strange loop

Πολλή κοινωνικοποίηση τώρα τελευταία => ελάχιστος καιρός για βαρετά πράγματα.

Επίσης πακετώνεται κόσμος γύρω μου. Δηλαδή κοντινά μου άτομα. Είναι πραγματικά το μόνο πράγμα που μπορεί να με στενοχωρήσει. Με όλα τα άλλα δεν έχω πρόβλημα. Αλλά το φιλοσόφησα και κατέληξα ότι μεγαλώνοντας, είναι αναπόφευκτο να ζήσεις και λίγη (ή πολλή) δυστυχία. Θα δούμε. Για την ώρα έχω κολλήσει με το Dacota των Stereophonics. Το αφιερώνω σε όλους τους φίλους μου. Νομίζω πως περιγράφει με ακρίβεια την κατάστασή μας.

Άσχετο: αν σας πλησιάσει κανένας τσόγλανος από αυτούς που πουλάνε εξωτικούς χυμούς αδυνατίσματος και αρχίσει να σας μιλάει για τις ευεργετικές επιπτώσεις της γκουαρανίνης που δρα απευθείας στα επινεφρίδια σταθεροποιώντας τα επίπεδα της αδρεναλίνης, σε αντίθεση με την καφεΐνη η οποία απλά τσιτώνει, πείτε του του απατεώνα ότι "καφεΐνη" και "γκουαρανίνη" είναι διαφορετικά ονόματα της ίδιας ακριβώς ουσίας οπότε η κοινή λογική λέει ότι έχουν και τις ίδιες ακριβώς ιδιότητες οπότε να πάει να γαμηθεί.

(επειδή είμαι φίλος και οι φίλοι πρέπει να στηρίζουν τους φίλους τους, αναγκάστηκα να παρακολουθήσω σεμινάριο γνωστής πυραμίδας που σου υπόσχεται να γίνεις ζάπλουτος, τίγκα στην ενέργεια και με ιδανικό βάρος κι όλα αυτά πίνοντας [και κυρίως πουλώντας] κάτι φρουτόκρεμες.

Τέλος πάντων, απαξιώ να ασχοληθώ περισσότερο για την ώρα, αλλά θα πω ότι ο "γκουρού" του σεμιναρίου ήταν σωστός: μόνο κάποιος αρκετά αφελής ώστε να πιστέψει τους εξωφρενικούς ισχυρισμούς του είναι και κατάλληλο θύμα για άρμεγμα, οπότε οι εξωφρενικοί ισχυρισμοί είναι σωστό και όχι λανθασμένο μάρκετινγκ όπως αφελώς θεώρησα στην αρχή.)

Για τα υπόλοιπα (Γαλλίες και Φαλούτζες) τα είπαν άλλοι. Δε νομίζω πως θα μπορούσα να προσθέσω κάτι ουσιώδες.

Στα επουσιώδη λοιπόν, θα πω ότι ΙΜΗΟ ο Χατζηνικολάου στο δελτίο ειδήσεων του Alpha όπου παρουσίασε το θέμα με τα χημικά, είπε ένα μικρό ψεμματάκι: ότι διαλέξανε τις λιγότερο σοκαριστικές σκηνές από το ιταλικό ντοκυμαντέρ. Κατά τη γνώμη μου διαλέξανε μόνο τις σοκαριστικές σκηνές: δεν άφησαν ούτε μισό καμένο πτώμα που να μην το δείξουν.

Εγώ πάντως δε σοκαρίστηκα. Δε σοκάρομαι από το θέαμα πτωμάτων (ούτε καν από κοντά), γιατί δε σοκάρονται και τα ίδια τα πτώματα: ό,τι και να έπαθαν, ησύχασαν πλέον.

Σοκαριστικό είναι μάλλον το θέαμα της μετατροπής ενός ανθρώπου σε πτώμα. Στην προφανή ερώτηση "τι είδους άνθρωποι ρίχνουν σε άλλους ανθρώπους μια πούδρα που τους καίει μέχρι το κόκκαλο χωρίς να σβήνει με κανέναν απολύτως τρόπο", η -όχι και τόσο προφανής- απάντηση είναι "απόλυτα φυσιολογικοί άνθρωποι σαν εσάς και εμένα και να μας χαιρόμαστε".

Καλή εβδομάδα.