Το ποστ για τις προτεραιότητες είχε ένα πολύ ωραίο σχόλιο από τη Σοφία:
Προς τί το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός; Αφού ποτέ δεν ξεπεράστηκε το Πατρίς - Θρησκεια - Οικογένεια. Αφού μας βαλανε στο γυψο. Επασχε η πατρίδα παιδιά, ήρθε και ο Αρχηγός (Προεδράρα Καρατζαφέρη) και μας κουτουπώσανε όλοι μαζί ομαδικά. Κράτος - Εκκλησιά - Ακραίοι Τύποι. Τί άλλο θέλετε; Πασάδες ειμαστε. Μπορει να μας έχουν στην από κάτω αλλα τουλάχιστον πρωκτικά ειμαστε ευχαριστημένοι.
Διαφωνώ, αυτό που μας κουτουπώνει είναι ο εαυτός μας, πασάδες-κράτος-εκκλησία δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να μας κάνουν να νομίζουμε ότι (θα έπρεπε να) είμαστε πιο "σπουδαίοι" απ' ό,τι προφανέστατα είμαστε και από εκεί ξεκινούν όλα τα προβλήματα.
Πάρε το "πατρίδα" παραδείγματος χάριν. Contrary to popular belief, αγαπώ πάρα πολύ την πατρίδα μου. Αλλά την αγαπώ γιατί μ' αρέσει εδώ, έχω συνηθίσει, μπορεί να είναι σκατά από μερικές απόψεις αλλά είναι δικά μου σκατά, νοιώθω ρε παιδί μου σπίτι μου. Έρχονται τώρα τα εθνίκια και μας το σοβαρεύουν: πρέπει να αγαπάμε την πατρίδα μας γιατί είναι η καλύτερη, γιατί όταν εμείς ερχόμασταν από την Ανδρομέδα οι άλλοι τρώγανε μπανάνες, γιατί όποιος δεν την αγαπά είναι προδότης και άρα Επικίνδυνος και άλλα τέτοια ευχάριστα. Ένα σωρό μαλακίες, μηδέν ουσία.
Και ξέρετε τι υποψιάζομαι; Ο κόσμος προτιμά μια σταγόνα λαμπερής και φανταχτερής μαλακίας από έναν ωκεανό ουσίας, ακόμα κι εμείς που το παίζουμε ανώτεροι είμαστε κατά βάθος έτσι και το παλεύουμε. Γιατί όλοι γεννιόμαστε μικρά πιθηκάκια που (μεταξύ άλλων) προτιμούν[+] κίτρινες μεγάλες και γυαλιστερές μπανάνες από μικρές γινωμένες και γλυκές μπανάνες[*] και χρειάζεται να το αντιμετωπίζουμε αυτό κάθε μέρα για να γίνουμε Άνθρωποι.
Από εκεί και πέρα ποιοι παπάδες και ποιος Καρατζαφέρης; Οι ατομικές μας (καρακαταεπιφανειακές) συμπεριφορές σχηματίζουν μία αναδυόμενη (emergent) συλλογική οντότητα (καθαρά τρόπος του μοντελοποιείν, δεν ισχυρίζομαι ότι όντως υπάρχει κάποια "οντότητα") στην οποία και μόνο "ζουν" ομαδικές συμπεριφορές όπως ο εθνικισμός, ο χουλιγκανισμός, η τηλεθέαση της Γιουροβίζιον, οι Χουνταίοι, το παπαδαριό και λοιπά aggregates. Ο καθένας στη θέση του παπά το ίδιο θα έκανε. Ο καθένας στη θέση του χουνταίου το ίδιο θα έκανε, εφ' όσον μπλέκει με πράγματα που συμβαίνουν σε ανώτερο επίπεδο περιγραφής του όλου συστήματος από αυτό των μονάδων.
Ή μπορεί και να μην ήθελε να το κάνει, ή να μην το έκανε συνειδητά, ή να νόμιζε ότι κάνει κάτι τελείως διαφορετικό. Αλλά πρακτικά δεν έχει καμία σημασία αυτό γιατί το aggregation πάντα συνεπάγεται απώλεια πληροφορίας γιαιί μειώνει τις διαστάσεις του συστήματος περιγραφής.
Δεν ισχυρίζομαι ότι ο Χ παπάς ή χουνταίος που κάνει ό,τι κάνει είναι αθώος. Ισχυρίζομαι όμως ότι αν είχε μια σταλιά νιονιό και κυρίως αν είχαμε όλοι οι υπόλοιποι μια σταλιά νιονιό, δε θα έκανε ό,τι έκανε. Από εκεί και πέρα, σαν ακραίος ελιτιστής που είμαι, δε θεωρώ τη βλακεία ελαφρυντικό αλλά από αδιάφορο έως επιβαρυντικό στοιχείο.
Ουφ, σταματάω εδώ γιατί σας έχω πρήξει με τα επιβαρυντικά στοιχεία μου.
[+] Αν δηλαδή μπορούν να διαλέξουν με βάση μόνο την οπτική πληροφορία και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και δεν έχουν πείρα από μπανάνες :)
[*] πράγμα που είναι ιδιαιτέρως εμφανές στα τρέχοντα πρότυπα ομορφιάς αμφοτέρων των φύλων
5 σχόλια:
Γράφεις σωστά. Συμφωνώ μαζί σου. Να κάνω μόνο, γενικώς, μόνο μία ερώτηση. Πόσοι από εμάς, όταν πηγαίναμε σχολείο, είχαμε κάποιο μάθημα που να λέγεται "Κριτική Σκέψη" ή κάτι τέτοιο; Κανείς; Από 'κει ξεκινάνε όλα τα προβλήματα. Εκεί πρέπει να γίνουνε πρώτα οι αλλαγές.
Αγαπητό μου παιδί J95 εσύ και κάτι άλλες μειοψηφιες μόνο τα αντιλαμβάνονται αυτά. Η πλειονότητα γουστάρει να παραμυθιάζεται όσο περισσότερο γίνεται.
Κοινωνιολογικά θα διαφωνήσω μαζι σου . Στα έθνη (οι μάζες, οι λαοί κλπ) μπορεί ο καθένας μονος του να ειναι μια χαρά - στο συνολο όμως αυτο που τους ενώνει (πατριδα ή θρησκεία ή ομαδα κλπ) γινεται το πρωταρχικό χαρακτηριστικό τους και επισκιάζει την ατομικότητα και την μοναδικότητα τους.
Οσο για τον ελιτισμό (τον οποίο προσκυνάω και ακολουθώ ως άλλη θρησκεία) η βλακεία μπορεί να μην ειναι ελαφρυντικό αλλά είναι πραγματικότητα. Αντε τώρα εξήγησε εσύ στη θεια την Πανωραία που διαβάζει Espresso και ήταν κατά της διαγραφής του θρησκεύματος από την ταυτότητα γιατι και πώς. Δε γινεται.
Είσαι ιδεαλιστής όμως κι αυτο ειναι καλό. Οσο μπορεις και παραμείνεις θα παρακολουθώ τα μαθήματα σου. Αν (ή όταν) αλλοτριωθείς κι εσύ θα το συζητήσουμε κι αλλιώς.
Α, όχι, δεν είμαι καθόλου ιδεαλιστής. Είμαι από τους πιο σκληροπυρηνικούς κυνικούς που κυκλοφόρησαν ποτέ στον πλανήτη:
Το ξέρω ότι δε γίνεται να εξηγήσω στη θεια σου την Πανωραία, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν ξέρω και γιατί ακριβώς δε μπορώ να της εξηγήσω ή ότι έχω άδικο. :)
Δε βλέπω όμως πού διαφωνούμε. Η μόνη μου ένσταση είναι ότι το σύνολο είναι κάτι που αποκτά νόημα μόνο σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο περιγραφής (όπως, ας πούμε, οι λέξεις που διαβάζεις αυτή τη στιγμή αποκτούν νόημα μόνο στο επίπεδο περιγραφής "τι γράφει ο J95" και πολύ απλά δεν υπάρχουν σε άλλα επίπεδα περιγραφής όπως "ποια πίξελ της οθόνης δέχονται ριπές ηλεκτρονίων").
Αυτό δεν καθιστά την περιγραφή αυτή άκυρη ή λανθασμένη, αλλά υπάρχει ο μεγάλος πειρασμός να περάσουμε από το "μας βολεύει για την ανάλυση στο συγκεκριμένο επίπεδο να θεωρήσουμε ότι" στο "υπάρχει κάτι που", καθώς και να προσπαθήσουμε να εφαρμόσουμε συμπεράσματα από το ένα επίπεδο περιγραφής στο άλλο.
Σάκη έχεις δίκιο, αλλά μάλλον υπερτιμάς τις δυνατότητες αυτοεξαπάτησης του ανθρώπινου νου. Η λογική δεν είναι cool.
Μου έχει τύχει να λέω ξεκάθαρα σε κάποιον ότι η λογική του είναι κυκλική (Χ=>Υ=>Χ) και να μην το αντιλαμβάνεται με τίποτα. Δεν ξέρω ούτε ένα χριστιανό που να προβληματίζεται με το γεγονός ότι σε δε-θυμάμαι-ποια-επιστολή υπάρχει η ρητή υπόσχεση ότι η Δευτέρα Παρουσία θα έρθει πριν τελειώσει η τότε γενιά. Τα παραδείγματα είναι άπειρα.
Let's face it: ο κόσμος δε γουστάρει κριτική σκέψη και σκέψη γενικότερα. Ο κόσμος γουστάρειτα ακριβώς αντίθετα (από εθνικισμό μέχρι χαρτορίχτρες).
Αααααααααααα ... τα ματάκια μουουουου!
(άσχετο σχόλιο αλλά είναι που "θαμπώθηκα" με το καινούριο background)
Εντάξει ίσως είναι λιγάκι ακραίο, αλλά τα λουλουδάκια δε γυρνάνε με τίποτα. Προσεχώς θα το γυρίσω σε πιο λαχανί αποχρώσεις.
Δημοσίευση σχολίου