fuzzy logic

Η αριστοτελική λογική είναι διακριτή. Μια πρόταση μπορεί να είναι αληθής ή ψευδής (ή και εκτός λογικής).

Η ασαφής λογική είναι συνεχής. Ανάμεσα στο αληθές και στο ψευδές υπάρχουν άπειρες διαβαθμίσεις. Μία πρόταση μπορεί να είναι 34.68% αληθής. Προφανώς οι αριστοτελικές προτάσεις είναι υποπεριπτώσεις: προτάσεις με 100% ή 0% δείκτη αλήθειας.

Παράδειγμα:

Αν μου ανήκει εξ αδιαιρέτου 25% ένα οικόπεδο, αριστοτελικά αυτό διατυπώνεται "μου ανήκει το 25% του οικοπέδου". Ασαφώς λογικά, διατυπώνεται "μου ανήκει το οικόπεδο" με βαθμό αλήθειας 25%.

Αριστοτελικά, δε συνδέει τίποτα όλους αυτούς που τους ανήκει ένα οικόπεδο με όλους αυτούς που τους ανήκει το 25% ενός οικοπέδου. Πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικά σύνολα.

Στην ασαφή λογική όμως, αυτός που του ανήκει 25% του οικοπέδου και αυτός που του ανήκει 100% του οικοπέδου εντάσσονται στο ίδιο σύνολο. Απλώς ο ένας είναι "κατά 25% τέτοιος" ενώ ο άλλος είναι "κατά 100% τέτοιος".

Περιττό να πω, πως πρόκειται για μία ακόμα από τις περιπτώσεις που από τους Προγόνους Μας Που Ανακάλυψαν Σχεδόν Τα Πάντα Εκτός Ίσως Από Τις Μπανάνες, διέφυγε μία ακόμα "μικρολεπτομέρεια", από αυτές που ανοίγουν ολόκληρους επιστημονικούς και φιλοσοφικούς κλάδους.

Σε πρακτικό επίπεδο, η αριστοτελική λογική (ακριβέστερα η συγγενής της Άλγεβρα Boole) βρίσκεται πίσω από τους Η/Υ. Η ασαφής λογική βρίσκεται πίσω από απαιτητικά συστήματα αυτομάτου ελέγχου, που χρησιμοποιούνται σε ερ κοντίσιον, αυτόματους πιλότους ελικοπτέρων κλπ. Η ασαφής λογική είναι πολύ πιο κοντά στον πραγματικό κόσμο. Η αριστοτελική λογική χρειάζεται την απομόνωσή της για να λειτουργήσει.
-----------------------------------
Επικρατεί η αντίληψη ότι όποιος δε σκέφτεται με αριστοτελική λογική δε σκέφτεται και λογικά. Αυτό είναι 99% αληθές, γιατί οι περισσότεροι από αυτούς που εγκαταλείπουν την αριστοτελική λογική στάνταρ δεν το κάνουν για κάτι πιο πολύπλοκο, αλλά για κάτι αρκετά πιο ούγκα. Αλλά το ιδεατό θα ήταν να σκεφτόμασταν 100% fuzzy (αφού η αριστοτελική λογική εμπεριέχεται ως υποπερίπτωση).Έτσι κι αλλιώς το κάνουμε (τελεστικά) τον περισσότερο καιρό.

ΙΜΗΟ λοιπόν, πρέπει να μάθουμε να σκεφτόμαστε λίγο πιο fuzzy. Αν σκέφτεσαι fuzzy, καταλαβαίνεις αμέσως γιατί ένας "φιλήσυχος οικογενειάρχης" μπορεί να είναι φασίστας, ενώ ένας νεοφιλελεύθερος με ενδεχομένως λίγο αφιλοσόφητες απόψεις (και σίγουρα αρκετά προβλήματα στη διατύπωσή τους) δεν είναι. Γιατί η ουσία του φασισμού δεν είναι ούτε ο ολοκληρωτισμός ούτε η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτά είναι απλά η εκδήλωση. Και υπάρχουν σαν εκδήλωση και σε άλλες ιδεολογίες, ΡΙΖΙΚΟΤΑΤΑ διαφορετικές, όπως ο ναζισμός και ο μαρξισμός-λενινισμός.

Η ουσία του φασισμού όμως, είναι να τα βρίσκει όλα εντάξει ο "φιλήσυχος οικογενειάρχης". Η ουτοπία του έχει όλα αυτά που θέλει ο "φιλήσυχος οικογενειάρχης": δρόμους χωρίς σκουπίδια, γειτονιές χωρίς ξένους, εφηβεία χωρίς σεξ, κοινωνία χωρίς πρεζόνια, ζητιάνους, πλασιέ κλπ, ύπνο χωρίς φασαρία, τρένα στην ώρα τους[*], ίσως και την ψευδαίσθηση ότι Ολοι Μαζί Οι Φιλήσυχοι Οικογενειάρχες Συνεχίζουμε Κάτι Σπουδαίο.

Αυτό είναι φασισμός. Όχι ό,τι μας γουστάρει. ΟΚ; Κατανοώ το overloading που έχει κάνει στη φράση η αριστερή σκέψη και κυρίως η αριστερή συνθηματολογία. Δε λέω ότι ο νεοφιλελευθερισμός είναι καλός ή σωστός ή προοδευτικός (θα φτάσουμε κι εκεί αν πάψω κάποια στιγμή να τσαντίζομαι), αλλά δεν είναι φασισμός. Αντίθετα ο φιλήσυχος οικογενειάρχης του διπλανού διαμερίσματος που μαζεύει υπογραφές να φύγει η νυμφομανής από το 2ο όροφο για "να μη βλέπουν αυτά τα πράγματα τα παιδιά μας" είναι φασίστας. [βαθμός αλήθειας της αμέσως προηγούμενης πρότασης κάπου στο διάστημα (0, 1.0]).

Αν δε σκέφτεσαι fuzzy, αλλά είσαι ένα "ζόμπι της λογικής" σε έναν ασπρόμαυρο κοσμο όπου υπάρχουν μόνο δύο πλευρές, η δικιά σου και του Απόλυτου Κακού με την ίδια μορφή και τις κάθε τόσο επαναλαμβανόμενες εκδηλώσεις, τελικά γράφεις ένα σωρό μαλακίες μετά συγχωρήσεως. Και δεν καταλαβαίνεις καν ότι περιγράφεις εν μέρει τον καθρέφτη!

ΥΓ: Τονίζω πως τόσο η fuzzy όσο και η αριστοτελική λογική μας διέπουν τελεστικά, είτε μας γουστάρει είτε όχι. Και δε μπορώ να σκεφτώ ούτε μία περίπτωση που να μην είναι προτιμότερο να σκεφτείς λογικά από το να προβείς σε ανόητες συνθηματολογίες και κυνήγι μαγισσών.
ΥΓ2: Έχω απόλυτη ανοσία στα Μεγάλα Λόγια. Απ' όπου κι αν προέρχονται.
ΥΓ3: "Νέα Τάξη πραγμάτων"... Μία πραγματιστική φράση του Bush Sr. που ειπώθηκε σε συγκεκριμένο πλαίσιο χωρίς να σημαίνει κάτι το ιδιαίτερο. Μου τη βιδώνει να τη βλέπω να χρησιμοποιείται με την αρρωστημένη, φαντασιακή έννοια που της δινει ο ΝΕΟΝΑΖΙΣΜΟΣ KAI ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΚΑΡΑΒΛΑΧΩΝ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΝΟΤΟΥ, αλλά μυστηριωδώς δεν είπα κανέναν νεοναζιστή, ίσως γιατί προτιμώ να σκέφτομαι λιγάκι πριν βγάλω τα όπλα και αρχίσω να κυνηγάω.
ΥΓ4: Σόρι.

(και πριν ακούσω απερίγραπτα ρητορικά πυροτεχνήματα στη γενική κατεύθυνση της φράσης "ζόμπι της λογικής" τονίζω ότι χρησιμοποίησα το ρήμα "σκέφτομαι" και όχι το ρήμα "μου αρέσει" ή "επιλέγω" ή "αγαπάω" ή "δημιουργώ")

[*] ακολουθήστε το λινκ γιατί η φράση που θα βρείτε προσδιορίζει ά-ψο-γα το φασισμό. Αψογότατα. Όλες οι μικρολεπτομέρειες προκύπτουν πάρα πολύ εύκολα.