Ένα σας λέω: μετά από πάρα πολύ καιρό, θα αγοράσω αυθεντικό CD. Διότι άκουσα τις "Γριές" από τη Μάρθα Φριτζήλα και έκανα 2 ώρες να συνέλθω.
Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου είναι ό,τι καλύτερο έχουμε αυτή τη στιγμή. Και αυτή είναι η γνώμη μου ως φανατικού της ηλεκτρονικής και της ρέγκε.
14 σχόλια:
Ό,τι καλύτερο in deed.
Και πού να ακούσεις τα "Πεχλιβάνης" και "Όταν Χαράζει" από το ίδιο CD...
Και το άλλο του CD, το "Αγρύπνια" είναι φοβερό. (Έχει μάλιστα εμπνεύσει και το blog του Οζυμάνδια, που είναι ομότιτλο.)
Δυστυχώς μόνο αυτά τα δύο έχω (προς το παρόν!).
Όταν έλεγα "από το ίδιο CD", εννοούσα το "Βραχνός Προφήτης". Το live δεν το έχω ακούσει...
Το live του Θανάση είναι απλά τέλειο.
Και η Φριντζήλα θεά - όσοι τυχεροί την είχαν δει στην παράσταση Η νύχτα του τράγου στο θέατρο Πολιτεία πριν..2 χρόνια, αν θυμάμαι καλά, ξέρουν...εκεί την ανακάλυψε ο πονηρός βλάχος μάλλον και την τσίμπησε ;-)
ότι καλύτερο 'αυτή τη στιγμή';
τουλάχιστον τα τελευταία 5 χρόνια θα έλεγα
Μεχρι και το The guns oF Brixton εχει μεσα αυτο το cd....τι να λεμε τωρα?
Ο Θανασάκης είναι μια συνθετική ιδιοφυία. Αυτό για μένα σημαίνει πως ό,τι γράφει είναι αδιαμφισβήτητα και σοκαριστικά πρωταρχικό και συνάμα καλαίσθητο.
Όσο για τη Μαρθούλα ...
(-τί θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις, παιδί μου...?
-Μάρθα, μαμά:D)
σε ό,τι κι αν την έχω ακούσει, σχετικό ή μη με Παπαδιαμάντη, με έχει πείσει ότι είναι η μεγαλύτερη ελληνίδα ερμηνεύτρια που έχω δει ολοζώντανη και σπαρταριστή...
Ε, εντάξει, η μπάντα είναι θεότρελη και εξωγήινη και καλοκουρδισμένη και δεμένη και απ'όλα και παραπάνω από απ'όλα...τί να πεις!
Μασίφ δουλειά.
Η μπάντα κάνει τη διαφορά.Οι Παπαδόπουλος , Μπαντούκ κλπ είναι ολοκληρωμένοι μουσικοί με άποψη και δική τους δημιουργική παρουσία.
He is among the best musicians,
Not only his knowledge but the implementation of his knowledge is unbelievable
Το κομμάτι ανατριχίλα του live είναι το Βάρκα μου μπογιατισμένη (στο δεύτερο σιντί) με τη Μάρθα να δίνει ρεσιτάλ....
Μιας που αναφέρατε και τους μουσικούς του Θανάση, οι οποίοι είναι πράγματι κανονική dream team, θυμάμαι είχα διαβάσει μια συνέντευξη του Παπακωσταντίνου όπου είχε δηλώσει πως οι μουσικοί μου με κάνουν τζάμπα μάγκα.
Το τέλειο στην όλη υπόθεση είναι πως η ποιότητα της μουσικής τους συνδυάζεται και με ποιότητα ανθρώπων
ΥΓ: Ο Μπαντούκ είναι η αδυναμία μου
Το τελευταίο δισκάκι που είχα αντιγραμμένο αλλά πήγα μετά και το αγόρασα είναι το How the story goes των Take the money and run. Έλληνες, εξαιρετικοί μουσικοί, με όμορφους στίχους και ενορχηστρώσεις και πολύ καλή σκηνική παρουσία. Σαν μεσοπολεμική νεοϋορκέζικη μπάντα.
Όσο για το live του Παπακωνσταντίνου.... απλώς υπέροχο.
Απλά να δηλώσω συμμετοχή στην αρρώστια που λέγεται Θανάσης. Το διπλό όταν ακούει η μάνα μου ψάχνει για ψυχίατρο. Αυτή η παλιά γενιά δε μας καταλαβαίνει...
δεν μπορώ παρά να δηλώσω την τρέλλα μου για τον Θανάση,
Θανάσης και ξερό ψωμί κ.ο.κ.
έχω όλα τα cd και δεν χάνω συναυλία του.
μόνο η μουσική απο την ταινία "Βασιλιάς" μου λείπει, γιατί είχε κυκλοφορήσει μόνο κατα τη διάρκεια του Φεστιβάλ και δεν το πήρα χαμπάρι.
Μηπως τοχει κανείς?
Θα το αγόραζα ευχαρίστως αν κυκλοφορούσε αλλά μάλλον ο μόνος τρόπος να το βρώ είναι απο κάποιον που το έχει.
Δημοσίευση σχολίου