Το περιεχόμενο του Don't Kiss the Frog δημοσιεύεται υπό τους όρους της Free Documentation License (είναι αυτό το Copyleft που μπορείτε να πατήσετε κάτω-κάτω στη σελίδα. Εναλλακτικά, πατήστε Alt+8 [και μετά επιτρέψτε τα popups όσοι έχετε Firefox και μετά ξαναπατήστε Alt+F8...]).
Αυτή εκ πρώτης όψεως δε διαφέρει και πολύ από την Artistic που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι: επιτρέπεται να αντιγράψεις ό,τι θέλεις, αρκεί να λες από πού το πήρες.
Εκ δευτέρας όψεως όμως, η FDL έχει μία κεφαλαιώδη διαφορά: δεν αρκεί να λες από πού το πήρες. Πρέπει να βάλεις κι εσύ FDL για το δικό σου υλικό, εφ' όσον αυτό περιέχει υλικό FDL. Το FDL είναι κολλητικό (viral behaviour το λένε μερικοί και όπως θα δούμε δεν έχουν και εντελώς άδικο: ένα μικρό κομματάκι FDL υλικού μπορεί να "μολύνει" με ελευθερία ένα κείμενο χιλιάδων σελίδων).
Δεν επιτρέπεται σε μη FDL κείμενο να περιέχει FDL κείμενο, εκτός αν πρόκειται για μικρά αποσπάσματα (για ενημερωτικούς σκοπούς ή κριτική) ή για κάποιο "μη επιθετικό" aggregate (π.χ. το περιεχόμενο του monitor, το οποίο λέει ρητά ότι οι συγγραφείς των post διατηρούν όλα τα πνευματικά δικαιώματα και βέβαια το γεγονός ότι το Don't Kiss the Frog συνυπάρχει σε αυτό το aggregate με άλλα blog φυσικά και δεν τα καθιστά FDL, αφού είναι ανεξάρτητες δουλειές).
Με λίγα λόγια (και διαλέγοντας ένα ΕΝΤΕΛΩΣ τυχαίο παράδειγμα), ας υποθέσουμε ότι πριν 1 μήνα κάποιος αντέγραψε ένα ολόκληρο post μου, επειδή δεν ήξερε πώς να βάζει link. Καμία απολύτως αντίρρηση, μόνο που αυτή η ενέργεια καθιστά το δικό του post "παράγωγο" του δικού μου. Ως εκ τούτου, το συγκεκριμένο post πρέπει να έχει άδεια FDL. Τώρα ένα post δεν είναι απλά ένα post, είναι κομμάτι ενός blog: συγκατοικεί με άλλα post στην ίδια σελίδα (στα αρχεία ή στο πρωτοσέλιδο), υπάρχουν explicit ή implicit αναφορές σε αυτό, γενικά επηρεάζει το περιεχόμενο όλου του blog. Κατά συνέπεια, το blog αυτό εδώ και 1 μήνα (τουλάχιστον) είναι παράγωγο του post εκείνου. Άρα πρέπει να έχει και αυτό FDL. Τουλάχιστον εδώ και ένα μήνα.
Μέχρι στιγμής φτάσαμε σε μια παραβίαση δικαιωμάτων μου: Αυτό το blog, έχει άδεια Creative Commons ενώ θα έπρεπε να είχε FDL.
[δικαιολογημένη-αγανάκτηση]
Δεν έχω λόγια για να περιγράψω την αγανάκτηση και την πικρία μου, σαν υπεραθώο ζουζουνίδιο που πήγαινε ξυπόλητο στ' αγκάθια νομίζοντας ότι ο κόσμος δεν είναι γεμάτος Κακούς Ανθρώπους που θα σου παραβιάσουν τα πνευματικά σου δικαιώματα!
[/δικαιολογημένη-αγανάκτηση]
Ας υποθέσουμε τώρα ότι μία εφημερίδα στο διαδικτυακό της τόπο εγκαινιάζει μια νέα ενότητα στην οποία φιλοξενείται περιεχόμενο από κάμποσα blog, μεταξύ των οποίων και του blog που αποτελεί παράγωγο του δικού μου. Λίγοι(;) θα διαφωνήσουν ότι αυτή η ενότητα καθιστά ολόκληρο το διαδικτυακό τόπο της εφημερίδας FDL, αφού είναι παράγωγο του παραγώγου του παραγώγου ενός FDL κειμένου.
Κατά συνέπεια, το "Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική η μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη." προσωπικά δε μου φαίνεται και πολύ σωστό: το "περιεχόμενο της έκδοσης" πολύ φοβάμαι πως υπό τις τρέχουσες συνθήκες είναι FDL και θεωρητικά μπορεί οποιοσδήποτε να αντιγράψει απολύτως ό,τι γουστάρει, αρκεί το προϊόν της αντιγραφής να έχει άδεια FDL. :)
Καλό ε;
Ωραία, επειδή είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό, θα ήθελα να μου πει κάποιος τι λάθος έχει ο παραπάνω συλλογισμός.
21 σχόλια:
καλά θα κάνει η AV να μη αναδημοσιεύσει τίποτα από blogs την άδεια των οποίων δεν έχει
Εγώ λέω να κάνεις μυνηση στην Λίλη...
:oP
που και που έγραφες και κάτι έξυπνο, αν δεν ξέρεις τι να γράψεις, ΜΗΝ γραφεις απλά για να γράφεις είναι καλυτερο απο το να σηκώνεις μαλακίες (excuse the lang.).
ΜΗΝ μου αρχίσεις για τα δικαιώματα, δεν με ξέρεις όσο σε ξέρω. Απογοητευτικό είναι το να διαβάζω κάτι τέτοιες αηδίες από σένα...
Τέλσον, θα είμαι σύντομος και περιεκτικός στην απάντησή μου, την οποία μπορείς να δεις εδώ.
Ωραία, επειδή είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό, θα ήθελα να μου πει κάποιος τι λάθος έχει ο παραπάνω συλλογισμός.
Η απάντηση είναι πάναπλη, το FDL δεν είναι Νόμος του κράτους, και η διαχείριση του δεν υπόκειται στις διατάξεις της νομοθεσίας του κράτους.
(Για να μην μπω σε νομικές λεπτομέρειες για το περίφημο 4% και το 5% κάθε κειμένου, συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της λογοκρισίας του Τύπου και μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα)
Για να σου δώσω ένα παράδειγμα: Αν εσύ βγεις και πεις "Πιστεύω πως είστε όλοι μαλάκες, αλλά σας απαγορεύω να δημοσιεύσετε αυτή τη δήλωσή μου" δε σημαίνει πως δε μπορώ εγώ να κάνω αφισοκολλήσω τη δήλωσή σου αυτή σε όλη την Ελλάδα.
Γιατί; Επειδή απλά το ότι εσύ ΛΕΣ ότι μου το απαγορεύεις δε σημαίνει πως είναι ΝΟΜΟΣ που μου το απαγορεύει. Με άλλα λόγια, νομικά ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ να μου το απαγορέψεις.
Ότι νομική απορία έχεις, email me γιατί δεν διαβάζω updates όπου κάνω comment συνήθως.
"Το copyright είναι ανεφάρμοστο";
Νομίζω πως υπάρχει καλύτερο αντεπιχείρημα.
Μήπως να την δούμε αλλιώς; Μήπως να μην μας ένοιαζε καθόλου το μετά; Γράφουμε για έτσι μας την βάρεσε, ας το πάρουν και ας το κάνουν ότι θέλουν. Τα κείμενά μου, είναι εγώ, τα ΄χω κρύψει στον υπολογιστή μου και από ΄κει και πέρα τα δημοσιεύω και ας χαθούνε, δεν μ΄ενδιαφέρει. Θα γράψω άλλα.
Θα με ένοιαζε μόνο, αν ήμουν συγγραφέας, δημοσιογράφος ή θεωρούσα τα γραπτά μου σοβαρές μελέτες. Πράγμα που δεν ισχύει. Αλλά αν ήμουν όλα τα παραπάνω, θα έγραφα όλα αυτά τα σοβαρά πράγματα σε blog ;
Αντιθέτως, αν ήμουν σοβαρή, θα έβαζα και counter και προστασία για αντιγραφές, θα πρόσεχα τα λόγια μου και θα φερόμουν ως μια σωστή επαγγελματίας. Αλλά αυτό δεν θα ΄ταν ελευθερία, δεν θα ήταν ένα απλό blog, σωστά;
Σαφώς και τα παραπάνω ισχύουν μάλλον μόνο για μένα.
Υ.Γ. Τέλσον, έχεις κάνει ένα τραγικό λάθος. Απ΄την άλλη, μπορεί να έχω κάνει και ΄γω. Οφείλω όμως να το πω.
Το θέμα είναι απλό:
Αφού η GFDL επιτρέπει την αναδημοσίευση με μόνη απαίτηση την τήρηση της ίδιας license (όπως και η GPL για το software), παρότι δεν χρειάζεται να ζητήσει την άδειά σου, μόνος τρόπος για την AV (η την lili) θα ήταν η explicit δήλωση πως το επιμέρους κείμενο παραμένει ιδιοκτησία του συγγραφέα του και διατίθεται υπό την GFDL. Πολλά portal και news sites έχουν επιλέξει μια τέτοια γενικόλογη δήλωση σαν footer ώστε να αποφεύγονται κακοτοπιές.
Κατά πόσον ολόκληρο το φύλλο της AV αποτελεί πλέον παράγωγο του συμπεριληφθέντος κειμένου σου και άρα ολόκληρο θα πρέπει να διατεθεί σαν GFDL είναι κάτι που μόνο δικαστικώς μπορεί να αποφασιστεί. Γιατί αν στο software αυτός ο ισχυρισμός είναι εύκολος, κάτι τέτοιο δεν ισχύει για το σύνολο των άρθρων ένος μέσου λόγω ενός. Για παράδειγμα, ο driver της nvidia «σαχλα-μπούχλα.run» περιέχει τόσο proprietary software όσο και το GPLed interface για να «δέσει» σαν module πάνω στον κέρνελ. Κανείς δεν ισχυρίστηκε πως ολόκληρος ο driver πρέπει να θεωρείται GPLed εξ αυτού.
Αν θες, μπορείς να μηνύσεις την AV για damages λόγω της παράβασης της GFDL από τον disclaimer-κουβέρτα τους. Προσωπικά το βλέπω σαν απίστευτο overkill που θα σου κοστίσει περισσότερο τόσο σε χρήμα όσο και σε κούραση απ´όσα θα μπορούσες ποτέ να κερδίσεις.
Μπορείς πάντα να στείλεις ένα email και να απαιτήσεις την ηθική δικαίωση ενός erratta που αν αρνηθούν δημιουργεί ιδιαίτερο πρόβλημα για την ισχύ των GNU licenses στην ελλάδα εν γένει... In that case, ενημερώνεις το βαρύ πυροβολικό (EFF, FSFeurope κτλ.) και την στήνεις με μπύρες και ποπκόρν.
ΥΓ.: Your Man: είσαι εντελώς off στο τι είναι νόμιμο και τι όχι. Γιατί δεν ρωτάς κάποια εφημερίδα αν μπορείς να κάνεις αφίσα κάποιο άρθρο τους και έλα να μας πεις τα αποτελέσματα που πέτυχες...
Η αλήθεια είναι ότι δε με πολυνοιάζει το μετά στις πλήστες των περιπτώσεων (έχω πει και παλιότερα νομίζω ότι καθόλου δε με απασχολεί αν δω post μου αντιγραμμένο από κάποιο περιοδικό ή οτιδήποτε, γιατί δεν έχω ποτέ μου σκοπό να βγάλω λεφτά από αυτό το πράγμα). Ωστόσο αυτό είναι καθαρά προσωπικό μου θέμα που στη συγκεκριμένη περίπτωση μεταφράζεται: είστε εντάξει ή αδιάφοροι; Αντιγράψτε ό,τι θέλετε. Είστε ενοχλητικοί; Ισχύει η FDL.
Μπήκα στη διαδικασία να γράψω αυτό το post καθαρά λόγω (κερδισμένης και με το παραπάνω) αντιπάθειας προς τη Λίλη και την AV.
Που για μένα ανήκουν σε μια διαρκώς διογκούμενη κατηγορία (meta)bloggers οι οποίοι την έχουν δει εκατό φορές πιο φόρουμ και lifestyle απ' όσο θα 'πρεπε (και απ' όσο ισχυρίστηκαν εσχάτως πολλοί από αυτούς).
Υπάρχει ένα όριο στις χαζοχαρούμενες ηλιθιότητες που ανέχομαι: Μερικά πράγματα είναι σοβαρά και ένα από αυτά είναι ο απόλυτος σεβασμός της σχέσης συγγραφέα και περιεχομένου για κάθε blog.
Η οποία εκφράζεται (και) με την άδεια χρήσης. Που στη δική μου περίπτωση λέει ότι μπορεί να αντιγράψει όποιος θέλει, ό,τι θέλει, αρκεί να παραχωρεί το ίδιο δικαίωμα στους δικούς του αναγνώστες.
Όταν κάτι που ξεκίνησε σαν "αντιγράψτε ό,τι θέλετε" καταλήγει σε "απαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση χωρίς έγγραφη άδεια του εκδότη", υπάρχει πρόβλημα, ακόμα και αν το πρόβλημα είναι μια αλυσίδα αμαθών χρηστών του Internet.
Ο ψηφιακός κόσμος δεν είναι δωρεάν πηγή περιεχομένου για να διασκεδάζει η κάθε κομπλεξικιά της αποτυχίες της ή να τα κονομάει η κάθε φυλλάδα άκοπα.
Το δε καπέλωμα του χώρου που επιχειρείται σε συνάρτηση με τη lifestyle, ανώδυνη-χαζοχαρούμενη μπουρμπουλήθρα που φαίνεται να είναι του γούστου της πλειοψηφίας είναι άκρως ενοχλητικό, αλλά αυτό είναι η προσωπική μου άποψη.
Όσο για τον Τέλσον, θεωρώ την παρέμβασή του άκρως άκυρη και υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να ερμηνευθεί η απάντησή μου.
Δε συζητάμε για το αν θα κάνω μήνυση στη Λίλη (αν είναι δυνατόν!). Συζητάμε για τα όρια διάδοσης της viral behaviour που έχει η FDL, ή αν προτιμάτε για το τι θεωρείται παράγωγο κείμενο.
Σύμφωνα με το συλλογισμό μου, χάρη στη Λίλη, μπορεί όποιος θέλει να αντιγράφει ό,τι θέλει από το site της AV γιατί ο περιορισμός σε αυτό το δικαίωμα που επιχειρεί να επιβάλλει το portal στην πρώτη του σελίδα είναι άκυρος.
Εξακολουθώ πάντως να πιστεύω ότι υπάρχει κάποιο λάθος στη συλλογιστική μου (και δεν είναι αυτό που είπε ο My Man).
Βασικά πρέπει να είναι αυτό που είπε ο Kitasumba: το να θεωρηθεί ολόκληρο το φύλλο της AV παράγωγο του μπλογκ μου είναι πράγματι πολύ υπερβολικό, αν και σίγουρα θα μπορούσα να τους τρέχω 4-5 χρόνια στα δικαστήρια αν ήμουν ικανοποιητικά αρρωστημένος [και σαν πολύ πιο ενδιαφέρον side effect, αν τρέξουν αυτοί οποιονδήποτε στα δικαστήρια για αντιγραφή, θα τους είναι πολύ πιο δύσκολο απ' όσο νομίζουν να κερδίσουν τη δίκη] :)
Ωστόσο με το Woman in this City τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά, ασχολήθηκα λίγο χθες και διαπίστωσα ότι ένα στα δύο post συνδέεται άρρηκτα με το επίμαχο. Ίσως "fair use" λόγω παρωδίας;
"Μερικά πράγματα είναι σοβαρά και ένα από αυτά είναι ο απόλυτος σεβασμός της σχέσης συγγραφέα και περιεχομένου για κάθε blog."
Παραδέχομαι ότι ποτέ δεν το ΄χα σκεφτεί έτσι. Εδώ, πρέπει να έχεις δίκιο.
J95: Προηγείται μια άλλη απορία: έχουν καν νομική ισχύ τα Creative Commons Licenses και τα Copyleft στην Ελλάδα; Έχει σχέση με το ότι το CC δεν αναφέρει μεταξύ των jurisdictions την Ελλάδα;
Talos:
Τόσο η GFDL όσο και η CC είναι copyright license. Δεν υπάρχει καμιά νομική υποχρέωση για το τι άδεια χρήσης θα παρέχεις στους χρήστες / αναγνώστες σου. Μπορείς άνετα να συντάξεις και ένα δικό σου κείμενο με τους δικούς σου όρους.
Νομικά λοιπόν σε τίποτα δεν διαφέρουν από οποιαδήποτε άλλη διατύπωση χρησιμοποιήσει κανείς.
Μοναδικό «κώλλυμα» που μπορεί ίσως να χρησιμοποιηθεί σε ένα δικαστήριο είναι αν η άδεια αυτή δεν παρέχεται στα ελληνικά οπότε και δηλώνουν αδυναμία να καταλάβουν τι έγραφε (σε στυλ «sorry, παρεξήγησα»).
Στο terms of service του Blogger στην παράγραφο 6a. λέει:
[6a. CONTENT OWNERSHIP Unless stated otherwise for specific services, Member will retain copyright ownership and all related rights for information he or she publishes through Blogger or otherwise enters into Blogger-related services.]
Άρα το copyright των κειμένων σου υφίσταται και χωρίς να το διατυπώσεις, οπότε έχεις (θεωρητικά) την δυνατότητα να κινηθείς νομικά ενάντια στον οποιονδήποτε που θα σου αντιγράψει κείμενό σου ή σημαντικό κομμάτι αυτού.
Από κει και πέρα (πρακτικά), δεν μπορείς να κάθεσαι και να υποβάλλεις μηνύσεις σε όλους όσους αντιγράφουν κείμενά σου. Θα έπρεπε όμως να ζητάνε τουλάχιστον την άδεια, να σε ενημερώνουν τουλάχιστον ότι πρόκειται να αντιγράψουν κείμενό σου.
Πάντως το θέμα έχει ενδιαφέρον, με έχει προβληματίσει κι εμένα με τις Ασκήσεις Ύφους.
(Το πρόβλημα ξεκινάει από το ότι το copy-paste παραείναι εύκολο. Μάλλον πρέπει να δημοσιεύουμε σε Adobe PDF με 128-AES κωδικοποίηση.)
Δες κι αυτό.
Tero
Tero:
το μέλος διατηρεί το copyright και μπορεί να το διαθέσει όπως θέλει. By default, ισχύει το γνωστό «all rights reserved». Ο J95, ωστόσο, το διαθέτει με GFDL (Gnu Free Documentation License) και επομένως δεν μπορεί να αρνηθεί το δικαίωμα του αναγνώστη να αναδημοσιεύσει το κείμενο υπό μοναδικούς όρους την αναφορά στο όνομά του και την περεταίρω διάθεση ως GFDL. Όρους που φυσικά η AV καταπάτησε αφού δημοσίευσε το κείμενο χωρίς exemption από το δικό της copyright notice.
Η φοβερή δύναμη των licenses της GNU και επομένως ο λόγος του φόβου των αντιπάλων συμφερόντων έγκειται στο γεγονός πως αν κάτι δωθεί στο κοινό με αυτές, there is no turning back: δεν μπορεί να ανακληθεί, να κουκουλωθεί, να εξαφανιστεί. Όσο υπάρχει ενδιαφέρον από το κοινό, το προϊον θα συνεχίσει την ύπαρξή του και την εξέλιξή του ανεξάρτητα ακόμα κι από τον δημιουργό του. Άντιθετα μια BSD-like license για software αφήνει τεράστια περιθώρια για καπέλωμα αφού δεν απαιτεί την συνέχιση της διάθεσης υπό την ίδια license. Αν ψάχνετε για παράδειγμα, αναζητήστε από που αντέγραψε η MS το TCP/IP stack της...
Όσον αφορά το copy protection, ίσως θα έπρεπε πλέον να καταλάβουμε πως resistence is futile. Εφόσον μπορεί κάποιος να «δει» ένα content, μπορεί εξ ορισμού και να το ripαρει! Μπορεί κάποια «ψαγμένη» τεχνική να σου δώσει ένα παράθυρο ασφαλείας το πολύ κάποιου μήνα, but the crack is bound to happen. Όλα εξαρτώνται από το πόσο complex είναι η data structure (για text π.χ. είναι εξεραιτικά απλή) και πόσο αποφασισμένος είναι ο ripper.
Όπως και να έχει, βρίσκω αυτήν την νοοτροπία εντελώς ανώφελη και αντίθετη με την κοινή λογική, ειδικά για τα blogs, όπου το syndication είναι μάλλον στόχος παρά πρόβλημα. Αν θεωρείς πως το content σου έχει monetary value, έχεις απλά διαλέξει λάθος μέσον για να το προωθήσεις. Μια license στα πλαίσια της GFDL ή έστω της CC, επιτρέπει το maximum syndication με το minimum προβλημάτων. Απλά δεν θα μπορέσεις ποτέ να ζητήσεις λεφτά για το κείμενο με το έτσι θέλω. Μπορείς βέβαια να συντάξεις ένα βιβλίο-συλλογή, ίσως και εμπλουτισμένο, και να βγάλεις κέρδος αν το syndication σε έκανε περιζήτητο author. Αλλά αυτό είναι εντελώς άλλο πακέτο...
Πάντως όλα κι όλα, η AV δεν αντέγραψε κάτι άμεσα από εμένα, ούτε καν έχει δημοσιεύσει κάτι που να περιέχει ένα δικό μου απόσπασμα (νομίζω δηλαδή. Σάμπως τους διαβάζω;).
Απλώς μπορούμε να θεωρήσουμε όλο το blog "Woman in this City" [για τον τελευταίο μήνα] παράγωγο του post μου το οποίο αντιγράφηκε verbatim.
Μπερ δε γουέη, φαίνεται πως ο εν λόγω δικτυακός τόπος αποτελεί (προς το παρόν) ένα "πείραμα" της AV(?) για web edition με έμφαση σε δικά της blog. Εξετάζει ίσως το επιτελείο τη δυνατότητα να το παίξει "blogs.gr" οργανώνοντας μάλιστα ομάδες bloggers ανά γεωγραφικό διαμέρισμα. Τα σχετικά μενού και οι εντολές δεν λειτουργούν ακόμα (οι καταχωρημένοι AV-bloggers έχουν φανταστικά nicks όπως "μεγαλούτσικος"[!]), οπότε τα κομμάτια που εμφανίζονται είναι εκεί σαν placeholders (αντί για Lorem Ipsum).
Ίσως λοιπόν να το παρεξηγήσαμε το όλο θέμα επειδή κάποιος βρήκε τυχαία το test site. Πάντως, το "κανονικό" site της AV πρόσφατα ανανεώθηκε ριζικά και βρίσκεται στη γνωστή διεύθυνση.
OK - Mια μικρή (καθυστερημένη) έρευνα δείχνει ότι το εν λόγω test site κρέμεται στον server της εταιρίας Modus AE, η οποία εμπορεύεται υπηρεσίες διαχείρισης περιεχομένου εδώ και χρόνια. Από το πελατολόγειό της φαίνεται μάλιστα ότι είναι καλά ..δικτυωμένη στο Ελληνικό Δημόσιο, την Εκκλησία και τους ΟΤΑ & Οργανισμούς Κοινής Ωφελείας. Ίσως να πρόκειται για πρόταση προς την AV. Ίσως πάλι κάποιος γνωστός μπλόγκερ δουλεύει εκεί και έχωσε μερικά αποσπάσματα από μπλογκς της αρεσκείας του για να δείξει τελική μορφή...
Καιρός ήταν να ξαναγίνει αυτή η συζήτηση, κι αυτή η αφορμή είναι as good as any. Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς με τη συλλογιστική του J95 και την υπερβολική κατάληξή της, τέτοιες σκέψεις είναι εύλογες, με τα αυξημένα κρούσματα λογοκλοπής που παρατηρούνται τελευταία σε σχέση με τα blogs.
Η περίπτωση της AV μπορεί να φαίνεται ήπια, αφού τουλάχιστον γίνεται απόδοση της κυριότητας των κειμένων, άλλά η "κουβέρτα" (το γεγονός ότι δεν αναφέρονται οι άδειες υπό τις οποίες δημοσιεύονται τα κείμενα μέσω ρητού exemption, που λέει κι ο KiTaSuMbA) με ενοχλεί εξίσου σαν τάση. Η λύση είναι απλή, για να κοπεί εν τη γεννέσει αυτό το κουσούρι: να επικοινωνήσουν με την AV η lili και η Avanti και να ζητήσουν να αναφέρεται κάτω απ' τα κείμενά τους η εξαίρεση από το disclaimer της AV, με ρητή αναφορά στις άδειές τους, πρακτική που δεν (θα έπρεπε να) είναι άγνωστη στα ΜΜΕ έτσι κι αλλιώς.
Τώρα για τις άδειες τις ίδιες, συμφωνώ με τις τοποθετήσεις του KiTaSuMbA. Συμφωνώ επίσης, ότι ο Your Man είναι εντελώς off στο συγκεκριμένο: o νόμος του κράτους ορίζει συγκεκριμένα τι θεωρείται (και προστατεύεται ως) παράθεση αποσπασμάτων (παράγραφος 19). Το παράδειγμα που αναφέρει ο J95 δεν είναι παράθεση αποσπάσματος αλλά ολόκληρου του κειμένου και το σωστό θα ήταν να διορθώσει η lili το συγκεκριμένο post.
Από κει κι έπειτα, αν κάποιος χρήστης μιάς άδειας (στη συγκεκριμένη περίπτωση, οποιοσδήποτε αναγνώστης ή αναπαραγωγός του κειμένου που αυτή συνοδεύει) δεν συμφωνήσει με κάποιον από τους όρους της, η άδεια εξ' ολοκλήρου παύει αυτόματα να ισχύει γι' αυτόν και θα πρέπει να ζητήσει συγκεκριμένη άδεια απ' τον δημιουργό για οποιαδήποτε χρήση του έργου. Το ίδιο ισχύει και αν το έργο δεν διατίθεται υπό συγκεκριμένους όρους (by default, all rights are reserved).
Επιχειρήματα του τύπου "άντε βρες το δίκιο σου στα ελληνικά δικαστήρια" είναι άσχετα' αυτό μπορεί να ειπωθεί γενικά για οποιοδήποτε νομική αντιδικία.
dystro, ενδιαφέρον το detective legwork. Η AV φαίνεται να έχει συγκεκριμένη στρατηγική προώθησης όσον αφορά τα blogs, εδώ και καιρό, πράγμα που φυσικά δεν είναι μεμπτό, αρκεί να παίζουν σωστά με τα άλλα παιδάκια και να μην τα καπελώνουν.
H υιοθέτηση ενός αυτορρυθμιστικού πλαισίου όπως οι άδειες παραχώρησης εξυπακούεται ότι δεν είναι δυνατόν να κατισχύουν του ισχύοντος δικαίου. Θέλω όμως να υπενθυμίσω ότι προκειμένου για ζητήματα copyright υπάρχει ευχέρεια ένταξης του προσώπου στο δίκαιο που επιθυμεί (ελληνικό ή αλλοδαπό), στο μέτρο που κάτι τέτοιο δεν προσκρούει σε κανόνες δημόσιας τάξης, από τους οποίους η ιδιωτική βούληση δεν δύναται να παρεκκλίνει. Εφόσον αυτές οι άδειες είναι σχεδιασμένες σε διατάξεις του αμερικάνικου δικαίου τίθενται περίπλοκα θέματα ιδιωτικού διεθνούς δικαίου που συνδέονται με την φύση της πνευματικής ιδιοκτησίας ως ενδοτικών διατάξεων (αμερικάνικη προσέγγιση) ή μονομερώς αναγκαστικού δικαίου.
Ξεκινώντας από την αμερικάνικη προσέγγιση, "προστατευτέον είναι ό,τι αξίζει να αντιγραφτεί". Και όταν λέμε "αξίζει να αντιγραφτεί" εννοούμε ότι αξίζει κανείς να επενδύσει στην οικονομική εκμετάλλευση της αντιγραφής του. Εφόσον η αντιγραφή δεν προσπορίζει κάποιο οικονομικό όφελος στον αντιγραφέα, δεν θεωρείται απαγορευμένη. Όριο αυτής της προσέγγισης, βέβαια, είναι το ενδεχόμενο η αντιγραφή αυτή καθαυτή να θίγει την προσωπικότητα του αρθρογράφου. Εφόσον μία τέτοια ζημία έχει επέλθει από την αναδημοσίευση, η διαφορά θα διευθετηθεί μέσα στο πλαίσιο της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης από την προσβολή της προσωπικότητας και όχι ως προσβολή πνευματικής ιδιοκτησίας. (Δεν έχω μελετήσει τις διατάξεις της άδειας που έχει υιοθετήσει αυτό το μπλογκ, αλλά δεν νομίζω ότι είναι και τόσο καλή ιδέα να υπαχθεί κανείς στο αμερικάνικο-αγγλοσαξονικό δίκαιο...).
Στο ελληνικό νομικό πλαίσιο τα πράγματα είναι ελαφρώς διαφορετικά: προστατεύεται κάθε πρωτότυπο δημιούργημα του λόγου, της επιστήμης και της τέχνης, στο μέτρο που θεωρείται "νέο" και το χαρακτηρίζει μιας μορφής μοναδικότητα που πηγάζει από την σύνδεσή του με το πρόσωπο του δημιουργού. Με λίγα λόγια: κάθε ποστ δεν είναι απαραίτητα προστατευόμενο από τον Ν.2121/1993. Είναι, όμως, οπωσδήποτε προστατευόμενο ως ενάσκηση του δικαιώματος στην επικοινωνία (άρθρο 19Σ) και, εφόσον αποτελεί απόσπασμα προσωπικού ημερολογίου και γίνεται χρήση ψευδωνύμου απο τον αρθρογράφο, ως προσωπικά δεδομένα (άρθρο 9ΑΣ). Ωστόσο, στο ελληνικό συνταγματικό δίκαιο υπάρχει και το δικαίωμα επέμβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά (άρθρο 5ΑΣ§2: δικαίωμα συμμετοχής στην κοινωνία της πληροφορίας), το οποίο οριοθετεί την "ιδιοκτησιακή" αντίληψη για τα ποστς στα μπλογκς. Επίσης, η υπαγωγή σε άλλο δίκαιο copyrights δεν μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με τις κεντρικές επιλογές του συνταγματικού δικαίου της περιοχής στην οποία κατοικεί ο κάθε χρήστης-blogger.
Mία ακόμη σημείωση: η "είδηση" (πληροφορία που αναφέρεται στην επικαιρότητα) δεν προστατεύεται ως αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας. Αν περιεχόμενο μιας "είδησης" (έστω τοπικού ενδιαφέροντος) είναι το ίδιο το κείμενο ενός blogger, ενδεχομένως για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα κατά το οποίο το ποστ βρίσκεται στην "επικαιρότητα" (κρινόμενο με αντικειμενικούς, κατά το δυνατόν, όρους), μπορεί να τύχει ελεύθερης επεξεργασίας για τους σκοπούς της ελευθερίας της πληροφόρησης. Εννοείται ότι μετά απο αυτό το διάστημα, το δικαίωμα αντιγραφής εξασθενεί και το κείμενο θα πρέπει να διαγράφεται.
Οι διακηρύξεις του στυλ "απαγορεύεται... κάθε κείμενο αποτελεί ιδιοκτησία του εντύπου" κλπ έχουν εκφοβιστικό χαρακτήρα και είναι στις περισσότερες φορές άνευ νομικής σημασίας γιατί προσκρούουν σε νομικές και συνταγματικές διατάξεις ιδρύοντας δήθεν δικαιώματα υπέρ των εντύπων και αφαιρώντας τα από τους δημιουργούς, ρύθμιση μη ανεκτή από το ελληνικό πλαίσιο.
Άκυρος ξε-άκυρος λατρεύω τις μεθωδικές σου κινήσεις, πόσο μάλλον τις υπέροχες γενικευμένες περιλήψεις σου. Την θεωρώ κίνηση πανικού, έτσι την έμαθα εδώ που εγώ δουλεύω(α).
Συνεχίζω να πιστεύω οτι στο συγκεκριμένο ποστ είσαι το λιγότερο αστείος. Όχι μονο για το ότι ξεκινάς πολέμους και ίντριγκες απλά επειδή ίσως και να είδες τα στατιστικά σου να πέφτουν, μα το ποιό αστείο είναι ότι καταφέρνεις να βάζεις αρκετούς από εμάς σε συνειρμηκές λούπες άνευ σταματημού.
(αν το ξαναδιαβάσεις θα το καταλάβεις, δεν περιμένω να τα πιάνεις όλα με την μία)
Δε με απασχολεί με ποιόν τα έβαλες, είτε αυτή είναι η Λίλη, είτε κάποιον άλλος, δε θα διαλέψω στρατόπεδο, γιατί για μένα δεν υφίσταται κάτι τέτοιο.
Εξακολουθώ να θεωρώ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ το γεγονός το ότι σου κάυλωσε το πρωί και σκέφτηκες να την πείς σε κάποιον. Σηκώνε πολύ μαγκιά για να κάνεις κάτι τέτοιο...φυσικά τα σχόλια πέρνουν τον εκθετικό ανήφορο... σε καταλαβαίνω...
Μπορεις να τρέξεις τώρα στην υπέροχη ζωή σου και να την συνεχίσεις με περίσσια αυτοπεποίθησης...
αχ ρε τσακάλι, εσυ νομίζεις ότι τα δικαιώματα γράφονται σε κόλλες χαρτι, εσύ σκέφτηκες ποτέ τι καταπάτησες ΜΕΧΡΙ τώρα;
πες μου ένα ακόμα "άντε και γαμήσου" για να σκάσω.
φιλικά πάντα (όσο αστείο και αν σου ακούγεται)
Δημοσίευση σχολίου