Σκοπός του Ευρωσυντάγματος είναι μεταξύ άλλων να αντικαταστήσει ένα κάρο συνθήκες (ας πούμε τη Συνθήκη της Νίκαιας). Συνθήκες που περιέγραφαν την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα μόρφωμα χωρίς δική του νομική υπόσταση, που αντλεί νομιμοποίηση από τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες μέσω αυτών των χιλίων δύο άρθρων και υποάρθρων και αποφάσεων Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κλπ κλπ. Ένα ad hoc μόρφωμα.
Σε περίπτωση που δεν το έχετε προσέξει, ο μόνος από τους τρεις πυλώνες της ευρωπαϊκής ενοποίησης που έχει υλοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό είναι ο οικονομικός. Το μεγαλύτερο μέρος των συζητήσεων, από τα 60's μέχρι σήμερα έχει ξοδευτεί για να ρυθμίζονται διάφορα οικονομικά ζητήματα (εμπόριο, εργασιακά -και εννοούμε βαρετά εργασιακά, του στυλ "πώς μεταφέρει ένας Λιθουανός τα συντάξιμα χρόνια του στην Πορτογαλία", αγροτική πολιτική και λοιπές αρχιδιές).
Δεδομένο 1: Η ΕΕ ορίζεται από τις συνθήκες που αντικαθιστά το Ευρωσύνταγμα.
Δεδομένο 2: Η ΕΕ μέχρι στιγμής έχει προχωρήσει μόνο σε ζητήματα οικονομικών αρχιδιών.
Δεδομένο 3: Τα συμπεφωνηθέντα (καλό ε;) πρέπει να ισχύουν και στο Ευρωσύνταγμα.
Συμπέρασμα: Θεωρώ άκρως ηλίθια, μα ΑΚΡΩΣ ηλίθια κάθε ένσταση στο Ευρωσύνταγμα που τα βάζει με τον όγκο του (αφού αντικαθιστά χωρίς απώλεια πληροφορίας ένα κάρο γαμημένες συνθήκες) και τη σε μεγάλο ποσοστό ενασχόλησή του με ζητήματα της αγοράς (αφού οι συνθήκες σε εξίσου μεγάλο ποσοστό ασχολούνται με ζητήματα της αγοράς).
Με λίγα λόγια, εφ' όσον μπαίνει πρακτικό ζήτημα στη μέση (πρέπει να περιέχει αυτά, τα οποία ούτως ή άλλως ίσχυαν), δε βλέπω να υπάρχει χώρος για αντιρρήσεις αισθητικής.
Από τις 500 σελίδες, δείτε τις 350 σαν νεκρό βάρος, που με τη σειρά του είναι σκέτο πικ νικ μπροστά στο νομικό καθεστώς που παραμένει με το "όχι". Ίσως η λέξη "Σύνταγμα" (που έχει ένα πιο κουλτουρέ βάρος) να μην ήταν σωστή για αυτό το πράγμα.
Αλλά εγώ νομίζω ότι αυτό το "μα 500 σελίδες Σύνταγμα;" όπως και το "τσκ τσκ, 300 σελίδες για την αγορά και τα ανθρώπινα δικαιώματα τα περνάμε στα γρήγορα" είναι απλά μια μαλακία που λέει ο ένας (καρα-άσχετος) και ο άλλος (καρα-άσχετος) έτσι για να χαίρεται.
Μη χαρείτε οι υπέρ του Ευρωσυντάγματος: Δεν πέφτω στην παγίδα να υποβιβάσω τις βάσιμες αντιρρήσεις στο Ευρωσύνταγμα στο επίπεδο των αντιρρήσεων του Χ εξυπνάκια άσχετου.
Ωστόσο, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι οι περισσότεροι από τη μεριά του "όχι" -όπως και από τη μεριά του "ναι"- είναι άσχετοι, που σχηματίζουν παντελώς άκυρα τη γνώμη τους. Οι μάζες που δεν ψηφίζουν σήμερα ορθολογικά για το Ευρωσύνταγμα, αύριο δε θα ψηφίσουν ορθολογικά για κάτι άλλο.
Μου φαίνεται αφελέστατο να χαιρόμαστε όταν οι μάζες χάνουν τον ορθολογισμό τους, μόνο και μόνο επειδή πρόσκαιρα ταυτίζονται με αυτό που θεωρούμε σωστό, αυτό είναι όλο. Η Αριστερά έχει μία ενοχλητική τάση να θεωρεί τις μάζες πολύ πιο ορθολογικές, διορατικές, προοδευτικές και σωστές απ' ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Αντίστοιχα βέβαια έχει μια τάση να θεωρεί τους κυβερνώντες πολύ πιο σατανικούς απ' ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Ε, αυτό, μου τη σπάει.
Αυτά για την ώρα.
update: Όπως καταλαβαίνετε, από τη μία έχω μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρωπαίους και από την άλλη αυτό. They never stood a fuckin chance...
[*] Ούτως ή άλλως αυτό είναι μαλακία, το Σύνταγμα ρητά περιλαμβάνει τη Χάρτα των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του ΟΗΕ.
11 σχόλια:
Καλά, η Αριστερά ξέρει ότι δε θα βγάλει ποτέ κυβέρνηση και γι αυτό λένε και πέντε πίπες παραπάνω.
Δυστυχώς οι μάζες παραμένουν μάζες και οι δημαγωγοί, δημαγωγοί. Ε, αυτό μου τη σπάει! Εγώ το έχω ξαναπεί ότι είμαι μπερδεμένος στα του ευρωσυντάγματος, καθώς δεν ξέρω ακριβώς τι λέει. Οπότε δεν βιάζομαι να πάρω θέση
Μμμμμ.... ψητό!
Κανονικά θα έπρεπε να βάλω τα παρακάτω στο Ιστολόγιο για να μην σου γεμίζω τη σελίδα - αλλά κάτι που το έχω παρακάνει με το σύνταγμα, κάτι που σπανίως έχω την ευκαιρία να διαφωνήσω μαζί σου (σε ανησυχητικό βαθμό), λέω να σου απαντήσω εδώ...
Λοιπόν έχουμε και λέμε:
Το μέγεθος μετράει
Κοίτα να δεις τι γίνεται: οι κυβερνήσεις, οι υποστηρικτές του (δηλαδή το 95% των ΜΜΕ) και η ίδια η ΕΕ, δεν το περιέφερε ως κάτι σαν την συνθήκη της Νίκαιας αλλά στο πιο λεπτομερές. Το περιέφερε προς έγκριση σαν σχέδιο Συντάγματος (ή Συνταγματικής συμφωνίας). Ως τέτοιο το διαφήμιζε και ως τέτοιο καλούσε τον κόσμο να το ψηφίσει. Είναι λοιπόν λίγο άκομψο να βγουν μετά και να λένε "μα γιατί το κρίνετε σαν Σύνταγμα, αφού δεν είναι ακριβώς Σύνταγμα!".
Αν με ρωτάς για το αν το θέλω ως *Σύνταγμα*, θα σου απαντήσω για την καταλληλότητά του ως *Σύνταγμα*. Και ως Σύνταγμα είναι το μακρύτερο και το βαρετότερο Σύνταγμα στην ιστορία του παγκόσμιου Συνταγματικού Δικαίου.
Αν έλεγαν ελάτε να εγκρίνετε μια ακόμη συνθήκη σαν της Νίκαιας, τότε δεν θα είχα πρόβλημα. Απλά θα την θεωρούσα απαράδεκτη. Αλλά δεν το έκαναν.
Η αγορά
Το σχέδιο συντάγματος δεν ασχολείται με την αγορά μεταφέροντας συντελεστές. Ασχολείται με τις βασικές αρχές που θα πρέπει να διέπουν την Ευρωπαϊκή Οικονομία. Και αυτό που περιγράφει, είναι το περιοριστικότερο πλαίσιο στην ιστορία (πάλι) του Συνταγματικού Δικαίου. Εδώ έχει και μεγάλη σημασία που το αποκαλούν "Σύνταγμα". Γιατί αν αύριο πας να προτείνεις κάτι (π.χ. μια παρεμβατική στην αγορά πολιτική, ή την επέκταση των δημόσιων υπηρεσιών) θα σου πουν "αδύνατον, το απαγορεύει το Σύνταγμα". Και εκεί θα δεις ότι δεν είναι από αμέλεια που αποκαλούν το πακέτο αυτό "Σύνταγμα".
"Τι ψηφίζεις ρε άσχετε!"
Θέτεις τέλος το ζήτημα ότι η πλειοψηφία (τίνος όμως, των Γάλλων, των Ολλανδών, των Ελλήνων) ψηφίζει "ανορθολογικά" όχι. Δεν καταλαβαίνω από πού το συμπεραίνεις. Είναι καταμετρημένοι οι λόγοι για τους οποίους ψήφισαν όχι όσοι ψήφισαν όχι (ή ναι).
Κάποιοι από αυτούς μου φαίνονται λογικοί (και ακριβείς) - κάποιοι άλλοι όχι. Αλλά δεν μπορώ , δεν θέλω και δεν μου πέφτει λόγος να κρίνω το πώς ο καθένας ιεραρχεί τα προβλήματα στο κεφάλι του. Αν ο άλλος έχει πρόβλημα με την Τουρκία στην ΕΕ, μπορείς να του πεις ότι είναι παράλογος και δεν είναι σοβαρός λόγος να ψηφίσει; Άντε και το είπες - είσαι σίγουος ότι είσαι στην θέση του; Ότι δηλαδή ο Γάλλος π.χ. (σε αντίθεση με τον Έλληνα) θα κληθεί να πληρώσει από την τσέπη του τα ταμεία συνοχής κττ για την Τουρκία; Αν ο άλλος πιστεύει ότι με το όχι μπλοκάρει την ένταξη της Τουρκίας (έστω και προσωρινά) - *έχει δίκιο*. Και μπορεί για τα δικά του συμφέροντα και την δικιά του κοσμοθεώρηση να είναι *ορθολογικότατο*. Ο τρόπος να το αλλάξεις αυτό είναι να τον/την πείσεις για το αντίθετο. Εδώ δεν είναι Φυσική - να κάνουμε ένα πείραμα να δούμε ποιος έχει δίκιο - εδώ όλοι έχουν δίκιο από την σκοπιά τους.
Ορθολογισμός και τα μυαλά στα κάγκελα
Σε μια δημοκρατία - σε αντίθεση με μια δικτατορία π.χ. η μάζα έχει εν τέλει τον τελικό λόγο σε πάρα πολλά ζητήματα. Είτε μας αρέσει τι λέει, είτε όχι. Οι διαδικασίες με τις οποίες αποφασίζει είναι προφανώς πολλές, αλλά πάντα κατά μέσο όρο, δεν γίνεται στα κουτουρού, αλλά υπάρχει (υποκειμενικά λογικότατος, αν και όχι πάντα ευχάριστος) λόγος. Μπορεί να μην μου αρέσει εμένα (π.χ. γιατί το ένα κόμμα διορίζει πολύ κόσμο στο δημόσιο), αλλά υπάρχει κάποια λογική.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση π.χ. έχω την αίσθηση ότι οι Γάλλοι και οι Ολλανδοί αρπάξανε την πρώτη ευκαιρία που τυς δόθηκε για να αξιολογήσουν τι έχει γίνει ως τώρα στην Ευρώπη. Στην απλή λογική του εγκρίνω/δεν εγκρίνω. Η ψήφος δεν αφορά φυσικά μόνο το Ευρωσύνταγμα - και θα ήταν και χαζό να το περιμένει κανείς. Είναι η πρώτη ευκαιρία που έχουν οι Γάλλοι μετά το Μααστριχτ να πουν αν γουστάρουν το τι έχει γίνει έκτοτε. Και δεν γουστάρουν. Συν τοις άλλοις γιατί γίνεται ερήμην τους και παρά την θέλησή τους. Να σημειώσω ότι αυτό γίνεται - και προκαλεί εντύπωση - παρά τον βομβαρδισμό από τα Γαλλικά ΜΜΕ υπέρ του "Ναι" και παρά τις εκκλήσεις πάμπολλων σημαντικών και ασήμαντων για το αντίθετο. Άρα κάτι σημαίνει και κάτι δηλώνει. Δεν ακολουθεί την διαφημιστική λογική. Ο κόσμος ψήφισε εναντίον όσων του έλεγε η τηλεόραση. Σκέψου το.
Οι μάζες που δεν ψηφίζουν σήμερα ορθολογικά για το Ευρωσύνταγμα, αύριο δε θα ψηφίσουν ορθολογικά για κάτι άλλο..
Χωρίς να ξέρω και πολλά πράγματα...η λέξη μάζες μου θυμίζει τον Δεσπότη και Εργοδότη ημών...ο οποίος αναφερόμενος στους εργαζόμενους τους αποκαλεί μάζα,όχλο κ.λ.π.,έχει φθάσει σε σημείο
να απαιτεί για την Τηλεφωνήτρια πτυχίο...και είναι θλιμμένος διότι οι μάζες εργαζομένων δεν ασπάζονται την ιδεολογία-θρησκεία του για καλύτερες ημέρες μόνον για την πάρτη του. Νομίζω ότι είναι ή αντίδραση των μαζών στην παραπέρα μαζικοποίηση το ΟΧΙ.
Και όχι δεν θέλω να είμαι 70 χρονών και να προσπαθώ να αποδείξω ότι είμαι "παραγωγικός"(productivity my ass)...και ότι πιστεύω στα οράματα της Εταιρείας (που πάντα με θεωρούσε μάζα και ποτέ δεν νοιάστηκε για το πώς ζώ).
Zούμε μάλλον σε καιρούς όπως πρίν την Βιομηχανική Επανάσταση (την πρώτη ή την δευτερη άραγε;)
Μπορεί να υπερέβαλλα λίγο αλλα μην με παρεξηγείς έχω και το "κουσούρι" μου και είμαι και άσχετος με τα Ευρωπαικά-(μου λείπει μάλλον η "αναγκαστική" δια βίου εκπαίδευση).
Χοιροβοσκέ και Μιχάλη,
Διαφωνούμε μόνο επί της ουσίας. :)
Έχουμε το Γάλλο white trash που δεν τα περνάει καλά. Λογικό είναι να μην έχει και τα καλύτερα κέφια. Λογικό είναι και να διατρανώνει την αντίθεσή του στους "από πάνω" με την πρώτη ευκαιρία.
Αυτό δε σημαίνει πως διατρανώνει την αντίθεσή του με λογικό τρόπο.
Για μένα τα λογικά άλματα μέσω τον οποίων η αντίθεση προς την Τουρκία (ή το Σιράκ) εκδηλώνεται μέσω της ψήφου για το Ευρωσύνταγμα, είναι εξίσου άτοπα με τα λογικά άλματα μέσω των οποίων η αντίθεση προς την ανεργία και τη φτώχεια εκδηλώνεται με προσκόλληση σε νεοφασιστικά κινήματα και κάψιμο μεταναστών.
Δεν καταλαβαίνω γιατί στην πρώτη περίπτωση θεωρούμε ότι έγινε κάτι σωστό και στη δεύτερη θεωρούμε ότι έγινε κάτι λάθος.
Για μένα κάποιος που δε σκέφτεται λογικά (και εννοείται: αντικειμενικά λογικά, γιατί κατά τα άλλα όλοι νομίζουμε πως είμαστε πάρα πολύ λογικοί) δε σκέφτεται λογικά, τελεία και παύλα.
When all is said and done, αν το Εθνικό Μέτωπο δεν είχε στηρίξει το "όχι", το "ναι" θα είχε βγει με 65-80%. Μπορεί το "όχι" να είναι η σωστή απόφαση, μπορεί κάτι καλό να βγει από αυτήν την ιστορία, όμως προσωπικά δε μπορώ να αγνοήσω ότι το "όχι" επικράτησε χάρη σε 5 εκατομμύρια εκφασισμένους λούμπεν που απλά ακολούθησαν το Μεγάλο Αρχηγό τους στον αγώνα ενάντια στην Παγκοσμιοποίηση, τη Νέα Τάξη Πραγμάτων και την αλλοίωση της φυλετικής καθαρότητας της Γαλλίας.
Εντελώς συμπτωματικά, συνέπεσαν επί του πρακτέου σε ένα συγκεκριμένο θέμα με τη φιλοευρωπαϊκή αριστερά, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ταύτιση (ούτε καν προσέγγιση) απόψεων και οραμάτων.
Μιλάω με εκφασισμένους λούμπεν όλη την ώρα και πραγματικά δε μπορείτε να φανταστείτε πόσο σοβαρά είναι τα πράγματα. Δώστε μου θατσεριστές any time!
Σίγουρα δε φταίνε αυτοί για την κατάστασή τους και σίγουρα φταίει κάποιος για την κατάστασή τους. Σίγουρα είναι λάθος που οι ευρωκράτες έχουν γράψει την κατάστασή τους στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Σίγουρα έχουν το απαράβατο δικαίωμα στη γνώμη τους[*], γιατί οποιοδήποτε εναλλακτικό σύστημα μακροπρόθεσμα έχει χειρότερα αποτελέσματα.
Όλα αυτά όμως δε σημαίνουν ότι οι εν λόγω τύποι είναι σε φάση να σκεφτούν σωστά. Ίσα-ίσα, σημαίνουν το ακριβώς αντίθετο.
Και ξαναλέω: η Αριστερά βλακωδώς επιχαίρει για τη συμμαχία της με το νεοφασισμό. Μακροπρόθεσμα είναι μπούμερανγκ. Σε αντίθεση με τις αριστερές απόψεις, οι νεοφασιστικές απόψεις εγκαταλείπονται πάρα πολύ δύσκολα από έναν άνθρωπο, γιατί έχουν πολύ πιο "θρησκευτικό" χαρακτήρα. Ο Λεπέν κερδίζει από τη συμμαχία, όχι οι "κουλτουριαρέοι" (όπως αποκαλούν τους διανοούμενους της αριστεράς τα εδώ αδερφάκια του).
Σημειώνω πως για την ώρα διαχωρίζω εντελώς (ως προς τα αίτια) το αποτέλεσμα στη Γαλλία από αυτό στις Κάτω Χώρες.
Οι Ολλανδοί την είδαν σαφώς πιο cool: "δεν έχουμε όρεξη να δώσουμε έξτρα αρμοδιότητες στις Βρυξέλλες, ούτως ή άλλως είμαστε μια χαρούλα". Αυτή είναι μια άποψη που κάλλιστα μπορώ να δεχθώ.
Στη Γαλλία αντιθέτως, η παπαρολογία και τα Μεγάλα Λόγια έπεσαν σύννεφο ένθεν κακείθεν.
@phantasmark: δεν είναι έτσι, δε μιλάμε για τον πενιχρό δικομματισμό της Ελλάδας, η Αριστερά στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης έχει πολύ σημαντική δύναμη τόσο εκλογικά, όσο και στον επηρεασμό των τάσεων.
[*] όπως κανονικά θα έπρεπε να το είχαμε κι εμείς
Πέραν αυτών που λέει ο talos και με τα οποία συμφωνώ, ήθελα να προσθέσω ότι, ναι, η ευρωπαϊκή συνταγματική συνθήκη είναι συλλογή ισχυουσών συνθηκών (Νίκαια, Μάστριχτ, Ρώμη). Όμως εκτός της Ιρλανδίας κανένα κράτος δεν έκανε δημοψήφισμα για αυτές τις συνθήκες. Συνεπώς από την μεριά των πολιτών δεν υπάρχει τίποτα άτοπο στο να αρνηθούν να τις επικυρώσουν οι ίδιοι.
Και τέλος νομίζω ότι η συζήτηση περί Γάλλων που εκδικούνται τον Σιράκ ή την Τουρκία έχει φτάσει στα ίδια επίπεδα παπαρολογίας με αυτά που παρατηρεί ο J95 στα post. Οι Γάλλοι ήταν ενημερωμένοι για το Σύνταγμα και πήραν μια ενήλικη απόφαση με βάση τις δικές τους ανάγκες. Ακόμα και οι ακροδεξιοί ψήφισαν 'όχι' για βάσιμους λόγους σε σχέση με τα πιστεύω τους.
J95: Ο Λεπέν έγινε Λεπέν (και δεν παρέμεινε ας πούμε Καρατζαφέρης) επειδή παρακολουθούσε τους απόκληρους και τις ανησυχίες του, δεν τους ζητούσε να τον ακολουθήσουν πάνω σε κάποια πλατφόρμα. Εξ ου και ήταν επικίνδυνος. Αν ο Λεπέν έβγαινε και ζητούσε από τους ψηφοφόρους του να ψηφίσουν "ναι" - θα τον εγκατέλειπαν (όπως εγκατέλειψαν την ηγεσία τους οι Πράσινοι και οι Σοσιαλιστές). Γι' αυτό μην βλέπεις γραμμικά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Αν ο Λεπέν έλεγε "Ναι", θα κατέρρεε και το κόμμα του, και το φόβητρο πολλών σοσιαλιστών που ψήφισαν "Ναι" για να μην συνταχτούν με τον Λεπέν. Άρα το 65-80% που λες είναι εξαιρετικά αμφισβητήσιμο.
Από την άλλη, δεν καταλαβαίνω πώς θεωρείς ότι οι ψηφοφόροι του Λεπέν είναι (κατά πλειοψηφία έστω) στρατευμένοι σε μια φασιστική ιδεολογία. Δες την παιδαγωγική όψη του "όχι" από την ανάποδη: οι ψηφοφόροι του Λεπέν ψήφισαν μαζί με τους Άραβες μετανάστες - μήπως (ελπίδα εκφράζω) είναι ένα βήμα για την "επανένταξή τους" στον έλλογο κόσμο;
Τα κίνητρα του "όχι" για την πλειοψηφία των ψηφοφόρων του (και όχι για την στρατευμένη μειοψηφία) προέρχονται από την καθημερινή τους εμπειρία - στο βαθμό που γνωρίζει και καταλαβαίνει ο καθένας βεβαίως. Συνυπογράφω αυτά που λέει ο kouk...
ΥΓ: Συμμαχία είναι όταν κάθομαι και συμφωνώ κάτι με κάποιον άλλο. Αλλιώς είναι σύμπτωση. Τα δημοψηφίσματα είναι από την φύση τους διλημματικά. Εξ ου και κάποιοι Πράσινοι βρέθηκαν να ψηφίσουν με τον Σαρκοζί...
Τέλος πάντων, ας πούμε ότι είμαι υπερβολικά απαισιόδοξος για το μέσο οπαδό του Λεπέν (και του όποιου Λεπέν). Έχω τους λόγους μου. Μακάρι να κάνω λάθος.
Ώρες ώρες, τα παρα-αλέθεις τα πράματα!!
Έχω θεριζοαλωνιστική μηχανή στο διπλανό δωμάτιο. :)
J95, για τους ψηφοφόρους του Λεπέν δεν ξέρω. Όμως γνωρίζω μερικούς ψηφοφόρους του Καρατζαφέρη. Θέλουν να πουν όχι στην ΝΔ αλλά χωρίς να πουν ναι στα κόμματα της αριστεράς.
Τι εναλλακτικές έχει ο δεξιός ψηφοφόρος αν θέλει να πει όχι στην ΝΔ; Μένει τίποτα λιγότερο ακραίο από τον Καρατζαφέρη; Aν δεν είσαι και ενημερωμένος επί των απόψεων του μπορεί κάλλιστα να φαντάζει ως αποδεκτή λύση στο δίλλημα του δεξιού ψηφοφόρου.
Δημοσίευση σχολίου