2005-12-30@The Mall

1) Πρέπει να γαμάει πολύς κόσμος κάθε μέρα χάρη στο The Mall. Με αυτούς τους ρυθμούς, σε 3-4 μέρες ΟΛΑ τα πιτσιρίκια του λεκανοπεδίου θα έχουν εμπεδώσει το "make love not war" και η διαμάχη βου-που/δου-που θα έχει λήξει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
2) Σκέφτηκα ότι παίζει να είμαι αγοραφοβικός, όμως μετά συνειδητοποίησα ότι με τόσο πολύ κόσμο, ανώμαλοι είναι μάλλον αυτοί που δε φρικάρουν.
3) Είδα ένα γέρο που προσπαθούσε να καταλάβει τι του γινόταν, στα πρώτα 2 μέτρα μετά την πόρτα. Γύρω του κόσμος έμπαινε κι έβγαινε με ρυθμό 5 ατόμων/sec. Κατά τη γνώμη μου ο παππούς ζούσε εκείνη τη στιγμή το πνευματικό αντίστοιχο της εμπειρίας ενός παλαιοημερολογίτη παπά, αν τον ποτίσουν με acid και τον διακτινίσουν στη γέφυρα του Εντερπράιζ εν μέσω εκατομμυρίων ζόμπι. Κάποια μέρα θα είμαι κι εγώ 70 χρονών και ένας διάολος ξέρει πόσο γρήγορα και περίεργα θα είναι όλα γύρω μου.

Κατά τα άλλα: βαρετό.

Και πολύ φθηνό κόλπο ΙΜΗΟ να πρέπει να διασχίσεις σχεδόν όλα τα μαγαζιά προκειμένου να πας από τον έναν όροφο στον άλλον. Και έπρεπε να είχε περισσότερες ταμπελίτσες που να λένε πού είναι το Fnac.

Αυτά. Ήθελα να γράψω κάτι μαλακίες για τα εξελικτικά φαινόμενα αλλά βαριέμαι.

Προτεινόμενη βιβλιογραφία: "The Mall-άκας".