Τελικά το «κατά Έρημο μεριά» αποδείχτηκε πιο δύσκολο απ’ ό,τι φανταζόταν ο ήρωάς μας. Μετά από αρκετούς μήνες μάταιης περιπλάνησης βρέθηκε σε κάτι πανύψηλα και δασωμένα βουνά. Εκεί συνάντησε ένα εξαιρετικά αξιοθαύμαστο ζώο. Αφού είπανε τα βασικά (δηλαδή –Μήπως σου βρίσκεται κανένα κρουασάν με γέμιση φράουλα; -Μπα, τι είναι αυτά που λες κλπ) δεν άργησαν να ανακαλύψουν ότι είχαν κοινά μεταξύ τους. Πράγματι το Κατσικόφτερο –γιατί τέτοιο ήταν το πλάσμα- είδε στο χρυσόψαρο μια εκδοχή του εαυτού του πριν από ελάχιστα χρόνια. Συνεπώς χωρίς να χάσει καιρό, αφηγήθηκε στο χρυσόψαρο την ιστορία του, με σκοπό αναμφίβολα να μοιραστεί με το νέο του φίλο τη Σοφία και την Εμπειρία που το χαρακτήριζαν...
(photo: Κατσικόφτερο στο φυσικό του περιβάλλον.)
6 σχόλια:
inner message: "από εκεί που δεν το περιμένεις"
Επιρροές:
-Ομήρου Οδύσσεια
-Χίλιες και μία νύχτες
-OMG's UML 1.5 Specification
-Salvador Dali. Αν ήξερα να ζωγραφίζω έτσι, δε θα είχα κάνει το κατσικόφτερο (το οποίο δημιουργήθηκε όταν μου ζητήθηκε να ζωγραφίσω ένα δράκο)
-Douglas Adams & Terry Pratchett. Όπως θα δείτε, αντιγράφω στεγνά.
credit για τη λέξη "κατσικόφτερο" στη Γ. που χαρακτήρισε έτσι το δράκο μου.
Mήπως είχες πάει στο γήπεδο προχθές και φορούσες φανέλα "ΡΟΥΜΠΑΚΗΣ"; Δεν πίστευα τα μάτια μου όταν το είδα, αλλά τώρα, διαβάζοντας το έπος του χρυσόψαρου, σκέφτομαι ότι μόνο κάποιος που θα αγόραζε πέρσι και θα φορούσε φέτος φανέλλα "ΡΟΥΜΠΑΚΗΣ", θα μπορούσε να γράφει έτσι.
Νύχτα Πέμπτης, πουρνό Παρασκευής,
στις ακτές του Ειρηνικού,
είδα κι εγώ το Κατσικόφτερο.
@old-boy: ?????????? Ποιος είναι αυτός; Δεν πάω γήπεδο. Αυτά είναι μπακαλίστικες πρακτικές, εμείς είμεθα θεωρητικοί.
Πες ρε άνθρωπε αν με υμνείς ή με κράζεις! :)
O Mανώλης Ρουμπάκης ήρθε πέρσι τον Δεκέμβρη, έπαιξε κανά - δυο παιχνίδια, δεν ακούμπησε που λένε και έφυγε το καλοκαίρι.
Μάλλον είναι κάτι μεταξύ ύμνου και κραξίματος.
Τι γαμάτος που είμαι, προκαλώ κβαντικές αποκρίσεις στους αναγνώστες μου :)
Δημοσίευση σχολίου