Μιας και την έκανες πλαγίως από το blog μου, σου βάζω εδώ την απάντηση που σου έδωσα εκεί(προς χάρην του διαλόγου) :
"Το ξέρω, γιατί κι εγώ έχω γαλαζοπράσινα μάτια (what are the chances ε? 1 στις 600.000.000, με ευνόησε η τύχη φαίνεται....)
θα διαφωνήσω κάθετα - το χρώμα των ματιών της δεν έχει καμία σημασία με όλα τα υπόλοιπα... δεν ξέρω γιατί τη θεωρείς fascist bitch (προσωπικά για το bitch δεν έχω κανένα πρόβλημα, αντιθέτως μάλιστα...) σε κάθε περίπτωση, ήταν ένας άνθρωπος που έδινε τροφή για σκέψη όταν οι περισσότεροι δίνουν τροφή για σκύλους."
και προσθέτω: μήπως είσαι λίγο φασιστής με τα γαλάζια μάτια;
πώς το'παθες και έγραψες ένα πόστ που δεν αποκαλείς όλο τον υπόλοιπο κόσμο μαλάκες;...α μάλιστα, μάλλον γιατί σε αυτό το πόστ χρησιμοποιείς τον όρο χαζοπουτανίτσες. Τί έγινε, έχεις πίκρα που δεν σου κάθεται ποτέ γκόμενα με γαλαζοπράσινα μάτια;
Μαρκησία, άλλο το ένα, άλλο το άλλο, ήσουν απλά ένα trigger για κάτι που σκέφτομαι εδώ και 5-6 μήνες. Κατάλαβα σχεδόν αμέσως ότι τα σχόλιά μου θα παρεξηγούνταν, γι' αυτό και τα 'σβησα. Κρίμα που τελικά τα διάβασες.
Άμα είναι πράσινα φίλε Νούλη στερεοτυπικά παραπέμπουν σε εξυπνάδα, ιδιότητα που ουδέποτε εκτίμησαν οι ρομαντικοί. Άσε που βιολογικά παραπέμπουν σε σλαβική ή τουρανική καταγωγή, οπότε είναι τζιζ.
Κάθε ναζιστής είναι κατά βάθος μια μικρή ρομαντική χαζοπουτανίτσα που σκοτώνει (όμως). Έχεις δεν έχεις γαλάζια μάτια. (Αυτές οι 2 σειρές κι αν είναι τροφή για σκέψη!!! Ρομαντισμός - Ακραίες ιδέες χαζομάρα - φανατισμός)
Κατά τη γνώμη μου ο ναζισμός, ο σωβινισμός, η αρχαιοπληξία κλπ είναι τέκνα (επηυξημένες και αναθεωρημένες βέβαια) του ρομαντικού κινήματος του 19ου αιώνα.
Αν θες διάβασε τον πρόλογο του "Οι Μεγάλοι Μύστες" ή έστω το πρώτο κεφάλαιο και θα καταλάβεις. Αντιγράφω ένα ενδεικτικό απόσπασμα:
'Τρίχωμα χρυσό και γαλάζια μάτια: χρώματα μοιραία! Αυτή η φυλή έμελλε να ιδρύσει τη λατρεία του ήλιου και της ιερής φωτιάς [δικιά μου σημ: "τρίχωμα χρυσό"] και να φέρει στον κόσμο τη νοσταλγία του ουρανού [δικιά μου σημ: "γαλάζια μάτια"]'
> Τον μισώ το ρομαντισμό. Τον θεωρώ > πραγματικά σατανικά ηλίθιο κίνημα με > άπειρα εγκλήματα
Ευτυχώς που δεν προβαίνεις σε απόλυτες δηλώσεις και έτσι δεν κιδυνευεις να εκτεθεις.
Τι έγινε ρε J; Εδώ ο τελευταίος αρχαιολάτρης-νεοφιλελεύθερος που συζήταγα (ναι, υπάρχουν!!!) δεν μίλαγε με τόσο εξωφρενικούς όρους (σχεδόν, but not quite).
Εγώ πάντως είμαι της γνώμης οτι μια γερή δόση ρομαντισμού (όχι όπως τον φαντάζεσαι, βέβαια) χρειάζεται αν είναι να υπάρξει οποιοδήποτε alternative στην αντιελευθεριακή μηδενιστική λαίλαπα τύπου Θάτσερ-Ρήγκαν-Μπους-Μπλαιρ που θερίζει.
Τον βλέπω σαν την complementary πλευρά του κυνισμού. Δεν γίνεται μόνο με South Park, αν γινόταν, η Αμερική θα ήταν παράδεισος σήμερα.
Για αυτό λέω σε όποιον έχει όντως μεγάλο πρόβλημα με τον ρομαντισμό "Suck on my white honey balls, baby", και όχι μόνον.
(Αυτό βέβαια δεν σημαίνει οτι του συγχωρώ τα (πολλα) λάθη του, αλλά on balance, τα θετικά είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ.)
Δεν θα το ξανασυζητήσω το θέμα, γιατι μάλλον δεν έχει νόημα, but don't say I didn't tell you so.
Γενικά βλέπω μια αναγκή για αλλάγη στάσης, και αυτό μάλλον θα φανεί και στο μπλογκ μου.
Sorry και από περιέργεια: γαλάζια μάτια= ναζιστικό σύνδρομο; Παραπέμπει δηλαδή στην ευγονική; πράσινα μάτια=εξυπνάδα; Γιατί το ρίξατε στον κοινωνικό αταβισμό;
τώρα, όμως, έχω μπερδευτεί: έχω πρασινογάλαζα μάτια και έχω κάνει και μια εργασία για τον ρομαντισμό στο πανεπιστήμιο.
Όπερ σημαίνει ότι έχω σλάβικη καταγωγή ή μήπως ότι είμαι προϊόν ευγονικής, επιρρεπής σε φασισμούς/ σωβινισμούς; ή μήπως όλα τα παραπάνω; δεν ξέρω τι να υποθέσω...
πάντως για τον ρομαντισμό προτείνω το βιβλίο του Στέφανου Ροζάνη Μελέτες για τον Ρομαντισμό και το The Mirror and the Lamp: Romantic Theory and the Critical Tradition του MH Abrams (εκδόσεις Κριτική αν θυμάμαι καλά ελληνική έκδοση).
Μήπως οι γενικεύσεις σου είναι χειρότερες από εκείνες τις οποίες προσάπτεις στους άλλους;
απόδοση μαγικών ιδιοτήτων (αθωότητα, ευγένεια, λατρεία του ουρανού κλπ) στα γαλάζια μάτια = ρομαντισμός => ναζιστικό σύνδρομο.
Τελικά ο ναζισμός δεν έλεγε και κάτι το πολύ διαφορετικό: έλεγε απλά ότι οι ξανθοί γαλανομάτηδες είναι ξωτικά ενώ οι μελαχρινοί καστανομάτηδες είναι τρολ.
Μήπως οι γενικεύσεις σου είναι χειρότερες από εκείνες τις οποίες προσάπτεις στους άλλους
Όχι. Διότι δεν κάνω γενικεύσεις. Ποτέ. Εκτός αν αστειεύομαι (βλ. π.χ. ποστ για το τρίτο πρόσωπο).
Για να απαντήσω πάντως και στο ερώτημά σου, η Υψηλή could-have-been-a-Poet ήταν μία λάτρης της συμβολικής-μαγικής σκέψης, που ανεξάρτητα από το τι έγραφε στο ΚΛΙΚ ή ξερωγωπού, όταν βρέθηκε με εκπομπή και κοινό εκατομμυρίων προώθησε τον πιο χαμηλού επιπέδου λαϊκισμό, τον πιο πολεμοκάπηλο εθνικισμό, το μίσος και τη τζάμπα μαγκιά. Από τότε που την είδα να ωρύεται επειδή δεν πολεμήσαΜΕ τους Τούρκους στα Ίμια να σωθεί η τιμή ΤΗΣ κατάλαβα ότι ήταν δήθεν. Ότι γι' αυτήν τα σύμβολα έχουν πιο πολλή αξία από τους ανθρώπους. Ότι γούσταρε τον πούστη της Συγγρού ως καλτ φιγούρα, ως άλλοθι για τις νεοπλουτίστικες-καθεστωτικές ενοχές της και όχι ως άνθρωπο. Ότι θεωρούσε πως κάποιος που του τινάζει μια σφαίρα τα μυαλά στον αέρα διατηρεί κατά μυστηριώδη τρόπο το κούτελό του καθαρό. Δεν έδινε τροφή για σκέψη, έδινε τροφή για το θυμικό, πράγμα εντελώς διαφορετικό. Εγώ δε συγχωρώ σε κανέναν την πολεμοκαπηλία και το φασισμό, όσο ωραία και μεγάλα λόγια και να χρησιμοποιεί για να τον μασκαρέψει.
Έχω κάνει και ποστ για όλα αυτά, αλλά δε θυμάμαι πότε.
kkk, για μένα (μπορεί να κάνω και λάθος) ο νεοφιλελευθερισμός είναι εξίσου ρομαντικός με οποιαδήποτε ιδεολογία. Μπορεί οι καρικατούρες στις οποίες υποβιβάζει τον άνθρωπο να είναι λιγότερο "φανταχτερές" ή "ψαγμένες" ή "υψηλές" απ' ό,τι π.χ. αυτές του εθνικισμού, αλλά παραμένουν καρικατούρες. Πέρα από την (προφανώς χαμηλή) ποιότητα της εξιδανίκευσης, παραμένει το γεγονός ότι η εξιδανίκευση υφίσταται και υφίσταται σε βάρος της πραγματικότητας.
Δεν έχω καταπιαστεί ιδιαίτερα με το κίνημα του Ρομαντισμού αλλά πιστεύω ότι η εξίσωση Ρομαντισμός= ναζισμός είναι λίγο υπεραπλουστευμένη. Κάθε κίνημα συγκροτείται ως απάντηση σε ένα προγενέστερο και ο ρομαντισμός εμαφανίστηκε ως ανταπάντηση στον ορθολογισμό. Εκτός των άλλων ο ρομαντισμός υπερασπίζεται την υποκειμενικότητα, την ποικιλομορφία, την ποιότητα έναντι της ποσότητας καθώς και το γεγονός ότι υπάρχουν παρά πάνω από μία εξηγήσεις για το ίδιο ερώτημα. Σίγουρα παρερμηνεύθηκε αλλά έτσι γίνεται πάντα. Βλέπε Νίτσε που πολλοί τον αποκαλούν πατέρα του φασισμού ή ακόμα και Μακιαβέλλι όπου οι απόψεις του, αν και πολιτικά ρομαντικές, συσχετίστηκαν με τον ναζισμό. Πάντως και είναι προσωπική μου άποψη, ένα κίνημα από το οποίο επηρεάστηκε ολόκληρη η σχολή της Φρανκφούρτης και από το οποίο απορρέει η στροφή της επιστημονικής σκέψης προς το άτομο ως οντότητα, μάλλον δεν είναι εντελώς του πεταματού.
Εμένα μου παραμένει η απορία γιατί σχετίζεις τον Ρομαντισμό
α) με την ιδέα οτι "υποβιβάζει τον άνθρωπο σε καρικατούρες"
β) με την ιδέα οτι "εξιδανικεύει" εις βάρος της πραγματικότητας
Στην αρχή του, απο τα λίγα που έχω καταλάβει ο Ρομαντισμός
α) Αντιστάθηκε στις τετριμένες εξιδανικεύσεις του Kλασικισμού, και
β) Έδωσε έμφαση στο γνήσιο του αισθήματος, ξεφευγοντας από τις καρικατούρες του Διαφωτισμού.
Ε, παρήκμασε (shock, horror - ένα ρεύμα σκέψης που παρήκμασε... πρωτάκουστο), τί να κάνουμε;
Πάντως δεδομένου της δικιάς σου αθεράπευτης Ρομαντικής φύσης, δεν καταλαβαίνω την στάση σου - μάλλον κάτι άλλο παίζεται εδώ. Σκέφθηκες οτι μπορεί (για κάποιον ακατανόητο λόγο που να μην έχει καμμία-μα-καμμία σχέση με την αριστερά ;-) honest guv) να αισθάνεσαι κάποια υποχρέωση να φανείς "αντιρομαντικός";
Δες τον Ρομαντισμό σαν παθιασμένο εναγκαλιασμό της Αλήθειας, όχι του δήθεν... ίσως έτσι it will make more sense to you. Τόσο η έλξη σου προς αυτόν όσο και η απώθηση.
Δες τον Ρομαντισμό σαν παθιασμένο εναγκαλιασμό της Αλήθειας
Από πού κι ως πού έχει να κάνει ο Ρομαντισμός με την Αλήθεια?(τουλάχιστον λιγότερο σε σχέση με οτιδήποτε άλλο!)
Αν θυμάμαι τίποτα, ο Ρομαντισμός πίστευε στο συναίσθημα, δηλαδή την προσωπική, προσωρινή "αλήθεια", η οποία είναι μεταβαλλόμενη ΚΑΙ πιθανά επιβαλλόμενη, no? (βλ. Pavlov's Dog, και το Κουρδιστό Πορτοκάλι- στο περίπου)
Χμ, αν τα παραπάνω στέκουν, δε με ικανοποιεί καθόλου η χρήση της αλήθειας στη συγκεκριμένη πρόταση. Όπως δεν έχει απαραίτητα σχέση και η ευτυχία με την αλήθεια (παρά μόνο από σύμπτωση).
Παρεμπιπτόντως, κατ' εμέ ο ρομαντισμός έχει τόση σχέση με το φιλελευθερισμό, όση σχέση έχουν οι μονοκύτταροι οργανισμοί με τα θηλαστικά, but anyway...
Diladi ektos apo to oti tin exeis dei kata kairous o Karp, o Blum, o Knuth, o Dongara, o Culler, o Ritchie kai den tha sinexiso na leo ti allo ton (o <- omega) ellinon bloggers, tora teleutaia tin eides kai filosofos, oikonomologos kai me epi pantos epistitou apopsi kritikos. Keep up the good job...
Ανώνυμε, δίκιο έχεις, ακριβώς έτσι την έχω δει. Δεν είμαι πάρα πολύ ενοχλητικός; Εγώ προτείνω να εκτελεστώ πάραυτα. Δεν παίζουμε με Ιερά και Όσια, δεν αμφισβητούμε ποτέ, καθόμαστε και χάσκουμε μπροστά σε Υπέρατες Αλήθειες του τύπου "Θεωρία των Ιδεών" ή "Οικονομικά της Ευημερίας". Η πραγματικότητα είναι κακέκτυπο, οι νεοκλασικοί οικονομολόγοι είναι οι μόνοι άνθρωποι στον κόσμο χωρίς ιδεοληψίες, μόνο τα μικρά ξανθά γαλανομάτικα κοριτσάκια είναι φτωχά και έχουν πονεμένο βλέμμα (τα χοντρά μελαχρινά βρωμιάρικα γυφτάκια είναι ενοχλητικά και πρέπει να μπαίνουν στο αναμορφωτήριο), , ο Πόλεμος είναι Ειρήνη, η Σκλαβιά είναι Ελευθερία, οι ανθρωποφάγοι της Γης του Πυρός είναι Γνήσιοι Έλληνες(ΤΜ).
kkk (και pro-futura), νομίζω πως έχεις δίκιο και επιφυλάσσομαι να μελετήσω λίγο καλύτερα το ρομαντισμό, είναι ξεκάθαρο ότι χρησιμοποιώ μία overloaded έννοια που δεν έχει και πολλή σχέση με το the real thing [οπότε θα μπορούσε κάποιος να με αποκαλέσει ρομαντικό σύμφωνα με το δικό μου όρο, talk about self-reference :)...]
Σοφία, please, ακόμα κι εγώ τείνω να πάρω το μέρος της Λίλης, το σωστό να λέγεται: Όταν είμαι κακός, είμαι πολύ κακός. Αλλά κακός με ευαισθησία, οπότε το αντι-λινκ φεύγει. Πέτυχες με την άδολη καλοσύνη σου αυτό που δεν πέτυχε η φίλη σου με τις βολικές της ταμπέλες.
Ειρήνη, wouldn't work anyway, σου θυμίζω πως κάτω από τις ευαίσθητες και γοητευτικές προσωπικότητές μας, κάτω από το πηγαίο χιούμορ μας και την εκρηκτική εμφάνισή μας, κάτω από τη γλυκιά φατσούλα μου και το σαγηνευτικό-λάγνο κορμί σου, κάτω απ' όλα αυτά -και μάλλον εξαιτίας όλων αυτών- είμαστε ηλεκτρολόγοι. Σκέψου δηλαδή να κάναμε ηλεκτρολογάκια και όλη η οικογένεια να καθόταν στα λάπτοπ της και να έπαιζε τετραπλό Age of Mythology μέσω wi-fi.
"μωρό, σου πήρα για δώρο μία βιβλιοθήκη εξελικτικών αλγορίθμων για σχεδίαση βαθυπερατών φίλτρων" "ω, τι γλυκός που είσαι! Κοίτα πόσο γρήγορα συγκλίνουν οι λύσεις! Θα του βάλω στο include path μου και θα σε σκέφτομαι"
Και δε θέλω καν να συζητήσω τα έξοδα που θα είχαμε για κουμπιά, κόκα-κόλα, βιβλία sci-fi και αναβαθμίσεις.
Αυτό ονειρεύεσαι Ειρήνη; Όχι τον άντρα τον τέλειο τον άντρα το σωστό τον έξυπνο τον πρόστυχο τον γο-η-τευ-τι-κό (δηλαδή τον μη ηλεκτρολόγο στην περίπτωσή σου) που θα σε ξεναγήσει στις ανεξερεύνητες πτυχές του είναι σου; Run Ειρηνάκι! Run like the wind! Βρες ένα φυσιολογικό άνθρωπο γιατί αυτό έχεις ανάγκη.
"Σοφια, please, ακόμα κι εγώ τείνω να πάρω το μέρος της Λίλης, το σωστό να λέγεται: Όταν είμαι κακός, είμαι πολύ κακός. Αλλά κακός με ευαισθησία, οπότε το αντι-λινκ φεύγει. Πέτυχες με την άδολη καλοσύνη σου αυτό που δεν πέτυχε η ....."
J95 Σε παρακαλω αν θες να γινει παυση πυρος να ξαναβαλεις το αντι λινκ. Ηταν φοβερος κραχτης. και φυσικα δεν ηταν ο λογος τηε "διαμαχης" μας.
(το οτι εισαι ξερολας και αγενης ηταν)
Τωρα το που παιρνεις το μερος μου,... που γινεσαι ΠΟΛΥΥΥΥ κακος (thats bad???) και για ποιο λογο με λυπασαι...μονο εσυ το ξερεις και το καταλαβαινεις.
Ομως, επειδη η Αβαντι (γιατι γραφεις το μικρο της ονομα ενω η ιδια εχει βαλει ψευδονυμο?)σε συμπαθει για καποιο λογο, και επειδη ειναι μια τρομερη, τρομερη αδυναμια μου και ιντερνετικη γνωριμια και συντροφια τα τελευταια χρονια...και εμπιστευομαι την κριση της,... Θα κανω πισω. Κατι πρεπει να ειδε σε σενα, δε μπορει... δεν θα ξαναασχοληθω με οτι -και καλα βαθυ- εχεις να πεις(εκτος του μπλογκ μου)
24 σχόλια:
Μιας και την έκανες πλαγίως από το blog μου, σου βάζω εδώ την απάντηση που σου έδωσα εκεί(προς χάρην του διαλόγου) :
"Το ξέρω, γιατί κι εγώ έχω γαλαζοπράσινα μάτια (what are the chances ε? 1 στις 600.000.000, με ευνόησε η τύχη φαίνεται....)
θα διαφωνήσω κάθετα - το χρώμα των ματιών της δεν έχει καμία σημασία με όλα τα υπόλοιπα...
δεν ξέρω γιατί τη θεωρείς fascist bitch (προσωπικά για το bitch δεν έχω κανένα πρόβλημα, αντιθέτως μάλιστα...)
σε κάθε περίπτωση, ήταν ένας άνθρωπος που έδινε τροφή για σκέψη όταν οι περισσότεροι δίνουν τροφή για σκύλους."
και προσθέτω: μήπως είσαι λίγο φασιστής με τα γαλάζια μάτια;
Παλι περασες την μερα στον καθρεφτη με εσωτερικη ανασκοπηση?
:P
πώς το'παθες και έγραψες ένα πόστ που δεν αποκαλείς όλο τον υπόλοιπο κόσμο μαλάκες;...α μάλιστα, μάλλον γιατί σε αυτό το πόστ χρησιμοποιείς τον όρο χαζοπουτανίτσες.
Τί έγινε, έχεις πίκρα που δεν σου κάθεται ποτέ γκόμενα με γαλαζοπράσινα μάτια;
Για την ακρίβεια τα έχω τα τελευταία 7 χρόνια με κάποια με γαλάζια μάτια.
lili, έχω αποφασίσει ότι ο οίκτος μου είναι καλύτερη τιμωρία για σένα από το χλευασμό μου.
Μαρκησία, άλλο το ένα, άλλο το άλλο, ήσουν απλά ένα trigger για κάτι που σκέφτομαι εδώ και 5-6 μήνες. Κατάλαβα σχεδόν αμέσως ότι τα σχόλιά μου θα παρεξηγούνταν, γι' αυτό και τα 'σβησα. Κρίμα που τελικά τα διάβασες.
The chances are μία στις 10 btw.
Δηλαδή τριπλάσιες από τα μαύρα, επίσης btw.
Άμα είναι πράσινα φίλε Νούλη στερεοτυπικά παραπέμπουν σε εξυπνάδα, ιδιότητα που ουδέποτε εκτίμησαν οι ρομαντικοί. Άσε που βιολογικά παραπέμπουν σε σλαβική ή τουρανική καταγωγή, οπότε είναι τζιζ.
Κάθε ναζιστής είναι κατά βάθος μια μικρή ρομαντική χαζοπουτανίτσα που σκοτώνει (όμως). Έχεις δεν έχεις γαλάζια μάτια.
(Αυτές οι 2 σειρές κι αν είναι τροφή για σκέψη!!!
Ρομαντισμός - Ακραίες ιδέες
χαζομάρα - φανατισμός)
Κατά τη γνώμη μου ο ναζισμός, ο σωβινισμός, η αρχαιοπληξία κλπ είναι τέκνα (επηυξημένες και αναθεωρημένες βέβαια) του ρομαντικού κινήματος του 19ου αιώνα.
Αν θες διάβασε τον πρόλογο του "Οι Μεγάλοι Μύστες" ή έστω το πρώτο κεφάλαιο και θα καταλάβεις. Αντιγράφω ένα ενδεικτικό απόσπασμα:
'Τρίχωμα χρυσό και γαλάζια μάτια: χρώματα μοιραία! Αυτή η φυλή έμελλε να ιδρύσει τη λατρεία του ήλιου και της ιερής φωτιάς [δικιά μου σημ: "τρίχωμα χρυσό"] και να φέρει στον κόσμο τη νοσταλγία του ουρανού [δικιά μου σημ: "γαλάζια μάτια"]'
Τον μισώ το ρομαντισμό. Τον θεωρώ πραγματικά σατανικά ηλίθιο κίνημα με άπειρα εγκλήματα (από μικροσκοπικά έως τεράστια) στο ιστορικό του.
> Τον μισώ το ρομαντισμό. Τον θεωρώ
> πραγματικά σατανικά ηλίθιο κίνημα με
> άπειρα εγκλήματα
Ευτυχώς που δεν προβαίνεις σε απόλυτες δηλώσεις και έτσι δεν κιδυνευεις να εκτεθεις.
Τι έγινε ρε J; Εδώ ο τελευταίος αρχαιολάτρης-νεοφιλελεύθερος που συζήταγα (ναι, υπάρχουν!!!) δεν μίλαγε με τόσο εξωφρενικούς όρους (σχεδόν, but not quite).
Εγώ πάντως είμαι της γνώμης οτι μια γερή δόση ρομαντισμού (όχι όπως τον φαντάζεσαι, βέβαια) χρειάζεται αν είναι να υπάρξει οποιοδήποτε alternative στην αντιελευθεριακή μηδενιστική λαίλαπα τύπου Θάτσερ-Ρήγκαν-Μπους-Μπλαιρ που θερίζει.
Τον βλέπω σαν την complementary πλευρά του κυνισμού. Δεν γίνεται μόνο με South Park, αν γινόταν, η Αμερική θα ήταν παράδεισος σήμερα.
Για αυτό λέω σε όποιον έχει όντως μεγάλο πρόβλημα με τον ρομαντισμό "Suck on my white honey balls, baby", και όχι μόνον.
(Αυτό βέβαια δεν σημαίνει οτι του συγχωρώ τα (πολλα) λάθη του, αλλά on balance, τα θετικά είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ.)
Δεν θα το ξανασυζητήσω το θέμα, γιατι μάλλον δεν έχει νόημα, but don't say I didn't tell you so.
Γενικά βλέπω μια αναγκή για αλλάγη στάσης, και αυτό μάλλον θα φανεί και στο μπλογκ μου.
Sorry και από περιέργεια: γαλάζια μάτια= ναζιστικό σύνδρομο; Παραπέμπει δηλαδή στην ευγονική;
πράσινα μάτια=εξυπνάδα;
Γιατί το ρίξατε στον κοινωνικό αταβισμό;
OK, j95, ας πούμε ότι παρανόησα το σχόλιό σου...
τώρα, όμως, έχω μπερδευτεί:
έχω πρασινογάλαζα μάτια και έχω κάνει και μια εργασία για τον ρομαντισμό στο πανεπιστήμιο.
Όπερ σημαίνει ότι έχω σλάβικη καταγωγή ή μήπως ότι είμαι προϊόν ευγονικής, επιρρεπής σε φασισμούς/ σωβινισμούς; ή μήπως όλα τα παραπάνω;
δεν ξέρω τι να υποθέσω...
πάντως για τον ρομαντισμό προτείνω το βιβλίο του Στέφανου Ροζάνη Μελέτες για τον Ρομαντισμό και το The Mirror and the Lamp: Romantic Theory and the Critical
Tradition του MH Abrams (εκδόσεις Κριτική αν θυμάμαι καλά ελληνική έκδοση).
Μήπως οι γενικεύσεις σου είναι χειρότερες από εκείνες τις οποίες προσάπτεις στους άλλους;
γαλάζια μάτια = ναζιστικό σύνδρομο;
Για τελευταία φορά, ΟΧΙ.
Αυτό που εννοούσα είναι ότι:
απόδοση μαγικών ιδιοτήτων (αθωότητα, ευγένεια, λατρεία του ουρανού κλπ) στα γαλάζια μάτια = ρομαντισμός => ναζιστικό σύνδρομο.
Τελικά ο ναζισμός δεν έλεγε και κάτι το πολύ διαφορετικό: έλεγε απλά ότι οι ξανθοί γαλανομάτηδες είναι ξωτικά ενώ οι μελαχρινοί καστανομάτηδες είναι τρολ.
Μήπως οι γενικεύσεις σου είναι χειρότερες από εκείνες τις οποίες προσάπτεις στους άλλους
Όχι. Διότι δεν κάνω γενικεύσεις. Ποτέ. Εκτός αν αστειεύομαι (βλ. π.χ. ποστ για το τρίτο πρόσωπο).
Για να απαντήσω πάντως και στο ερώτημά σου, η Υψηλή could-have-been-a-Poet ήταν μία λάτρης της συμβολικής-μαγικής σκέψης, που ανεξάρτητα από το τι έγραφε στο ΚΛΙΚ ή ξερωγωπού, όταν βρέθηκε με εκπομπή και κοινό εκατομμυρίων προώθησε τον πιο χαμηλού επιπέδου λαϊκισμό, τον πιο πολεμοκάπηλο εθνικισμό, το μίσος και τη τζάμπα μαγκιά. Από τότε που την είδα να ωρύεται επειδή δεν πολεμήσαΜΕ τους Τούρκους στα Ίμια να σωθεί η τιμή ΤΗΣ κατάλαβα ότι ήταν δήθεν. Ότι γι' αυτήν τα σύμβολα έχουν πιο πολλή αξία από τους ανθρώπους. Ότι γούσταρε τον πούστη της Συγγρού ως καλτ φιγούρα, ως άλλοθι για τις νεοπλουτίστικες-καθεστωτικές ενοχές της και όχι ως άνθρωπο. Ότι θεωρούσε πως κάποιος που του τινάζει μια σφαίρα τα μυαλά στον αέρα διατηρεί κατά μυστηριώδη τρόπο το κούτελό του καθαρό. Δεν έδινε τροφή για σκέψη, έδινε τροφή για το θυμικό, πράγμα εντελώς διαφορετικό. Εγώ δε συγχωρώ σε κανέναν την πολεμοκαπηλία και το φασισμό, όσο ωραία και μεγάλα λόγια και να χρησιμοποιεί για να τον μασκαρέψει.
Έχω κάνει και ποστ για όλα αυτά, αλλά δε θυμάμαι πότε.
kkk, για μένα (μπορεί να κάνω και λάθος) ο νεοφιλελευθερισμός είναι εξίσου ρομαντικός με οποιαδήποτε ιδεολογία. Μπορεί οι καρικατούρες στις οποίες υποβιβάζει τον άνθρωπο να είναι λιγότερο "φανταχτερές" ή "ψαγμένες" ή "υψηλές" απ' ό,τι π.χ. αυτές του εθνικισμού, αλλά παραμένουν καρικατούρες. Πέρα από την (προφανώς χαμηλή) ποιότητα της εξιδανίκευσης, παραμένει το γεγονός ότι η εξιδανίκευση υφίσταται και υφίσταται σε βάρος της πραγματικότητας.
Δεν έχω καταπιαστεί ιδιαίτερα με το κίνημα του Ρομαντισμού αλλά πιστεύω ότι η εξίσωση Ρομαντισμός= ναζισμός είναι λίγο υπεραπλουστευμένη. Κάθε κίνημα συγκροτείται ως απάντηση σε ένα προγενέστερο και ο ρομαντισμός εμαφανίστηκε ως ανταπάντηση στον ορθολογισμό. Εκτός των άλλων ο ρομαντισμός υπερασπίζεται την υποκειμενικότητα, την ποικιλομορφία, την ποιότητα έναντι της ποσότητας καθώς και το γεγονός ότι υπάρχουν παρά πάνω από μία εξηγήσεις για το ίδιο ερώτημα. Σίγουρα παρερμηνεύθηκε αλλά έτσι γίνεται πάντα. Βλέπε Νίτσε που πολλοί τον αποκαλούν πατέρα του φασισμού ή ακόμα και Μακιαβέλλι όπου οι απόψεις του, αν και πολιτικά ρομαντικές, συσχετίστηκαν με τον ναζισμό. Πάντως και είναι προσωπική μου άποψη, ένα κίνημα από το οποίο επηρεάστηκε ολόκληρη η σχολή της Φρανκφούρτης και από το οποίο απορρέει η στροφή της επιστημονικής σκέψης προς το άτομο ως οντότητα, μάλλον δεν είναι εντελώς του πεταματού.
Εμένα μου παραμένει η απορία γιατί σχετίζεις τον Ρομαντισμό
α) με την ιδέα οτι "υποβιβάζει τον άνθρωπο σε καρικατούρες"
β) με την ιδέα οτι "εξιδανικεύει" εις βάρος της πραγματικότητας
Στην αρχή του, απο τα λίγα που έχω καταλάβει ο Ρομαντισμός
α) Αντιστάθηκε στις τετριμένες εξιδανικεύσεις του Kλασικισμού, και
β) Έδωσε έμφαση στο γνήσιο του αισθήματος, ξεφευγοντας από τις καρικατούρες του Διαφωτισμού.
Ε, παρήκμασε (shock, horror - ένα ρεύμα σκέψης που παρήκμασε... πρωτάκουστο), τί να κάνουμε;
Πάντως δεδομένου της δικιάς σου αθεράπευτης Ρομαντικής φύσης, δεν καταλαβαίνω την στάση σου - μάλλον κάτι άλλο παίζεται εδώ. Σκέφθηκες οτι μπορεί (για κάποιον ακατανόητο λόγο που να μην έχει καμμία-μα-καμμία σχέση με την αριστερά ;-) honest guv) να αισθάνεσαι κάποια υποχρέωση να φανείς "αντιρομαντικός";
Δες τον Ρομαντισμό σαν παθιασμένο εναγκαλιασμό της Αλήθειας, όχι του δήθεν... ίσως έτσι it will make more sense to you. Τόσο η έλξη σου προς αυτόν όσο και η απώθηση.
Δες τον Ρομαντισμό σαν παθιασμένο εναγκαλιασμό της Αλήθειας
Από πού κι ως πού έχει να κάνει ο Ρομαντισμός με την Αλήθεια?(τουλάχιστον λιγότερο σε σχέση με οτιδήποτε άλλο!)
Αν θυμάμαι τίποτα, ο Ρομαντισμός πίστευε στο συναίσθημα, δηλαδή την προσωπική, προσωρινή "αλήθεια", η οποία είναι μεταβαλλόμενη ΚΑΙ πιθανά επιβαλλόμενη, no? (βλ. Pavlov's Dog, και το Κουρδιστό Πορτοκάλι- στο περίπου)
Χμ, αν τα παραπάνω στέκουν, δε με ικανοποιεί καθόλου η χρήση της αλήθειας στη συγκεκριμένη πρόταση. Όπως δεν έχει απαραίτητα σχέση και η ευτυχία με την αλήθεια (παρά μόνο από σύμπτωση).
Παρεμπιπτόντως, κατ' εμέ ο ρομαντισμός έχει τόση σχέση με το φιλελευθερισμό, όση σχέση έχουν οι μονοκύτταροι οργανισμοί με τα θηλαστικά, but anyway...
Στην τελευταία μου πρόταση έχω υπερβάλλει περισσότερο από ό,τι έπρεπε και ελπίζω να μην προσβληθεί κανείς (τουλάχιστον μετά την επεξήγση).
Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι παρόλο που ο Ρομαντισμός θεωρείται εν μέρει προπομπός του φιλελευθερισμού, έχουν βασικές διαφορές.
Diladi ektos apo to oti tin exeis dei kata kairous
o Karp, o Blum, o Knuth, o Dongara, o Culler, o Ritchie kai den tha sinexiso na leo ti allo ton (o <- omega) ellinon bloggers, tora teleutaia tin eides kai filosofos, oikonomologos kai me epi pantos epistitou apopsi kritikos. Keep up the good job...
> Από πού κι ως πού έχει να κάνει ο
> Ρομαντισμός με την Αλήθεια?
Ίσως δεν πρόσεξες την παραπομπή μου στην "Σχεδία της Μέδουσας". (Σχόλιο για τους NeoCon της Εποχής, :D ). Αν βεθείς ποτέ κατα Λούβρο μεριά, κόπιασε...
Τώρα πάλι, αν αυτό δεν σου φαίνεται σαν Αλήθεια, I'll understand.
Ανώνυμε, δίκιο έχεις, ακριβώς έτσι την έχω δει. Δεν είμαι πάρα πολύ ενοχλητικός; Εγώ προτείνω να εκτελεστώ πάραυτα. Δεν παίζουμε με Ιερά και Όσια, δεν αμφισβητούμε ποτέ, καθόμαστε και χάσκουμε μπροστά σε Υπέρατες Αλήθειες του τύπου "Θεωρία των Ιδεών" ή "Οικονομικά της Ευημερίας". Η πραγματικότητα είναι κακέκτυπο, οι νεοκλασικοί οικονομολόγοι είναι οι μόνοι άνθρωποι στον κόσμο χωρίς ιδεοληψίες, μόνο τα μικρά ξανθά γαλανομάτικα κοριτσάκια είναι φτωχά και έχουν πονεμένο βλέμμα (τα χοντρά μελαχρινά βρωμιάρικα γυφτάκια είναι ενοχλητικά και πρέπει να μπαίνουν στο αναμορφωτήριο), , ο Πόλεμος είναι Ειρήνη, η Σκλαβιά είναι Ελευθερία, οι ανθρωποφάγοι της Γης του Πυρός είναι Γνήσιοι Έλληνες(ΤΜ).
kkk (και pro-futura), νομίζω πως έχεις δίκιο και επιφυλάσσομαι να μελετήσω λίγο καλύτερα το ρομαντισμό, είναι ξεκάθαρο ότι χρησιμοποιώ μία overloaded έννοια που δεν έχει και πολλή σχέση με το the real thing [οπότε θα μπορούσε κάποιος να με αποκαλέσει ρομαντικό σύμφωνα με το δικό μου όρο, talk about self-reference :)...]
Σοφία, please, ακόμα κι εγώ τείνω να πάρω το μέρος της Λίλης, το σωστό να λέγεται: Όταν είμαι κακός, είμαι πολύ κακός. Αλλά κακός με ευαισθησία, οπότε το αντι-λινκ φεύγει. Πέτυχες με την άδολη καλοσύνη σου αυτό που δεν πέτυχε η φίλη σου με τις βολικές της ταμπέλες.
Ειρήνη, wouldn't work anyway, σου θυμίζω πως κάτω από τις ευαίσθητες και γοητευτικές προσωπικότητές μας, κάτω από το πηγαίο χιούμορ μας και την εκρηκτική εμφάνισή μας, κάτω από τη γλυκιά φατσούλα μου και το σαγηνευτικό-λάγνο κορμί σου, κάτω απ' όλα αυτά -και μάλλον εξαιτίας όλων αυτών- είμαστε ηλεκτρολόγοι. Σκέψου δηλαδή να κάναμε ηλεκτρολογάκια και όλη η οικογένεια να καθόταν στα λάπτοπ της και να έπαιζε τετραπλό Age of Mythology μέσω wi-fi.
"μωρό, σου πήρα για δώρο μία βιβλιοθήκη εξελικτικών αλγορίθμων για σχεδίαση βαθυπερατών φίλτρων"
"ω, τι γλυκός που είσαι! Κοίτα πόσο γρήγορα συγκλίνουν οι λύσεις! Θα του βάλω στο include path μου και θα σε σκέφτομαι"
Και δε θέλω καν να συζητήσω τα έξοδα που θα είχαμε για κουμπιά, κόκα-κόλα, βιβλία sci-fi και αναβαθμίσεις.
Αυτό ονειρεύεσαι Ειρήνη; Όχι τον άντρα τον τέλειο τον άντρα το σωστό τον έξυπνο τον πρόστυχο τον γο-η-τευ-τι-κό (δηλαδή τον μη ηλεκτρολόγο στην περίπτωσή σου) που θα σε ξεναγήσει στις ανεξερεύνητες πτυχές του είναι σου; Run Ειρηνάκι! Run like the wind! Βρες ένα φυσιολογικό άνθρωπο γιατί αυτό έχεις ανάγκη.
"Σοφια, please, ακόμα κι εγώ τείνω να πάρω το μέρος της Λίλης, το σωστό να λέγεται: Όταν είμαι κακός, είμαι πολύ κακός. Αλλά κακός με ευαισθησία, οπότε το αντι-λινκ φεύγει. Πέτυχες με την άδολη καλοσύνη σου αυτό που δεν πέτυχε η ....."
J95
Σε παρακαλω αν θες να γινει παυση πυρος να ξαναβαλεις το αντι λινκ. Ηταν φοβερος κραχτης.
και φυσικα δεν ηταν ο λογος τηε "διαμαχης" μας.
(το οτι εισαι ξερολας και αγενης ηταν)
Τωρα το που παιρνεις το μερος μου,... που γινεσαι ΠΟΛΥΥΥΥ κακος (thats bad???) και για ποιο λογο με λυπασαι...μονο εσυ το ξερεις και το καταλαβαινεις.
Ομως, επειδη η Αβαντι (γιατι γραφεις το μικρο της ονομα ενω η ιδια εχει βαλει ψευδονυμο?)σε συμπαθει για καποιο λογο, και επειδη ειναι μια τρομερη, τρομερη αδυναμια μου και ιντερνετικη γνωριμια και συντροφια τα τελευταια χρονια...και εμπιστευομαι την κριση της,...
Θα κανω πισω.
Κατι πρεπει να ειδε σε σενα, δε μπορει...
δεν θα ξαναασχοληθω με οτι -και καλα βαθυ- εχεις να πεις(εκτος του μπλογκ μου)
Αλλα θελω το αντι λινκ μου.Μοναδικος ορος.
Φιλακια.
Δημοσίευση σχολίου