Ένα πράγμα που αντιπαθώ από την Γ' Λυκείου τουλάχιστον, είναι οι κλίκες. Αλλά κάνω τους συμβιβασμούς μου.
Ένα άλλο πράγμα που αντιπαθώ ισοβίως είναι οι ηλίθιοι με μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους. Χίλιες φορές οι ηλίθιοι με μικρή ιδέα για τον εαυτό τους, και καλύτεροι απ' όλους οι έξυπνοι. Σε αυτό δεν κάνω κανέναν συμβιβασμό.
To blog αυτό λέγεται Don't Kiss the Frog. Αναρωτιέμαι αν έχει αναρωτηθεί κανείς από τους ειδήμονες του Pratchett -ή τουλάχιστον από όσους έχουν διαβάσει το Witches Abroad-, Τι Ακριβώς Θέλει Να Πει Το Ρεμάλι. Θα σας βοηθήσω λοιπόν:
Στο 99,999% των περιπτώσεων, είναι ΒΑΤΡΑΧΟΣ ρε χοντροβλήμα. Δεν είναι μεταμορφωμένος πρίγκηπας. Κι εσύ πόρω απέχεις από το να είσαι η Πεντάμορφη του παραμυθιού.
"Όλοι οι υπόλοιποι είναι κομμάτια, κι εμείς την πίνουμε για να ξενερώσουμε."
(Jesus, 1996)
Α ρε Τζίσους, 16 χρονών μπαφάκιας και είπες το πιο σοφό πράγμα που έχω ακούσει στη ζωή μου. Ούτε καν εσύ δεν το συνειδητοποίησες εκείνη τη στιγμή...
Και δεν είναι κομπλεξισμός όλα αυτά. Φρίκη είναι. Όχι φρίκη επειδή ο ξανθόμαλλος αγγελικός πρίγκηπας είναι στην πραγματικότητα βάτραχος. Αλλά φρίκη γιατί όλοι επιμένουν να τον αποκαλούν "μεγαλειότατο". Φρίκη γιατί κανένας δεν κοιτάει έστω και λίγο κάτω από το περιτύλιγμα. Και ταυτόχρονα όλοι νομίζουν ότι έχουν τη σούπερ-όραση με τις ακτίνες Χ. Νομίζουν ότι βλέπουν μέχρι και το μεδούλι των κοκκάλων τα μαλακισμένα.
Είναι το ημερολόγιό μου. Είναι ο εαυτός μου και είναι μη διαπραγματεύσιμος. Αν ήθελα να τον διαπραγματευτώ, θα επιτρέπονταν τα σχόλια.
10 σχόλια:
Επιτρέπω τα σχόλια μόνο και μόνο επειδή το ζήτησε ο Τζίσους. Να ξέρετε ότι θα εφαρμοστεί δρακόντεια λογοκρισία σε όποιο μαλακιστήρι τολμήσει να ρίξει το επίπεδο κάτω από τα πλέον αυστηρά στάνταρ μου.
malakia pou sou eipa na afiseis sxolia
telika pantou iparxoun maaaakes
akou na sou po anonimous afta pou les einai komplexistika pragmata gia afto pare ta komplex sou kai trava sto kalo den 8a sou lisoume emeis to psixologiko sou provlima iparxoun kai psixiatroi
Αφήστε όλα τα λουλούδια να ανθίσουν.
Για τον ανώνυμο το γνωστό τραγούδι: Μη βροντοχτυπάς τις χάντρες, η δουλειά κάνεις τους άντρες, το μυστρί το πιλοφόρι κλπ. κλπ.
Μας τα 'παν κι άλλοι, ρε μεγάλε.
Δεν έχω μετρήσει το iq μου.υποθέτω ότι είναι γύρω στο μέτριο,γενικά οι κατηγορίες με στένευαν πάντοτε.
Και πάντοτε όριζα για τον εαυτό μου ότι το αντίθετο του κομπλεξισμού είναι παίρνεις απόφαση ότι δε σε ενδιαφέρει όποιος δεν κοιτάει κάτω από το περιτύλιγμα (αγνοώντας ότι στην πραγματικότητα μπορεί αρκετά συχνά να σε ενδιαφέρει).
Ο εαυτός σου,κι εσύ το ξέρεις καλύτερα από εμάς που δεν σε ξέρουμε, δεν είναι διαπραγματεύσιμος και αυτό δεν είναι ένα σχόλιο.
Αν έριξα το επίπεδο, παίρνω απάνω μου όλη την ευθύνη:)
Καλή Άνοιξη..
Το IQ για εμένα είναι ευθέως ανάλογο της αίσθησης του χιούμορ. Οι δείκτες που έχουν επινοήσει οι αμερικάνοι για να σκοράρουν χαμηλά οι μαύροι είναι για τα μπάζα.
Αρετή, αν δε σε ενδιαφέρει όποιος δεν κοιτάει κάτω από το περιτύλιγμα, τότε δε σε ενδιαφέρει κανένας. Εμένα με ενδιαφέρουν όλοι. (με ενδιαφέρουν "ακαδημαϊκά". Όχι ότι με καίνε ιδιαίτερα.)
Παρ' όλα αυτά είσαι κι εσύ εκτός θέματος. Το ποστ απευθύνεται σε συγκεκριμένα άτομα, για συγκεκριμένο λόγο και σαρκάζει με ακρίβεια χιλιοστού.
Καλοί μου άνθρωποι.
προπάντων μην τρελαίνεστε. Έχει δίκιο ο Τζέις ο 95, στοιχειώδεις καλοί τρόποι δεν έβλαψαν ποτέ κανένανε. Και γενικά είναι άτοπο να σου λέει κάποιος μπουζούκι κι εσύ να απαντάς κολοκυθοκορφάδες. Και όπως προσφάτως επισήμανε και ο ίδιος ο εκλεκτός οικοδεσπότης μας, κανείς δεν παίρνει το κεφάλι κανενός (και πού να το πάει άλλωστε, ολόκληρο κεφάλι).
(Κι εσύ βρε J, μην τα παίρνεις και μην τα χώνεις έτσι άγρια στον κοσμάκη, "95% of everything is crap", όπως έλεγε και ο κατά τα άλλα αξιοπρεπής και κυριλλέ Δάσκαλός μου. Πολλοί για να εκτονωθούν μπαίνουνε στο Ίντερνετ, μην τους δίνεις αφορμές να το πράττουν πάνω σου.)
Αυτά, και συγγνώμη εάν υπερέβην τα εσκαμμένα, που λένε. Ελπίζω να σας έκανα να σκάσετε κανα χαμόγελο...
εγώ απλώς προβληματίζομαι για την σημασιολογική εξέλιξη του φλώρου... Σε μιαν άλλη εποχή, ήταν σύνηθες αντρικό όνομα για ήρωες, θυμηθείτε π.χ. τον Φλώρο Κτενά στον "Φωτεινό" του Βαλαωρίτη... Μα γιατί τα πήρες, Δημήτρη; Κι εγώ τα παίρνω, αλλά απλώς σκέφτομαι πια-προσωπική μου περίπτωση- ότι με το να σχολιάζω τις μονομανίες κάποιων μόνο στο να τους τις εμπεδώνω βοηθώ. Δεν βαριέσαι, με μικρή ή μεγάλη καθυστέρηση, τον καθένα τον εκθέτουν μόνα τους τα κόμπλεξ του και τα αρρωστημένα του ένστικτα. (αυτοχθέλλην)
Δημοσίευση σχολίου