Όσο κι αν προσπαθήσαμε, δεν καταφέραμε να ξεγελάσουμε κανέναν.
1ον αυτό που περνάμε δεν είναι Χριστούγεννα, είναι μια άχρονη δίνη στην οποία έχουμε οικειοθελώς παγιδευτεί, πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχουμε κανέναν να κατηγορήσουμε για το κατάντημά μας πέρα από τον ίδιο μας τον εαυτό.
2ον δεν έχει νόημα να υποκρινόμαστε, κάτω από το χίππικο περιτύλιγμα που επιμελώς υφαίνουμε από την Παρασκευή, αχνοφαίνονται τα σάπια πλοκάμια της μικροαστίλας.
Η αλήθεια είναι πολύ πικρή αλλά ποτέ δε διστάσαμε μπροστά σε κάτι τέτοια. Καιρός να βροντοφωνάξουμε το τέλος της υποκρισίας:
Είμαστε τέσσερα τρομαγμένα ποντικάκια που φοβούνται τους κλέφτες.
Το ζήτημα φυσικά τέθηκε σε ψηφοφορία. Ακούστηκαν όλες οι απόψεις και ο καθένας εξέθεσε με τον καλύτερο τρόπο την κοσμοθεωρία του. Κατόπιν, με ψήφους 2 υπέρ και 2 λευκές, εγκρίθηκε πανηγυρικά το σχέδιο δράσης.
Θα χωριστούμε σε δύο ομάδες, την Team A και την Team B. H Team A αποτελείται από εμένα, το Τζίσους και τη Μ13. H Team B αποτελείται από τον Ερρίκο, το Ρούντι και τον Κένι (νοερά). Ρόλος της Team A είναι να καθήσει αραχτή στη ζεστή σαλονάρα μπροστά από το τζακουλίνι και να προσπαθήσει να μην ασχολείται καθόλου με τα τρομερά πράγματα που συμβαίνουν Εκεί Έξω. Αντιθέτως θα πρέπει τα μέλη της να έχουν καθαρό μυαλό προκειμένου να μπορούν να απαντήσουν σε καίρια ερωτήματα για το μέλλον της χρονοδίνης μας. Ήτοι: λειτουργεί ο ελληνικός καφές σαν υποκατάστατο του καφέ φίλτρου, αν ο δεύτερος έχει τελειώσει;
Η Team B αντιθέτως έχει ως ρόλο της το να κάτσει έξω στο κρύο και να λειτουργήσει ως ζωντανό ανάχωμα στις επιθέσεις των πολιορκητών μας. Τα μέλη της δε θα διστάσουν να προβάλλουν το ίδιο τους το σώμα σαν εμπόδιο στα ψυχρά και κοφτερά μαχαίρια του εχθρού δίχως στιγμή να λογαριάσουν την προσωπική βολή τους. Είναι πραγματικά αξιοζήλευτη η αυτοθυσία τους, για να μη μιλήσω για τον ηρωισμό τους. Και στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς αυτό: μας έκλεψαν όλη τη δόξα τα μουνιά. Ενώ εμείς προσφέρουμε τα μυαλά μας και κάνουμε όλο το βαρετό paperwork, χωρίς το οποίο όμως να δούμε αν θα τους ήξερε η μαμά τους τους κ.κ. "ήρωες"!
Στο περιθώριο αυτών των σημαντικών εξελίξεων συζητήθηκαν κάποια δευτερεύοντα ζητήματα. Πρώτον η εμπορικότητα. Δεύτερον το Πνεύμα των Χριστουγέννων. Τρίτον το γεγονός της παντελούς απουσίας ενημέρωσης για τα τεκταινόμενα στον πλανήτη (η τιβί έχει χρησιμοποιηθεί μόνο για τη θέαση προσφάτως παραχθέντων videocd με southpark). Οι απαντήσεις στις οποίες καταλήξαμε -μπορώ να πω σχετικά αβίαστα- είναι "χρώματα", "του την παίξαμε" και "σίγουρα μπορούν να τα καταφέρουν μόνοι τους για 1-2 μέρες" αντιστοίχως.
Όταν η δίνη διαλυθεί, θα έχουμε 2006 και όλα θα στροβιλίζονται με 200 χιλιόμετρα την ώρα. Δε μασάμε όμως.
27.12.05
23.12.05
21.12.05
20.12.05
η πουτάνα η μοίρα
When all is said and done, τα σημεία του πολυτονικού περιγράφουν μία προφορά των νεοελληνικών λέξεων που δεν είναι η νεοελληνική (εκτός αν προφέρει κανείς σας "τωι θεώι" και όχι "τω θεώ"). Αν περιέγραφαν την προφορά των νεοελληνικών λέξεων στα Dagbani, κανείς δε θα ασχολούνταν με την απώλεια αυτής της μαλακίας. Μόνο και μόνο επειδή περιγράφουν την προφορά των λέξεων στην Αττική Διάλεκτο (Δηλαδή Τη Γλώσσα Που Μίλούσαν Οι Έλληνες Όταν -ΚΑΙ ΚΑΛΑ- Γαμούσαν), είμαστε υποχρεωμένοι να πιάνουμε ατελείωτες συζητησούλες με τον κάθε πυροβολημένο εν έτει 2005 που λέει και ο Dark Angel.
Πάρτε το χαμπάρι: πολυτονικό = καθαρεύουσα = αττικισμός.
Και στο συλλογικό μυαλό της αναδυόμενης οντότητας που λέγεται Ελληνισμός, ο αττικισμός εδώ και 2000+ χρόνια παίζει -με αξιοζήλευτη πραγματικά σταθερότητα και συνέπεια- το ρόλο του συλλογικού Αλτσχάιμερ: άρνηση του παρόντος και ατελείωτο χάσιμο σε ένα -ως επί το πλείστον φανταστικό- ιδανικό παρελθόν.
Πάρτε το χαμπάρι: πολυτονικό = καθαρεύουσα = αττικισμός.
Και στο συλλογικό μυαλό της αναδυόμενης οντότητας που λέγεται Ελληνισμός, ο αττικισμός εδώ και 2000+ χρόνια παίζει -με αξιοζήλευτη πραγματικά σταθερότητα και συνέπεια- το ρόλο του συλλογικού Αλτσχάιμερ: άρνηση του παρόντος και ατελείωτο χάσιμο σε ένα -ως επί το πλείστον φανταστικό- ιδανικό παρελθόν.
interlude: meta
Λέει η Κωνσταντίνα να μετακράξω επειδή γίνεται της πόπης.
Το κακό είναι ότι δε μπορείς να μετακράξεις αν στο πιο κάτω επίπεδο δε βρίσκεται κάτι της προκοπής.
Ελάτε λίγο στη θέση μου. Τι είμαι; Είμαι τίποτα παραπάνω από ένα αθώο και ανυποψίαστο πιρπιρίνι που του έχουν πει ότι γίνεται της Πόπης, έχει πάρει τη λεμονάδα του και τη σακουλίτσα με τα ποπκόρν του, έχει αράξει μπροστά στην υπολογιστάρα του να χαζέψει και αντί για ποπικές καταστάσεις διαβάζει:
"αντιγραφές", "εγώ η ντίβα", "εγώ εγώ εγώ με ολίγη από BB για τηλεθέαση", "είμαι αθώα", "κακέ άνθρωπε", "wanna fuck desperately", "wanna fuck more desperately", "κοιτάξτε πόσο cool νομίζω ότι είμαι", "κακοί άνθρωποι", "τι θα γίνει με εκείνο το fuck που λέγαμε;", "πόσο μαλάκες ήταν οι πρώην μου", "οι άλλοι σαν προβολή του εαυτού μου", "βλακώδεις προλήψεις" και βέβαια "ο πιο πλάγιος τρόπος με τον οποίο ειπώθηκε ποτέ το 'θέλω να την έχει μεγάλη'".
Μετά πάει το πιρπιρίνι μας (i.e. moi) παραδίπλα και διαβάζει:
"αχαχούχα", "χιχιχιχιχι", "ΠΑΣΟΚ", "χιχιχιχι (ξανά)", "Τσαγκαρουσιάνος, free papers και blogs blogs blogs", "παλαιοκρασάς", "παλαιοκρασάς (ξανά!)", "έχουμε τετράγωνα αρχίδια εμείς", "...και γουστάρουμε", "Τσαγκαρουσιάνος, free papers και blogs blogs blogs", "ΠΑΣΟΚ", "free papers και blogs blogs blogs (παραδόξως άνευ Τσαγκαρουσιάνου)", "free papers και blogs blogs blogs", "όταν μάθω social networks μπορεί και να μην εντυπωσιάζομαι τόσο από το ότι όσο πέφτει το επίπεδο ανεβαίνει το ενδιαφέρον" και "Εγώ, ο Blogger".
Πιθανόν το πιρπιρίνι να την υποψιαστεί τη δουλειά και να κάτσει να το ψάξει επιστημονικά το θέμα. Κάνοντας π.χ. μια απλή ανάλυση στις συχνότητες των λέξεων, διαπιστώνει ότι στο 1ο site η λέξη "εγω" εμφανίζεται όχι λιγότερες από 58 φορές ενώ η λέξη "ειμαι" εμφανίζεται 73. Παραδόξως, η λέξη "εγωιστης" εμφανίζεται μόλις μία φορά, αλλά αρκεί για να βγει η περίληψη του όλου πράγματος: "εγώ είμαι εγωιστής". Και αυτό δεν είναι παρά το 1% της αλήθειας. Προτεινόμενη βιβλιογραφία.
Στο 2o site τα πράγματα είναι σαφώς λιγότερο εγωκεντρικά. Έχουμε π.χ. τη λέξη "voice" 30 φορές, ενώ τη λέξη "LiFO" μόλις 12 (ακόμα και ο "Τσαγκαρουσιάνος" την ξεπερνά με 13 αναφορές). Top of the top θα ήταν η λέξη "ΠΑΣΟΚ" με 25 συμμετοχές, αν δεν υπήρχε αυτό το εντυπωσιακό 40άρι της λέξης "Παπανδρέου". Τώρα, γιατί αυτό το διαβάζουν 1.000.000 άτομα τη μέρα; Αυτή θα ήταν μια πολύ εύλογη απορία αν δε ζούσαμε σε μία χώρα όπου το 90% ψηφίζει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και το 99,5% γελάει με τα ίδια αστεία κάθε χρόνο στις επιθεωρήσεις που παίζονται σε επανάληψη. Πάμε πάλι όλοι μαζί: σε οποιοδήποτε ζήτημα επιλογής, η πλειοψηφία έχει πάντα άδικο γιατί οι περισσότεροι είναι ΜΑΛΑΚΕΣ. Για τον πούτσο άτομα. Ελεεινά ηλίθιοι. Πώς το λένε ρε παιδί μου; Ζώα.
Εξοπλισμένο με αυτή τη γνώση το πιρπιρίνι, προχωράει παραδίπλα. Παραδίπλα, ανάμεσα σε πολύ ωραία ποστάκια με τραγουδέιρος μπορούμε να διαβάσουμε "σας τα 'λεγα εγώ", "σας τα 'λεγα εγώ", "ο σατανικός πιτσιρικός", "ο σατανικός πιτσιρίκος", "ΣΑΣ ΤΑ 'ΛΕΓΑ ΕΓΩ", "είδατε πόσο εύκολο είναι να γίνει κανείς πιτσιρίκος[*]", "σας τα 'λεγα εγώ"... you get the idea. Περιττό να πω ποια είναι η λέξη που εμφανίζεται περισσότερες φορές στο κείμενο.
Το πιρπιρίνι αποφάσισε ότι βαριέται και μέχρι ο φίλος του ο Mac να ξεκολλήσει ολίγον τι, θα πάει να ζήσει πιο cool καταστάσεις. πρέπει να καταλάβουμε όλοι τι σημαίνει να είσαι cool. cool είσαι όταν έχεις πολλές μικρές κοφτές ισοπεδωτικές προτάσεις με μίνι-παραλληρήματα υποτυπώδους σαρκασμού κάθε τόσο αυτό δίνει ένα βίαιο "δε μασάω τον πούτσο μου" ρυθμό στο λόγο σου. ειδικά αν δεν ξεκινάς τις νέες προτάσεις με κεφαλαίο. βασικά το ύφος που πρέπει να έχεις στο μυαλό σου είναι αυτό που έχουν διάφοροι καλτ ψευδοφιλόσοφοι των '90s (όπως τουλάχιστον προωθήθηκαν από το Χόλυγουντ και το MTV). δεν ξέρω αν θυμάστε ένα μαλάκα που στα βραβεία του MTV τον είχε σε ένα βιντεάκι να κοιτάζει την κάμερα θυμωμένος και να μουρμουρίζει κάτι ασυναρτησίες. ε αυτός ήταν cool. και τώρα που το σκέφτομαι αυτές δεν είναι cool καταστάσεις. είναι ακριβώς τόσο cool όσο καταφέρνεις να γίνεις αν σε παρατήσει η γυναίκα σου και μετά πιεις με τους φίλους σου στο κότερο λίγο scotch on the rocks. δηλαδή μηδέν γιατί δεν έχεις κότερο και είναι μαλακία να είσαι ένας μεθύστακας. ο μόνος cool στην όλη υπόθεση είναι η βιομηχανία ποτών που σου τα παίρνει ΠΑΛΙΟΜΑΛΑΚΑ. Κατά τα άλλα ομολογώ ότι αυτό το μπλογκ έχει αρχίσει να μ' αρέσει, ίσως γιατί αν αγνοήσεις το υφάκι δε λέει και τόσο ηλίθια πράγματα, ίσως (πιθανότερο) γιατί κι εγώ έχω γαλουχηθεί με MTV και Χόλυγουντ.
Καλά, το "Πόλεμος στον Παιδικό Σταθμό: Θρησκεία εναντίον Επιστήμης" απαξιώ να το σχολιάσω, πάντως σαν πιρπιρίνι που είμαι διασκέδασα αρκετά. Μερικοί είναι συγκροτημένοι. Οι περισσότεροι είναι ταλιμπανοειδή. Βλ. θεώρημα για τους περισσότερους λίγο πιο πάνω.
Λοιπόν πέντε λογάκια τώρα: τη θυμάστε την εντροπία που έλεγε ο Lao; Θα σας εξηγήσω ευθύς αμέσως τι είναι εντροπία. Σε οποιοδήποτε θερμοδυναμικό σύστημα έχεις ενέργεια που μπορεί να μετατραπεί σε κάτι πιο χρήσιμο (π.χ. χημική ενέργεια στα κάρβουνα που μπορεί να μετατραπεί σε θερμότητα) και έχεις και ενέργεια που μετατρέπεται πιο δύσκολα σε κάτι χρήσιμο (π.χ. τη θερμότητα που αν πας να την κάνεις ηλεκτρικό ρεύμα έχεις 80% απώλειες, πάλι σε θερμότητα). Σε κάθε σύστημα στο οποίο δεν εισάγεται αρνητική εντροπία (ενέργεια "καλής ποιότητας") απ' έξω, η εντροπία ανεβαίνει (γιατί όλες οι μετατροπές ενέργειας μέσα στο σύστημα είναι προς την κατεύθυνση της αύξησης της εντροπίας). Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι το σύστημα καταντάει μια άμορφη δυσκίνητη κι ελεεινή σούπα από σκατά που δεν κουνιέται ούτε για πλάκα. Βλέποντας τη μπλογκόσφαιρα σα θερμοδυναμικό σύστημα, τις νέες ιδέες σαν αρνητική εντροπία και την αλληλομφαλοσκόπηση σαν διαδικασία εσωτερικής ανακατανομής της ενέργειας (που είναι η πληροφορία) καταλαβαίνετε όλοι τι εικόνα μπορεί να δώσει το monitor σε 1-2 μήνες αν συνεχίσουμε να ασχολούμαστε ο ένας με τις μαλακισμένες εμμονές του άλλου. Δεν είστε άνθρωποι, (δηλαδή είστε, αλλά πρωτίστως...) είστε site. Συνειδητοποιήστε -αν γίνεται- πόσο ηλίθιο είναι ένα site να τσακώνεται με ένα άλλο site (προσοχή: όχι να διαφωνεί, έστω και σε έντονο ύφος. Να τσακώνεται.). Όταν ο Μάκης και η "Ε" μπήκαν σε πόλεμο λάσπης, σε όλους μας φάνηκε αποκρουστικό. Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι ισχύουν διαφορετικά κριτήρια για το provatos.blogspot.com και το mousici.blogspot.com για να πω ένα τυχαίο παράδειγμα; Γιατί ο Χαρδαβέλλας όταν αυτολιβανίζεται και τον λιβανίζουν οι καλεσμένοι του είναι τηλεσκουπίδι, ενώ ο Πιτσιρίκος όταν καμαρώνει για τις προτάσεις που δέχθηκε και από κάτω έχει 10 σχόλια να του λένε "είσαι ο καλύτερος" είναι το καλύτερο blog που υπάρχει; Βλακείες. Τηλεσκουπιδιάρικη συμπεριφορά το ένα, τηλεσκουπιδιάρικη συμπεριφορά και το άλλο. Με τη διαφορά ότι ο Χαρδαβέλλας έχει ένα κοινό μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων ενώ εδώ η συζήτηση γίνεται μεταξύ 1000 ατόμων maximum. Ξεκολλάτε επιτέλους, είμαι από τους πιο ανώριμους "εδώ μέσα". Άμα φτάσαμε στο σημείο να διακρίνω εγώ ότι η κατάσταση έχει καταντήσει μια ζαρωμένη πούτσα, στη θέση σας θα άρχιζα ανησυχώ λιγάκι. Και btw δε μου αρέσει καθόλου που υπάρχει αυτό το "εδώ μέσα".
Άντε γιατί έχω ξενερώσει απίστευτα. Οπότε σας γειώνω όλους και πάω να γράψω κώδικα μπας και πάρω εκείνα τα 500 ευρώ πριν τα Χριστούγεννα.
[*] και όντως είναι, δηλαδή ο Mac έχει τρομερό point στο συγκεκριμένο.
Το κακό είναι ότι δε μπορείς να μετακράξεις αν στο πιο κάτω επίπεδο δε βρίσκεται κάτι της προκοπής.
Ελάτε λίγο στη θέση μου. Τι είμαι; Είμαι τίποτα παραπάνω από ένα αθώο και ανυποψίαστο πιρπιρίνι που του έχουν πει ότι γίνεται της Πόπης, έχει πάρει τη λεμονάδα του και τη σακουλίτσα με τα ποπκόρν του, έχει αράξει μπροστά στην υπολογιστάρα του να χαζέψει και αντί για ποπικές καταστάσεις διαβάζει:
"αντιγραφές", "εγώ η ντίβα", "εγώ εγώ εγώ με ολίγη από BB για τηλεθέαση", "είμαι αθώα", "κακέ άνθρωπε", "wanna fuck desperately", "wanna fuck more desperately", "κοιτάξτε πόσο cool νομίζω ότι είμαι", "κακοί άνθρωποι", "τι θα γίνει με εκείνο το fuck που λέγαμε;", "πόσο μαλάκες ήταν οι πρώην μου", "οι άλλοι σαν προβολή του εαυτού μου", "βλακώδεις προλήψεις" και βέβαια "ο πιο πλάγιος τρόπος με τον οποίο ειπώθηκε ποτέ το 'θέλω να την έχει μεγάλη'".
Μετά πάει το πιρπιρίνι μας (i.e. moi) παραδίπλα και διαβάζει:
"αχαχούχα", "χιχιχιχιχι", "ΠΑΣΟΚ", "χιχιχιχι (ξανά)", "Τσαγκαρουσιάνος, free papers και blogs blogs blogs", "παλαιοκρασάς", "παλαιοκρασάς (ξανά!)", "έχουμε τετράγωνα αρχίδια εμείς", "...και γουστάρουμε", "Τσαγκαρουσιάνος, free papers και blogs blogs blogs", "ΠΑΣΟΚ", "free papers και blogs blogs blogs (παραδόξως άνευ Τσαγκαρουσιάνου)", "free papers και blogs blogs blogs", "όταν μάθω social networks μπορεί και να μην εντυπωσιάζομαι τόσο από το ότι όσο πέφτει το επίπεδο ανεβαίνει το ενδιαφέρον" και "Εγώ, ο Blogger".
Πιθανόν το πιρπιρίνι να την υποψιαστεί τη δουλειά και να κάτσει να το ψάξει επιστημονικά το θέμα. Κάνοντας π.χ. μια απλή ανάλυση στις συχνότητες των λέξεων, διαπιστώνει ότι στο 1ο site η λέξη "εγω" εμφανίζεται όχι λιγότερες από 58 φορές ενώ η λέξη "ειμαι" εμφανίζεται 73. Παραδόξως, η λέξη "εγωιστης" εμφανίζεται μόλις μία φορά, αλλά αρκεί για να βγει η περίληψη του όλου πράγματος: "εγώ είμαι εγωιστής". Και αυτό δεν είναι παρά το 1% της αλήθειας. Προτεινόμενη βιβλιογραφία.
Στο 2o site τα πράγματα είναι σαφώς λιγότερο εγωκεντρικά. Έχουμε π.χ. τη λέξη "voice" 30 φορές, ενώ τη λέξη "LiFO" μόλις 12 (ακόμα και ο "Τσαγκαρουσιάνος" την ξεπερνά με 13 αναφορές). Top of the top θα ήταν η λέξη "ΠΑΣΟΚ" με 25 συμμετοχές, αν δεν υπήρχε αυτό το εντυπωσιακό 40άρι της λέξης "Παπανδρέου". Τώρα, γιατί αυτό το διαβάζουν 1.000.000 άτομα τη μέρα; Αυτή θα ήταν μια πολύ εύλογη απορία αν δε ζούσαμε σε μία χώρα όπου το 90% ψηφίζει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και το 99,5% γελάει με τα ίδια αστεία κάθε χρόνο στις επιθεωρήσεις που παίζονται σε επανάληψη. Πάμε πάλι όλοι μαζί: σε οποιοδήποτε ζήτημα επιλογής, η πλειοψηφία έχει πάντα άδικο γιατί οι περισσότεροι είναι ΜΑΛΑΚΕΣ. Για τον πούτσο άτομα. Ελεεινά ηλίθιοι. Πώς το λένε ρε παιδί μου; Ζώα.
Εξοπλισμένο με αυτή τη γνώση το πιρπιρίνι, προχωράει παραδίπλα. Παραδίπλα, ανάμεσα σε πολύ ωραία ποστάκια με τραγουδέιρος μπορούμε να διαβάσουμε "σας τα 'λεγα εγώ", "σας τα 'λεγα εγώ", "ο σατανικός πιτσιρικός", "ο σατανικός πιτσιρίκος", "ΣΑΣ ΤΑ 'ΛΕΓΑ ΕΓΩ", "είδατε πόσο εύκολο είναι να γίνει κανείς πιτσιρίκος[*]", "σας τα 'λεγα εγώ"... you get the idea. Περιττό να πω ποια είναι η λέξη που εμφανίζεται περισσότερες φορές στο κείμενο.
Το πιρπιρίνι αποφάσισε ότι βαριέται και μέχρι ο φίλος του ο Mac να ξεκολλήσει ολίγον τι, θα πάει να ζήσει πιο cool καταστάσεις. πρέπει να καταλάβουμε όλοι τι σημαίνει να είσαι cool. cool είσαι όταν έχεις πολλές μικρές κοφτές ισοπεδωτικές προτάσεις με μίνι-παραλληρήματα υποτυπώδους σαρκασμού κάθε τόσο αυτό δίνει ένα βίαιο "δε μασάω τον πούτσο μου" ρυθμό στο λόγο σου. ειδικά αν δεν ξεκινάς τις νέες προτάσεις με κεφαλαίο. βασικά το ύφος που πρέπει να έχεις στο μυαλό σου είναι αυτό που έχουν διάφοροι καλτ ψευδοφιλόσοφοι των '90s (όπως τουλάχιστον προωθήθηκαν από το Χόλυγουντ και το MTV). δεν ξέρω αν θυμάστε ένα μαλάκα που στα βραβεία του MTV τον είχε σε ένα βιντεάκι να κοιτάζει την κάμερα θυμωμένος και να μουρμουρίζει κάτι ασυναρτησίες. ε αυτός ήταν cool. και τώρα που το σκέφτομαι αυτές δεν είναι cool καταστάσεις. είναι ακριβώς τόσο cool όσο καταφέρνεις να γίνεις αν σε παρατήσει η γυναίκα σου και μετά πιεις με τους φίλους σου στο κότερο λίγο scotch on the rocks. δηλαδή μηδέν γιατί δεν έχεις κότερο και είναι μαλακία να είσαι ένας μεθύστακας. ο μόνος cool στην όλη υπόθεση είναι η βιομηχανία ποτών που σου τα παίρνει ΠΑΛΙΟΜΑΛΑΚΑ. Κατά τα άλλα ομολογώ ότι αυτό το μπλογκ έχει αρχίσει να μ' αρέσει, ίσως γιατί αν αγνοήσεις το υφάκι δε λέει και τόσο ηλίθια πράγματα, ίσως (πιθανότερο) γιατί κι εγώ έχω γαλουχηθεί με MTV και Χόλυγουντ.
Καλά, το "Πόλεμος στον Παιδικό Σταθμό: Θρησκεία εναντίον Επιστήμης" απαξιώ να το σχολιάσω, πάντως σαν πιρπιρίνι που είμαι διασκέδασα αρκετά. Μερικοί είναι συγκροτημένοι. Οι περισσότεροι είναι ταλιμπανοειδή. Βλ. θεώρημα για τους περισσότερους λίγο πιο πάνω.
Λοιπόν πέντε λογάκια τώρα: τη θυμάστε την εντροπία που έλεγε ο Lao; Θα σας εξηγήσω ευθύς αμέσως τι είναι εντροπία. Σε οποιοδήποτε θερμοδυναμικό σύστημα έχεις ενέργεια που μπορεί να μετατραπεί σε κάτι πιο χρήσιμο (π.χ. χημική ενέργεια στα κάρβουνα που μπορεί να μετατραπεί σε θερμότητα) και έχεις και ενέργεια που μετατρέπεται πιο δύσκολα σε κάτι χρήσιμο (π.χ. τη θερμότητα που αν πας να την κάνεις ηλεκτρικό ρεύμα έχεις 80% απώλειες, πάλι σε θερμότητα). Σε κάθε σύστημα στο οποίο δεν εισάγεται αρνητική εντροπία (ενέργεια "καλής ποιότητας") απ' έξω, η εντροπία ανεβαίνει (γιατί όλες οι μετατροπές ενέργειας μέσα στο σύστημα είναι προς την κατεύθυνση της αύξησης της εντροπίας). Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι το σύστημα καταντάει μια άμορφη δυσκίνητη κι ελεεινή σούπα από σκατά που δεν κουνιέται ούτε για πλάκα. Βλέποντας τη μπλογκόσφαιρα σα θερμοδυναμικό σύστημα, τις νέες ιδέες σαν αρνητική εντροπία και την αλληλομφαλοσκόπηση σαν διαδικασία εσωτερικής ανακατανομής της ενέργειας (που είναι η πληροφορία) καταλαβαίνετε όλοι τι εικόνα μπορεί να δώσει το monitor σε 1-2 μήνες αν συνεχίσουμε να ασχολούμαστε ο ένας με τις μαλακισμένες εμμονές του άλλου. Δεν είστε άνθρωποι, (δηλαδή είστε, αλλά πρωτίστως...) είστε site. Συνειδητοποιήστε -αν γίνεται- πόσο ηλίθιο είναι ένα site να τσακώνεται με ένα άλλο site (προσοχή: όχι να διαφωνεί, έστω και σε έντονο ύφος. Να τσακώνεται.). Όταν ο Μάκης και η "Ε" μπήκαν σε πόλεμο λάσπης, σε όλους μας φάνηκε αποκρουστικό. Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι ισχύουν διαφορετικά κριτήρια για το provatos.blogspot.com και το mousici.blogspot.com για να πω ένα τυχαίο παράδειγμα; Γιατί ο Χαρδαβέλλας όταν αυτολιβανίζεται και τον λιβανίζουν οι καλεσμένοι του είναι τηλεσκουπίδι, ενώ ο Πιτσιρίκος όταν καμαρώνει για τις προτάσεις που δέχθηκε και από κάτω έχει 10 σχόλια να του λένε "είσαι ο καλύτερος" είναι το καλύτερο blog που υπάρχει; Βλακείες. Τηλεσκουπιδιάρικη συμπεριφορά το ένα, τηλεσκουπιδιάρικη συμπεριφορά και το άλλο. Με τη διαφορά ότι ο Χαρδαβέλλας έχει ένα κοινό μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων ενώ εδώ η συζήτηση γίνεται μεταξύ 1000 ατόμων maximum. Ξεκολλάτε επιτέλους, είμαι από τους πιο ανώριμους "εδώ μέσα". Άμα φτάσαμε στο σημείο να διακρίνω εγώ ότι η κατάσταση έχει καταντήσει μια ζαρωμένη πούτσα, στη θέση σας θα άρχιζα ανησυχώ λιγάκι. Και btw δε μου αρέσει καθόλου που υπάρχει αυτό το "εδώ μέσα".
Άντε γιατί έχω ξενερώσει απίστευτα. Οπότε σας γειώνω όλους και πάω να γράψω κώδικα μπας και πάρω εκείνα τα 500 ευρώ πριν τα Χριστούγεννα.
[*] και όντως είναι, δηλαδή ο Mac έχει τρομερό point στο συγκεκριμένο.
16.12.05
Καταγγελία
e-na.a-na-pa-ra-to.di-ka-o-ma.to-u.ka-te.po-li-te.na.mo-po-re.
na.e-pi-le-ge.to.to-ro-po.e-ka-fa-ra-se
.ka.to.su-se-te-ma.ga-ra-fe.po-u.e-pi-te-me
u-su-tu.di-e-ti-ni-si-to-u-le-de.
ze-to.e.e-la!
ΥΓ: Όπως καταλαβαίνετε τάσσομαι ψυχή τε και σώματι υπέρ Βύρωνα[*]. Απλώς επειδή ξέρω ότι όσο παλιότερα τόσο εθνικότερα, προτίμησα τη λατινική μεταγραφή της Γραμμικής Βσαν σύστημα γραφής και τον τρόπο έκφρασης ενός αρχαιογκαγκά που ξέρω σαν τρόπο έκφρασης. Δικαίωμά μου δεν είναι; Έχετε ίσως κάποιο πρόβλημα; Άντε μην τα πάρω στο κρανίο και αρχίσω να σας απευθύνομαι σε τσακωνική διάλεκτο γραμμένη με κινέζικα ιδεογράμματα!
[*] credit για το link στις "Ανορθογραφίες", τις οποίες πληροφορώ ότι ο Βύρων έχει αναφερθεί στις μαγικές ιδιότητες της ελληνικής γλώσσας, σε παλιότερη συνέντευξή του στο "Ε" όπου υιοθετούσε 1000% το γνωστό μύθο περί Hellenic Quest(εδώ σε πιο αποδυναμωμένη version γιατί ΑΜΑ ΠΙΑ). Η αρρωστημένη πραγματικότητα πάντα ξεπερνά την αρρωστημένη φαντασία, αν και με τους αρχαιογκαγκά είναι λίγο δύσκολο να τα ξεχωρίσεις αυτά τα δύο. Η προσωπική μου θεωρία είναι ότι κάποιος ρίχνει acid στον υδροφόρο ορίζοντα της χώρας. Ίσως οι Βριλ.
na.e-pi-le-ge.to.to-ro-po.e-ka-fa-ra-se
.ka.to.su-se-te-ma.ga-ra-fe.po-u.e-pi-te-me
u-su-tu.di-e-ti-ni-si-to-u-le-de.
ze-to.e.e-la!
ΥΓ: Όπως καταλαβαίνετε τάσσομαι ψυχή τε και σώματι υπέρ Βύρωνα[*]. Απλώς επειδή ξέρω ότι όσο παλιότερα τόσο εθνικότερα, προτίμησα τη λατινική μεταγραφή της Γραμμικής Βσαν σύστημα γραφής και τον τρόπο έκφρασης ενός αρχαιογκαγκά που ξέρω σαν τρόπο έκφρασης. Δικαίωμά μου δεν είναι; Έχετε ίσως κάποιο πρόβλημα; Άντε μην τα πάρω στο κρανίο και αρχίσω να σας απευθύνομαι σε τσακωνική διάλεκτο γραμμένη με κινέζικα ιδεογράμματα!
[*] credit για το link στις "Ανορθογραφίες", τις οποίες πληροφορώ ότι ο Βύρων έχει αναφερθεί στις μαγικές ιδιότητες της ελληνικής γλώσσας, σε παλιότερη συνέντευξή του στο "Ε" όπου υιοθετούσε 1000% το γνωστό μύθο περί Hellenic Quest(εδώ σε πιο αποδυναμωμένη version γιατί ΑΜΑ ΠΙΑ). Η αρρωστημένη πραγματικότητα πάντα ξεπερνά την αρρωστημένη φαντασία, αν και με τους αρχαιογκαγκά είναι λίγο δύσκολο να τα ξεχωρίσεις αυτά τα δύο. Η προσωπική μου θεωρία είναι ότι κάποιος ρίχνει acid στον υδροφόρο ορίζοντα της χώρας. Ίσως οι Βριλ.
15.12.05
Talamasca - Zodiac
Αυτοί οι Γάλλοι δεν παύουν να με εκπλήσσουν.
(εντάξει, δεν είναι και χθεσινό αλλά εγώ σήμερα το άκουσα πρώτη φορά)
13.12.05
cra(p)
Βρήκα από το e-rooster αυτό το άρθρο, που το έχουν γράψει κάτι αρχιδάτοι οικονομολόγοι, οι οποίοι καταλήγουν πως είναι παντελώς αντιεπιστημονικό να θεωρούμε πως όταν ανεβαίνει η παραγωγικότητα των εργαζομένων πρέπει να ανεβαίνουν και οι μισθοί τους.
Μου κάνει τρομερή εντύπωση η παντελής ανικανότητά τους να δούνε το θέμα χρησιμοποιώντας κάποιο άλλο εργαλείο πέρα από την προσφορά και τη ζήτηση. Για παράδειγμα με την κοινή λογική, που λέει ότι για περισσότερη δουλειά πληρώνεις -υποτίθεται- κάπως περισσότερα λεφτά.
Ας πούμε λένε πως όταν η παραγωγικότητα των εργαζομένων αυξάνει, αυξάνει και η παραγωγή της επιχείρησης, άρα και η προσφορά που ρίχνει στην αγορά. Συνεπώς -και σε περιπτώσεις ακραία απότομης ανόδου της παραγωγικότητας- η τιμή του προϊόντος πέφτει και η αύξηση της παραγωγικότητας μειώνει το τζίρο της επιχείρησης!
Γι' αυτό το λόγο (επειδή σε μια ακραία περίπτωση που η παραγωγικότητα θα ανέβει 500.000% σε ένα χρόνο, είναι όντως πιθανό να χάσει λεφτά η επιχείρηση) θεωρούν πως δεν υπάρχει η παραμικρή απολύτως σχέση ανάμεσα στην παραγωγή ανά εργάτη και στο τζίρο ανά εργάτη.
Δέχονται δε ως μοναδικές περίπτωσεις κατά την οποία αύξηση της παραγωγικότητας συνεπάγεται και αύξηση του μισθού, διάφορες "στρεβλώσεις" που προκύπτουν από κρατική παρέμβαση, όπως π.χ. κλειστά επαγγέλματα. Μόνο τότε είναι δυνατόν όποιος δουλεύει περισσότερο να παίρνει περισσότερα λεφτά. Και βέβαια αυτό είναι ΚΑΚΟ πράγμα.
Το δικό μου ερώτημα -και ας μου συγχωρεθεί η αφέλεια μια και δεν είμαι αρχιδάτος οικονομολόγος αλλά ένας ταπεινός σκεπτικιστής- είναι: τι γίνεται αν η παραγωγή ανά εργάτη πέσει στο μηδέν; Δε μηδενίζεται και ο τζίρος ανά εργάτη; Ή στ' αρχίδια του του τζίρου, μια και όπως "αποδείξαμε" από την έτερη ακραία περίπτωση δε σχετίζεται κατά κανέναν τρόπο με την παραγωγή σε μια ελεύθερη αγορά;
Μου κάνει τρομερή εντύπωση η παντελής ανικανότητά τους να δούνε το θέμα χρησιμοποιώντας κάποιο άλλο εργαλείο πέρα από την προσφορά και τη ζήτηση. Για παράδειγμα με την κοινή λογική, που λέει ότι για περισσότερη δουλειά πληρώνεις -υποτίθεται- κάπως περισσότερα λεφτά.
Ας πούμε λένε πως όταν η παραγωγικότητα των εργαζομένων αυξάνει, αυξάνει και η παραγωγή της επιχείρησης, άρα και η προσφορά που ρίχνει στην αγορά. Συνεπώς -και σε περιπτώσεις ακραία απότομης ανόδου της παραγωγικότητας- η τιμή του προϊόντος πέφτει και η αύξηση της παραγωγικότητας μειώνει το τζίρο της επιχείρησης!
Γι' αυτό το λόγο (επειδή σε μια ακραία περίπτωση που η παραγωγικότητα θα ανέβει 500.000% σε ένα χρόνο, είναι όντως πιθανό να χάσει λεφτά η επιχείρηση) θεωρούν πως δεν υπάρχει η παραμικρή απολύτως σχέση ανάμεσα στην παραγωγή ανά εργάτη και στο τζίρο ανά εργάτη.
Δέχονται δε ως μοναδικές περίπτωσεις κατά την οποία αύξηση της παραγωγικότητας συνεπάγεται και αύξηση του μισθού, διάφορες "στρεβλώσεις" που προκύπτουν από κρατική παρέμβαση, όπως π.χ. κλειστά επαγγέλματα. Μόνο τότε είναι δυνατόν όποιος δουλεύει περισσότερο να παίρνει περισσότερα λεφτά. Και βέβαια αυτό είναι ΚΑΚΟ πράγμα.
Το δικό μου ερώτημα -και ας μου συγχωρεθεί η αφέλεια μια και δεν είμαι αρχιδάτος οικονομολόγος αλλά ένας ταπεινός σκεπτικιστής- είναι: τι γίνεται αν η παραγωγή ανά εργάτη πέσει στο μηδέν; Δε μηδενίζεται και ο τζίρος ανά εργάτη; Ή στ' αρχίδια του του τζίρου, μια και όπως "αποδείξαμε" από την έτερη ακραία περίπτωση δε σχετίζεται κατά κανέναν τρόπο με την παραγωγή σε μια ελεύθερη αγορά;
eigensemantics
Έστω ότι έχουμε τις λέξεις W1 και W2 που σε μία ιδιόλεκτο έχουν την ίδια ακριβώς ηχητική εκφορά (έστω S), είναι δηλαδή ομόηχα (και συνδέονται ετυμολογικά αλλά έχουν διαφορετικές σημασίες). Όπως το "ό,τι" και το "ότι" (που δεν είμαι σίγουρος ότι συνδέονται ετυμολογικά αλλά you get the idea).
Λοιπόν, έστω ότι σε αυτήν την ιδιόλεκτο η W1 έχει τη σημασία "κακός" (φορτισμένη συναισθηματικά) και η W2 έχει τη σημασία "μέλος της πληθυσμιακής ομάδας Χ" (δεν ενδιαφέρει ποια είναι η Χ) και είναι ουδέτερη συναισθηματικά.
Πάρτε τώρα δύο φράσεις από έναν ομιλητή της ιδιολέκτου:
1. Τι S που είσαι!
2. Προχθές στο πάρτι ήταν και ένας S.
Νομίζω πως είναι σχετικά εύκολο να καταλάβουμε ότι ο ομιλητής εννοεί:
1. Τι W1 που είσαι!
2. Προχθές στο πάρτι ήταν και ένας W2.
Συνεπώς στην (1) ο ομιλητής αναφέρεται μειωτικά σε κάποιον, αλλά χωρίς να εμπλέκει την πληθυσμιακή ομάδα. Στη (2) αναφέρεται στην ιδιότητα κάποιου να ανήκει στην πληθυσμιακή ομάδα, χωρίς όμως μειωτική διάθεση.
Το πακέτο που τρώει αυτός ο ομιλητής, είναι η ετυμολογική προέλευση των W1 και W2. Αυτά προέρχονται από τη λέξη "W" της Κοινής, η οποία διαφοροποιήθηκε σημασιολογικά στην ιδιόλεκτο.
Και 99,9%, η W στην Κοινή έχει σημασία W1^W2. Δηλαδή όταν εκφέρεται για κάποιον,
1ον) τον εντάσει στην πληθυσμιακή ομάδα (σύμφωνα με τη σημασία W2)
2ον) η οποία ΠΑΝΤΑ έχει την αρνητική ιδιότητα W1
Δηλαδή η ρίζα της όλης υπόθεσης εμπεριέχει ρατσιστική σημασιολογία (προκατάληψη).
Το θέμα είναι το εξής: νομιμοποιούμαστε να αγνοήσουμε ότι ο ομιλητής σύμφωνα με τη δική του ιδιόλεκτο δεν εκφράζει ρατσισμό, και να του πιστώσουμε το ρατσισμό που τεκμαίρεται από τη σημασιολογία της Κοινής;
Αντιστρόφως, νομιμοποιείται ο ομιλητής να αγνοεί ότι στην Κοινή αυτά που λέει έχουν ρατσιστική "ηχώ" και ενδεχομένως θα θίξουν κάποιον;
Το πρώτο είναι αγένεια, είναι σαν να κοροϊδεύουμε τον άλλον επειδή λέει "λjιλjιπούτιοι καρναβαλjιστές".
Το δεύτερο είναι επίσης αγένεια, γιατί είναι σα να ψήνεις μπριζόλες στα κάρβουνα έξω στον κήπο ανήμερα Μεγάλη Παρασκευή.
Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για ζήτημα καλής θέλησης. Πρέπει πάντα να προσπαθούμε να καταλαβαίνουμε τι λέει ο άλλος και όχι να αρπαζόμαστε από τη διατύπωση. Αλλά και αντίστροφα, όταν ξέρεις ότι υπάρχουν άτομα που δε σε ξέρουν αρκετά καλά ώστε να καταλάβουν αν έχεις κακία αλλά θα πληγωθούν -χωρίς λόγο ουσιαστικά- αν χρησιμοποιήσεις μία και μόνη λέξη, ποιος ο λόγος να μη βρεις ένα λίγο πιο κυριλέ συνώνυμο για αυτό που θέλεις να πεις; Και όσο γνωρίζονται οι άνθρωποι, τόσο πιο ελεύθερα μπορούν να μιλάνε, χωρίς να υπάρχουν αυτές οι παρεξηγήσεις.
Από εκεί και πέρα, ως γουστάρει ο καθείς. Είμαι αφάνταστα υπέρ του να υπάρχουν φωνές με μη πολιτικά ορθή διατύπωση. Και αν κάτω από τη διατύπωση το περιεχόμενο είναι σωστό, γουστάρω κιόλας. Στον εαυτό μου όμως επιβάλλω έναν βαθμό πολιτικής ορθότητας γιατί δεν έχω όρεξη να θίγω κόσμο υπό τις παρούσες συνθήκες (=>ρατσιστική μαλάκυνση της Κοινής). Και εξάλλου μου τη σπάει τρομερά να γράφω έτσι και ο άλλος να καταλαβαίνει γιουβέτσι, ιδιαίτερα αν "γιουβέτσι"= ρατσισμός και τέτοια.
ΥΓ: Ουφ! Νομίζω πως πιάσαμε επιτέλους ένα φυσιολογικό επίπεδο βαρετότητας :)
Λοιπόν, έστω ότι σε αυτήν την ιδιόλεκτο η W1 έχει τη σημασία "κακός" (φορτισμένη συναισθηματικά) και η W2 έχει τη σημασία "μέλος της πληθυσμιακής ομάδας Χ" (δεν ενδιαφέρει ποια είναι η Χ) και είναι ουδέτερη συναισθηματικά.
Πάρτε τώρα δύο φράσεις από έναν ομιλητή της ιδιολέκτου:
1. Τι S που είσαι!
2. Προχθές στο πάρτι ήταν και ένας S.
Νομίζω πως είναι σχετικά εύκολο να καταλάβουμε ότι ο ομιλητής εννοεί:
1. Τι W1 που είσαι!
2. Προχθές στο πάρτι ήταν και ένας W2.
Συνεπώς στην (1) ο ομιλητής αναφέρεται μειωτικά σε κάποιον, αλλά χωρίς να εμπλέκει την πληθυσμιακή ομάδα. Στη (2) αναφέρεται στην ιδιότητα κάποιου να ανήκει στην πληθυσμιακή ομάδα, χωρίς όμως μειωτική διάθεση.
Το πακέτο που τρώει αυτός ο ομιλητής, είναι η ετυμολογική προέλευση των W1 και W2. Αυτά προέρχονται από τη λέξη "W" της Κοινής, η οποία διαφοροποιήθηκε σημασιολογικά στην ιδιόλεκτο.
Και 99,9%, η W στην Κοινή έχει σημασία W1^W2. Δηλαδή όταν εκφέρεται για κάποιον,
1ον) τον εντάσει στην πληθυσμιακή ομάδα (σύμφωνα με τη σημασία W2)
2ον) η οποία ΠΑΝΤΑ έχει την αρνητική ιδιότητα W1
Δηλαδή η ρίζα της όλης υπόθεσης εμπεριέχει ρατσιστική σημασιολογία (προκατάληψη).
Το θέμα είναι το εξής: νομιμοποιούμαστε να αγνοήσουμε ότι ο ομιλητής σύμφωνα με τη δική του ιδιόλεκτο δεν εκφράζει ρατσισμό, και να του πιστώσουμε το ρατσισμό που τεκμαίρεται από τη σημασιολογία της Κοινής;
Αντιστρόφως, νομιμοποιείται ο ομιλητής να αγνοεί ότι στην Κοινή αυτά που λέει έχουν ρατσιστική "ηχώ" και ενδεχομένως θα θίξουν κάποιον;
Το πρώτο είναι αγένεια, είναι σαν να κοροϊδεύουμε τον άλλον επειδή λέει "λjιλjιπούτιοι καρναβαλjιστές".
Το δεύτερο είναι επίσης αγένεια, γιατί είναι σα να ψήνεις μπριζόλες στα κάρβουνα έξω στον κήπο ανήμερα Μεγάλη Παρασκευή.
Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για ζήτημα καλής θέλησης. Πρέπει πάντα να προσπαθούμε να καταλαβαίνουμε τι λέει ο άλλος και όχι να αρπαζόμαστε από τη διατύπωση. Αλλά και αντίστροφα, όταν ξέρεις ότι υπάρχουν άτομα που δε σε ξέρουν αρκετά καλά ώστε να καταλάβουν αν έχεις κακία αλλά θα πληγωθούν -χωρίς λόγο ουσιαστικά- αν χρησιμοποιήσεις μία και μόνη λέξη, ποιος ο λόγος να μη βρεις ένα λίγο πιο κυριλέ συνώνυμο για αυτό που θέλεις να πεις; Και όσο γνωρίζονται οι άνθρωποι, τόσο πιο ελεύθερα μπορούν να μιλάνε, χωρίς να υπάρχουν αυτές οι παρεξηγήσεις.
Από εκεί και πέρα, ως γουστάρει ο καθείς. Είμαι αφάνταστα υπέρ του να υπάρχουν φωνές με μη πολιτικά ορθή διατύπωση. Και αν κάτω από τη διατύπωση το περιεχόμενο είναι σωστό, γουστάρω κιόλας. Στον εαυτό μου όμως επιβάλλω έναν βαθμό πολιτικής ορθότητας γιατί δεν έχω όρεξη να θίγω κόσμο υπό τις παρούσες συνθήκες (=>ρατσιστική μαλάκυνση της Κοινής). Και εξάλλου μου τη σπάει τρομερά να γράφω έτσι και ο άλλος να καταλαβαίνει γιουβέτσι, ιδιαίτερα αν "γιουβέτσι"= ρατσισμός και τέτοια.
ΥΓ: Ουφ! Νομίζω πως πιάσαμε επιτέλους ένα φυσιολογικό επίπεδο βαρετότητας :)
8.12.05
prior art
7.12.05
Ο Σίσυφος και το Ταμπόν
Οι γυναίκες δεν είχαν πάντοτε περίοδο.[*]
Δηλαδή είχαν, αλλά όχι αυτό το ψιλοστάνταρ 12-13 φορές το χρόνο από τα 12 συν πλην μέχρι τα 50 συν πλην.
Ο λόγος για αυτό είναι πως όλη αυτή τη φάση της ζωής τους την περνούσαν είτε έγκυοι, είτε θηλάζουσες. Πράγματα που ως γνωστόν προκαλούν αντι-περίοδο. Βέβαια υπήρχαν διάφορες καλόγριες, ιέρειες κλπ αλλά αυτές δε μετράνε.
Το γεγονός εξηγεί πολύ φυσικά γιατί τόσα εκατομμύρια γυναίκες, ενώ είναι σαφώς εξυπνότερες από τους άνδρες, κάθονταν (και κάθονται σε πολλές οπισθοδρομικές κοινωνίες) και είναι άβουλοι υπάνθρωποι, μέλη της οικοσκευής του συζύγου τους χωρίς νομική προσωπικότητα και χωρίς ζωή έξω από το σπίτι.
Ήταν ή αυτό, ή περίοδος κάθε μήνα. Εξ ου και η έμφυτη τάση των περισσότερων γυναικών να λειτουργούν με τρόπο που θα έκανε μια φεμινίστρια να σκίσει τα βυζιά της: το negative feedback της περιόδου είναι απλά πανίσχυρο. Ο πειρασμός να επιστρέψεις στη θαλπωρή της ανελευθερίας είναι σχεδόν ενστικτώδης (τι σχεδόν: καθαρά ενστικτώδης).
Πρόκειται για ένα υποτιμημένο side effect του Δυτικού Πολιτισμού.
Ο λόγος για αυτό είναι ότι δημιουργείται κάθε μήνα ένα πλεόνασμα παράνοιας το οποίο πρέπει να διοχετευθεί κάπου.
Παντρέψτε το αυτό με τις πραγματικά αξιοθαύμαστες υπολογιστικές ικανότητες του γυναικείου εγκεφάλου και ουσιαστικά έχετε έναν τρελοεπιστήμονα στο ελαφρώς πιο χαζογκομενέ. Ένα άτομο που στον πόλεμο των δύο φύλων κατέχει την πυρηνική βόμβα και δε διστάζει να τη ρίξει κατ' ευθείαν στα ορφανοτροφεία του αντιπάλου.
Κορίτσια, στη θέση σας θα δούλευα λίγο παραπάνω στο ζήτημα της αποδοχής της όλης φάσης. Στο κάτω-κάτω δε θέλετε να ξαναγίνετε οικοσκευές και τέτοια, έτσι δεν είναι;
Η περίοδος είναι α) επίπονη β) ενοχλητική γ) εντελώς προβλέψιμη ως προς τις επιπτώσεις της από βιολογικής πλευράς: δεν έγινε καθήκι το μωρό σας στα καλά καθούμενα, απλά έχετε πλακωθεί στα οιστρογόνα και φέρνετε το τέλος του κόσμου με το παραμικρό. Δεν είναι ότι δε νοιάζεται για σας, απλώς αν το σκεφτείτε λίγο λογικά θα διαπιστώσετε πως με την ίδια ακριβώς συμπεριφορά ήταν ο καλύτερος γκόμενος που υπήρχε μόλις δυο μέρες πριν. Όχι, δεν υπάρχει λόγος να μην του κάτσετε, δεν είναι κακό να έχετε περιοδόγκαβλες (απότομη άνοδος τεστοστερόνης) ούτε θα σας νομίσει για εύκολη (οιστρογόνα πάλι).
Get used to it και μάθετε να αγνοείτε τις παρενέργειες των εν λόγω χημικών.
Η Μαμά Φύση σας παίζει άσχημο παιχνίδι.
Αντισταθείτε.
---------------
Τώρα, γιατί το παραπάνω είναι ένα σεξιστικό παραλήρημα ενώ κάτι σαν το παραπάνω ντυμένο με ωραία λόγια και σερβιρισμένο από 1.000.000 κοριτσίστικα περιοδικά, ταινίες, τηλεοπτικά πρότυπα και γυναικοπαρέες στο κάθε ταλαίπωρο γκομενάκι είναι η επιτομή της γυναικείας ψυχολογίας;
Δηλώνω αναρμόδιος να απαντήσω, αλλά θα ρισκάρω την υπόθεση ότι αυτά τα χαζοπαραμυθάκια δίνουν μια πιο απλή εικόνα του κόσμου η οποία βοηθάει στο να εξανθρωπίζεται η όλη παράνοια των διαπροσωπικών σχέσεων σε μια εποχή που όλοι είναι πλέον ελεύθεροι να κάνουν ό,τι θέλουν (αλλά πολύ λίγοι είναι πραγματικά ώριμοι για να μην το μαλακίσουν ποικιλοτρόπως).
Lies to children δηλαδή.
meta: μπλιαξ.
[*] ώρες-ώρες πραγματικά δεν έχω όρια.
Δηλαδή είχαν, αλλά όχι αυτό το ψιλοστάνταρ 12-13 φορές το χρόνο από τα 12 συν πλην μέχρι τα 50 συν πλην.
Ο λόγος για αυτό είναι πως όλη αυτή τη φάση της ζωής τους την περνούσαν είτε έγκυοι, είτε θηλάζουσες. Πράγματα που ως γνωστόν προκαλούν αντι-περίοδο. Βέβαια υπήρχαν διάφορες καλόγριες, ιέρειες κλπ αλλά αυτές δε μετράνε.
Το γεγονός εξηγεί πολύ φυσικά γιατί τόσα εκατομμύρια γυναίκες, ενώ είναι σαφώς εξυπνότερες από τους άνδρες, κάθονταν (και κάθονται σε πολλές οπισθοδρομικές κοινωνίες) και είναι άβουλοι υπάνθρωποι, μέλη της οικοσκευής του συζύγου τους χωρίς νομική προσωπικότητα και χωρίς ζωή έξω από το σπίτι.
Ήταν ή αυτό, ή περίοδος κάθε μήνα. Εξ ου και η έμφυτη τάση των περισσότερων γυναικών να λειτουργούν με τρόπο που θα έκανε μια φεμινίστρια να σκίσει τα βυζιά της: το negative feedback της περιόδου είναι απλά πανίσχυρο. Ο πειρασμός να επιστρέψεις στη θαλπωρή της ανελευθερίας είναι σχεδόν ενστικτώδης (τι σχεδόν: καθαρά ενστικτώδης).
Πρόκειται για ένα υποτιμημένο side effect του Δυτικού Πολιτισμού.
Ο λόγος για αυτό είναι ότι δημιουργείται κάθε μήνα ένα πλεόνασμα παράνοιας το οποίο πρέπει να διοχετευθεί κάπου.
Παντρέψτε το αυτό με τις πραγματικά αξιοθαύμαστες υπολογιστικές ικανότητες του γυναικείου εγκεφάλου και ουσιαστικά έχετε έναν τρελοεπιστήμονα στο ελαφρώς πιο χαζογκομενέ. Ένα άτομο που στον πόλεμο των δύο φύλων κατέχει την πυρηνική βόμβα και δε διστάζει να τη ρίξει κατ' ευθείαν στα ορφανοτροφεία του αντιπάλου.
Κορίτσια, στη θέση σας θα δούλευα λίγο παραπάνω στο ζήτημα της αποδοχής της όλης φάσης. Στο κάτω-κάτω δε θέλετε να ξαναγίνετε οικοσκευές και τέτοια, έτσι δεν είναι;
Η περίοδος είναι α) επίπονη β) ενοχλητική γ) εντελώς προβλέψιμη ως προς τις επιπτώσεις της από βιολογικής πλευράς: δεν έγινε καθήκι το μωρό σας στα καλά καθούμενα, απλά έχετε πλακωθεί στα οιστρογόνα και φέρνετε το τέλος του κόσμου με το παραμικρό. Δεν είναι ότι δε νοιάζεται για σας, απλώς αν το σκεφτείτε λίγο λογικά θα διαπιστώσετε πως με την ίδια ακριβώς συμπεριφορά ήταν ο καλύτερος γκόμενος που υπήρχε μόλις δυο μέρες πριν. Όχι, δεν υπάρχει λόγος να μην του κάτσετε, δεν είναι κακό να έχετε περιοδόγκαβλες (απότομη άνοδος τεστοστερόνης) ούτε θα σας νομίσει για εύκολη (οιστρογόνα πάλι).
Get used to it και μάθετε να αγνοείτε τις παρενέργειες των εν λόγω χημικών.
Η Μαμά Φύση σας παίζει άσχημο παιχνίδι.
Αντισταθείτε.
---------------
Τώρα, γιατί το παραπάνω είναι ένα σεξιστικό παραλήρημα ενώ κάτι σαν το παραπάνω ντυμένο με ωραία λόγια και σερβιρισμένο από 1.000.000 κοριτσίστικα περιοδικά, ταινίες, τηλεοπτικά πρότυπα και γυναικοπαρέες στο κάθε ταλαίπωρο γκομενάκι είναι η επιτομή της γυναικείας ψυχολογίας;
Δηλώνω αναρμόδιος να απαντήσω, αλλά θα ρισκάρω την υπόθεση ότι αυτά τα χαζοπαραμυθάκια δίνουν μια πιο απλή εικόνα του κόσμου η οποία βοηθάει στο να εξανθρωπίζεται η όλη παράνοια των διαπροσωπικών σχέσεων σε μια εποχή που όλοι είναι πλέον ελεύθεροι να κάνουν ό,τι θέλουν (αλλά πολύ λίγοι είναι πραγματικά ώριμοι για να μην το μαλακίσουν ποικιλοτρόπως).
Lies to children δηλαδή.
meta: μπλιαξ.
[*] ώρες-ώρες πραγματικά δεν έχω όρια.
1.12.05
Οι wannabe Γαλιλαίοι[5]
Έχω ανακαλύψει μία ευριστική που μου επιτρέπει να ξεχωρίζω γρήγορα και εύκολα το "ανατρεπτικό" από το ανατρεπτικό.
Αυτοί που προωθούν κάτι "ανατρεπτικό", προσπαθούν να τους πιστέψεις. Αν απορρίψεις το "ανατρεπτικό", σε κατηγορούν ότι δεν είσαι αρκετά open minded, ότι τα παίρνεις από τους Χ Κακούς, ότι νομίζεις πως τα ξέρεις όλα και άλλα τέτοια ευχάριστα.
Αυτοί που προωθούν κάτι ανατρεπτικό, προσπαθούν να σε πείσουν. Αν απορρίψεις το ανατρεπτικό, θα προσπαθήσουν να σε πείσουν με περισσότερα στοιχεία ή να σου δείξουν γιατί η άποψή σου είναι λάθος.
Με λίγα λόγια το "ανατρεπτικό" απαιτεί να γίνεις περισσότερο εύπιστος για την αποδοχή του, ενώ το ανατρεπτικό απαιτεί να γίνεις περισσότερο έξυπνος.
Πολλοί τσαρλατάνοι, σεχταριστές, απατεώνες ή απλοί πλανεμένοι επικαλούνται το Γαλιλαίο όταν συναντούν τη δυσπιστία και/ή το χλευασμό που τους αξίζει. Είναι ο Γαλιλαίος και είμαστε η Ιερά Εξέταση. Και αργά ή γρήγορα ό,τι και να κάνουμε θα παραδεχθούμε ότι η Γη γυρίζει. Απαιτείται βέβαια μία άλφα καλλιέργεια και μία άλφα κριτική σκέψη για να συνειδητοποιήσει κανείς ότι ο Γαλιλαίος αυτό που είπε δεν το είπε επειδή έτσι του καύλωσε, αλλά επειδή πήρε το τηλεσκόπιό του κι έβγαλε τα μάτια του να παρατηρεί πράγματα. Και επιπλέον, σε ένα εξαιρετικό δείγμα πραγματισμού, όταν διαπίστωσε ότι έπρεπε να κάνει και λίγο το μαλάκα προκειμένου να μην καταλήξει μπριζόλα, έκανε το μαλάκα. Η Ιερά Εξέταση με τη σειρά της, δεν ξενέρωσε με το Γαλιλαίο επειδή αμφισβήτησε τις παρατηρήσεις του, αλλά επειδή οι παρατηρήσεις αυτές διαφωνούσαν με τις πεποιθήσεις της. Δεν ήταν "ανατρεπτική πεποίθηση εναντίον κατεστημένης πεποίθησης". Ήταν "ανατρεπτικά δεδομένα εναντίον κατεστημένης πεποίθησης". Όποιος θεωρεί ότι τα πάντα είναι ζήτημα πεποιθήσεων είναι κληρονόμος της Ιεράς Εξέτασης και όχι του Γαλιλαίου. Και να τον αφήσουν ήσυχο το Γαλιλαίο σαν ορφανά των διωκτών του που είναι. Στο διάολο πια με τον κάθε μαλάκα που μου το παίζει Γαλιλαίος...
Πάμε παρακάτω.
Φανταστείτε ότι έρχεται κάποιος και σας λέει "έχω τον τρόπο το υιοθετημένο παιδί σου να γίνει τέλειο: θα το χώσουμε σε μια σκουπιδοσακούλα, θα την κλείσουμε καλά και θα κάτσουμε πάνω του για να το εμποδίσουμε να βγει. Αν τελικά τα καταφέρει, θα έχει ξαναγεννηθεί και θα έχει αποβάλλει όλα τα αρνητικά στοιχεία που του κληροδότησε η τραυματική εμπειρία της υιοθεσίας. Αν δεν τα καταφέρει δεν πειράζει, δεν άξιζε να ζει ούτως ή άλλως. Πάντως το 99,999% τα καταφέρνει και στην πραγματικότητα για να μην ανησυχείς το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να εγκαταλείψεις τις παράλογες ιδέες για τον ψυχισμό των παιδιών που σου έχει επιβάλλει η συνομωσία των ψυχιάτρων καθώς και την ψυχρή υποτίμηση του Θαύματος της Γέννησης που σου έχει επιβάλλει η Τυρρανία της Λογικής στην εποχή μας". Και τον πιστεύεις. Παρ' όλο που δε σου έδωσε την παραμικρή απόδειξη ότι αυτό που λέει είναι σωστό. Το μόνο που σου έδωσε ήταν μια ιστορία που την βρήκες τρομερά φυσιολογική και ελκυστική, γιατί όλες οι φανταστικές ιστορίες είναι πολύ πιο φυσιολογικές και ελκυστικές από την πραγματικότητα (τερατωδώς απλούστερες, για αρχή). Και βουρ για την αναγέννηση του παιδιού σου. Το οποίο δεν επιζεί.
Ευτυχώς που κανένας δεν είναι τόσο εύπιστος...
...guess again! :'(
Θλιβερό έτσι; Το παιδί σου να παρακαλά σπαραχτικά για λίγο αέρα κι εσύ να προτιμάς να αμφισβητήσεις τα αυτιά σου αντί να αμφισβητήσεις μια τόσο ελκυστική και τόσο φυσιολογική και τόσο ξεκούραστη για το μυαλό σου εικόνα του κόσμου.
Και ως γνωστόν όλες οι κοσμοθεωρήσεις είναι ισοδύναμες. Δε μπορεί να πει κανείς τίποτα στην κ. Newmaker επειδή έκανε το καλύτερο για το παιδί της στα πλαίσια της δικής της κοσμοθεώρησης. Ή μήπως όχι; Ας αναβάλλουμε για λίγο την απάντηση.
Σε προηγούμενο ποστ έγινε μεγάλη συζήτηση για τη λογικοκρατική, υλιστική θεώρηση του κόσμου και πόσο λάθος είναι να ισχυριζόμαστε ότι εκεί τελειώνουν όλα και δεν υπάρχει τίποτα παραπάνω κλπ κλπ.
Ακούγοντας κανείς αυτήν την άποψη, σχηματίζει την εντύπωση ότι ζούμε σε ένα καθεστώς ορθολογιστικής τυρρανίας που μας υπαγορεύει ακόμα και πώς θα αναπνέουμε. Λες και δεν έχουμε τον έρωτα, τη φιλία, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα γούστα μας, τις εμμονές μας, σχεδόν κάθε πλευρά του να είσαι άνθρωπος πέρα και πάνω από κάθε λογική. Λες και δεν πιστεύει το 99% του πληθυσμού του πλανήτη κάθε λογής παντελώς ατεκμηρίωτες χοντρομαλακίες απίστευτης ηλιθιότητας. Το βρήκαμε το πρόβλημα, και είναι ότι μας ξεχειλίζει η λογική από τα αυτιά...
Λογική και υλικοκρατική θεώρηση για λογικά και υλικοκρατικά ζητήματα. Δε νομίζω ότι ζητάω πάρα πολλά. Στα παπάρια μου αν είναι πιο "κομψό" να μην υπάρχουν ασθένειες και να υπάρχει ένας άυλος κόσμος στον οποίο συμβαίνουν πράγματα και θαύματα που εμείς αναγνωρίζουμε ως "ασθένειες" αλλά στην πραγματικότητα είναι ενεργειακές ισορροπίες που διαταράσσονται κι αρχίδια μύδια κουκουρίδια. Αν δε μου εξηγήσεις πού ακριβώς (στον υλικό κόσμο) το στηρίζεις αυτό ρε τσαρλατάνε δεν το πιστεύω με τίποτα και ο λόγος που απαιτώ να μου το στηρίξεις στον υλικό και αντικειμενικό κόσμο είναι ότι μου ζητάς να σου δώσω πολύ υλικά λεφτά με τα υλικά μου χέρια από το υλικό μου πορτοφόλι με σκοπό να με θεραπεύσεις από απολύτως υλικά συμπτώματα χορηγώντας μου τρομερά υλικά μπουκαλάκια με υλικό νερό ή υλικά χαπάκια με υλική ζάχαρη. Αλλιώς καμία αντίρρηση να με θεραπεύσεις άυλα και να σε πληρώσω κι εγώ με άυλη ζωική ενέργεια που θα τη στίψω από μια κατσαρίδα.
Βλέπετε ακούμε πολλά για την ομοιοπαθητική, και το πόσο γαμάτη είναι και τι special που είναι η σχέση γιατρού ασθενή και ότι ενισχύει το ανοσοποιητικό και ένα σωρό πολύ ωραία και πολύ ευχάριστα συνθήματα, αλλά όταν η συζήτηση πάει στο "ναι αλλά πιστεύετε ότι το νερό εκπαιδεύεται, τι έχετε να πείτε για αυτό;", δηλαδή στο διά ταύτα, ξαφνικά γίνεσαι ο ισοπεδωτικός που δε σέβεται την αντίθετη άποψη και λοιπές νεοεποχίτικες κλαψομουνιάσεις.
Και ξέρετε, αυτό είναι πολύ περίεργο, γιατί αν πας σε έναν φυσικό και του πεις "ναι αλλά πιστεύετε ότι ο χρόνος διαστέλλεται, τι έχετε να πείτε για αυτό;" θα σου πει "μα έχω 358.821 πειράματα και παρατηρήσεις που το επαληθεύουν αυτό, απλώς σε μικρές ταχύτητες και μικρές βαρυτικές διαφορές δεν είναι αισθητό αλλά για βάλε ένα ρολόι σ' ένα δορυφόρο κι ένα ίδιο ρολόι στην επιφάνεια της Γης να δεις αν θα δείχνουν το ίδιο".
Διαβάζοντας για το μίνι-αφιέρωμα, διαπίστωσα ότι πολλοί γιατροί είναι υπέρ της ομοιοπαθητικής και προωθείται η κάλυψη των ομοιοπαθητικών συνταγών από τα ασφαλιστικά ταμεία.
Δηλαδή, για όποιον δεν κατάλαβε, δε μου φτάνει που θα πρέπει να δουλεύω σαν το σκλάβο μέχρι τα 65 μου μπας και το ταμείο μου καταφέρει να πληρώνει τις συντάξεις και την περίθαλψη των συναδέλφων μου χωρίς να χρεωκοπήσει, αλλά πρέπει επίσης να πληρώνω 25 ευρώ το χαπάκι με την εμβαπτισμένη σε απεσταγμένο νερό ζάχαρη επειδή όλοι αυτοί οι κύριοι είναι τόσο πολύ ενθουσιασμένοι με το σέξι περιτύλιγμα της ομοιοπαθητικής που στιγμή δεν κάθησαν να αναρωτηθούν αν όντως δουλεύει και γιατί.
Ε όχι. Αυτό πάει πάρα πολύ. Ο καθένας έχει δικαίωμα να πιστεύει ό,τι θέλει. Δεν έχει κανένα όμως δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει με βάση αυτά που πιστεύει. Θες τα υπερπολύτιμα λεφτά μου κύριε επειδή σε έπιασαν οι New Age καύλες σου; Όχι ρε, δε θα τα πάρεις. Αν θες να στα σκάσω για να διαβάσεις πέντε βιβλία παραπάνω να ξεστραβωθείς, καμία αντίρρηση. Όμως δεν έχω καμία όρεξη να τα πετάξω σε κάτι που δε δουλεύει, όσο ωραίος ή παραμυθένιος και να ήταν ο κόσμος αν δούλευε. Παρομοίως και για τη μάνα που θεωρεί ότι η θεραπεία για τα προβλήματα συμπεριφοράς του παιδιού της είναι να ρισκάρει τη ζωή του στη βάση τρισάθλιων πεποιθήσεων. Πίστευε ό,τι θες κούκλα μου, αλλά εφ' όσον εμπλέκεται και τρίτο άτομο στην υπόθεση (το παιδί), καλό είναι να μην δρας τόσο υποκειμενικά.
Και μια τελευταία κουβέντα για το open-minded. Αποκλειστικά με γνώμονα την επιστήμη, πιστεύω ότι ο χρόνος διαστέλλεται και ότι το Σύμπαν είναι τουλάχιστον τετραδιάστατο, δηλαδή έχει ένα σχήμα που δε μπορώ καν να οπτικοποιήσω. Έχω φλερτάρει (αν και τελικά δεν την αποδέχθηκα) με την ιδέα ότι ολόκληρο το Σύμπαν αντιγράφεται κάθε φορά που ένα υποατομικό σωματίδιο παθαίνει λόξυγγα. Τείνω να καταλήξω πως είμαι μια ψευδαίσθηση που έχει ένα εντελώς άψυχο πολύπλοκο σύστημα αποτελούμενο εξ ολοκλήρου από άψυχα υλικά. Και τέλος είμαι της άποψης ότι το Σύμπαν αποτελεί μια διακύμανση του τίποτα, επίσης μέσα στο απόλυτο τίποτα και όλα αυτά έγιναν για κανέναν απολύτως λόγο.
Κι έρχεστε εσείς με τα γαμημένα ματζούνια σας του 1800 και έχετε το θράσος να ισχυρίζεστε πως όποιος δεν αποδέχεται αυτές τις απλοϊκές, αφελέστατες και εντελώς πρωτόγονες ΠΙΠΕΣ δεν είναι αρκετά open-minded. Σα να λέμε είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα. Δεν είμαι εγώ στενόμυαλος: εσείς είστε ξενέρωτοι.
ΥΓ: Κλείνω το αφιέρωμα με μια συνεισφορά στην ελληνόφωνη σκεπτικιστική βιβλιογραφία. Θα μεταφράσω το πρόγραμμα του κύκλου μαθημάτων ομοιοπαθητικής που προσφέρει η Ratbags Holistic Health Academy (btw βρήκα τον τέλειο δίδυμό μου, και είναι Αυστραλός):
Αυτοί που προωθούν κάτι "ανατρεπτικό", προσπαθούν να τους πιστέψεις. Αν απορρίψεις το "ανατρεπτικό", σε κατηγορούν ότι δεν είσαι αρκετά open minded, ότι τα παίρνεις από τους Χ Κακούς, ότι νομίζεις πως τα ξέρεις όλα και άλλα τέτοια ευχάριστα.
Αυτοί που προωθούν κάτι ανατρεπτικό, προσπαθούν να σε πείσουν. Αν απορρίψεις το ανατρεπτικό, θα προσπαθήσουν να σε πείσουν με περισσότερα στοιχεία ή να σου δείξουν γιατί η άποψή σου είναι λάθος.
Με λίγα λόγια το "ανατρεπτικό" απαιτεί να γίνεις περισσότερο εύπιστος για την αποδοχή του, ενώ το ανατρεπτικό απαιτεί να γίνεις περισσότερο έξυπνος.
Πολλοί τσαρλατάνοι, σεχταριστές, απατεώνες ή απλοί πλανεμένοι επικαλούνται το Γαλιλαίο όταν συναντούν τη δυσπιστία και/ή το χλευασμό που τους αξίζει. Είναι ο Γαλιλαίος και είμαστε η Ιερά Εξέταση. Και αργά ή γρήγορα ό,τι και να κάνουμε θα παραδεχθούμε ότι η Γη γυρίζει. Απαιτείται βέβαια μία άλφα καλλιέργεια και μία άλφα κριτική σκέψη για να συνειδητοποιήσει κανείς ότι ο Γαλιλαίος αυτό που είπε δεν το είπε επειδή έτσι του καύλωσε, αλλά επειδή πήρε το τηλεσκόπιό του κι έβγαλε τα μάτια του να παρατηρεί πράγματα. Και επιπλέον, σε ένα εξαιρετικό δείγμα πραγματισμού, όταν διαπίστωσε ότι έπρεπε να κάνει και λίγο το μαλάκα προκειμένου να μην καταλήξει μπριζόλα, έκανε το μαλάκα. Η Ιερά Εξέταση με τη σειρά της, δεν ξενέρωσε με το Γαλιλαίο επειδή αμφισβήτησε τις παρατηρήσεις του, αλλά επειδή οι παρατηρήσεις αυτές διαφωνούσαν με τις πεποιθήσεις της. Δεν ήταν "ανατρεπτική πεποίθηση εναντίον κατεστημένης πεποίθησης". Ήταν "ανατρεπτικά δεδομένα εναντίον κατεστημένης πεποίθησης". Όποιος θεωρεί ότι τα πάντα είναι ζήτημα πεποιθήσεων είναι κληρονόμος της Ιεράς Εξέτασης και όχι του Γαλιλαίου. Και να τον αφήσουν ήσυχο το Γαλιλαίο σαν ορφανά των διωκτών του που είναι. Στο διάολο πια με τον κάθε μαλάκα που μου το παίζει Γαλιλαίος...
Πάμε παρακάτω.
Φανταστείτε ότι έρχεται κάποιος και σας λέει "έχω τον τρόπο το υιοθετημένο παιδί σου να γίνει τέλειο: θα το χώσουμε σε μια σκουπιδοσακούλα, θα την κλείσουμε καλά και θα κάτσουμε πάνω του για να το εμποδίσουμε να βγει. Αν τελικά τα καταφέρει, θα έχει ξαναγεννηθεί και θα έχει αποβάλλει όλα τα αρνητικά στοιχεία που του κληροδότησε η τραυματική εμπειρία της υιοθεσίας. Αν δεν τα καταφέρει δεν πειράζει, δεν άξιζε να ζει ούτως ή άλλως. Πάντως το 99,999% τα καταφέρνει και στην πραγματικότητα για να μην ανησυχείς το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να εγκαταλείψεις τις παράλογες ιδέες για τον ψυχισμό των παιδιών που σου έχει επιβάλλει η συνομωσία των ψυχιάτρων καθώς και την ψυχρή υποτίμηση του Θαύματος της Γέννησης που σου έχει επιβάλλει η Τυρρανία της Λογικής στην εποχή μας". Και τον πιστεύεις. Παρ' όλο που δε σου έδωσε την παραμικρή απόδειξη ότι αυτό που λέει είναι σωστό. Το μόνο που σου έδωσε ήταν μια ιστορία που την βρήκες τρομερά φυσιολογική και ελκυστική, γιατί όλες οι φανταστικές ιστορίες είναι πολύ πιο φυσιολογικές και ελκυστικές από την πραγματικότητα (τερατωδώς απλούστερες, για αρχή). Και βουρ για την αναγέννηση του παιδιού σου. Το οποίο δεν επιζεί.
Ευτυχώς που κανένας δεν είναι τόσο εύπιστος...
...guess again! :'(
Θλιβερό έτσι; Το παιδί σου να παρακαλά σπαραχτικά για λίγο αέρα κι εσύ να προτιμάς να αμφισβητήσεις τα αυτιά σου αντί να αμφισβητήσεις μια τόσο ελκυστική και τόσο φυσιολογική και τόσο ξεκούραστη για το μυαλό σου εικόνα του κόσμου.
Και ως γνωστόν όλες οι κοσμοθεωρήσεις είναι ισοδύναμες. Δε μπορεί να πει κανείς τίποτα στην κ. Newmaker επειδή έκανε το καλύτερο για το παιδί της στα πλαίσια της δικής της κοσμοθεώρησης. Ή μήπως όχι; Ας αναβάλλουμε για λίγο την απάντηση.
Σε προηγούμενο ποστ έγινε μεγάλη συζήτηση για τη λογικοκρατική, υλιστική θεώρηση του κόσμου και πόσο λάθος είναι να ισχυριζόμαστε ότι εκεί τελειώνουν όλα και δεν υπάρχει τίποτα παραπάνω κλπ κλπ.
Ακούγοντας κανείς αυτήν την άποψη, σχηματίζει την εντύπωση ότι ζούμε σε ένα καθεστώς ορθολογιστικής τυρρανίας που μας υπαγορεύει ακόμα και πώς θα αναπνέουμε. Λες και δεν έχουμε τον έρωτα, τη φιλία, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα γούστα μας, τις εμμονές μας, σχεδόν κάθε πλευρά του να είσαι άνθρωπος πέρα και πάνω από κάθε λογική. Λες και δεν πιστεύει το 99% του πληθυσμού του πλανήτη κάθε λογής παντελώς ατεκμηρίωτες χοντρομαλακίες απίστευτης ηλιθιότητας. Το βρήκαμε το πρόβλημα, και είναι ότι μας ξεχειλίζει η λογική από τα αυτιά...
Λογική και υλικοκρατική θεώρηση για λογικά και υλικοκρατικά ζητήματα. Δε νομίζω ότι ζητάω πάρα πολλά. Στα παπάρια μου αν είναι πιο "κομψό" να μην υπάρχουν ασθένειες και να υπάρχει ένας άυλος κόσμος στον οποίο συμβαίνουν πράγματα και θαύματα που εμείς αναγνωρίζουμε ως "ασθένειες" αλλά στην πραγματικότητα είναι ενεργειακές ισορροπίες που διαταράσσονται κι αρχίδια μύδια κουκουρίδια. Αν δε μου εξηγήσεις πού ακριβώς (στον υλικό κόσμο) το στηρίζεις αυτό ρε τσαρλατάνε δεν το πιστεύω με τίποτα και ο λόγος που απαιτώ να μου το στηρίξεις στον υλικό και αντικειμενικό κόσμο είναι ότι μου ζητάς να σου δώσω πολύ υλικά λεφτά με τα υλικά μου χέρια από το υλικό μου πορτοφόλι με σκοπό να με θεραπεύσεις από απολύτως υλικά συμπτώματα χορηγώντας μου τρομερά υλικά μπουκαλάκια με υλικό νερό ή υλικά χαπάκια με υλική ζάχαρη. Αλλιώς καμία αντίρρηση να με θεραπεύσεις άυλα και να σε πληρώσω κι εγώ με άυλη ζωική ενέργεια που θα τη στίψω από μια κατσαρίδα.
Βλέπετε ακούμε πολλά για την ομοιοπαθητική, και το πόσο γαμάτη είναι και τι special που είναι η σχέση γιατρού ασθενή και ότι ενισχύει το ανοσοποιητικό και ένα σωρό πολύ ωραία και πολύ ευχάριστα συνθήματα, αλλά όταν η συζήτηση πάει στο "ναι αλλά πιστεύετε ότι το νερό εκπαιδεύεται, τι έχετε να πείτε για αυτό;", δηλαδή στο διά ταύτα, ξαφνικά γίνεσαι ο ισοπεδωτικός που δε σέβεται την αντίθετη άποψη και λοιπές νεοεποχίτικες κλαψομουνιάσεις.
Και ξέρετε, αυτό είναι πολύ περίεργο, γιατί αν πας σε έναν φυσικό και του πεις "ναι αλλά πιστεύετε ότι ο χρόνος διαστέλλεται, τι έχετε να πείτε για αυτό;" θα σου πει "μα έχω 358.821 πειράματα και παρατηρήσεις που το επαληθεύουν αυτό, απλώς σε μικρές ταχύτητες και μικρές βαρυτικές διαφορές δεν είναι αισθητό αλλά για βάλε ένα ρολόι σ' ένα δορυφόρο κι ένα ίδιο ρολόι στην επιφάνεια της Γης να δεις αν θα δείχνουν το ίδιο".
Διαβάζοντας για το μίνι-αφιέρωμα, διαπίστωσα ότι πολλοί γιατροί είναι υπέρ της ομοιοπαθητικής και προωθείται η κάλυψη των ομοιοπαθητικών συνταγών από τα ασφαλιστικά ταμεία.
Δηλαδή, για όποιον δεν κατάλαβε, δε μου φτάνει που θα πρέπει να δουλεύω σαν το σκλάβο μέχρι τα 65 μου μπας και το ταμείο μου καταφέρει να πληρώνει τις συντάξεις και την περίθαλψη των συναδέλφων μου χωρίς να χρεωκοπήσει, αλλά πρέπει επίσης να πληρώνω 25 ευρώ το χαπάκι με την εμβαπτισμένη σε απεσταγμένο νερό ζάχαρη επειδή όλοι αυτοί οι κύριοι είναι τόσο πολύ ενθουσιασμένοι με το σέξι περιτύλιγμα της ομοιοπαθητικής που στιγμή δεν κάθησαν να αναρωτηθούν αν όντως δουλεύει και γιατί.
Ε όχι. Αυτό πάει πάρα πολύ. Ο καθένας έχει δικαίωμα να πιστεύει ό,τι θέλει. Δεν έχει κανένα όμως δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει με βάση αυτά που πιστεύει. Θες τα υπερπολύτιμα λεφτά μου κύριε επειδή σε έπιασαν οι New Age καύλες σου; Όχι ρε, δε θα τα πάρεις. Αν θες να στα σκάσω για να διαβάσεις πέντε βιβλία παραπάνω να ξεστραβωθείς, καμία αντίρρηση. Όμως δεν έχω καμία όρεξη να τα πετάξω σε κάτι που δε δουλεύει, όσο ωραίος ή παραμυθένιος και να ήταν ο κόσμος αν δούλευε. Παρομοίως και για τη μάνα που θεωρεί ότι η θεραπεία για τα προβλήματα συμπεριφοράς του παιδιού της είναι να ρισκάρει τη ζωή του στη βάση τρισάθλιων πεποιθήσεων. Πίστευε ό,τι θες κούκλα μου, αλλά εφ' όσον εμπλέκεται και τρίτο άτομο στην υπόθεση (το παιδί), καλό είναι να μην δρας τόσο υποκειμενικά.
Και μια τελευταία κουβέντα για το open-minded. Αποκλειστικά με γνώμονα την επιστήμη, πιστεύω ότι ο χρόνος διαστέλλεται και ότι το Σύμπαν είναι τουλάχιστον τετραδιάστατο, δηλαδή έχει ένα σχήμα που δε μπορώ καν να οπτικοποιήσω. Έχω φλερτάρει (αν και τελικά δεν την αποδέχθηκα) με την ιδέα ότι ολόκληρο το Σύμπαν αντιγράφεται κάθε φορά που ένα υποατομικό σωματίδιο παθαίνει λόξυγγα. Τείνω να καταλήξω πως είμαι μια ψευδαίσθηση που έχει ένα εντελώς άψυχο πολύπλοκο σύστημα αποτελούμενο εξ ολοκλήρου από άψυχα υλικά. Και τέλος είμαι της άποψης ότι το Σύμπαν αποτελεί μια διακύμανση του τίποτα, επίσης μέσα στο απόλυτο τίποτα και όλα αυτά έγιναν για κανέναν απολύτως λόγο.
Κι έρχεστε εσείς με τα γαμημένα ματζούνια σας του 1800 και έχετε το θράσος να ισχυρίζεστε πως όποιος δεν αποδέχεται αυτές τις απλοϊκές, αφελέστατες και εντελώς πρωτόγονες ΠΙΠΕΣ δεν είναι αρκετά open-minded. Σα να λέμε είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα. Δεν είμαι εγώ στενόμυαλος: εσείς είστε ξενέρωτοι.
ΥΓ: Κλείνω το αφιέρωμα με μια συνεισφορά στην ελληνόφωνη σκεπτικιστική βιβλιογραφία. Θα μεταφράσω το πρόγραμμα του κύκλου μαθημάτων ομοιοπαθητικής που προσφέρει η Ratbags Holistic Health Academy (btw βρήκα τον τέλειο δίδυμό μου, και είναι Αυστραλός):
Κάποιοι νομίζουν ότι για να γίνεις ομοιοπαθητικός το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να προμηθευθείς ένα αντίτυπο του Materia Medica και να εξασκηθείς στην αραίωση και το ανακάτεμα. Στην πραγματικότητα όμως υπάρχει ένα πλήρες πρόγραμμα εκμάθησης:Πρέπει να σημειωθεί ότι κάποιοι εκπαιδευτικοί οργανισμοί -αμφιβόλου ηθικής και ποιότητας- προσφέρουν ταχύρρυθμα μαθήματα που παραλείπουν τα πρώτα 6 βήματα! Για να είστε σίγουροι ότι ο ομοιοπαθητικός σας έχει εκπαιδευτεί σωστά, αναζητήστε την οριζόντια ουλή (πρέπει να είναι λίγο πιο πάνω από τα μάτια και να διατρέχει όλο το κρανίο) ή ζητείστε να δείτε το φελλό.
- Αφαιρέστε τον εγκέφαλο. Δε χρειάζεται να αφαιρεθεί ακέραιος, οπότε χρησιμοποιήστε όποιον τρόπο θέλετε, αρκεί να μην πάθει πολλή ζημιά το κρανίο.
- Ανακατέψτε τον εγκέφαλο με 10 φορές το βάρος του σε άμμο.
- Πάρτε 10% από το μίγμα και ανακατέψτε το με 10 φορές το βάρος του σε άμμο.
- Επαναλάβετε το βήμα 3 άλλες 20 φορές.
- Χύστε το τελικό μίγμα πίσω στο κρανίο.
- Αν είχατε απλά ανοίξει μια τρύπα στο κρανίο π.χ. με τρυπάνι, σφραγίστε την τρύπα με ένα φελλό (ΜΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ΛΑΣΤΙΧΕΝΙΟ ΠΩΜΑ). Αν είχατε αφαιρέσει ολόκληρο το πάνω μέρος του κρανίου, επανατοποθετήστε το προσεκτικά και εφαρμόστε ηλεκτροκόλληση μέχρι να δέσει πάλι το κόκκαλο.
- Ανακατέψτε, χτυπώντας το κρανίο με ένα τούβλο δύο φορές από κάθε μεριά.
- Χορηγείστε το δίπλωμα ομοιοπαθητικής.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)