17.11.05

Το Πολυτεχνείο μπορεί και να μη ζει

Αλλά σίγουρα εξακολουθεί να τσούζει αυτούς που πάντοτε ήταν με τη μεριά του θανάτου. Τους γνωστούς φιλήσυχους νοικοκυραίους που κοιτάνε πάντα τη δουλίτσα τους. Και ξεχνάνε να ζήσουν.

Αλλιώς δεν εξηγείται τέτοια λύσσα εκ μέρους των παραπάνω συμπαθών πρωτόζωων για το ότι δεν έγιναν τουλάχιστον Τσε Γκεβάρα (δηλαδή συνεπείς μέχρι το τέλος[*] και νεκροί) όλοι όσοι ήταν εκεί μέσα.

Άντε και γαμηθείτε ρε. Ακόμα και η Δαμανάκη, είχε τουλάχιστον στα 50 της κάτι αξιόλογο να απαρνηθεί. Όχι ότι έκανε καλά που το απαρνήθηκε, αλλά τέλος πάντων έκανε κάτι, κάποτε.

Εσείς; Μια ζωή στο κλουβί, να κακολογείτε αυτούς που προσπάθησαν, έστω και για μια στιγμή να βγουν πετώντας.

[*] εννοείται: συνεπείς στο αντιπρότυπο του αριστερού επαναστάτη που έχει κατασκευάσει για να μην κουράζει το μυαλό του ο τυπικός μίζερος μικροαστός. Ζήτημα αν υπήρχαν 10 τέτοιοι στο Πολυτεχνείο.

7 σχόλια:

Old Boy είπε...

Σωστός.

---. είπε...

Μπράβο ρε Δημήτρη.

Αρκεί και ένα τόσο δα σημαντικό δευτερολεπτάκι μιας ζωής, για να λιανίσει δια παντός, αιώνες "φιλήσυχης" ζωής σε ένα κλουβί.

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ μεν, αλλά πολλούς συμβολισμούς βλέπω σήμερα...

Το κακό με το πολυτεχνείο πάντως, που κάνει πολλούς που δεν ήταν "με τη μεριά του θανάτου" να αντιδράνε, είναι οτι έχουν λεχθεί γι αυτό πολλές υπερβολλές. Βέβαια δεν ξέρω ακριβώς σε τι απαντάς τώρα αλλά λέμε...

funEL είπε...

Eμείς βέβαια θα μεταφέρουμε το Πλήρες ρεπορτάζ με Μάτια Δυνατά και Ελληνικά, συμφώνως με τη Λιακούρειο μέθοσδο "Ολα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω"



Mπρείτε να μας βρίσετε χωρίς παρεξήγηση

Ανώνυμος είπε...

Επειδή έχω πιάσει τον εαυτό που να κρίνει.

Να επισημάνω οτι οσοι κρίνουν τα πρόσωπα είναι όντως πρωτοζωα. Οι χαρακτηρισμοί για παράδειγμα "τσογλανια αναρχικοί που τα σπάνε" είναι οντως απαράδεκτοι.

Απο την αλλη πλευρά γιατί να μην κρίνεις τις ΠΡΑΞΕΙΣ καποιων προσώπων απο την πολιτική τους σκοπιά ? Ετσι π.χ. μπορείς καλλιστα να πεις "Αυτοί που τα σπάνε δίνουν πολιτικά αφορμή για "αντιτρομοκρατικές" νομοθεσίες.

Τώρα για τη Δαμανάκη. Μποορείς να κρίνεις ένα προσωπο συγκρίνοντας τι κάνει τώρα με το τι έκανε πριν 30 χρόνια ? ΟΧΙ διοτι απλά ΔΕΝ ειναι το ιδιο πρόσωπο.
Αν λές οτι η Δαμανάκη είναι "πουλημένη" είσαι πρωτοζωο.
Στην τελική αν η ίδια δεν νιώθει οτι προδίδει τον εαυτό της εσένα δε σου πέφτει λόγος.

Μπορείς ομως να κρίνεις τις πράξεις και να συμφωνήσεις η να διαφωνήσεις. Ετσι μπορείς να πεις οτι "Η προσχώρηση της Δαμανάκη στο ΠΑΣΟΚ καταδεικνύει προσωπικές φιλοδοξίες που δεν ταιριάζουν με την ιδεολογία της αριστεράς"

Η διαφορά είναι αμέτρητα κιλοπαρσέκ.

S G είπε...

εγω απο την αλλη οταν ακουω να κατηγορουν καποιον σαν "πουλημενο" βλεπω τους κατηγορους σαν ατομα που θελουν να "πουληθουν" αλλα κανεις δεν ηθελε να αγορασει :-)

Ανώνυμος είπε...

Βάτραχε έχεις απόλυτο δίκιο. Ημουν 7 χρονών το 73. Θυμάμαι:
Τις μέρες των γεγονότων, κάποιοι να σχολιάζουν για "τα κωλόπαιδα που καταστρέψανε τη μερσεντες του ανθρώπου" (ενός χουντικού καθηγητή που το είχανε βάλει να μπλοκάρει την είσοδο της Στουρνάρα νομίζω)
Το 74, τους ίδιους, να λένε "σιγά όλοι τώρα γίναν αντιστασιακοί" εννοώντας οτι το Πολυτεχνείο ανήκει σε πολύ λίγους, που βέβαια, για λόγους ευπρέπειας, είναι μουγκοί και αόρατοι.
Από το 75, θυμάμαι να λένε οτι το Πολυτεχνείο το καπηλεύονται οι παρατάξεις (γιατί ήταν κάτι υπεράνω παρατάξεων και σχεδόν και από πολιτική - ένα καθαρά σπιριτιέλ φαινόμενο)
Το 80, με τον Κουμή και την Κανελοπούλου, θυμάμαι να λένε οτι κυριαρχούν πλέον αλήτες στο Πολυτεχνείο.
Τα πρώτα χρόνια του ΠΑΣΟΚ, θυμάμαι να λένε οτι το Πολυτεχνείο είναι απολίθωμα, όπως οι πολιτικές νεολαίες, τα φεστιβάλ κτλ.
τέλη της δεκαετίας του 80, θυμάμαι να λένε οτι το Πολυτεχνείο πέθανε.
αρχές της δεκαετίας του 90, "πέθαναν" και τη γενιά του Πολυτεχνίου, ενώ παράλληλα με την αναζοπύρωση των νεοφασιστικών οργανώσεων, επανεμφανίστηκε ο μύθος οτι στο Πολυτεχνείο δεν υπήρξαν νεκροί, μαζί με την εμμονή οτι το Πολυτεχνείο δεν συνέβαλε ούτε στο ελάχιστο στην πτώση της χούντας, που οφειλόταν αποκλειστικά στο κυπριακό.
Κατά την επίσκεψη του Κλίντον στην Αθήνα, το Πολυτεχνείο κατηγορήθηκε ως αντεθνική καπηλευμένη από το ΚΚΕ εκδήλωση, που διαταράσσει τις σχέσεις μας με την υπερδύναμη.
Τα τελευταία χρόνια, θυμάμαι να γίνεται λόγος για το πόσο εξωφρενικό είναι να πραγματοποιείται κάθε χρόνο πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία. Το Πολυτεχνείο πάλι εμφανίζεται ως αναχρονισμός.
Εγώ δε βγάζω άλλο συμπέρασμα πέρα από το οτι ο αγώνας συνεχίζεται...