Όλα μας τα υπαρξιακά προβλήματα ξεκινούν από το απλό γεγονός ότι δεν υπάρχουμε[*].
Ειδικότερα: είναι τρομερά δύσκολο να συμβιβαστείς με την ιδέα ότι δεν υπάρχεις, άσε που πολύ δύσκολα πάει το μυαλό σου σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο in the first place.
Αυτό δεν είναι τόσο ανώμαλο όσο ακούγεται, αλλά βαριέμαι να το εξηγήσω. Ίσως αργότερα.
[*] τουλάχιστον σύμφωνα με όλα τα μέχρι τώρα αντικειμενικά επαληθεύσιμα δεδομένα.
14 σχόλια:
Ρε γμτ, ΜΠΟΡΕΙΣ για μία φορά να κάνεις ένα ποστ, που να καταλάβω εξ΄ολοκλήρου με την μία; Ή έστω να το καταλάβω;
ΥΠΑΡΧΩ (Καζαντζίδης)!
δεν χρειάζεται να εξηγήσεις καταλάβαμε ... δεν υπάρχουμε αυτό είναι αλήθεια ... στην πραγματικότητα τίποτα δεν υπάρχει ... όλα είναι κομμάτια ενός ονείρου ... γι αυτό κι έχουμε τα υπαρξιακά μας ...
Αν θέσουμε ως δεδομένο πως δεν υπάρχουμε, τότε όλα σου (μου, του, της, των κ.ο.κ.) τα post, όλες οι συζητήσεις, προβληματισμοί, στοχασμοί, θεωρίες είναι μάταιες. Άρα συνεχίζουμε εκτός matrix....
Ερώτηση: Μήπως τελικά το πρόβλημα δεν είναι εάν υπάρχουμε ή όχι, αλλά εάν υπάρχουμε για τους άλλους;
ΥΓ. πριν με κράξεις λάβε υπόψιν πως μπορεί να μην υπάρχω :-)
Αν θέσουμε ως δεδομένο πως δεν υπάρχουμε, τότε όλα σου (μου, του, της, των κ.ο.κ.) τα post, όλες οι συζητήσεις, προβληματισμοί, στοχασμοί, θεωρίες είναι μάταιες.
Είδες; Αυτό είναι που λέω "είναι τρομερά δύσκολο σε κάποιον να αποδεχθεί ότι δεν υπάρχει" :)
Όχι, δεν είναι ακριβώς μάταιες.
Ισχύει αυτό που λέει ο Μανιφέστος: όλα είναι κομμάτια ενός ονείρου. Με μια σημαντική διαφορά: ενός κοινού (μέσες-άκρες) ονείρου.
Υπάρχουμε από τη δική μας οπτική γωνία. Ίσως και από την οπτική γωνία ενός υποθετικού ενσυνείδητου οργανισμού "στα κιλά μας". Ένας υποθετικός ενσυνείδητος οργανισμός σε μέγεθος μικροβίου θα μας θεωρούσε μάλλον τοπίο.
Υπάρχουμε τοπικά. :)
(μια γνώμη λέμε, έτσι;)
Ερώτηση: Μήπως τελικά το πρόβλημα δεν είναι εάν υπάρχουμε ή όχι, αλλά εάν υπάρχουμε για τους άλλους;
Τα πάντα είναι θέμα προτεραιοτήτων. Πάντως αυτό που λες είναι σε τρομερά σωστή κατεύθυνση.
Γαμώτο με ξεσκεπάσανε.
Υπάρχουμε τοπικά
Αυτό είναι τελείως διαφορετικό από το "δεν υπάρχουμε", έτσι? Εκτός αν το είπες στο στιλ "Το π είναι περίπου 3".
Δν ξέρω κύριε Μπερεδήμα μου! Εγώ απλώς τάσομαι υπέρ της σεξουαλικής απελευθέρωσης και μ' αρέσει κι ο βάτραχος γιατί τα λεει χαριτωμένα.
Επίσης, ¡No pasarán!
Καταραμένε βάρθακα!
τώρα μου κόλλησες το "Δεν Υπάρχω" των Chris DeBurgh-Βασίλη Παπακωνσταντίνου-Λίνας Νικολακοπούλου. Ααααα!
Επίσης, σκέφτομαι πως το
ΑΝΥΠΑΡΧΤΟΣ 13
Θα ήταν ωραιότατο ψευδωνυμάκι για χουλιγκάνι, από αυτά που αφήνουν την υπογραφή τους σε σχολικούς καμπινέδες και δημοσια παγκάκια με μαρκαδόρο.
Στερνή μου γνώση...
δεν υπάρχωωωωωωωω
γκαν, γκαν, γκαν, γκαν, γκαν, γκαν
Κι όμως είμαι εδώωωωωωωωωω
Ο Κονσεϊσάο υπάρχει;)))))
Αυτό είναι τελείως διαφορετικό από το "δεν υπάρχουμε", έτσι? Εκτός αν το είπες στο στιλ "Το π είναι περίπου 3".
Όχι, το είπα περισσότερο στο στυλ "υπάρχει μια αρκούδα[*] που σχηματίζεται ανάμεσα στον Πολικό Αστέρα καιδενξερωγωποιαάλλασταρζ αν τα κοιτάξεις από τη Γη".
Αν τα κοιτάξεις π.χ. από την Ανδρομέδα δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο.
Κοινό όνειρο... κοινή ψευδαίσθηση καλύτερα.
Και ναι, το σώμα μου π.χ. όντως υπάρχει, όμως εγώ δεν υπάρχω, είμαι απλά μια ιδιότητα του σώματός μου που είμαι σε θέση να παρατηρώ.
[*] καλά, λέμε τώρα, απίστευτα ναρκωτικά έπαιρναν οι αρχαίοι.
...Οπότε,
«να υπάρχει κανείς ή να μην υπάρχει»?
Ιδού η απορία
(Πάντως τα γραπτά υπάρχουν)
Δημοσίευση σχολίου