[metabloggin'] this black ship with eyes of fire...

...telling people their desire.

Για να είμαι ειλικρινής φίλε Μαύρο Πρόβατο, έχω την αίσθηση ότι ο Πιτσιρίκος την έχει δει αρκετά περισσότερο απ' όσο πρέπει. Και είμαι σε θέση να το λέω αυτό διότι εγώ την έχω δει περισσότερο απ' τον καθένα σας since day 1 (της ζωής μου) οπότε η γνώμη μου έχει θα έλεγα επαγγελματική αξία.

Το καλό χιούμορ το κάνουν οι πιο σοβαροί. Το καλό χιούμορ είναι βαθύτατα τραγικό και δεν εννοώ από απόψεως επιδόσεων αλλά από απόψεως μηνυμάτων.

Τα πολλά χάχα χούχα είναι καλύτερα από το τίποτα, αλλά λίγο "ΑΜΑΝ τα καθάρματα" για τα γούστα μου. Δεν είμαι πια 14, είμαι σταθερά 15 εδώ και 10 χρόνια. Επιπλέον, για μένα δεν υπάρχει πιο σιχαμερό πράγμα από το mindset του τυπικού πιτσιρικιού: απορώ πώς με άντεχαν οι γύρω μου. Μάλλον δε θα κάνω ποτέ γιο, γιατί δεν έχω καμία όρεξη να μένω στο ίδιο σπίτι με έναν τέτοιο μαλάκα, άγαρμπο, με περίεργη φωνή, με τρίχες και πόδια να μακραίνουν όπως να 'ναι και ένα απαράδεκτο σύνδρομο νεαρού αρσενικού απέναντι στον περισσότερο κόσμο.

Επίσης, χιούμορ ή όχι, είναι καλό, σε γενικές γραμμές να μην πετάς χοντρές μαλακίες, εκτός αν ξέρεις ότι είναι χοντρές μαλακίες.Πάρε τη Μαλβίνα, μία από τις επιρροές του περί ου ο λόγος: when all 's said and done, η τύπισσα ήταν ακραιφνής εθνικίστρια με μεγάλη όρεξη να πολεμάμε όλοι εμείς για να έχει αξιοπρέπεια αυτή. Εγώ το κατάλαβα και έπαψα να την βλέπω την επόμενη των Ιμίων, όταν άφριζε ενάντια στους μειοδότες του Ελληνισμού, κλείνοντας την εκπομπή της με το "καλύτερα νεκροί παρά κουτουπωμένοι" ή κάτι τέτοιο, εξίσου γεμάτο καταστρεπτική βλακεία.

Σύγκρινέ την με τον Terry Pratchett, το μεγαλύτερο Φιλόσοφο που έχω διαβάσει, π.χ. στο Monstrous Regiment. Το Monstrous Regiment είναι πολύ διδακτικό βιβλίο πάνω στο "νεκροί ή κουτουπωμένοι", γιατί παρατηρεί πολύ σοφά ότι το ένα δεν αποκλείει το άλλο και επιπλέον στο "κουτουπωμένοι" υπάρχουν διαβαθμίσεις, πράγμα που σαφέστατα δεν ισχύει για το "νεκροί". Και είναι και πιο αστείο. Και πιο τραγικό.

Καμία σχέση λοιπόν. Η νύχτα με τη μέρα. Τα διαμάντια με τα σκατά. Το να προσπαθείς να επιβάλλεις αυτό που κατά τη γνώμη σου είναι ουσιαστικό στα πράγματα, σε σχέση με απλά να τα αφήνεις να σου το διηγηθούν. Από εκεί και πέρα το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει. Δε μου αρέσουν καθόλου οι περισσότερες πλευρές της κοσμοθέασης του Πιτσιρίκου.

Ωστόσο τον έχω στα links, και όχι στα anti-links ή πουθενά. Προφανώς σε προβληματίζει αυτό (λέμε τώρα για λόγους οικονομίας του έργου, γιατί αν είσαι έστω και remotely φυσιολογικό πρόβατο τώρα που τα γράφω αυτά [βρίσκεσαι σε κάποια καφετέρια και πληρώνεις τεσσερα ευρ- σόρι, τι ημερομηνία έχουμε; α ναι- πέντε ευρώ το Φραπέ με Μπέηλις ενώ παίζει εκείνο της Αποστολίας Ζώη που έγραψε η Δρούτσα και είναι ολόιδιο με εκείνο το περυσινό του Πετρέλη που επίσης έγραψε η Δρούτσα, ξέρετε ποιο λέω, τι νομίζεις μωρή Δρούτσα, ακόμα και το self-plagiarism είναι τέχνη, όχι πατάμε paste και τελειώσαμε!] οπότε στις καραπαπάρες σου για τον πιτσιρίκο και για την άποψή μου περί αυτού).

Ο λόγος που τον έχω στα links είναι διπλός:
α) όλα αυτά που έγραψε για την Eurovision, τα οποία βρήκα αντάξια ενός Μέντη Μποστατζόγλου, χωρίς σε καμία περίπτωση να τα θεωρώ αντιγραφή: χαίρομαι που βρήκα έναν άξιο εκπρόσωπο μιας Σχολής που με τα μέχρι τώρα δεδομένα περιελάμβανε ένα και μόνο μέλος. Τελεία. Εξάλλου στη φάση που ήμουν όταν τα διάβασα, πολύ ευχαρίστως θα πάταγα το κουμπί να πέσουν 10 υδρογονοβόμβες στην Αθήνα ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΠΑΨΩ ΝΑ ΑΚΟΥΩ ΤΟ MY NUMBER ONE και ήταν ευχάριστη η αλλαγή οπτικής γωνίας.
β) έχω διαπιστώσει ότι εκτός από εμένα, εκνευρίζει και άλλα άτομα. Τώρα, εμένα μπορεί να με εκνευρίζει επειδή διαφωνώ (η λέξη είναι ευφημισμός) με ορισμένες απόψεις του (τις περισσότερες δλδ), αλλά τα άλλα άτομα έχω λόγους να πιστεύω ότι τα εκνευρίζει επειδή νομίζουν ότι είναι κάποιοι και ο Πιτσιρίκος που είναι πιο κάποιος από αυτούς τους απειλεί. Εξ ου και οι παπαρολογίες: πρώτα μας είπανε ριάλιτι, μετά ερασιτέχνες (λες και ο Terry δεν έγραψε τα καλύτερά του βιβλία ενώ δούλευε σε μια εντελώς σοβαρή και βαρετή δουλειά), μετά ανώνυμους που βαράνε τους επώνυμους για να δοξασθούν, μετά χαρακτήρισαν τη φάση μη σοβαρή. Όπως καταλαβαίνεις σε σχέση με όλη αυτή την ανεγκέφαλη σκατίλα τα αμαρτήματα του Πιτσιρίκου είναι απλά πταίσματα.

Ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με τη διαφορά ανάμεσα στο "διαφωνώ" και στο "εχθρεύομαι". Διαβάζω Πιτσιρίκο (όχι πάντα, αλλά συχνά). Έχω παρατηρήσει ότι τσαντίζει ένα σωρό καθήκια. Διαφωνώ με αρκετές από τις (μετα)απόψεις του, αλλά μπορεί να έχω και άδικο. Συμφωνούμε στο Μποστ και αυτό για μένα είναι αρκετό. Δε βλέπω γιατί θα έπρεπε να απουσιάζει από τα links μου.

Κλείσαμε λοιπόν το θέμα Πιτσιρίκος. Ας πιάσουμε το θέμα Μαύρο Πρόβατο. Θα ήθελα πολύ να μάθω τι ακριβώς στο περιεχόμενο του Don't Kiss the Frog δίνει ΤΟΣΟ πολύ την εντύπωση φιλόξενου χώρου για να διαφημίζονται χαμηλοτάτου επιπέδου ίντριγκες. Εγώ πάντως ψάχνω τόση ώρα και δεν έχω βρει τίποτα. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι το σχόλιό σου είχε την πρόθεση να βρίσκεται εντός θέματος για το επίμαχο ποστ. Γενικά ο κόσμος έχει πρόβλημα να καταλάβει ποιο ακριβώς είναι το θέμα σε κάθε ποστ μου, αλλά εσύ φίλε Πρόβατο (μπορώ να σε λέω απλά Πρόβατο, έτσι;) δε μοιάζεις να έκανες καν την προσπάθεια. Το θέμα του επίμαχου ποστ ήταν ότι όχι μόνο υπάρχει αλλά έχει και ένα από τα πιο γαμάτα blog και είναι απίστευτα level. Εσύ πετάχτηκες και μας προσκάλεσες να θάψουμε τον Πιτσιρίκο. Και έκανες το ίδιο και στο Ιστολόγιο. Ε... σύνελθε;

Λοιπόν: στο εξής τέτοιου τύπου παρεμβάσεις θα διαγράφονται πάραυτα.

Όσοι νομίζουν ότι κάποιο troll was fed, ας το σκεφτούν λίγο καλύτερα.