Η αποκρυπτογράφηση

Όπως θα είδατε στο πρώτο link της προηγούμενης καταχώρησης (από το οποίο κανονικά θα σας έβαζα εικονίτσες αλλά απαγορεύεται η αντιγραφή οπότε τρεχάτε εκεί γιατί πραγματικά αξίζει), το βασικό πρόβλημα με τη γραφή των Maya είναι πως πρόκειται για ένα από τα πιο αντιεργονομικά συστήματα επικοινωνίας που έχει επινοήσει ποτέ ο άνθρωπος.

Κατά βάση η γραφή είναι συλλαβική, όμως τα σύμβολα των συλλαβών που σχηματίζουν μια λέξη μπορούν να ενωθούν σε ένα νέο σύμβολο (που συμβολίζει κατ' ευθείαν τη λέξη). Επίσης υπάρχουν αρκετά λογογράμματα και κάμποσα βοηθητικά σύμβολα. Συνεπώς έχουμε ένα λογοσυλλαβικό σύστημα γραφής, σαν τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά ή τα ιαπωνικά kanji.

Η μεγαλύτερη δυσκολία στην ανάγνωση (με δεδομένη την αποκαταστημένη γλώσσα των Maya) προκύπτει από αυτήν την τάση των συμβόλων των Maya να την πέφτουν το ένα στο άλλο. Για να σας δώσω ένα ψευδοπαράδειγμα της όλης λογικής, αν το σύμβολο για τη συλλαβή Χ είναι ένας πίθηκος και το σύμβολο για τη συλλαβή Υ είναι ένα μαχαίρι, τότε η λέξη ΧΥ μπορεί να γραφεί ως εξής:

1. Ένας πίθηκος και δίπλα ένα μαχαίρι.
2. Ένας πίθηκος και από κάτω ένα μαχαίρι.
3. Ένας πίθηκος που κρατάει μαχαίρι.
4. Ένας σφαγμένος πίθηκος.
5. Ό,τι προκύπτει αν χτυπήσουμε για 2 λεπτά στο μπλέντερ ένα (μαλακό) πίθηκο και ένα (μαλακό) μαχαίρι.
6. Οποιοσδήποτε άλλος συνδυασμός κριθεί αναγκαίος από τον καλλιτέχνη.
   

Πρόκειται για ένα πραγματικά αξιοθαύμαστο σύστημα γραφής, τουλάχιστον από καλλιτεχνική άποψη. Εργονομικά είναι χάλι μαύρο και δε δέχομαι κουβέντα. Καλλιτεχνικά και αισθητικά είναι το κάτι άλλο.

Μόλις λοιπόν αρχίσαμε να διαβάζουμε τα ιερογλυφικά τους, άρχισε να απομυθοποιείται αρκετά η όλη φάση. Ας πούμε φαίνεται ότι οι Maya της κλασσικής εποχής δεν έμοιαζαν σε τίποτα με τους φιλειρηνικούς-σε αρμονία με τη φύση-[insert your favorite new age bullshit here] που είχαμε υπόψη μας. Αντιθέτως, ήταν χωρισμένοι σε μικρά φέουδα. Κάθε φεουδάρχης ήταν εχθρός με όλους τους γύρω φεουδάρχες. Στο ζήτημα της αντιμετώπισης ενός εχθρού οι Maya ήταν μάλλον απλοί: όνειρο κάθε φεουδάρχη ήταν να σκοτώσει όλους τους ανθρώπους και όλα τα αγαπημένα πρόσωπα του εχθρού του, κατά προτίμηση μπροστά στα μάτια του. Όσο για τον ίδιο τον εχθρό, ο σκοπός ήταν σε γενικές γραμμές αφού του σφάξεις ό,τι έχει και δεν έχει, να τον πετάξεις σε κάποιο μπουντρούμι και να τον βασανίζεις με πολλή προσοχή για όσα χρόνια αντέξει.

Καταλαβαίνετε ότι με τέτοιο lifestyle κανένας πολιτισμός δε διατηρεί την ακμή του για πάρα πολύ. Έφαγαν το κεφάλι τους οι βλάκες οι Maya.

Η αγαπημένη μου απομυθοποίηση, είναι αυτή του "αστροναύτη". Πιθανόν έχετε δει αυτό το ανάγλυφο σε διάφορα ψευδοαρχαιολογικά βιβλία, όπως το "Αποδείξεις" του Erich Von Daeniken. Το ανάγλυφο είναι χαραγμένο στο καπάκι της σαρκοφάγου του Άρχοντα Πακάλ, στο Palenque. Σύμφωνα με τους ουφολόγους, πρόκειται για έναν ινδιάνο αστροναύτη της 1ης μ.Χ. χιλιετίας. Σύμφωνα με την επιγραφή στο πλάι της σαρκοφάγου "ο Άρχοντας Πακάλ κατεβαίνει το Δέντρο Που Οδηγεί Στον Κάτω Κόσμο"...