Ιστορικά, ο Ελληνισμός (σαν λέξη που εκφράζει συγκεντρωτική έννοια [aggregate]) είχε σαν δομική μονάδα τον ελληνιστή. Όπως ο Μαρξισμός τον μαρξιστή και ο Πασιφισμός τον πασιφιστή.
Στη σύγχρονη ελληνική γλώσσα, ο Ελληνισμός είναι και πάλι λέξη που εκφράζει συγκεντρωτική έννοια, όμως σαν δομική μονάδα έχει τον Έλληνα.
Αυτή η όχι-και-τόσο-λεπτή εννοιολογική διαφορά οδηγεί σε πολλές διασκεδαστικές (αν και ενίοτε θλιβερές) συγχύσεις. O πρέσβυς έχει την (εσφαλμένη αλλά πιστεύω καλοπροαίρετη[*]) εντύπωση ότι τα μιμίδια της Μαμάς Πατρίδας (που πρέπει να προωθήσει) ταυτίζονται με τα μιμίδια των οικουμενικών ελληνιστικών αξιών. Ο αντίλογος στις αντιεθνικιστικές ενστάσεις του ΝΔ εμπεριέχει την ίδια σύγχυση:
"Δηλαδή η ορθότητα του θέματος της έκθεσης(όσων αφορά τις οικουμενικές και διαχρονικές αξίες του ελληνισμού) καθορίζεται από το σε ποιούς απεθύνεται?"
Η απάντηση είναι κατηγορηματικά ΝΑΙ.
Για_την_ακρίβεια: !!!!!!!!!!---->NΑΙ<----!!!!!!!!!!.
Που μας οδηγεί στο κεντρικό συμπέρασμα για σήμερα:
Οι φυσικές γλώσσες λειτουργούν με context sensitive τρόπο. Είναι όμως ίδιον της φυσικής ανοησίας να αρέσκεται στο context free.
[*] "τα όρια της γλώσσας μου είναι τα όρια του κόσμου μου" (προσθέτω: "τουλάχιστον αν έχω όρια"). Είναι δύσκολο για έναν Έλληνα να μη γελάσει με το γερμανικό "πουτς-φράου" (="καθαρίστρια"), είναι δύσκολο για έναν Έλληνα να αντιληφθεί ότι ο όρος "Ελλάδα" είχε κάποτε την ίδια εννοιολογική ποιότητα με σημερινούς όρους όπως "νότιο Αιγαίο" ή "Θεσσαλία" και είναι δύσκολο για έναν Έλληνα να συνειδητοποιήσει ότι ο όρος "ελληνισμός" σημαίνει και κάτι άλλο εκτός από "το σύνολο των Ελλήνων".
4 σχόλια:
Δηλαδή αυτό που λες είναι ότι αν ήμουν μαθήτρια θα με θεωρούσαν defacto εκτός από Ελληνίδα και Ελληνίστρια (αν υπάρχει τέτοια λέξη);
Δεν θεωρώ ότι εκτός από την γέννησή μου σε αυτή τη χώρα και αυτά που έμαθα για Ελληνικά (γλώσσα, σύνορα κ.τ.λ.), είναι υποχρεωτικό να έχω και κάτι άλλο μέσα μου, που απαραίτητα να με διαχωρίζει (ή να με εξυψώνει) σε σχέση με έναν άλλο (ξένο) άνθρωπο.
Χαίρομαι btw που δεν μου ζητήθηκε να γράψω μια τέτοια έκθεση. Ή μάλλον...λυπάμαι που δεν μου ζητήθηκε να γράψω μια τέτοια έκθεση γιατί θα φρόντιζα να μετανοιώσουν άσχημα για την ορθότητα του θέματος της έκθεσης (βάσει των «αξιών» της υποφαινόμενης Ελληνίστριας βεβαίως βεβαίως). ;)
Ψειρίζοντας:
Οι φυσικές γλώσσες λειτουργούν με context sensitive τρόπο
Η (γλωσσική) επικοινωνία παρά οι φυσικές γλώσσες, τουλάχιστον όπως το εννοείς εδώ.
Πάντως, ως συνήθως, μου αρέσει και η διατύπωση της constantina στο προηγούμενο σχόλιο, το υπογραμμίζω:
Δεν θεωρώ ότι εκτός από την γέννησή μου σε αυτή τη χώρα και αυτά που έμαθα για Ελληνικά (γλώσσα, σύνορα κ.τ.λ.), είναι υποχρεωτικό να έχω και κάτι άλλο μέσα μου, που απαραίτητα να με διαχωρίζει (ή να με εξυψώνει) σε σχέση με έναν άλλο (ξένο) άνθρωπο.
Αγαπητή Κωνσταντίνα, αν ήσουν μαθήτρια ή αν υπήρξες στο παρελθόν, όχι ως φυσική παρουσία απλώς, θα ήξερες πως ο Ελληνισμός [του Ελληνιστή κι όχι του Έλληνα] είναι το θεμέλιο του σημερινου μας, δυτικού λεγόμενου, πολιτισμού.
Έτσι, όλοι λιγο ως πολύ, θέλουμε δε θέλουμε είμαστε Ελληνιστές.
Ακόμα κι αυτοι που αποπρίπτουμε το σύστημα αξιων και την δομή και λειτουργία της κοινωνίας μας.
Συνολικά με την άποψη του οικοδεσπότη συμφωνώ. Θεωρώ κι εγώ πως αυτή ήταν η οπτική του Πρέσβεως.
Απλώς τα δυο αντιμαχόμενα στρατόπεδα [εθνικισμός - ανθεθνικισμός] τον βάλανε στη μέση, και του αλλάξανε τα φώτα!
Ειδικά για το θέμα Ελλάς, δε νομίζω πως σήμερα μπορεί να σημαίνει κάτι άλλο απο την χώρα μας.
Ελληνισμός, όμως, ναι. Σημαίνει κι άλλα πράγματα, εκτός από το ...αθάνατο Ρωμέικο!
"θα ήξερες πως ο Ελληνισμός [του Ελληνιστή κι όχι του Έλληνα] είναι το θεμέλιο του σημερινου μας, δυτικού λεγόμενου, πολιτισμού."
Επειδή λοιπόν δεν καταλαβαίνω πολλά πράγματα, μπορείς λιγάκι να το εξηγήσεις αυτό, ή να μου δώσεις παραδείγματα του τί είναι Ελληνισμός και πώς εγώ έχω επηρρεαστεί από αυτό;
Δημοσίευση σχολίου