμηθέα!Δυστυχώς η αξιοκρατική στάση ισοδυναμεί με επαγγελματική αυτοκτονία στην Ελλάδα!

Lida προφανώς είσαι από τις πολύ τυχερες και δεν σου έχει τύχει να στρογγυλοκάθονται σε αξιοζήλευτες θέσεις άτομα που έχουν τα μισά σου τυπικά προσόντα...

Jane

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή Lida,

καταλαβαίνω τη θέση σου όσον αφορά την άρνησή σου να προωθηθείς επαγγαλματικά με αυτόν τον τρόπο. Τι θα έκανες όμως αν η παραμονή σου σε μια (επάξια αποκτηθείσα)θέση η ακόμα και η πιθανότητα κατάκτησης της εξαρτιόταν σχεδόν αποκλειστικά από την πρόσβαση σου σε διάφορα κομματικά/συντεχνιακά κυκλώματα?
(πιστεύω έχεις υπ'όψη σου τι έννοω και δεν χρειαζεται να καταφυγω σε συγκεκριμένα παραδείγματα)

Χωρίς καμιά διάθεση κριτικής ή ειρωνείας

Μια παθούσα και μαθούσα

Jane

Ανώνυμος είπε...

Ούτε εγώ είπα ότι το μέσο είναι η πρώτη και εύκολη λύση βολέματος (άλλωστε δεν το έχω κιόλας-βλ.σχόλιο Προμηθέα-btw στην ερώτησή του απαντώ όχι)...
Απλά το να λες ότι στην Έλλάδα μπορείς να εξελιχθείς επαγγελματικά σχετικά απρόσκοπτα χωρίς να χρειαστεί να καταφύγεις σε κάποια φάση στον "γνωστό του γνωστού" είναι σχεδόν δονκιχωτικό, τουλάχιστον για ορισμένες κατηγορίες επαγγελμάτων.

P.S καλή επιτυχία στη νέα δουλειά!

Ανώνυμος είπε...

ξέχασα να υπογράψω το παραπάνω

Jane