Τι είναι αυτό που κάνει το Fame Story in Concert (προσοχή, όχι το καθημερινό, το καθημερινό είναι μια σιχαμερή βαρεμάρα) τόσο γαμάτο;
Η γενναιότητα.
Πρόκειται για τη μόνη εκπομπή που σταθερά δε διστάζει να διεισδύσει σε νέα, ανεξερεύνητα βάθη στον πάτο του βόθρου. Κάθε μα κάθε live είναι πιο τρισάθλιο από το προηγούμενο.
Γι' αυτό δεν το χάνω με ΤΙΠΟΤΑ. Καλύτερο και από το "Φόβος και Παράνοια στο Λας Βέγκας".
4 σχόλια:
Δεν είχα μέχρι τώρα την ατυχία να δω το site του Fame story και ειλικρινά λυπάμαι που πάτησα το Link που βρήκα στο post σου. Κι εγώ χαζεύω καμιά φορά το κυριακάτικο fame, αλλά τα θέματα που έχουν σχέση με την καθημερινότητα των παιχτών δεν παίζονται.
Πάντως το 'Φόβος και Παράνοια στο Las Vegas' δεν το αλλάζω...
Φίλε/φίλη, αν είχες δει το νέο παίκτη του Fame Story πίστεψέ με δε θα το άλλαζες ούτε με τρία κιλά LSD. :)
Είναι που δεν έχετε δει το "The Agency", γι' αυτό μιλάτε. Μεγαλείο αμερικανική σειρά πολλών επεισοδίων που ο Αντ1 προφανώς την κονόμησε ως μέρος τριτοκλασσάτου πακέτου ταινιών (δεν τολμώ να διανοηθώ ότι την πλήρωσε κιόλας). Που λέτε, αν δεν έχετε τη χαρά να την προβάλουν τα κανάλια της μεγαλονήσου, το αριστούργημα τούτο πραγματεύεται περιπετειωδώς τον κάματα, τα ρίσκα, τον κίνδυνο και τον ΑΓΩΝΑ που κάνουν κάτι καλά παιδιά (πως λέμε μια παρέα; τέτοια!) της CIA για να κρατήσουν τις ΗΠΑ ασφαλείς από τρομοκράτες (πάντα κάτι άραβες που λέγονται Αλ Κάϊντα) και άλλους κακούς (άραβες συμπαθούντες αυτοί, που διαβιούν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη) ΣΕ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΒΑΣΗ. Περιττό να ειπωθεί ότι όποτε σκοτώνουν κανένα (σε κάθε επεισόδιο συμβαίνει) και όποτε βασανίζουν κανέναν (πάντα βασανίζουν σε όλα τα επεισόδια αλλά δικαιολογείται χάρμα γιατί κινδυνεύουν παιδάκια) μετά νοιώθουν σκατά, ένα πράγμα. Άτιμη ανάγκη (αυτή των παιδακίων που λέγαμε).
Πως λέμε "η χαρά της ΑΡΧΙ-μαλακισμένης, αποτυχημένης προπαγανδιστικής μαλακίας;" Μέσα ήσαστε. Να σας το γράψω σε βίντεο να τόχετε για τη συλλογή σας;
Α, τον γενικό γαμάω της CIA τον παίζει ο Μπο Μπρίτζες. Που κατάντησε κι αυτό το σόϊ ...
(πάντως, προς τιμήν του σεναριογράφου, παριστάνει τον "μετριοπαθή" της φάσης. Πριν βασανίσει το σκέφτεται ανθρωπιστικά το πράγμα για κανα 2λεπτο).
Δημοσίευση σχολίου