Mα καλά, στο πρώτο κείμενο (από Martinez και Garcia) βρήκες κανένα επιχείρημα ή οποιαδήποτε ποιότητα? Μου κάνει εντύπωση που διάλεξες αυτό (που είναι φανερά προπαγανδίστικο κείμενο, διαφωνείς?), αντί να βρεις κάποιο καλύτερο. Μάλλον δεν κατάλαβα τι προσπάθησες να δείξεις με τη συγκεκριμένη επιλογή...
Δε βλέπω καμία φοβερή έλλειψη του κειμένου αυτού στη διατύπωση αυτού που πρεσβεύεις εσύ συγκεκριμένα Thrass.
Εκτός βέβαια από το ότι θεωρεί αρνητικό ό,τι εσύ θεωρείς θετικό. Σε θυμάμαι π.χ. να μη συμφωνείς με τα επιδόματα ανεργίας επειδή ενθαρρύνουν την τεμπελιά. Σε θυμάμαι να μη θέλεις να πληρώνεις φόρους "για τους άλλους". Σε τι διαφέρουν όλα αυτά από αυτά που ισχυρίζονται οι συγγραφείς ότι πρεσβεύεις;
kkk, η τύχη είναι ίσως ο κύριος εξελικτικός παράγοντας στα βιολογικά συστήματα (δε μπορώ να τον πω "ο μόνος": από τη στιγμή π.χ. που έχουμε αέρια ατμόσφαιρα και βαρύτητα τόση και αυτούς κι αυτούς τους φυσικούς νόμους, είναι λογικό πως όποιο είδος "επιθυμεί" να πετάξει θα "πρέπει" να "αναπτύξει" κάτι που να μοιάζει με φτερά και όχι π.χ. με μάτια ή στομάχι [χρησιμοποιώ ανθρωπομορφισμό για οικονομία του λόγου]. Τώρα, μπορούμε -γενικά- να θεωρήσουμε αυτές τις σταθερές "τυχαίες", αλλά για να μη μπλέκουμε με κοσμολογικά ερωτήματα είναι προτιμότερο να τις θεωρήσουμε απλά [b]δεδομένες[/b]).
Το θέμα είναι ότι τα εξελικτικά φαινόμενα, αν και είναι κάτι που αναπόφευκτα τείνει να συμβεί στο επίπεδο των agents σε οποιοδήποτε πολύπλοκο σύστημα, δεν είναι αναγκαστικά κάτι καλό.
Εν προκειμένω (στην κοινωνία), μπορούμε σε μεγάλο βαθμό να ορίσουμε κάποιες σταθερές που αν δεν εμποδίζουν ολοκληρωτικά τα εξελικτικά φαινόμενα, τουλάχιστον τα στρέφουν προς πιο επιθυμητές κατευθύνσεις: π.χ. φορολογούμε τους πλούσιους περισσότερο από τους φτωχούς και έτσι μετριάζουμε την ανισοκατανομή εισοδήματος (και όλα τα συνεπακόλουθα προβλήματα) που θα προέκυπταν εξελικτικά.
Τέλος πάντων, πάω να τσακωθώ με τις sisters, ελπίζω να συνεχίσουμε κάποια στιγμή τη συζήτηση γιατί καταλαβαίνω ότι δεν είμαι και πολύ στα high μου.
4 σχόλια:
δ) Αλλα και επόμενο (αναπόφευκτό) από την στιγμή που δεν δέχεσαι οπιονδήποτε εξελικτικό παράγοντα, εκτός από την τύχη.
Sorry, but you can't save your cake, AND eat it. :-D
ΥΓ. Δοκίμασε κονωνικό Λαμαρκισμό, ίσως να σ'αρέσει καλύτερα... (GDRFC)
Υπάρχουν και χειρότερα (λέγε με intelligent design για προώθηση και creationism μόνο αν δεν είσαι καλός πωλητής).
Mα καλά, στο πρώτο κείμενο (από Martinez και Garcia) βρήκες κανένα επιχείρημα ή οποιαδήποτε ποιότητα? Μου κάνει εντύπωση που διάλεξες αυτό (που είναι φανερά προπαγανδίστικο κείμενο, διαφωνείς?), αντί να βρεις κάποιο καλύτερο. Μάλλον δεν κατάλαβα τι προσπάθησες να δείξεις με τη συγκεκριμένη επιλογή...
Δε βλέπω καμία φοβερή έλλειψη του κειμένου αυτού στη διατύπωση αυτού που πρεσβεύεις εσύ συγκεκριμένα Thrass.
Εκτός βέβαια από το ότι θεωρεί αρνητικό ό,τι εσύ θεωρείς θετικό. Σε θυμάμαι π.χ. να μη συμφωνείς με τα επιδόματα ανεργίας επειδή ενθαρρύνουν την τεμπελιά. Σε θυμάμαι να μη θέλεις να πληρώνεις φόρους "για τους άλλους". Σε τι διαφέρουν όλα αυτά από αυτά που ισχυρίζονται οι συγγραφείς ότι πρεσβεύεις;
kkk, η τύχη είναι ίσως ο κύριος εξελικτικός παράγοντας στα βιολογικά συστήματα (δε μπορώ να τον πω "ο μόνος": από τη στιγμή π.χ. που έχουμε αέρια ατμόσφαιρα και βαρύτητα τόση και αυτούς κι αυτούς τους φυσικούς νόμους, είναι λογικό πως όποιο είδος "επιθυμεί" να πετάξει θα "πρέπει" να "αναπτύξει" κάτι που να μοιάζει με φτερά και όχι π.χ. με μάτια ή στομάχι [χρησιμοποιώ ανθρωπομορφισμό για οικονομία του λόγου]. Τώρα, μπορούμε -γενικά- να θεωρήσουμε αυτές τις σταθερές "τυχαίες", αλλά για να μη μπλέκουμε με κοσμολογικά ερωτήματα είναι προτιμότερο να τις θεωρήσουμε απλά [b]δεδομένες[/b]).
Το θέμα είναι ότι τα εξελικτικά φαινόμενα, αν και είναι κάτι που αναπόφευκτα τείνει να συμβεί στο επίπεδο των agents σε οποιοδήποτε πολύπλοκο σύστημα, δεν είναι αναγκαστικά κάτι καλό.
Εν προκειμένω (στην κοινωνία), μπορούμε σε μεγάλο βαθμό να ορίσουμε κάποιες σταθερές που αν δεν εμποδίζουν ολοκληρωτικά τα εξελικτικά φαινόμενα, τουλάχιστον τα στρέφουν προς πιο επιθυμητές κατευθύνσεις: π.χ. φορολογούμε τους πλούσιους περισσότερο από τους φτωχούς και έτσι μετριάζουμε την ανισοκατανομή εισοδήματος (και όλα τα συνεπακόλουθα προβλήματα) που θα προέκυπταν εξελικτικά.
Τέλος πάντων, πάω να τσακωθώ με τις sisters, ελπίζω να συνεχίσουμε κάποια στιγμή τη συζήτηση γιατί καταλαβαίνω ότι δεν είμαι και πολύ στα high μου.
Δημοσίευση σχολίου