hocus pocus[4]

To Πανεπιστήμιο Αιγαίου έχει τα εξής τμήματα:

• Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας
• Τμήμα Γεωγραφίας
• Τμήμα Κοινωνιολογίας
• Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας
• Τμήμα Περιβάλλοντος
• Τμήμα Επιστημών της Θάλασσας
• Πρόγραμμα Σπουδών Επιλογής "Περιβαλλοντική Χαρτογραφία"
• Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων
• Τμήμα Ναυτιλίας και Επιχειρηματικών Υπηρεσιών
• Τμήμα Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης
• Τμήμα Μαθηματικών
• Τμήμα Μηχανικών Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων
• Τμήμα Στατιστικής και Αναλογιστικών - Χρηματοοικονομικών Μαθηματικών
• Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης
• Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού
• Τμήμα Μεσσογειακών Σπουδών
• Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων

Όταν λοιπόν κάποιος διαβάζει ότι "το Πανεπιστήμιο Αιγαίου σε συνεργασία με τη Διεθνή Ακαδημία Ομοιοπαθητικής Ιατρικής ξεκίνησε έναν διετή κύκλο σπουδών στην Ομοιοπαθητική", γεννιέται το ερώτημα "στο όνομα ποιου know-how";

Ποιο από τα παραπάνω τμήματα έχει την αναγκαία βιολογική, φυσική, ιατρική, έστω μεταφυσική εξειδίκευση για να συνεπικουρεί ένα πρόγραμμα διδασκαλίας εναλλακτικής ιατρικής;

Δεν το βρίσκετε...

[Προσωπικά έτεινα προς το τμήμα Επιστημών της Θάλασσας. Είναι το μόνο που ασχολείται με βιολογία και χημεία και στο κάτω-κάτω είναι γεγονός ότι προερχόμαστε από τη θάλασσα οπότε πόσο μπορούν τέλος πάντων να διαφέρουν οι άνθρωποι από τα μπαρμπούνια; Αλλά...]

...είναι το τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων (κοιτάξτε κάτω-κάτω στη σελίδα)

Βάζω στο καπέλο μου μια ψευδοεπιστήμη με ολοφάνερα στοιχεία σέχτας, ανακατεύω με λίγο ακαδημαϊκό κύρος που μου δίνει ο τίτλος "Πανεπιστήμιο Αιγαίου" (και μόνο), hocus pocus, et voila, αυτό που σερβίρω στον κόσμο είναι μία παρεξηγημένη και πολλά ελπιδοφόρος Επιστήμη της Νέας Εποχής.

Στο επόμενο ποστ (που μάλλον θα κλείσει το mini-αφιέρωμα), κάποιες προσωπικές σκέψεις πάνω στο θέμα.

Δικηγόροι...

Εγώ πάντως πρότεινα στο θύμα τους να προσθέσει απλά ένα "AXA is a registered trademark of FINAXA ltd, France". Και θα τους τη σπάσει, και δε θα μπορούν να του την πούνε.

(σχόλια όποιος θέλει στο la-ino)

help?

Έχω κάνει πάνω από 100 ορθογραφικά λάθη τις τελευταίες 4 ώρες. Και με τα typos είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα. Είναι σα να μη με υπακούν τα χέρια μου.

Θυμίζω ότι υπό κανονικές συνθήκες πληκτρολογώ σχεδόν με ταχύτητα σκέψης και ορθογραφικά λάθη κάνω μόνο τα συνηθισμένα (δηλαδή λέξεις που γράφω συστηματικά λάθος), όχι τώρα να γράφω "τη κάνετε"(!!) και μάλιστα πολλές φορές την ίδια μέρα.

Κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Μάλλον το έχω παρακάνει λιγάκι με τους υπολογιστές.

Αλήθεια στις πόσες ώρες ημερησίως φλιπάρει κάποιος;

hocus medica et pocus materia[3]

Ερχόμαστε τώρα στο Νόμο των Ομοίων. "Ας θεραπευτούν τα Όμοια με τα Όμοιά τους", ή "similia similibus curantur" για να γουστάρει και η διαδικτυακή ηχώ της DiS.

Το πρόβλημα δεν είναι τόσο στην κεντρική ιδέα. Είναι πράγματι δόκιμος ένας κόσμος στον οποίον αυτή ισχύει. Βέβαια δεν έχει τεκμηριωθεί κάτι τέτοιο[+] και με αυτό σαν βάση θα διατυπώσω ένα μίνι-κράξιμο αυτής της θρασύτατης ιδέας.

Η κυριότερη ένσταση που μπορεί να διατυπωθεί απέναντι σε αυτόν το νόμο, είναι ότι εισάγει ένα στοιχείο ανθρωποκεντρικής υποκειμενικότητας που είναι μάλλον απαράδεκτο για συμπαντικές αλήθειες.

Εφιστώ την προσοχή σας στη διαφορά ανάμεσα στα "όμοια" και στα "ίδια".

Δύο πράγματα είναι όμοια όταν έχουν κάποιο παρόμοιο χαρακτηριστικό (ή και περισσότερα). Ας πούμε όλα τα τετράγωνα είναι όμοια, γιατί το καθένα έχει 4 γωνίες των 90 μοιρών και 4 ίσες πλευρές.

Δύο πράγματα είναι ίδια... βασικά όταν είναι ολόιδια :).

Στα αγγλικά φαίνεται καλύτερα η διαφορά: το "ίδιος" είναι "same", ενώ το "όμοιος" είναι "similar" (και για την ακρίβεια 9 στις 10 το similar μεταφράζεται σαν "παρόμοιος" που στα ελληνικά ακούγεται πιο ασθενές από το "όμοιος").

Τεχνικά το να τεκμηριώνεις ομοιότητα στις λειτουργία λόγω ομοιοτήτων στη μορφή, είναι λογικό σφάλμα: εσφαλμένη αναλογία, για να μην πω τίποτα βαρύτερο.

Ας πούμε, το να σας λέω ότι το κρεμμύδι θεραπεύει την πευφηκήτιδα[*] (καλά, αν το έγραψα σωστά πάω να παίξω Τζόκερ) μόνο και μόνο επειδή και τα δύο ερεθίζουν τα μάτια, είναι λίγο σαν να σας λέω ότι μια μπάλα του μπάσκετ μπορεί να αντικαταστήσει τη Γη σαν χώρος κατοικίας της ανθρωπότητας μόνο και μόνο επειδή και τα δύο είναι σφαιρικά.

Καταλαβαίνετε πού είναι το πρόβλημα: Το πρόβλημα είναι ότι όταν λέμε ότι δυο πράγματα είναι όμοια, αναφερόμαστε σε μία (υποκειμενικά ορατή) κοινή ιδιότητα. Τα πράγματα αυτά καθ' εαυτά μπορεί κατά τα άλλα να είναι εντελώς διαφορετικά. Πρόκειται για επιφανειακή αντιμετώπιση πρώτου μεγέθους. Αν είναι δυνατόν ένα κρεμμύδι να είναι όμοιο με την πευφηκήτιδα επειδή προκαλούν ερεθισμό στα μάτια!

[Νομίζω πως αυτό που προσπαθώ να πω θα γίνει πιο ξεκάθαρο με το παράδειγμα της αλλοπαθητικής. "Αλλοπαθητική" ονομάζουν οι περισσότεροι ομοιοπαθητικοί τη συμβατική ιατρική, στη βάση της λανθασμένης πεποίθησης ότι αυτή στηρίζεται στην ιδέα ότι "κάτι θεραπεύεται με το αντίθετό του" (και όχι με το όμοιό του).

Η πεποίθηση αυτή είναι σε γενικές γραμμές λανθασμένη. Ας πούμε μια πληγή θεραπεύεται βάζοντάς της Μπεταντίν ή κάποιο άλλο απολυμαντικό. Αυτό έχει σαν σκοπό να εμποδίσει τη μόλυνση και το γαγγραίνιασμα. Είναι σωστό όμως να πούμε ότι το Μπεταντίν είναι το αντίθετο της γάγγραινας; Το Μπεταντίν είναι απλά κάτι που σκοτώνει τους μικροοργανισμούς που προκαλούν γάγγραινα. Δεν είναι το αντίθετό τους.

Με την ίδια "λογική", το υδροκυάνιο είναι το αντίθετο του ανθρώπου, μια και σε σκοτώνει σε χρόνο dt. Όμως και το αρσενικό σε σκοτώνει σε χρόνο dt. Είναι κι αυτό αντίθετο του ανθρώπου; Άρα είναι το ίδιο πράγμα με το υδροκυάνιο; Και με μια νταλίκα που σε πατάει; Και με μια σφαίρα; Και με μια ανακοπή καρδιάς;

[δεν αντέχω στον πειρασμό: ίσως η θεραπεία για δηλητηρίαση από αρσενικό είναι νερό που έχουμε μαζέψει από το πλύσιμο μιας νταλίκας;]

Θέλω να πω, ο κόσμος δε μας κάνει ιδιαίτερα τη χάρη να δουλεύει με τρόπο που θα βρίσκαμε κατανοητό, για τον απλούστατο λόγο ότι υπήρχε επί τουλάχιστον 10.000.000.000 χρόνια χωρίς εμάς και δε θα αλλάξει συνήθειες τώρα στα γεράματα.

Η εξαιρετικά πολύπλοκη αιτιακή σχέση ανάμεσα στην επάλειψη με Μπεταντίν και στην αποτροπή της γάγγραινας δε μπορεί να εξηγηθεί με μια υπεραπλούστευση του τύπου "Μπεταντίν = αντιγάγγραινα" παρ' όλο που συχνά βολεύει να σκεφτόμαστε έτσι. (δε θα κάτσει τώρα ο γιατρός να σκεφτεί αυτό που έμαθε στο πανεπιστήμιο για τη βιολογία των παθογόνων μικροοργανισμών και τις χημικές ιδιότητες του Μπεταντίν κλπ, θα σκεφτεί απλά "για να μη γαγγραινιάσει θα βάλω Μπεταντίν γιατί το Μπεταντίν αποτρέπει τη γάγγραινα")

Μια υπεραπλούστευση εκ των υστέρων δεν είναι καθόλου το ίδιο με μια υπεραπλούστευση εκ των προτέρων.]

Όλα τα παραπάνω (όπως και η αντίδρασή μου σε οποιοδήποτε δείγμα Μαγικής Σκέψης) συνοψίζονται στην ερώτηση "με τι θράσος ρε παλιοπίθηκα τοποθετείς την αφεντομουτσουνάρα σου στο κέντρο του Σύμπαντος και κάθεσαι και του υπαγορεύεις πώς δουλεύει; Ποιος νομίζει ότι είναι το φτωχό μυαλουδάκι σου; Ε; ΠΟΙΟΣ;;;"
------------
[+] και η συζήτηση της όλης ιδέας σε επίπεδο επιχειρημάτων τελειώνει ακριβώς εκεί, το υπόλοιπο post είναι απλά μεταφιλοσοφικό αυθάδες τέντωμα της γλώσσας, ένας πειρασμός στον οποίο δε μπόρεσα να αντισταθώ.
[*] δεν ισχυρίζομαι ότι η ομοιοπαθητική θεραπεία για την πευφηκήτιδα είναι όντως κρεμμύδι (εξάλλου είπαμε ότι είναι νερό), φέρνω απλώς ένα παράδειγμα.

interlude: πράγματα που μας κρατάνε

Εμένα με κρατάει μια σκηνή που διαδραματίστηκε σε ένα παρκάκι πριν 7 χρόνια και κάτι μήνες.

Με δάκρυα και εξομολογήσεις και ένα αστέρι.

Αυτά.

hocus pocus et materia medica [2]

Εστιάζοντας λοιπόν στην Κλασική Ομοιοπαθητική, πρέπει να σταθούμε σε δύο θεμελιώδεις παραδοχές της:

1. Ο Νόμος των Ομοίων.
2. Ο Νόμος των Απειροελάχιστων (ή "αρχή της ελάχιστης δόσης").

Το πρώτο μας λέει ότι το όμοιο θεραπεύει το όμοιο. Π.χ. η φαγούρα θεραπεύεται με τσουκνίδα, γιατί η τσουκνίδα προκαλεί φαγούρα. Θα ασχοληθούμε με αυτόν τον "Νόμο" λέιτερ.

Ο 2ος νόμος είναι ο ακριβής μηχανισμός μέσα από τον οποίο λειτουργεί ο 1ος. Δηλαδή, ντάξει, "το όμοιο θεραπεύει το όμοιο" επί της αρχής, στην πράξη όμως είναι λίγο πιο πολύπλοκα τα πράγματα από το να δώσεις απλά τσουκνίδα σε κάποιον που έχει φαγούρα. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι αν κάποιος έχει φαγούρα και πας και τον τρίψεις με τσουκνίδα, μάλλον δε θα τον πολυβοηθήσεις. Επίσης αν απλά βράσεις τσουκνίδες και του δώσεις να πιει, το πιο πιθανό είναι ότι δε θα γίνει τίποτα.

Ο Νόμος των Απειροελάχιστων λέει ότι οι θεραπευτικές -βάσει του 1ου Νόμου- ιδιότητες μιας ουσίας ενεργοποιούνται μέσα από μία συγκεκριμένη διαδικασία κατεργασίας, η οποία λέγεται ενίσχυση (potentiation) ή δυναμιτισμός (dynamitisation).

Σε τι συνίσταται η διαδικασία της ενίσχυσης; Είναι πολύ απλό: παίρνεις την ουσία που σε ενδιαφέρει (ας πούμε εκχύλισμα τσουκνίδας) και τη διαλύεις σε νερό. Βάζεις το διάλυμα σε ένα σέηκερ και κουνάς αρκετά καλά. Μετά, παίρνεις από το σέηκερ μια σταγόνα και τη ρίχνεις σε ένα καινούριο σέηκερ με καθαρό νερό, το οποίο επίσης κουνάς. Επαναλαμβάνεις τη διαδικασία μέχρι το αρχικό εκχύλισμα να έχει αραιωθεί μερικά δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων φορές. Το τελικό προϊόν περιέχει 1 μέρος τσουκνίδας ανά 1e32 (1 και 32 μηδενικά) ή 1e40 μέρη νερού. Σε τέτοιες μόνο συγκεντρώσεις, και μόνο εφ' όσον αυτές έχουν προκύψει με την παραπάνω διαδικασία, εκδηλώνεται πλέον η θεραπευτική ιδιότητα της τσουκνίδας για τη φαγούρα -σύμφωνα πάντα με τον Νόμο των Απειροελάχιστων.

Θα σταθούμε λίγο στη φράση "1 μέρος τσουκνίδας ανά 1e32 μέρη νερού". Η χημεία μας λέει ότι ένα λίτρο νερού περιέχει περίπου 3e25 μόρια νερού. Απλή μέθοδος των τριών:

Τα 1e32 μόρια νερού περιέχουν 1 μόριο τσουκνίδας.
Τα 3e25 μόρια νερού περιέχουν x; μόρια τσουκνίδας.

Απάντηση: x = 3e25/13e2 ~ 0.0003 μόρια τσουκνίδας.

(κάνω κάποιες απλουστευτικές παραδοχές, όπως ότι η τσουκνίδα είναι ένα μόριο και ότι αυτό ζυγίζει περίπου το ίδιο με το νερό. Μη νομίσετε ότι αδικώ την ομοιοπαθητική: αν δούμε την τσουκνίδα σαν το πολύπλοκο μίγμα μακρομορίων που είναι, προκύπτει ότι 1 λίτρο νερού περιέχει ακόμα λιγότερη τσουκνίδα)

Εδώ τώρα θα πρέπει να συγκεντρωθείτε, γιατί παίζει μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια:

Δεν υπάρχουν "0.0003" μόρια τσουκνίδας. Τα μόρια δε διαιρούνται. Δεν υπάρχει "μισό" μόριο κάπου. Υπάρχει είτε ένα, είτε κανένα.

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι ένα πράγμα για το οποίο μπορούμε να είμαστε βέβαιοι είναι το τελικό διάλυμα δεν περιέχει καθόλου τσουκνίδα. Είναι καθαρό νερό και τίποτα παραπάνω.

Εδώ θα πρέπει να γίνει μια αναγκαία παρένθεση. Η Ομοιοπαθητική θεμελιώθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα. Τότε διατυπώθηκε από τον ιδρυτή της, το Hahnemann ο Νόμος των Απειροελάχιστων. Η χρονολογία της διατύπωσης έχει σημασία, γιατί εκείνη την εποχή τα επιστημονικά δεδομένα ήταν εντελώς διαφορετικά. Συγκεκριμένα δεν ήταν γνωστή η ύπαρξη των μορίων και των ατόμων. Όλοι νόμιζαν ότι η ύλη είναι άπειρα διαιρετή, που σημαίνει ότι ένα διάλυμα είναι άπειρα αραιώσιμο. Κατά συνέπεια μπορούσε κανένας να μιλάει για διαλύματα "1 μέρος στα 1e32". Σήμερα αυτό δε γίνεται. Ένα πράγμα που είναι αναγκασμένοι να παραδεχθούν οι σύγχρονοι ομοιοπαθητικοί, είναι ότι διάλυμα "1 μέρος στα 1e32" δεν υπάρχει. Διάλυμα "1 μέρος στα 1e32" είναι καθαρό νερό χωρίς ίχνος της αρχικής ουσίας, τελεία και παύλα.

Ο Νόμος των Απειροελάχιστων λοιπόν επαναδιατυπώνεται σήμερα ως εξής: οι θεραπευτικές ιδιότητες μιας ουσίας, βάσει του Νόμου των Ομοίων, εκδηλώνονται από καθαρό νερό το οποίο έχει προκύψει από επανειλημμένη αραίωση κάποιου διαλύματος της ουσίας.

Είναι ξεκάθαρο ότι για να ισχύει ο Νόμος των Απειροελάχιστων, πρέπει να υπάρχει κάποιος μηχανισμός με τον οποίον η τσουκνίδα μεταδίδει τις ιδιότητές της στο νερό, μέσα από τη διαδικασία της ενίσχυσης (δηλαδή της αραίωσης).

[Σημειώνω πως αν αυτός ο μηχανισμός υπάρχει, δε βλέπω (και δεν βλέπουν και αρκετοί άλλοι) γιατί το νερό θα έπρεπε να κολλάει ιδιότητες μόνο από την τσουκνίδα που του ρίξαμε λίγο πιο πριν και όχι π.χ. από την κουράδα του ελαφιού που έχεσε στο ποταμάκι της Β. Αμερικής όπου αυτό το νερό κυλούσε πριν 16.000 χρόνια, αλλά δε θα ασχοληθώ με αυτήν την -απολύτως βάσιμη- ένσταση.]

Η πιο εσωτερική θεωρία που θα ακούσετε, είναι ότι στο ενεργειακό επίπεδο των ζωικών δυνάμεων (του οποίου "φυσικά" εκδήλωση είναι ο υλικός κόσμος, α ρε τσογλαναρά Πλάτωνα τι φωτιές μας έχεις ανάψει), το νερό λειτουργεί σα μέσο στο οποίο "καταγράφεται" η ζωική δύναμη της τσουκνίδας, με τον ίδιο περίπου τρόπο που μια κασέτα (ένα μαγνητικό μέσο) μπορεί να καταγράψει το μαγνητικό πεδίο της κεφαλής του μαγνητοφώνου. Αυτή η θεωρία (αρκετά κυρίαρχη, παρατηρώ με λύπη) έρχεται σε συμφωνία με τη γενικότερη κλασική ομοιοπαθητική κοσμοθέαση, με την οποία θα ασχοληθούμε λέητερ.

Μια κάπως πιο προσγειωμένη θεωρία είναι ότι το νερό λειτουργεί ακριβώς σαν ηλεκτρομαγνητικό μέσο: τα μόρια της τσουκνίδας (που φυσικά έχουν, έστω και μικρά ηλεκτρομαγνητικά πεδία όπως κάθε μόριο) αφήνουν μια "μαγνητική υπογραφή" στα μόρια του νερού. Λειτουργούν δηλαδή σαν πολλές, μικροσκοπικές κεφαλές μαγνητοφώνου, και τα μόρια του νερού λειτουργούν σαν πολλές, μικροσκοπικές μαγνητικές ταινίες.

Τη θεωρία αυτή την αναφέρω γιατί από εκεί προέρχεται η μόνη μέχρι σήμερα ένδειξη ότι ο Νόμος των Απειροελάχιστων έχει κάποια βάση. Πρόκειται για το περίφημο πείραμα του Benveniste.

Σύντομο background: Υπάρχουν κάποια κύτταρα στο αίμα που αντιδρούν σε μια συγκεκριμένη ουσία, με αποτέλεσμα την πρόκληση αλλεργίας.


Ο Benveniste λοιπόν διαπίστωσε πειραματικά ότι καθαρό νερό που έχει προκύψει με αραίωση της ουσίας που προκαλεί την αλλεργία, εξακολουθεί να προκαλεί αντιδράσεις σε αυτά τα κύτταρα. Ergo, το νερό κληρονομεί ιδιότητες από πράγματα που έχουν διαλυθεί σε αυτό στο παρελθόν. Άρα, υπάρχει πειραματική θεμελίωση για το Νόμο των Απειροελάχιστων. Δυστυχώς, δεν κατάφερε να επαναλάβει τα αποτελέσματά του όταν τα πειράματα έγιναν παρουσία σκεπτικιστών και το όλο θέμα κατέληξε σε φάρσα (ο Benveniste πλεόν έχει ξεφύγει τελείως: ισχυρίζεται ότι οι ιδιότητες αυτές μπορούν επίσης να αποθηκευθούν σε ένα σκληρό δίσκο, να μεταδοθούν από το Ιντερνετ και να γίνουν upload σε άλλο νερό).

Η επιστημονική (και μη) διαμάχη γύρω από την εγκυρότητα του πειράματος του Benveniste είναι ακόμα αρκετά έντονη. Φυσικά αυτό δεν εμποδίζει μερικούς από τους πιο ενθουσιώδεις οπαδούς της να ισχυρίζονται ότι το πείραμα αποτελεί την τελειωτική απόδειξη ότι η ομοιοπαθητική έχει βάση.

Με τόση φασαρία, απαιτείται πραγματικά καθαρό μυαλό για να παρατηρηθεί ότι ακόμα και αν το πείραμα του Benveniste ήταν σωστό, δεν αποτελεί επιβεβαίωση του Νόμου των Απειροελάχιστων, αλλά διάψευση! Όπως πολύ σωστά -και προς τιμήν του- παρατηρεί ο Γιώργος Βυθούλκας, κορυφαίος εν ζωή κλασικός ομοιοπαθητικός και τιμημένος με το Εναλλακτικό Βραβείο Νόμπελ, ο Νόμος των Απειροελάχιστων λέει ότι το αραιωμένο διάλυμα θα έπρεπε να θεραπεύει την αλλεργία και όχι να την προκαλεί!

Συνεπώς, αν αγνοήσουμε τις υποκειμενικές εντυπώσεις των οπαδών της ομοιοπαθητικής, ο Νόμος των Απειροελάχιστων μένει:

1. Με θεωρητική θεμελίωση βασισμένη στην (λανθασμένη) υπόθεση της άπειρης διαιρετότητας της ύλης.
2. Με μοναδική πειραματική τεκμηρίωση ένα αμφίβολο πείραμα που για την ακρίβεια τον... διαψεύδει!

Έχω την εντύπωση ότι αυτό δε λέγεται "νόμος", αλλά "θρησκευτική πεποίθηση". Και δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις per se. Έχω πρόβλημα με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις που δικαιολογούν το να συσκευάζεται καθαρό νερό σε μπουκαλάκια που λένε 'φάρμακο' και να πωλείται για $20 τα 15ml, ή αν προτιμάτε $1320 το λίτρο[*], ειδικά αν η αγορά χρηματοδοτείται από τους φόρους μου (όπως είχαν την ατυχία να τους συμβαίνει οι Ελβετοί για 5 δοκιμαστικά χρόνια μέχρι τον προηγούμενο Ιούνιο).

2b continued...

[*] αυτό κυρίες και κύριοι είναι επιτυχημένη αλχημεία: Μετατροπή νερού σε χρυσό.

materia medica et hocus pocus [1]

Λοιπόν το σωστό να λέγεται: αν έχει κάτι καλό η ομοιοπαθητική, είναι η εξατομικευμένη αντιμετώπιση του ασθενούς. Δεν είναι μικρό πράγμα ο γιατρός σου να ενδιαφέρεται ακόμα και για αυτά που σε στεναχωρούν. Μερικοί μάλιστα έχουν ανάγκη μόνο για αυτό. Στην πραγματικότητα οι καλοί γιατροί εδώ και χιλιάδες χρόνια εφαρμόζουν αυτήν ακριβώς την αντιμετώπιση. Θα συμφωνήσω με τον Egger ότι ήρθε πια ο καιρός οι κλασικοί γιατροί να συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να γίνουν λίγο πιο ανθρώπινοι και ζεστοί.

Χάρη στην ολιστική αντιμετώπιση, η ομοιοπαθητική έχει συσσωρεύσει έναν αρκετά εντυπωσιακό όγκο γνώσης. Για παράδειγμα ένας ομοιοπαθητικός, αντιμέτωπος με κάποιο αλλεργικό σύμπτωμα, μπορεί να δώσει απλές διατροφικές συμβουλές που θα το εξαλείψουν. Αυτό ισχύει για οποιοδήποτε σύστημα ιατρικής: κανένα δεν είναι 100% άχρηστο και στην πραγματικότητα τα περισσότερα κάνουν καλά κάμποσα πραγματάκια. Τα λαϊκά γιατροσόφια με βάση τα βότανα για παράδειγμα έχουν αρκετά εντυπωσιακό ποσοστό εγκυρότητας. Αν έχεις αφιερωθεί με ειλικρινή διάθεση στη θεραπεία των ανθρώπων, τελικά έχεις και ειλικρινή διάθεση να παρατηρήσεις και να μάθεις από τα λάθη σου με αποτέλεσμα τη συσσώρευση γνώσης.

Και στο κάτω-κάτω, ο ιδρυτής της ομοιοπαθητικής δεν ήτανε κανένας μαλάκας. Είναι π.χ. ο ίδιος που εισήγαγε την καραντίνα σαν εργαλείο αποτροπής επιδημιών στην Πρωσσία. Ούτε η κλασική ιατρική του καιρού του ήταν κάτι το τρομερά επιστημονικό: δεισιδαίμονες σφάχτες ήτανε οι περισσότεροι. Αν η κλασική ιατρική, ξεκινώντας από αυτό το επίπεδο, έχει φτάσει σε 200 χρόνια να συζητά τη δημιουργία τεχνητών οργάνων από βλαστοκύτταρα, καθόλου περίεργο που και η ομοιοπαθητική έχει πετύχει κι αυτή κάτι, παρά τις προβληματικές θεμελιώδεις παραδοχές της.

Θα δευκρινίσω πρώτα κάτι: σε όλο το διάστημα της ύπαρξής της, η ομοιοπαθητική είναι χωρισμένη σε δύο, σαφώς διακριτές σχολές. Υπάρχουν οι "επιστημονικοί", που γενικά θεωρούν πως η ομοιοπαθητική θα έπρεπε να είναι συμβατή με την κλασική ιατρική (ουσιαστικά ένας υποκλάδος) με κύριους εκφραστές τους Robert Dangeon και Richard Hughes. Υπάρχουν από την άλλη οι "μεταφυσικοί", που στηρίζονται κυρίως στην σχεδόν θρησκευτική ανάγνωση των Βιβλίων του Μεγάλου Δασκάλου, με έτερο (ή, για πολλούς, σημαντικότερο) Μεγάλο Δάσκαλο τον James Tyler Kent. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της δεύτερης είναι η εχθρότητα των οπαδών της (όχι αναγκαστικά των επαγγελματιών της, εν μέρει και λόγω του πραγματισμού που υπαγορεύουν οι ευθύνες τους) προς την κλασική ιατρική, πράγμα λογικό αν λάβουμε υπόψη μας το χαρακτήρα της σαν σχεδόν πλήρες σύστημα πεποιθήσεων.

Σήμερα οι δυο σχολές αντιπροσωπεύονται από την "πολύπλοκη ομοιοπαθητική" (που εξασκείται κυρίως στη Γερμανία), ένα παρακλάδι ουσιαστικά της φυτοθεραπείας (το λέω καλά; Είναι τέλος πάντων αυτό που χρησιμοποιεί βότανα) και την "κλασική ομοιοπαθητική", που βασικά...
...που βασικά είναι η Ομοιοπαθητική στην οποία έχετε 99% πιθανότητες να πέσετε.

Ο εξορκισμός της Έμιλυ Ρόουζ

Λοιπόν, έχει κάτι τρομαχτικές φάτσες σε 7-8 σκηνές και αυτό είναι όλο. Καλύτερα να είχα δώσει 7.5 ευρώ για να αγοράσω βιντεοκασέτες με μαγνητοσκοπημένες εκπομπές τελεμάρκετινγκ. Σαφώς λιγότερο βαρετές ή ενοχλητικές.

Το Πολυτεχνείο μπορεί και να μη ζει

Αλλά σίγουρα εξακολουθεί να τσούζει αυτούς που πάντοτε ήταν με τη μεριά του θανάτου. Τους γνωστούς φιλήσυχους νοικοκυραίους που κοιτάνε πάντα τη δουλίτσα τους. Και ξεχνάνε να ζήσουν.

Αλλιώς δεν εξηγείται τέτοια λύσσα εκ μέρους των παραπάνω συμπαθών πρωτόζωων για το ότι δεν έγιναν τουλάχιστον Τσε Γκεβάρα (δηλαδή συνεπείς μέχρι το τέλος[*] και νεκροί) όλοι όσοι ήταν εκεί μέσα.

Άντε και γαμηθείτε ρε. Ακόμα και η Δαμανάκη, είχε τουλάχιστον στα 50 της κάτι αξιόλογο να απαρνηθεί. Όχι ότι έκανε καλά που το απαρνήθηκε, αλλά τέλος πάντων έκανε κάτι, κάποτε.

Εσείς; Μια ζωή στο κλουβί, να κακολογείτε αυτούς που προσπάθησαν, έστω και για μια στιγμή να βγουν πετώντας.

[*] εννοείται: συνεπείς στο αντιπρότυπο του αριστερού επαναστάτη που έχει κατασκευάσει για να μην κουράζει το μυαλό του ο τυπικός μίζερος μικροαστός. Ζήτημα αν υπήρχαν 10 τέτοιοι στο Πολυτεχνείο.

"Δεν ασχολούμαι με τα γήινα"

Τσκ τσκ τσκ...

Το ψέμμα είναι αμαρτία, man.

Είμαι ένας ιδιώτης πρωτόβουλος

Ξεκινάμε Οίκο Λογισμικού (ελληνιστί Software House) με έναν φίλο μου. Έχει κάνει πολύ καλή προεργασία: έχει στήσει γραφείο, συνδέσεις, υλικό και λογισμικό, μέχρι και πελάτες μας έχει βρει. Και ένα γραφίστα που θα μας κάνει τα γραφικά. Και επειδή είμαστε και οι δύο @@τοι προγραμματιστές (και ο γραφίστας μας @@τος γραφίστας), θα τους σκίσουμε όλους.

Yey!

:)

(πρέπει να είναι η τυχερή μου μέρα)

strange loop

Πολλή κοινωνικοποίηση τώρα τελευταία => ελάχιστος καιρός για βαρετά πράγματα.

Επίσης πακετώνεται κόσμος γύρω μου. Δηλαδή κοντινά μου άτομα. Είναι πραγματικά το μόνο πράγμα που μπορεί να με στενοχωρήσει. Με όλα τα άλλα δεν έχω πρόβλημα. Αλλά το φιλοσόφησα και κατέληξα ότι μεγαλώνοντας, είναι αναπόφευκτο να ζήσεις και λίγη (ή πολλή) δυστυχία. Θα δούμε. Για την ώρα έχω κολλήσει με το Dacota των Stereophonics. Το αφιερώνω σε όλους τους φίλους μου. Νομίζω πως περιγράφει με ακρίβεια την κατάστασή μας.

Άσχετο: αν σας πλησιάσει κανένας τσόγλανος από αυτούς που πουλάνε εξωτικούς χυμούς αδυνατίσματος και αρχίσει να σας μιλάει για τις ευεργετικές επιπτώσεις της γκουαρανίνης που δρα απευθείας στα επινεφρίδια σταθεροποιώντας τα επίπεδα της αδρεναλίνης, σε αντίθεση με την καφεΐνη η οποία απλά τσιτώνει, πείτε του του απατεώνα ότι "καφεΐνη" και "γκουαρανίνη" είναι διαφορετικά ονόματα της ίδιας ακριβώς ουσίας οπότε η κοινή λογική λέει ότι έχουν και τις ίδιες ακριβώς ιδιότητες οπότε να πάει να γαμηθεί.

(επειδή είμαι φίλος και οι φίλοι πρέπει να στηρίζουν τους φίλους τους, αναγκάστηκα να παρακολουθήσω σεμινάριο γνωστής πυραμίδας που σου υπόσχεται να γίνεις ζάπλουτος, τίγκα στην ενέργεια και με ιδανικό βάρος κι όλα αυτά πίνοντας [και κυρίως πουλώντας] κάτι φρουτόκρεμες.

Τέλος πάντων, απαξιώ να ασχοληθώ περισσότερο για την ώρα, αλλά θα πω ότι ο "γκουρού" του σεμιναρίου ήταν σωστός: μόνο κάποιος αρκετά αφελής ώστε να πιστέψει τους εξωφρενικούς ισχυρισμούς του είναι και κατάλληλο θύμα για άρμεγμα, οπότε οι εξωφρενικοί ισχυρισμοί είναι σωστό και όχι λανθασμένο μάρκετινγκ όπως αφελώς θεώρησα στην αρχή.)

Για τα υπόλοιπα (Γαλλίες και Φαλούτζες) τα είπαν άλλοι. Δε νομίζω πως θα μπορούσα να προσθέσω κάτι ουσιώδες.

Στα επουσιώδη λοιπόν, θα πω ότι ΙΜΗΟ ο Χατζηνικολάου στο δελτίο ειδήσεων του Alpha όπου παρουσίασε το θέμα με τα χημικά, είπε ένα μικρό ψεμματάκι: ότι διαλέξανε τις λιγότερο σοκαριστικές σκηνές από το ιταλικό ντοκυμαντέρ. Κατά τη γνώμη μου διαλέξανε μόνο τις σοκαριστικές σκηνές: δεν άφησαν ούτε μισό καμένο πτώμα που να μην το δείξουν.

Εγώ πάντως δε σοκαρίστηκα. Δε σοκάρομαι από το θέαμα πτωμάτων (ούτε καν από κοντά), γιατί δε σοκάρονται και τα ίδια τα πτώματα: ό,τι και να έπαθαν, ησύχασαν πλέον.

Σοκαριστικό είναι μάλλον το θέαμα της μετατροπής ενός ανθρώπου σε πτώμα. Στην προφανή ερώτηση "τι είδους άνθρωποι ρίχνουν σε άλλους ανθρώπους μια πούδρα που τους καίει μέχρι το κόκκαλο χωρίς να σβήνει με κανέναν απολύτως τρόπο", η -όχι και τόσο προφανής- απάντηση είναι "απόλυτα φυσιολογικοί άνθρωποι σαν εσάς και εμένα και να μας χαιρόμαστε".

Καλή εβδομάδα.

quicky

Α Μ Η Ν!

(όποια θεότητα είναι υπεύθυνη, παρακαλείται να περάσει από το ταμείο για την αμοιβή της)

a tribute to my broken links (pt. 1)

Γενικά θεωρώ πως με την προφανή εξαίρεση λογοτεχνικών κειμένων, όσο πιο άχρηστη είναι μια πληροφορία τόσο πιο σκληρά προσπαθεί να την προστατέψει ο δημιουργός της.

[η μητέρα όλων των παραδειγμάτων
...και το αποπαίδι της]

Τελευταία λοιπόν έχει γίνει της μοδός να εισάγεται σε διάφορα site ένα σκριπτάκι των 5 γραμμών που υποτίθεται ότι απενεργοποιεί το copy & paste.

Στην πραγματικότητα αυτό που κάνει είναι να "βουλώνει" το ποντίκι, κάνοντας το onMouseDown event (ή, προκειμένου για browser-τρισάθλιο προϊόν των μονοπωλίων το onSelectStart event) να επιστρέφει false.

Αυτήν την κίνηση τη θεωρώ εξόχως αγενή, γιατί ουσιαστικά καταργεί το ποντίκι και πάει την αλληλεπίδραση των χρηστών με τον υπολογιστή τους 20 χρόνια πίσω. Επίσης από πλευράς παρεχόμενης ασφάλειας είναι επιεικώς τρισάθλια.

Anyway, σε περίπτωση που βρεθείτε σε ένα τέτοιο site και παρ' όλο που σας απαγορεύεται να χρησιμοποιήσετε το ποντίκι θέλετε να κάνετε copy & paste, υπάρχουν οι εξής τρόποι (και πιθανόν και άλλοι) :

1. [του τεμπέλη] δεξί κλικ -> select all, δεξί κλικ -> copy. Το paste αφήνεται ως άσκηση.
2. [του τεμπέλη που του έχουν απενεργοποιήσει και το δεξί κλικ] shift+F10->select all, υποθέτω πως ξέρετε τι πρέπει να κάνετε μετά.
3. [του γνώστη πληκτρολόγησης] πατάμε tab. Κάθε φορά που πατάμε tab, "επιλέγεται" ένα από τα links της σελίδας (το οποίο btw μπορούμε να ανοίξουμε με Enter). Τέλος πάντων, όταν βρεθούμε σε link που να είναι κοντά στο κειμενο που θέλουμε να κάνουμε copy, και κρατώντας το shift πατημένο, πατάμε είτε το αριστερό είτε το δεξί βελάκι ώσπου να επιλεγεί το κείμενο που θέλουμε.
4. [του γνώστη Internet] επιλέγουμε View Page Source από το μενού του browser μας. Ο κώδικας της σελίδας (με όλο το περιεχόμενό της) μας ανοίγει σαν απλό HTML κείμενο, από το οποίο φυσικά μπορούμε να κάνουμε copy ό,τι θέλουμε. Ο τρόπος αυτός έχει το επιπρόσθετο πλεονέκτημα ότι αντιγράφουμε πλήρη κώδικα HTML, με τις πληροφορίες μορφοποίησης και τα όλα του.
5. [του μπλογκόβιου] ανοίγουμε από το browser μας το atom feed του blog. Ουσιαστικά είναι σχεδόν το ίδιο με το view source. Στο blogger το atom feed βρίσκεται πάντα στο http://[όνομα blog].blogspot.com/atom.xml. Προφανές μειονέκτημα ότι αυτό μπορούμε να το κάνουμε μόνο για τα τελευταία 5-10 άρθρα που περιλαμβάνονται στο atom feed.
6. [του power user] απενεργοποιούμε τη JavaScript για το site που μας ενδιαφέρει. Πιθανόν να προκαλέσει κάποιες δυσλειτουργίες στη σελίδα.
7. [του wannabe χάκερ] κάνουμε save τη σελίδα, ανοίγουμε τον κώδικά της και αφαιρούμε το κωλοσκριπτάκι που μας ενοχλεί.
8. [του χάκερ] μόλις φορτώσει η σελίδα, πληκτρολογούμε στο browser τη "διεύθυνση"
   javascript:void(document.onmousedown=null) (για ΙΕ: αντί για onmousedown βάλτε onselectstart). Αυτό ήταν: η σελίδα ξαναέγινε ανθρώπινη.

(ΠΡΟΣΟΧΗ: αν σας απαγορεύεται το copy & paste από την άδεια χρήσης, πολύ απλά μην κάνετε copy & paste, δεν είμαστε νεοχρήστες εμείς να μη σεβόμαστε αυτά τα πράγματα. Επίσης το παρόν ποστ είναι νομίζω προφανές ότι γράφτηκε για πληροφοριακούς λόγους: αν θες να προστατέψεις κάτι, η Javascript δεν είναι ο καλύτερος τρόπος να το κάνεις και νομίζω ότι το έδειξα πολύ καθαρά. Kids, don't try this at home.)

The Constant Gardener

Εργάρα[*]. Επόμενη ταινία στη λίστα ο "εξορκισμός της πωστηνλένε".

[*] Όποιος διαφωνεί είναι μαλάκας. Ή τουλάχιστον όποιος είναι μαλάκας διαφωνεί, γιατί διάβασα κάτι κριτικές θεατών στο Αθηνόραμα που με έκαναν να βγω απ' τα ρούχα μου. Απ' ό,τι φαίνεται το έγκλημα της ταινίας ήταν ότι τα ίδια λεφτά θα μπορούσαμε να τα δώσουμε για να εμβολιαστούν 3 αφρικανοί, οι ίδιοι τύποι βέβαια δε βρίσκουν κάτι το εγκληματικό στο να δουν μια ολωσδιόλου άσχετη ταινία στην οποία σκοτώνονται 300 άτομα αλλά έχει καλά εφέ.

fuck you anyway

Από την πρώτη μέρα που θα πάμε στο σχολίο, μας γεμίζουν το μυαλό με ψέμματα.

Το μεγαλύτερο από αυτά είναι ότι η Επανάσταση του 1821 πέτυχε.

Πούτσες.

Αφ' ενός η Επανάσταση του 1821 καταπνίγηκε πάρα πολύ επιτυχημένα από τους τουρκοαιγύπτιους και το έθνος έφτασε στο χείλος της ολοκληρωτικής βιολογικής εξόντωσης. Αν δεν αποφάσιζαν (για τους δικούς τους λόγους) οι Μεγάλες Δυνάμεις να τσακίσουν τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο και να δώσουν τέρμα στη σφαγή, στην καλύτερη περίπτωση η χώρα σήμερα θα κατοικούνταν από Άραβες έτοιμους να σφάξουν στο γόνατο όποιον τολμούσε να ισχυριστεί ότι δεν είναι απόγονοι του Περικλή. (πράγμα που δεν απέχει και πολύ από την τωρινή πραγματικότητα εδώ που τα λέμε...)

Τέλος πάντων, το "τη γλιτώσαμε από κωλοφαρδία" στην επίσημη "Ιστορία"[+] το ονομάζουμε "νικήσαμε" -γενικό χαρακτηριστικό του πληθυσμού αυτό, δεν είναι τυχαίο που το 63% είναι Γάβροι (υπάρχει και άλλο ένα 3% φυσιολογικών ανθρώπων που υποστηρίζουν τον Ολυμπιακό, δεν πρέπει να τους μπερδεύουμε). Υποθέτω πως σε μια αρκούντως απλουστευτική θεώρηση της ιστορίας, το τελικό αποτέλεσμα είναι περίπου το ίδιο.

Αλλά τι "νικήσαμε";

Απελευθερωθήκαμε;

Από τους Τούρκους σίγουρα.

Μόνο που δεν ήταν οι Τούρκοι οι δυνάστες μας. Οι Τούρκοι ήταν απλά οι μέτοχοι (με limited liability) στην επιχείρηση αρμέγματός μας. Το ΔΣ της επιχείρησης αποτελούνταν από την Εκκλησία και τους κοτζαμπάσηδες. Τους θεματοφύλακες της Παράδοσης και των Ιερών και Οσίων. Σε αυτούς πληρώναμε φόρους. Αυτοί μας γαμούσαν αν δεν τους πληρώναμε. Οι Τούρκοι το πολύ-πολύ να έκαναν καμία βόλτα για να δουν αν δουλεύει καλά το μαγαζί, αν οι μετοχές τους αβγατίζουν σωστά.

Η Επανάσταση έγινε πρωτίστως ενάντια σε αυτήν την κατάσταση. Διότι αν οι Έλληνες (και οι Αρβανίτες και οι Βλάχοι) τα περνούσαν μια χαρά και δεν είχαν π.χ. τον κοτζαμπάση να διατάζει τη χήρα με τα τρία ορφανά να πουλήσει το ένα στα σκλαβοπάζαρα για να βγάλει το φόρο, σιγά μην επαναστατούσαν. Μαλάκες ήτανε; Και η αλήθεια είναι πως όσοι Έλληνες τα περνούσαν μια χαρά (π.χ. οι προαναφερθέντες κοτζαμπάσηδες και ο προαναφερθείς ανώτερος κλήρος) δεν την πολυήθελαν την επανάσταση. Για την ακρίβεια ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο ίδιος που οι μύθοι θέλουν να σηκώνει το λάβαρο, εκεί γύρω στις 15 Μαρτίου 1821 έριξε ένα χεσίδι πρώτης τάξεως στον Παπαφλέσσα που είχε περίεργες ιδέες για το ξεσήκωμα των παρακατιανών και την ανασάλευση της τάξης και της ηθικής.

Φυσικά υπάρχει ένα άνω όριο στο πόσο μπορείς να διατηρείς μια απαράδεκτη κατάσταση. "A hungry mob is a angry mob". Και η Επανάσταση έγινε, σε πείσμα της Παράδοσης και των Ιερών και Οσίων. Οπότε θέλοντας και μη ακολούθησαν και οι δυνάστες. Αν έχεις ένα κοπάδι πρόβατα και αρχίζει να τρέχει, είναι καλή ιδέα να μπεις μπροστά. Αργά ή γρήγορα θα μπορέσεις να τα καθοδηγήσεις.

Κάπως έτσι η Εκκλησία από δυνάστης έγινε πρωτοπόρος στον Αγώνα. Κάπως έτσι οι κοτζαμπάσηδες εξακολούθησαν να μας κυβερνάνε. Κάπως έτσι η αστική ελληνοαλβανική δημοκρατία με τις δύο επίσημες γλώσσες και τις δύο επίσημες θρησκείες[*] που οραματίζονταν οι Φιλικοί και ο Κολοκοτρώνης μια κατέληξε τεράστια οικογένεια καθαρών Ελλήνων, με το μπαμπά και τη μαμά να προσέχουν μη μας βρωμίσει κανένας το μυαλό. Γιατί το να διαφωνείς με αυτούς που σε κυβερνάνε είναι πολιτική θέση ενώ το να διαφωνείς με τα Ιερά και τα Όσια είναι προδοσία και ανηθικότητα.

Μην έχετε καμία αμφιβολία: μας κυβερνάνε ακόμα. Οι παλιοί κοτζαμπάσηδες (π.χ. οι Μανιάτες) και οι παλιοί δεσποτάδες. Οι τουρκογέροντες όπως τους έλεγε ο λαός (και όχι δημογέροντες όπως τους λένε τα σχολικά μας βιβλία). Δεν είναι πάντα κακοί. Δεν είναι καν υπερβολικά κακοί. Ας πούμε η Εκκλησία έχει δώσει στο κράτος κάποια ακίνητα. Το μυστικό ενός επιτυχημένου δυνάστη είναι να φέρεται αρκετά δίκαια στα αντικείμενά του, αυτό τουλάχιστον τους έμεινε σαν δίδαγμα από το πάθημα του '21. Και εξάλλου κατά καιρούς εμφανίζονται και πιο ισχυροί ανταγωνιστές που αρπάζουν ένα κομμάτι από την πίτα: επιχειρηματικά συμφέροντα, αμερικάνοι, εγγλέζοι, ισχυροί νεοεμφανιζόμενοι πολιτικοί (που καθιερώνουν στη συνέχεια τα δικά τους τζάκια, τις δικές τους υπο-δυναστείες).

Αλλά αν το δούμε απλά: το 1820 πληρώναμε φόρους. Ένα ποσοστό πήγαινε σαν κέρδος στο ΔΣ, τους κοτζαμπάσηδες και τους παπάδες και το υπόλοιπο στο οθωμανικό κράτος να το κάνει ό,τι θέλει. Σήμερα πληρώνουμε φόρους. Ένα ποσοστό πάει σαν κέρδος στους πολιτικούς και τους παπάδες και το υπόλοιπο στο ελληνικό κράτος να το κάνει ό,τι θέλει (κυρίως να το μοιράσει στους παρατρεχάμενους που έχουν φτάσει να μετρούν αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες).

Τι έχει αλλάξει; Ότι δεν είμαστε πλέον υποχρεωμένοι να πουλήσουμε την κόρη μας για σκλάβα αν δεν έχουμε να πληρώσουμε; Κι όμως είμαστε. Απλώς το περιτύλιγμα έχει αλλάξει. Όλα είναι λίγο πιο λάιτ, αλλά η ποιότητα είναι η ίδια.

Ο λόγος που μας δυναστεύουν είναι ότι κυριαρχούν στο μυαλό μας. Μεθοδικά και από την πρώτη μέρα της Επανάστασης μας έχουν πείσει ότι στο πρόσωπό τους συμπυκνώνεται ό,τι έχουμε ιερό σε αυτή τη ζωή. Ότι δεν υπάρχει πιο γνήσιος θεματοφύλακας της ελληνικής παράδοσης από τους άκαπνους ιεράρχες, ότι δεν υπάρχουν πιο καλές οικογένειες στη χώρα από αυτές που μας κυβερνάνε. Ότι η τιμή τους και η υπόληψή τους είναι τιμή μας και υπόληψή μας. Ότι η ηγεσία τους είναι αναπόφευκτη γιατί βρισκόμαστε σε μία διαρκή και ακαθόριστη πολιορκία από διάφορους εχθρούς που επιβουλεύονται... τα ιερά και τα όσια που κάνουν την ηγεσία τους αναπόφευκτη!! Ότι ο Κολοκοτρώνης και ο Παπαφλέσσας πολέμησαν για αυτό το πράγμα -δεν υπάρχει Θεός, αν υπήρχε θα τους κεραυνοβολούσε!

Και είπαμε, ο δυνάστης μπορεί να μην είναι παράλογος, αλλά παραμένει δυνάστης. Δεν αστειεύεται αν τον θίξεις.

Έτσι, ομόφωνα(!) έκλεισε ο ραδιοφωνικός σταθμός BEST. Γιατί ενόχλησε το δυνάστη. Και ενόχλησε τις πνευματικές αλυσίδες που ο δυνάστης έχει εγκαταστήσει στα μυαλά των περισσοτέρων από εμάς και άρα και των μελών μιας ανεξάρτητης αρχής. Γιατί δε θέλω να πιστέψω ότι η ανεξάρτητη αρχή εκτέλεσε απ' ευθείας εντολές των κοτζαμπάσηδων.

Το ότι πολλοί άνθρωποι βρίσκουν φυσιολογικό να υπάρχει ένα συμβούλιο που αποφασίζει ποιες απόψεις (γιατί δε συζητάμε ακριβώς για προβολή τσόντας στις 2 το μεσημέρι) επιτρέπονται και ποιες όχι , και ακόμα χειρότερα το ότι πολλοί άνθρωποι συμφωνούν με την απόφαση, απλά κάνει χειρότερα τα πράγματα. Δείχνει ότι 185 χρόνια μετά την Επανάσταση, μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας ζει ακόμα στην οθωμανική εποχή. Ή και στη Βυζαντινή. Ή και στην αρχαία, αναλόγως το παραισθησιογόνο τρυπάκι. Πάντως δε ζούνε στο 2005, ούτε ζούνε στην Ευρώπη, ούτε ζούνε σε μια δημοκρατία. Και δε θέλουν να ζούνε. Τους αρκεί να μην διαμαρτύρονται οι πνευματικές αλυσίδες τους.

Δεν αισθάνομαι ελεύθερος. Μέχρι χθες αισθανόμουν ότι ζω σε μία χώρα που με όλα τα κακά της και τις ατέλειές της ήταν δημοκρατική και είχε κυβερνώντες και πολίτες, όχι φεουδάρχες και δουλοπάροικους και -φυσικά- Ιερά Εξέταση. Αλλά σήμερα ειλικρινά δεν αισθάνομαι ελεύθερος. Αισθάνομαι αντικείμενο, πρόβατο για άρμεγμα ενός ανελεύθερου καθεστώτος που χθες έκανε ωμή επίδειξη δύναμης. Δε σας κρύβω ότι φοβάμαι και λίγο. Πού θα σταματήσουν αν έχουν τη δύναμη να κλείνουν έναν ολόκληρο σταθμό επειδή ένας δημοσιογράφος αναφέρθηκε σε ένα πασίδηλο γεγονός για την Εκκλησία;

Έχουμε χούντα μάγκες. Μπορεί να είναι λάιτ, μπορεί να προκύπτει από τη συνδυασμένη θέληση της πλειοψηφίας, αλλά παραμένει χούντα. Γιατί σε μια δημοκρατία δεν είναι δυνατόν να κλείνει ένας σταθμός επειδή τόλμησε να ενοχλήσει το Δυνάστη (όχι μόνο με την επίμαχη εκπομπή πάω στοίχημα, αλλά και με τον αμιγώς δυτικότροπο τρόπο ζωής που προωθεί) και είναι αρκετά αδύναμος και χωρίς τους απαραίτητους πάτρωνες ώστε να αποφύγει τις συνέπειες. Και το ίδιο βράδυ οι μεγαλοδημοσιογράφοι αγκαλίτσα με τους πολιτικούς να συζητούν πολιτισμένα για το πόσο καλά τα έχουν βρει! Έχουμε τη χούντα των προβάτων. Προβατοκρατία.

Δεν είναι 1973, είναι 2005. Δεν έχουμε τον ερασιτεχνικό σταθμό των ελεύθερων φοιτητών, αλλά τον Best Radio 92.6. Το σύνθημά μας δεν είναι "ψωμί-παιδεία-ελευθερία" αλλά "fuck you anyway". Και στα μικρόφωνα ομολογουμένως είναι διάφοροι τρέντι "χαπάκηδες" και όχι η Δαμανάκη[&]. Αντίστοιχα απέναντί μας δεν έχουμε -ακόμα- τανκς και δολοφονικούς μπάτσους, αλλά ένα κατεστημένο που στραγγαλίζει χωρίς σημάδια βίας. Ομολογουμένως τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά.

Και τόσο το καλύτερο ρε παράσιτα.

Δε θα σας περάσει.

Fuck you anyway.

ΥΓ: κανονικά σήμερα τρέχω και δε φτάνω. Έχω να διαβάσω πάνω από 10 papers. Αλλά τα πάντα σε αυτή τη ζωή είναι θεμα προτεραιοτήτων και αξιοπρέπειας. Και αφήνω σε άλλους, πιο ευηπόληπτους την "τιμή" να ασχολούνται με τα διαβάσματά τους όταν στη χώρα τους βιάζεται η Δημοκρατία.

[*] ελληνική και αλβανική, ορθοδοξία και ισλάμ αντίστοιχα για όποιον ενδιαφέρεται. Βγάλτε τώρα τον Κολοκοτρώνη ανθέλληνα ρε τσόγλανοι!
[+] αυτή που δεν έχει και δεν ξέρει κανένας άλλος εκτός από τους διάφορους Παπαθεμελήδες και τους οπαδούς τους
[&] άρα ξεκινάμε με πλεονέκτημα